-
1 άγκος
-
2 ἄγκος
-
3 ἌΓΚος
ἌΓΚος, εος, τό, Thal, als Vertiefung zwischen zwei Bergen (vgl. ἄγγος, ἀγκών, ἀγκοίνη), Hom., ποιή-εντα Od. 4, 337. 17, 128, βαϑέα Il. 20, 490; Eur. ἀμφίκρημνον Bacch. 1049; Xen. verb. es mit μυχοὶ τῶν ὀρέων An. 4, 1, 7.
-
4 αγκος
-
5 ἄγκος
-
6 ἄγκος
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἄγκος
-
7 ἀγκος
ἀγκος, eigtl. Biegung, dann Bergschlucht, Tal, als Vertiefung zwischen zwei Bergen -
8 Ἄγκος,
-
9 άγκει
ἄγκοςbend: neut nom /voc /acc dual (attic epic)ἄγκεϊ, ἄγκοςbend: neut dat sg (epic ionic)ἄγκοςbend: neut dat sg -
10 ἄγκει
ἄγκοςbend: neut nom /voc /acc dual (attic epic)ἄγκεϊ, ἄγκοςbend: neut dat sg (epic ionic)ἄγκοςbend: neut dat sg -
11 άγκη
ἄγκοςbend: neut nom /voc /acc pl (attic epic doric)ἄγκοςbend: neut nom /voc /acc dual (doric aeolic) -
12 ἄγκη
ἄγκοςbend: neut nom /voc /acc pl (attic epic doric)ἄγκοςbend: neut nom /voc /acc dual (doric aeolic) -
13 συ-σκιάζω
συ-σκιάζω, ganz beschatten, bedecken; Hes. O. 615; συσκιάζοντας γένυν, Eur. Suppl. 1218; ἄγκος πεύκαισι συσκιάζειν, Bacch. 1050; ξυσκιασϑεῖσαν τὴν κεφαλήν, Plat. Tim. 75 e; bei Dem. 2, 20, wo συγκρύψαι καὶ συσκιάσαι stand, hat es Bekker herausgeworfen; καὶ ἀποκρύπτειν, Plut. Arat. 22.
-
14 διά-βροχος
διά-βροχος, durchnäßt, benetzt, ἄγκος ὕδασι Eur. Bacch. 1049; ὄμμα El. 503; τόπος Poll. 5, 22, 6; von Schiffen, leck, Thuc. 7, 12; übertr., ἔρωτι Luc. Tox. 15; τῇ μέϑῃ, betrunken, Bis acc. 17; οἴνῳ Suid.
-
15 ἀμφί-κρημνος
ἀμφί-κρημνος, rings mit schroffen Abhängen umgeben, ἄγκος Eur. Bacch. 1049; dah. gefährlich, ἀπάτη Luc. Philopatr. 16; ἐρώτημα, verfängliche Frage, Greg. Naz.
-
16 ἀγκύλος
ἀγκύλος, η, ον (ἄγκος, ἀγκών), gekrümmt, gebogen, bei Hom. vom Bogen, τόξα, Il. 5, 209 Od. 21, 264, ἅρμα Il. 6, 39; Pind. vom Adler, κρατὶ ἀγκύλῳ P. 1, 8; Ar. ἀγκύλαις χερσὶν ἁρπάζει, witzige Erkl. von ἀγκυλοχείλης, Eq. 204; ὄνυχες Plut. Gryll. 4; δρε-πάνη Ep. ad. 176 (VI, 21). – Uebertr. a) auf den Ausdruck: verwickelt, schwierig, ἀγκύλον ἠρόμην Luc. Hermot. 15; λόγοι Bisacc. 21 ( καὶ λαβυρίνϑοις ὅμοιοι); bei Dionys. H. lobend: abgerundet. – b) auf den Charakter, listig, Lyc. 344 λαμπουρίς, ähnl. βάσις 262.
-
17 ἀγκίον
-
18 ἀγκών
ἀγκών, ῶνος, ὁ (vgl. ἄγκος), Ellnbogen, Armbug, ἀγκῶνα μέσον τυχών Il. 5, 582, κατὰ χεῖρα μέσην ἀγκῶνος ἔνερϑεν 11, 252, ὀρϑωϑεὶς ἐπ' ἀγκῶνος 10, 80, ἐπ'ἀγκῶνος σχέϑεν κεφαλήν Od. 14, 494, ἀγκῶνι νύξας 14, 485; – vgl. Luc. Lex. 6 ἐπ' ἀγκῶνος δειπνεῖν, auf den Ellnbogen gestützt essen; – ὑπ' ἀγκῶνος ἔνδον φαρέτρας Pind. Ol. 2, 91; Νίκας ἐν ἀγκώνεσσι, = ἐν ἀγκάλαις, in den Armen, N. 5, 42; ähnl. Eur. ἐν ἀγκῶσι ϑῶμαι Suppl. 840; Soph. ἐς ὑγρὸν ἀγκῶνα παρϑένῳ προςπτύσσεται, in den matten Arm, Ant. 1222. Uebh. Biegung, z. B. τείχεος, der vorspringende Theilder Mauer, Il. 16, 702, wo Aristarch erklärte ὅτι ἀγκῶνος τῆς γωνίας λέγει, s. Aristonic. Scholl. – Her. 1, 180; Νείλου 2, 99; Soph. Ai. 792, von Bergschluchten; die alex. Dichter vielfach für Vorgebirge, Bucht, vgl. Plut. Them. 32. – Was γλυκὺς ἀγκών bei Plat. Phaedr. 257 d bedeute, war schon den Alten nicht recht klar; es scheint eine Art Euphemismus gewesen zu sein; s. Stallbaum zur St. u. Schol. Il. 16, 702.
-
19 ὀκλάζω
ὀκλάζω (ob von κλάω, knicken? nach Ruhnk. ep. crit. 244 von ὄκος, ὄκω, und verwandt mit ἄγκος, ἀγκύλος; es ist wohl ein eigener Stamm, mit unserm » hocken« zusammenhangend), mit gebogenen Knieen sich auf die Fersen niederlassen, hinhocken, hinkauern; λέχριός γ' ἐπ' ἄκρου λάου βραχὺς ὀκλάσας, Soph. O. C. 197; καὶ ὤκλαζε καὶ ἐξανίστατο, Xen. An. 5, 9, 10, in einem persichen Tanze (vgl. Heliod. 4, 17, wonach es eine Art Kosak od. Mazurek war); c. acc., zusammenlegen, krümmen, τὰ ὀπίσϑια, Hipp. 11, 3; τοὺς προσϑίους, Ael. H. A. 7, 4; Luc. verbindet ἐς γόνυ ὀκλάσας, Mort. D. 27, 4, ὀκλάζων τῷ ἑτέρῳ, Philops. 18; οἱ τοῖς ἵπποις ἐφάλλεσϑαι μὴ δυνάμενοι αὐτοὺς ἐκείνους ὀκλάζειν καὶ ὑποπίπ τειν διδάσκουσιν, Plut. conjug. praec. p. 413; – sich auf die Kniee niederlassen, wie Mosch. 2, 99 vom Stier. – Uebertr., οὐ σῆς κραδίης ὑψαύχενος ὤκλασεν ὄγκος, legte sich, Iren. 3 (V, 251). – Auch = müde werden, ποδῶν δέ οἱ ὤκλασεν ὁρμ ή, Mus. 325; vgl. Hesych. ὤκλασαν ἐπ ὶ τῶν ἀπειρηκότων ἐν παντὶ πράγματι; – aus Erschöpfung nachlassen, erschlaffen, einzeln bei Sp.
-
20 ἀνάγκη
ἀνάγκη, ἡ (mit ἄγκος, Enge, schwerlich mit ἀνάγω zusammenhängend), 1) Zwang, Beschränkung des Willens, a) durch äußere Gewalt, wie du Reh Schicksalsbestimmung, κρατερὴ δ' ἐπικείσετ' ἀνάγκη Il. 6, 458, ein mächtiger Zwang; bes. häufig ἀνάγκῃ, aus Zwang, gezwungen, z. B. φεύγειν, 11, 150; ἀμύνεσϑαι, 12, 178; ἂψ ἴμεν, 15, 133; ἀείδειν, Od. 1, 154; ἄγειν, gewaltsamer Weise, Il. 9, 429; ἴσχειν, Od. 4, 557 u. sonst; εἰς δαιμόνων ἀνάγκην ἀφιγμένος, durch den Ausspruch der Götter, neben ϑεσφάτων ἐλεύϑεροι, Eur. Phoen. 1014; εἰς ἀνάγκας ἀλγεινοτάτας ἐμπεσόντες Xen. Mem. 3, 12, 2; oft bei Tragg., auch im plur., Aesch. Prom. 108 Pers. 579; oft auch Leiden, Mühsal, Noth, ὑπ' ἀνάγκας βοᾶν, vor Schmerz schreien, Soph. Phil. 213; φϑογγὰ τοῦ στίβου κατ' ἀνάγκαν ἕρποντος, Einer, der mühselig einherschreitet, in der Noth des Weges, 206, vgl. Κενταύρου δολοποιός Trach. 829. – b) Zwangsmittel, Gefängniß, Ketten u. Banden, Her. 1, 116; Diod. 3, 14 ἀνάγκας ἐπιφέρειν, anwenden; auch sing., ἐν ἁμίλλαισιν ἀνάγκας Eur. Bacch. 544; ἀνάγκην ἐπιτιϑέναι Xen. Lac. 10, 7; προςτιϑέναι Hier. 9, 4; τὰ πρὸς τὰς ἀνάγκας ὄργανα, Folterwer Kzeuge, Pol. 15, 20; vgl. die Parodie πουλύπους ἁλοὺς βρόχων πλεκταῖς ἀνάγκαις Xenarch. com. Ath. II, 64 (v. 9). – c) physische Nothwendigkeit, Naturgesetz, Verhängniß, ἀνάγκῃ οὐδὲ ϑεοὶ μάχονται Simon. bei Plat. Prot. 345 d; auch ἔγγραφοι ἀνάγκαι, geschriebene Gesetze, Plut. Lyc. 13; ϑεῖαι ἀνάγκαι Plat. Legg. VII, 818 b; vgl. Xen. Mem. 1, 1, 11. 15. – d) moralische Nothwendigkeit, zwingende Beweise, ῥητόρων ἀνάγκας διδάσκειν Anacr. 50, 2. – 2) Blutsverwandtschaft, Xen. Conv. 8, 13; Isocr. 1, 10. – Als adv. Vbdgn sind außer ἀνἀγκῃ, welches auch in Prosa sehr geläufig ist, zu merken: ὑπ' ἀνάγκης, Od. 19, 156; σὺν ἀνάγκῃ, Pind. P. 1, 51; δι' ἀνάγκης, Plat. Tim. 47 e; ἐξ ἀνάγκης, Phaedr. 246 a; vgl. τὰ ἐξ ἀνάγκης παϑήματα, = ἀναγκαῖα, Tim. 89 b; Soph. Phil. 73; κατ' ἀνάγκην, sowohl activ., zwingend, Pol. 1, 37, als passiv., gezwungen, 3, 67, 5; πρὸς ἀνάγκην, Luc. Abdic. 26 u. öfter, bes. bei Sp. – Ebenso ἀνάγκη ἐστί, mit darauf folgendem inf., wie ἀναγκαῖόν ἐστι, man muß, Xen. Cyr. 1, 4, 12; u. ohne ἐστί, πᾶσα ἀνάγκη, oft bei Plat., z. B. Tim. 69 d; Dem. Lept. 28 πολλή γ' ἀνάγκη, auch oft bei Plat., in Zugeständnissen, es ist ja wohl nöthig, ich muß ja wohl; ἀνάγκη πολλή u. πολλή 'στι ἀνάγκη, in Behauptungen u. Bekräftigungen.
См. также в других словарях:
άγκος — ἄγκος, το (Α) οτιδήποτε είναι καμπύλο ή κοίλο και συνεκδοχικά ορεινή κοιλάδα, φαράγγι. [ΕΤΥΜΟΛ. < από ρίζα ἀγκ , όπως και το ἀγκύλος*] … Dictionary of Greek
ἄγκος — bend neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Άγκος Μάρκιος — (Αngus Μarcius,648 – 616 π.Χ.). Ο τέταρτος βασιλιάς της Ρώμης. Δεν ήταν Ρωμαίος, αλλά Σαβίνος, και η παράδοση τον αναφέρει ως εγγονό του Νουμά Πομπίλιου. Έκανε κατακτητικούς πολέμους εναντίον των γειτόνων της Ρώμης Λατίνων. Ίδρυσε στις εκβολές… … Dictionary of Greek
ἄγκει — ἄγκος bend neut nom/voc/acc dual (attic epic) ἄγκεϊ , ἄγκος bend neut dat sg (epic ionic) ἄγκος bend neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄγκη — ἄγκος bend neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) ἄγκος bend neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀγκέων — ἄγκος bend neut gen pl (epic doric ionic aeolic) ἀγκή fem gen pl (epic ionic) ἀνάκειμαι to be laid up fut part act masc nom sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀγκῶν — ἄγκος bend neut gen pl (attic epic doric) ἀγκή fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄγκεα — ἄγκος bend neut nom/voc/acc pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄγκεσι — ἄγκος bend neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄγκεσιν — ἄγκος bend neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄγκιος — ἄγκος bend neut gen sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)