-
1 μόμφος
μόμφοςmasc nom sg -
2 μόμφος
-
3 μόμφον
μόμφοςmasc acc sg -
4 μέμφομαι
Grammatical information: v.Meaning: `reprove, reproach, be discontent, deplore' (Il.), `accuse' (Gortyn; Bechtel Dial. 1, 391).Compounds: Also with prefix, esp. ἐπι-, κατα-. As 1. member in governing comp. μεμψί-μοιρος `reproving fate' (Isoc., Arist.).Derivatives: 1. ( ἐπί-, κατά-)μέμψις `reproof, reproach, objection (Att. since A.; Holt Les noms d'action en - σις 125 n. 3). 2. ( ἐπι-)μομφή `id.' (poet. since Pi., Ep. Col. 3, 13), μόμφος m. `id.' (E. Fr. 633, Mantinea Va); ἐπί-, κατά-μομφος `subject to reproaches, reproachable, reproaching' (A., E.), hypostases from ἐπὶ, κατὰ μομφῆς or Bahuvrihi; also ἐπιμεμφ-ής `reproachable' (Nic., AP), ἰμμεμφ-ής `subject to complaints' (Mantinea Va), from ἐπι-, ἐμ-μέμφομαι transmitted to the σ-stems (Schwyzer 513), opposite ἄ-μομφος (A.), ἀ-μεμφής (Pi., A.) with ἀμεμφ-ία (A., S., cf. Schwyzer 469). -- 3. μέμφειρα f. = μέμψις Telecl. Con... 62), prob. personified after πρέσβειρα, κτεάτειρα a. o. (Schwyzer 474 n. 3). 4. μεμφωλή = μέμψις (H., Suid.).Origin: IE [Indo-European]X [probably]Etymology: A remarkable similarity shows the isolated Goth. verb bi-mampjan `mock, insult' (Ev. Luc. 16, 14) with deviating p (quite uncertain explanation by Specht Ursprung 261 n. 2); one adduces also (Stokes, Fick) some Celtic words for `contumely, infamy', which however miss the inner nasal, e.g. OIr. mebul `shame'. Well founded doubts a.o. in WP. 2, 261 f., Feist Vgl. Wb. d. got. Spr. s. v.Page in Frisk: 2,207Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μέμφομαι
См. также в других словарях:
μόμφος — μόμφος, ὁ (Α) μομφή, μέμψη, κατηγορία, ψόγος. [ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. τού μομφή με αλλαγή γένους] … Dictionary of Greek
μόμφος — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μόμφον — μόμφος masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κατάμομφος — κατάμομφος, ον (Α) 1. άξιος μομφής 2. δυσοίωνος. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + μομφος (< μομφή < μέμφομαι), πρβλ. ά μομφος, επί μομφος] … Dictionary of Greek
