-
1 ελάκησε
λάσκωring: aor ind act 3rd sgλακάωburst asunder: aor ind act 3rd sg (attic ionic)ἐλά̱κησε, ληκέωcrack: aor ind act 3rd sg (doric) -
2 ἐλάκησε
λάσκωring: aor ind act 3rd sgλακάωburst asunder: aor ind act 3rd sg (attic ionic)ἐλά̱κησε, ληκέωcrack: aor ind act 3rd sg (doric) -
3 λάσκω
λάσκω, oder ληκέω, s. ἐπιλ., dor. λᾱκεῖ, Theocr. 2, 24; ἔλασκον, Aesch. Ag. 582; fut. λακήσω, u. λακήσομαι, Ar. Pax 381. 384, wo die Quantität des α nicht zu erkennen ist, aor. ἐλάκησα, mit kurzem α, Ar. Pax 382 ( διαλᾱκήσασα, Ar. Nubb. 410); aor. II. ἔλακον, λακεῖν, und med. ἐλακόμην, wozu λελάκοντο gehört, H. h. Merc. 145; perf. λέλᾱκα, ion. λέληκα, aber fem. part. λελακυῖα; – 1) tönen, krachen, von leblosen Dingen, die durch einen Wurf od. Schlag ertönen, nur aor. II., λάκε χαλκὸς νυσσομένων ξίφεσίν τε καὶ ἔγχεσιν Il. 14, 25, λάκε δ' ἀσπίς, der Schild krachte, vom Wurfspieß getroffen, 13, 616; vgl. Hes. Th. 694; ἔλακον ἀξόνων βρι ϑομένων χνόαι Aesch. Spt. 138. Bei Sp. bes. = unter Geräusch, Gekrach zerbrechen, zerkrachen, Hesych. erkl. λάκε durch ἐϑλάσϑη, συνετρίβη. So ἐλάκησε Act. Ap. 1, 18. – 2) von Thieren, schreien; vom gellenden Schreien des Falken, Il. 22, 241; der gewürgten Nachtigall, Hes. O. 209, vom Hundegebell, κύνες λελάκοντο H. h. Herc. 145; Σκύλλη δεινὸν λελακυῖα Od. 12, 85. – Bei den Tragg. auch von menschlicher Stimme, laut reden, sprechen, bes. auch verkünden, weissagen, περίφρονα δ' ἔλακες Aesch. Ag. 1401; ἀμβόαμα Ch. 35, öfter; μἡ πώποτ' αὐτὸν ψεῦδος ἐς πόλιν λακεῖν Soph. Ant. 1094; τοὔπος τὸ ϑεοπρόπον ὅτ' ἔλακεν ὁ ϑεός Trach. 824; κακὸν ἄκρον Ion 776; ἀγγελίας I. T. 461; τί δῆϑ' ὁ Φοῖβος ἔλακεν ἐκ τῶν στεμμάτων Ar. Plut. 39; τί λέλακας, was schreist du, Ach. 410; vgl. Eur. Hipp. 55; π ρόπασα δ' ἤδη στονόεν λέλακε χώρα Aesch. Prom. 407; μὴ νῠν λακήσῃς Ar. Pax 382; auch = schelten, schmähen, ξένης ὕπερ τοιαῦτα λάσκεις τοὺς ἀναγκαίους φίλους Eur. Andr. 672.
-
4 λασκω
тж. med. (fut. λᾰκήσομαι, aor. 1 ἐλάκησα, aor. 2 ἔλακον, pf. λέλᾱκα - эп. λέληκα, inf. λακεῖν, part. pf. λεληκώς)1) звучать, греметь, звенеть(λάκε χαλκός Hom.)
2) трещать3) кричать(τί λέληκας; Hes. и τί λέλακας; Arph.)
οὐδὲ κύνες λελάχοντο HH. — даже собаки не лаяли4) (о крике, вопле) издавать, испускать(ὀλολυγμόν Aesch.; βοάν Eur.)
5) громко возглашать, провозглашать, возвещать(ψεῦδος Soph.; ἀγγελίας Eur.; ῥῆμα γενναῖον Arph.)
λ. τοὺς φίλους Eur. — осыпать друзей оскорблениями6) петь(λ. πρὸς αὐλόν Eur.)
7) (с шумом) лопаться(ἐλάκησε μέσος NT.)
-
5 ληκέω
A crack, crackle, Theoc.2.24; burst asunder,ἐλάκησε μέσος Act.Ap.1.18
;λακῆσαι τὰς ψύλλας ποιήσεις Gp.13.15.5
:—in Call.Iamb.1.183 P. the context is broken.
См. также в других словарях:
ἐλάκησε — λάσκω ring aor ind act 3rd sg λακάω burst asunder aor ind act 3rd sg (attic ionic) ἐλά̱κησε , ληκέω crack aor ind act 3rd sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)