-
1 εθελοντήρας
-
2 ἐθελοντῆρας
-
3 συλ-λέγω
συλ-λέγω (s. λέγω), zusammenlesen, sammeln; συλλέξας (τὰ κτέατα), Il. 18, 301; u. med., ὅπλα τε πάντα λάρνακ' ἐς ἀργυρέην συλλέξατο, 18, 413; ἑταίρους αἶψ' ἐϑελοντῆρας συλλέξομαι, Od. 2, 292, ich werde mir freiwillige Genossen zusammenrufen; ἐγχωρίους, Eur. I. T. 303; ξύλα, Soph. frg. 218; auch συλλέξαι σϑένος, wie wir »Kräfte sammeln«, Eur. Phoen. 857; Her. 1, 68. 93; u. von Personen 7, 8, 1. – Pass. mit dem aor. συνελέγην, sich versammeln, zusammenkommen; Her. 1, 81. 7, 8, 1. 9, 45. 50; Ar. Vesp. 1107 Plut. 503; Thuc. 2, 18. 6, 9 u. öfter. – Bes. Soldaten werben, Xen. oft, An. 6, 1, 6; auch sich verschaffen, aneignen, συνελέγετο αὐτῷ ἡ πολυλογία, Cyr., 4, 3; εἰς ταὐτὸ συλλέγεσϑαι τούτοις, Plat. Legg. XII, 961 a; συλλεγόμενοι εἰς τὸ δικαστήριον, Phaed. 59 d; πρὸς τὸ ἱερόν, Legg. VI, 784 a; für sich sammeln, βίον, XI, 936 c; übertr., ἐκ τῆς ἀσϑενείας ἐμαυτὸν συνείλεγμαι, Ax. 370 e, wie wir »sich sammeln, fassen«. – Der aor. συλλεχϑέντες steht Ar. Lys. 526 Plat. Legg. VI, 784 a u. bei Her.
-
4 συλλέγω
συλ-λέγω, zusammenlesen, sammeln; ἑταίρους αἶψ' ἐϑελοντῆρας συλλέξομαι, ich werde mir freiwillige Genossen zusammenrufen; συλλέξαι σϑένος, wie wir 'Kräfte sammeln'. Pass. mit dem aor. συνελέγην, sich versammeln, zusammenkommen. Bes. Soldaten werben; auch sich verschaffen, aneignen; für sich sammeln; übertr., ἐκ τῆς ἀσϑενείας ἐμαυτὸν συνείλεγμαι, wie wir 'sich sammeln, fassen' -
5 ἐθέλω
Grammatical information: v.Meaning: `want'.Other forms: with aphairesis θέλω (Aeol. Ion. Hell.; in Hom. only ο 317; see Debrunner Festschrift Zucker 87ff.), aor. ( ἐ)θελῆσαι, fut. ( ἐ)θελήσω (Il.), perf. ἠθέληκα (X.), τεθέληκα (hell.)Compounds: As 1. member in ἐθελο-κακέω `do wrong deliberately, play the coward deliberately' (Hdt.) with ἐθελοκάκησις (Plb.), cf. μνησι-κακέω a. o.; ἐθελό-δουλος `voluntary slave' with - δουλεία (Pl.), ἐθέλ-εχθρος (Crat.) etc. EN Έθελο-κράτης a. o. (inscr.).Derivatives: ( ἐ)θελημός `voluntary' (Hes.), ( ἐ)θελήμων `id.' (Pl.) with ἐθελημοσύναι pl. (PMag. Par.); θέλημα `will' (Antipho Soph.; θελήμη Theognost.) with θελημάτιον; - τικός, θέλησις, - ητής, - ητός (LXX usw.). - From ἐθελοντ-: ἐθελοντής `volunteer' (Hdt.) with - τήν adv. (Hdt.); rare θελοντής (Hdt. v. l.); Hom. has ἐθελοντῆρας (β 292); ἐθελούσιος `voluntary' (X., after ἑκούσιος). Adv. ἐθελοντί, - τηδόν `voluntarily' (Th.), ἐθελόντως (sch.). - Isolated θέλεος ἀθέλεος `volens nolens' (A. Supp. 862 [lyr.]), poet. formation after the adj. in - εος.Etymology: ( ἐ)θέλω is a primary thematic pres. ind, which has - η- in all non-present forms. To OCS želéjǫ, -ěti `wish, desire', from * h₁gʷʰel-. (Not to φαλίζει θέλει H.; before e one expects a dental).Page in Frisk: 1,447-448Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐθέλω
См. также в других словарях:
ἐθελοντῆρας — ἐθελοντήρ volunteer masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εθελοντής — ο (θηλ. εθελόντρια) (AM ἐθελοντής Α και ἐθελοντήρ θηλ. ἐθελοντίς, η) αυτός που προσφέρεται αυτοπροαίρετα να κάνει κάτι νεοελλ. αυτός που κατατάσσεται εκούσια στον στρατό αρχ. είδος μίμων, δεικηλιστής. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. εθελοντής ανάγεται σε θ.… … Dictionary of Greek
