Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

ἄδικον

  • 1 άδικον

    ἄδικος
    wrongdoing: masc /fem acc sg
    ἄδικος
    wrongdoing: neut nom /voc /acc sg

    Morphologia Graeca > άδικον

  • 2 ἄδικον

    ἄδικος
    wrongdoing: masc /fem acc sg
    ἄδικος
    wrongdoing: neut nom /voc /acc sg

    Morphologia Graeca > ἄδικον

  • 3 κάδικον

    ἄδικον, ἄδικος
    wrongdoing: masc /fem acc sg
    ἄδικον, ἄδικος
    wrongdoing: neut nom /voc /acc sg
    ἔδικον, δικεῖν
    throw: aor ind act 3rd pl
    ἔδικον, δικεῖν
    throw: aor ind act 1st sg

    Morphologia Graeca > κάδικον

  • 4 κἄδικον

    ἄδικον, ἄδικος
    wrongdoing: masc /fem acc sg
    ἄδικον, ἄδικος
    wrongdoing: neut nom /voc /acc sg
    ἔδικον, δικεῖν
    throw: aor ind act 3rd pl
    ἔδικον, δικεῖν
    throw: aor ind act 1st sg

    Morphologia Graeca > κἄδικον

  • 5 τάδικον

    ἄδικον, ἄδικος
    wrongdoing: masc /fem acc sg
    ἄδικον, ἄδικος
    wrongdoing: neut nom /voc /acc sg
    ἔδικον, δικεῖν
    throw: aor ind act 3rd pl
    ἔδικον, δικεῖν
    throw: aor ind act 1st sg

    Morphologia Graeca > τάδικον

  • 6 τἄδικον

    ἄδικον, ἄδικος
    wrongdoing: masc /fem acc sg
    ἄδικον, ἄδικος
    wrongdoing: neut nom /voc /acc sg
    ἔδικον, δικεῖν
    throw: aor ind act 3rd pl
    ἔδικον, δικεῖν
    throw: aor ind act 1st sg

    Morphologia Graeca > τἄδικον

  • 7 ζῆλος

    ζῆλος, ου, ὁ and ζῆλος, ους, τό in NT masc. sg. exc. 2 Cor 9:2; Phil 3:6 (both masc. as v.l.); n. gen. only Ac 5:17 v.l.; masc. pl. only Rom 13:13 v.l.; 2 Cor 12:20 v.l.; Gal 5:20 v.l.; in Apost. Fathers most oft. masc., but n. sg. ITr 4:2 and 1 Cl 4:8; 9:1; 11:13; 14:1; 63:2. For LXX usage s. Thackeray 158, 5; cp. ἐν ζήλει PsSol 2:24; 4:3; τὸ ζῆλος TestGad 5:3 (μῖσος v.l.); in Test12Patr ὁ ζῆλος, but w. n. in variants. Pl. ζήλη (GrBar 8:5). S. prec. entry and ζηλόω.
    intense positive interest in someth., zeal, ardor, marked by a sense of dedication (since Soph., Aj. 503; Aristot., Rhet. 2, 11, 1; LXX; TestAsh 4:5) 2 Cor 9:2. W. σπουδή (Dio Chrys. 17 [34], 48) 7:11; κατὰ ζ. as far as zeal is concerned Phil 3:6. W. obj. gen. (Soph., Oed. Col. 943; Strabo 13, 2, 4; Plut., Cor. 215 [4, 3]; Lucian, Adv. Ind. 17; 1 Macc 2:58. Oft. Philo; Jos., C. Ap. 2, 271) ζ. θεοῦ zeal for God (Jdth 9:4; cp. ἐν ζήλῳ κυρίου TestAsh 4:5) Ro 10:2. ζ. τοῦ οἴκου σου zeal for your house J 2:17 (Ps 68:10). In the same sense ὑπέρ τινος: τὸν ὑμῶν ζ. ὑπὲρ ἐμοῦ your ardor on my behalf 2 Cor 7:7. ἔχει … ζῆλον ὑπὲρ ὑμῶν Col 4:13 v.l. W. gen. of quality θεοῦ ζῆλος an ardor like that of God or divine ardor 2 Cor 11:2 (cp. Is 9:6; Philo, Post. Cai. 183; on the idea FKüchler, ZAW 28, 1908, 42ff; BRenaud, Je suis un Dieu jaloux, ’63). Of the fire of judgment which, with its blazing flames, appears like a living being intent on devouring God’s adversaries πυρὸς ζῆλος ἐσθίειν μέλλοντος τ. ὑπεναντίους Hb 10:27 (cp. Is 26:11; Zeph 1:18; 3:8; Ps 78:5).
    intense negative feelings over another’s achievements or success, jealousy, envy (Hes., Op. 195; Lysias 2, 48 w. φθόνος; Plut., Thes. 6, 9, Lycurg. 41 [4, 3]; PGrenf I, 1, 13 [II B.C.]; Eccl 4:4; 9:6; Sir 30:24; 40:4 [both w. θυμός]; Test12Patr [exc. TestAsh 4:5]; AscIs 3:30; Jos., Ant. 14, 161; cp. Cicero, Tusc. Disp. 4, 8, 17) 1 Cl 3:2; 4:7ff; 5:2, 4f; 6:1ff; 43:2; 63:2. W. ἔρις Ro 13:13; 1 Cl 5:5; 6:4; cp. 1 Cor 3:3; 2 Cor 12:20; Gal 5:20 (in the three last passages ζῆλος seems to be coördinate with ἔρις in the sense ‘rivalry’ or ‘party-attachment’; cp. GrBar 8:5; 13:4). W. ἐριθεία Js 3:14, 16. W. φθόνος (Democr. Fgm. B191; Lysias 2, 48; Pla., Phlb. 47e; 50c; 1 Macc 8:16) 1 Cl 3:2; 4:7 al. πλησθῆναι ζήλου become filled w. jealousy Ac 5:17; 13:45. ζ. leads to death 1 Cl 9:1; 39:7 (Job 5:2). ζ. ἄδικον καὶ ἀσεβῆ 3:4; μυσερὸν ζ. 14:1; μιαρὸν κ. ἄδικον ζ. 45:4. ἔχειν ζῆλόν τινα ἐν ἀλλήλοις περί τινος be jealous of one another because of someth. Hs 8, 7, 4. The pl. ζῆλοι found as v.l. Ro 13:13 (s. beg. of this entry); 2 Cor 12:20; Gal 5:20 denotes the var. outbreaks of jealousy and the forms it takes (cp. Pla., Leg. 3, 679c ζῆλοί τε καὶ φθόνοι); ζήλη in vice list GrBar 8:5.—BReicke, Diakonie, Festfreude u. Zelos …, ’51, 231–393.—DELG. M-M. EDNT. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ζῆλος

  • 8 ἀναλαμβάνω

    ἀναλαμβάνω (λαμβάνω ‘take’; Hdt.+) 2 aor. ἀνέλαβον; pf. ἀνείληφα. Mid.: fut. ἀναλήψομαι; 2 aor. 3 sg. ἀνελάβετο TestJos 16:5. Pass.: 1 fut. ἀναληφθήσομαι LXX; 1 aor. ἀνελή(μ)φθην (B-D-F §101 λαμβ.; Mlt-H. 246f).
    to lift up and carry away, take up εἰς τὸν οὐρανόν (4 Km 2:10f; 1 Macc 2:58; Philo, Mos. 2, 291; TestAbr A 7 p. 84, 16 [Stone p. 16], B 4 p. 108, 16 [Stone p. 64] al.; Just., D. 80, 4; cp. Did., Gen. 148, 2; cp. ἀνάλημψις AssMos p. 64 Denis [=p. 272 Tromp] and PtK Fgm. 4 p. 15, 36) pass. of Christ Mk 16:19; Ac 1:11 (Just., D. 32, 3; Mel., P. 70, 510; of dead pers. εἰς οὐρανούς TestJob 39:12). Of Paul εἰς τὸν ἅγιον τόπον ἀνελήμφθη he was taken up into the realm of the blessed 1 Cl 5:7. In same sense without εἰς τ. οὐ. (cp. Sir 48:9; 49:14; TestAbr A 15 p. 95, 15 [Stone p. 38] ἀφʼ ὑμῶν; ParJer 9:3) Ac 1:2 (PvanStempvoort, NTS 5, ’58/59, 30–42 takes Ac 1:2 to refer to the death of Christ; JDupont, NTS, ’61/62, 154–57, to his ascension. Cp. also BMetzger, The Mng. of Christ’s Ascension, RTStamm memorial vol., ’69, 118–28), 22; 1 Ti 3:16; GPt 5:19. Perh. of a deceased woman (Christian ins ἀνελήμφθη=‘has died’, like our ‘is in heaven’: Byzantion 2, 1926, 330; CB I /2, 561, no. 454) Hv 1, 1, 5 (see handbooks ad loc.). Of a sheet Ac 10:16.
    to take up in order to carry, take up ἀ. τὴν σκηνὴν τοῦ Μολόχ you took along the tent of Moloch Ac 7:43 (Am 5:26).—Of weapons take (Hdt. 3, 78, 2; 9, 53, 16 et al.; SIG 742, 45; 49; 2 Macc 10:27; Jdth 6:12; 7:5; 14:3 ἀναλαβόντες τὰς πανοπλίας; Jos., Ant. 20, 110 πανοπλ. ἀναλ.; 121) τὴν πανοπλίαν τοῦ θεοῦ Eph 6:13. τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως vs. 16.
    to make someth. one’s own by taking, w. focus on moral or transcendent aspects, take to one’s self, adopt (TestJob 21:4 λογισμόν; ParJer 9:22 [Christ.] ὁμοιότητα; Ar. 15, 1 σάρκα [of Christ]; Tat. 10, 1 ἀετοῦ μορφήν; Orig., C. Cels. 3, 28, 49 Βίον, ὸ̔ν Ἰησοῦς ἐδίδαξεν) τὴν πραϋπάθειαν ITr 8:1. ζῆλον ἄδικον καὶ ἀσεβῆ 1 Cl 3:4; μιαρὸν καὶ ἄδικον ζῆλον 45:4.— Accept παιδείαν 56:2 (s. παιδεία 1).—ἀ. τὴν διαθήκην ἐπὶ στόματός σου take the covenant in your mouth 35:7 (Ps 49:16).—τὴν δύναμίν τινος take back someone’s power Hs 9, 14, 2. τὴν ζωήν receive life Hs 9, 16, 3.
    take someone along on a journey, take along of a travel companion (Thu., X.; 2 Macc 12:38; Jos., Bell. 2, 551, Ant. 4, 85; TestJos 16:5) 2 Ti 4:11; of Paul’s escort Ac 23:31. Take on board (Thu. 7, 25, 4) 20:13f.
    take up someth. for scrutiny, take in hand (βύβλοι ‘divisions of a book or treatise’ Polyb. 3, 9, 3; βιβλίον 1 Esdr 9:45) τὴν ἐπιστολὴν τ. μακαρίου Παύλου 1 Cl 47:1.—DELG s.v. λαμβάνω. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἀναλαμβάνω

  • 9 ἄδικος

    ᾰδῐκος, -ον
    1 unjust, wrong

    ἄδικον οὔθ' ὑπέροπλον ἥβαν δρέπων P. 6.48

    n. pl. pro subs.,

    ἀπὸ πάμπαν ἀδίκων ἔχειν ψυχάν O. 2.69

    Lexicon to Pindar > ἄδικος

  • 10 δέ

    δέ (the following combinations are to be found elsewhere: μέν δέ v. μέν. τε δέ v. τε δὲ δή v. δή. δ' ὦν v. ὦν. δέ τοι v. τοι. δὲ καί v. also καί. δαὖτε v. also αὖτε. δαὖ v. αὖ. δἄρα v. ἄρα. Since δέ is normallv used in a purely connective capacity, a decision between progressive and adversative δέ must often be arbitrary.)
    1 adversative.
    a opposing one sentence to what precedes (*, = following negative sentence)

    ἰδοῖσα δ O. 2.41

    λείφθη δὲ O. 2.43

    μαθόντες δὲ O. 2.87

    κρύψε δὲ O. 6.31

    μαντεύσατο δ O. 7.32

    ἔστι δὲ O. 8.77

    φέροις δὲ O. 9.41

    ἕπεται δ O. 13.47

    ἐξίει δ *P. 1.91

    χρὴ δὲ P. 2.34

    , P. 2.88

    φέρειν δ P. 2.93

    ἁδόντα δ P. 2.96

    πεύθομαι δP. 4.38

    κλέπτων δὲ P. 4.96

    ἐσσὶ δ P. 4.269

    φαντὶ δ P. 4.287

    λῦσε δὲ P. 4.291

    εἰμὶ δ P. 8.29

    ἔλπομαι δ P. 11.55

    πειρῶντι δὲ P. 10.67

    ἐλᾷ δὲ N. 3.74

    ἔστι δ N. 3.80

    διείργει δὲ N. 6.2

    εἴργει δὲ *N. 7.6

    τυχεῖν δ N. 7.55

    χρὴ δ' Pae. 2.56

    θνᾴσκει δὲ fr. 121. 4. πέφνε δὲ fr. 135.

    Χάρις δ O. 1.30

    ἁμέραι δ O. 1.33

    αἰὼν δ (v. l. τ) O. 2.10

    λάθα δὲ O. 2.18

    πένθος δὲ O. 2.23

    ῥοαὶ δ *O. 2.33 πολλοὶ δὲ *O. 6.11

    τεθμὸς δὲ O. 8.25

    Ἑρμᾶ δὲ O. 8.91

    νεῖκος δὲ O. 10.39

    ἀστῶν δ P. 1.84

    ἀμφοτέροισι δ P. 1.99

    ἑτέροισι δὲ P. 2.52

    στάθμας δὲ *P. 2.90

    αἰὼν δ P. 3.86

    παυροῖς δὲ P. 3.115

    Μοῖραι δ P. 4.145

    πόνων δ *P. 5.54 φάει δὲ *P. 6.14

    βία δὲ P. 8.15

    δαίμων δὲ P. 8.76

    βαιὰ δ P. 9.77

    πατὴρ δὲ P. 9.11

    ναυσὶ δ P. 10.29

    φθονεροὶ δ P. 11.54

    φθονερὰ δ N. 4.39

    ἄλλοισι δ N. 4.91

    τιμὰ δὲ N. 7.31

    ἐλπίδες δ N. 11.22

    κερδέων δὲ N. 11.47

    πάντα δ I. 1.60

    αἰὼν δὲ I. 3.17

    δαίμων δ I. 7.43

    ματρὸς δὲ Pae. 2.29

    κέντρον δὲ fr. 180. 3.

    ἴσαις δὲ O. 2.61

    ὑγίεντα δεἴ τις O. 5.23

    ἀκίνδυνοι δ O. 6.9

    ἄλλα δ O. 8.12

    τερπνὸν δ O. 8.53

    ἄγνωμον δὲ O. 8.60

    κεῖνα δὲ O. 8.62

    εὐανθέα δ P. 2.62

    ἀδύνατα δ P. 2.81

    σὸν δἄνθοςP. 4.158

    πότνια δ P. 4.213

    εὐδαίμων δὲ P. 10.22

    μυριᾶν δ *N. 3.42

    ἑκόντι δ N. 6.57

    πὰν δὲ N. 10.29

    ἀρχαῖαι δ N. 11.37

    Πανελλάνεσσι δ *I. 4.29

    ἰατὰ δ I. 8.15

    ματαίων δὲ Pae. 4.34

    ἐμπείρων δὲ fr. 110. σφετέραν δαἰνεῖ fr. 215. 3.

    ὡς δ O. 1.46

    εἰ δὲ O. 1.64

    , O. 1.108

    ὅσοι δ O. 2.68

    εἰ δ O. 3.42

    ὅσσα δὲ P. 1.13

    εἰ δὲ P. 3.63

    , P. 3.80, P. 3.103, P. 9.50 ὅσαις δὲ *P. 10.28

    τῶν δ P. 10.61

    εἰ δὲ P. 12.28

    , N. 3.19

    ὃς δὲ N. 3.41

    εἰ δ N. 5.19

    , N. 5.50

    ὃς δ I. 1.50

    εἰ δέ τις I. 1.67

    ἐμοὶ δ O. 1.52

    τὶν δ O. 10.93

    ἐγὼ δὲ O. 10.97

    , O. 13.49

    ἐμὲ δ O. 13.93

    , P. 2.52

    τὶν δὲ P. 3.84

    τὺ δ P. 8.61

    ἐμοὶ δὲ P. 10.48

    ἐγὼ δ N. 1.33

    ἐμοὶ δ N. 4.41

    ἐγὼ δὲ N. 7.20

    ἐγὼ δ N. 8.38

    σεῦ δ *N. 8.46

    ἐγὼ δὲ I. 1.32

    ἄμμι δ I. 1.52

    τὶν δ I. 5.17

    ἐμοὶ δὲ I. 6.56

    ἄμμι δ I. 7.49

    ἐμοὶ δὲ Πα. 7B. 21.

    τοὶ δ O. 6.52

    τὸν δ O. 13.92

    τῶν δP. 4.41

    τὸν δ P. 4.101

    τὸ δ P. 7.18

    ὁ δὲ P. 8.48

    τὸ δὲP. 8.51

    τά δ P. 8.76

    P. 10.63 τὰν δ fr. 107a. 6 ὁ δ fr. 169. 26.

    τὸ δ O. 1.99

    τῶν δ O. 2.15

    τῶν δὲ *O. 12.9

    τὸν δὲ P. 1.95

    ὁ δὲ P. 2.73

    τὰν δ *P. 3.62

    τὸ δ P. 5.72

    , P. 8.32

    ὁ δὲ P. 8.88

    τὸ δὲ N. 6.55

    N. 7.102

    ὁ δ N. 9.24

    τὸ δ N. 11.43

    , I. 5.19

    ὁ δ I. 7.39

    ἐς δ O. 2.85

    σὺν δὲ. O. 6.98

    ἀμφὶ δὲ O. 7.24

    ἐν δὲ O. 7.94

    ποτὶ δ P. 2.84

    ἐν δαὖτε χρόνῳ P. 3.96

    ἐν δ P. 8.92

    σὺν δὲ N. 7.6

    ἐν δ I. 5.53

    ἐς δὲ fr. 133. 5. ἀνὰ δ' ἔλυσεν *N. 10.90

    αἰεὶ δ O. 5.15

    ὅμως δὲ O. 10.9

    νῦν δὲ O. 12.17

    ἄλλοτε δ P. 3.103

    εὐθὺς δ N. 1.54

    νῦν δ I. 1.39

    , I. 4.18 κρυφᾷ δὲ fr. 203. 2.
    b opposing one part of a sentence to the preceding negative part.

    μήτὦν τινι πῆμα πορών, ἀπαθὴς δαὐτὸς πρὸς ἀστῶν P. 4.297

    ἄδικον οὔθ' ὑπέροπλον ἥβαν δρέπων, σοφίαν δ P. 6.49

    καί μιν οὔπω τεθναότ, ἄσθματι δὲ φρίσσοντα πνοὰς ἔκιχεν N. 10.74

    2 progressive, connective.
    a connecting sentences.

    λάμπει δὲ O. 1.23

    ἔστι δ O. 1.35

    ἔχει δ O. 1.59

    ἕλεν δ O. 1.88

    πέποιθα δὲ O. 1.103

    ἕπεται δὲ O. 2.22

    φιλεῖ δὲ O. 2.26

    φύονται δὲ O. 4.25

    ἵκων δὲ O. 5.9

    ἀρχομένου δ O. 6.3

    ἀντεφθέγξατο δ O. 6.61

    ἵκοντο δ O. 6.64

    τιμῶντες δ O. 6.72

    εἶπον δὲ O. 6.93

    τεῦξαν δ O. 7.48

    μνασθέντι δ O. 7.61

    ἐκέλευσεν δ O. 7.64

    τελεύταθεν δὲ O. 7.68

    κέκληνται δὲ O. 7.76

    ἄνεται δὲ O. 8.8

    ἦν δὲ O. 8.19

    κατακρύπτει δὲ O. 8.79

    θάλλει δ O. 9.16

    ἀείδετο δὲ O. 10.76

    χλιδῶσα δὲ O. 10.84

    τρέφοντι δ O. 10.95

    ἔστι δ O. 11.2

    ἐθέλοντι δ O. 13.9

    δέξαι δὲ (v. l. τε) O. 13.29

    νοῆσαι δὲ O. 13.48

    φώνασε δ O. 13.67

    εὕδει δ P. 1.6

    φαντὶ δὲ P. 1.52

    θέλοντι δὲ P. 1.62

    ἔσχον δ P. 1.65

    ἔμαθε δὲ P. 2.25

    καιομένα δ P. 3.44

    εἶπε δ P. 4.11

    ἔπταξαν δ P. 4.57

    ἧλθε δέ οἱ P. 4.73

    τάφε δ P. 4.95

    δύνασαι δP. 4.158 μεμάντευμαι δP. 4.163

    πέμψε δ P. 4.178

    ἔειπεν δ P. 4.229

    κτίσεν δ P. 5.89

    ἄγοντι δὲ P. 7.13

    αὔξων δὲ *P. 8.38

    ῥαίνων δὲ P. 8.57

    ὑπέδεκτο δ P. 9.9

    γεύεται δ P. 9.35

    ἔστι δ N. 2.10

    ἄρχε δ N. 3.10

    δάμασε δὲ N. 3.23

    ἕπεται δὲ N. 3.29

    λεγόμενον δὲ N. 3.52

    νύμφευσε δ N. 3.56

    φρονεῖν δ N. 3.75

    δέξαιτο δ N. 4.11

    χαίρω δ N. 5.46

    χρὴ δ N. 5.49

    πέταται δ N. 6.48

    ἀναπνέομεν δ N. 7.5

    πέσε δ N. 7.31

    ἐὼν δ N. 7.64

    μαθὼν δὲ N. 7.68

    δύνασαι δὲ N. 7.96

    ἔβλαστεν δ N. 8.7

    αὔξεται δ N. 8.40

    χαίρω δὲ N. 8.48

    ἔστι δ N. 9.6

    ἔστι δὲ N. 10.20

    ἐκράτησε δὲ N. 10.25

    ἕπεται δὲ N. 10.37

    μεταμειβόμενοι δ N. 10.55

    λάμπει δὲ I. 1.22

    ἔστιν δ I. 4.31

    κρίνεται δ I. 5.11

    κλέονται δ I. 5.27

    τετείχισται δὲ I. 5.44

    φέρε δεὔμαλλον μίτραν I. 5.62

    φλέγεται δὲ I. 7.23

    ἔτλαν δὲ I. 7.37

    παυσάμενοι δ *I. 8.7

    χρὴ δὲ I. 8.15

    εἶπε δ I. 8.31

    ἰόντων δ I. 8.41

    ἔραται δέ Pae. 6.58

    ἐπεύχομαι δ' Πα. 7B. 15. πεφόρητο δ' Πα. 7B. 49.

    ἐνέθηκε δὲ Pae. 8.82

    ἔειπε δὲ[ Πα. 8A. 23.

    κατακρίθης δὲ Pae. 16.5

    λέγοντι δὲ Δ. 1. 1. τρέχετο δὲ fr. 74. εὕδει δὲ fr. 131b. 3. μαντεύεο, Μοῖσα, προφατεύσω δἐγώ fr. 150. λαβὼν δ fr. 169. 20. λάμπει δὲ fr. 227. 2. κόρῳ δ *O. 1.56

    ἄνθεμα δὲ O. 2.72

    Μοῖσα δ O. 3.4

    ξείνων δ O. 4.4

    χεῖρες δὲ O. 4.25

    βασιλεὺς δ O. 6.47

    Οὐρανὸς δ O. 7.38

    Ὀρσοτρίαινα δ O. 8.48

    πατρὶ δὲ O. 8.70

    λαοὶ δ O. 9.46

    κείνων δ (δ del. Schr.) O. 9.53

    τόλμα δὲ O. 9.82

    φῶτας δ O. 9.91

    μία δ O. 9.106

    ἀρχαῖς δὲ O. 10.78

    πολλὰ δ O. 12.10

    πατρὸς δὲ O. 13.35

    κῆλα δὲ P. 1.12

    κίων δ P. 1.19

    στρωμνὰ δὲ P. 1.28

    ἄνδρα δ P. 1.42

    χάρμα δ P. 1.59

    ἄλλοις δέ P. 2.13

    θεῶν δ P. 2.21

    εὐναὶ δὲ P. 2.35

    βουλαὶ δὲ P. 2.65

    ψευδέων δ P. 3.29

    δαίμων δ P. 3.34

    βάματι δ P. 3.43

    Διὸς δ P. 3.95

    ἐσθὰς δ P. 4.79

    φὴρ δέ P. 4.119

    δράκοντος δὲ P. 4.244

    πολλοῖσι δ P. 4.248

    θεράπων δέ οἱ P. 4.287

    σοφοὶ δέ τοι P. 5.12

    νόῳ δὲ P. 6.47

    Μεγάροις δ P. 8.78

    φόβῳ δP. 9.32

    θαλάμῳ δὲ P. 9.68

    ἀρεταὶ δ P. 9.76

    πατρὸς δ P. 10.2

    ἅρμα δ N. 1.7

    ἀρχαὶ δὲ N. 1.8

    Ἀχάρναι δὲ N. 2.16

    διψῇ δὲ N. 3.6

    Λαομέδοντα δ N. 3.36

    σώματα δ N. 3.47

    βοὰ δὲ N. 3.67

    ῥῆμα δ N. 4.6

    ἴυγγι δ N. 4.35

    Θεανδρίδαισι δ N. 4.73

    ὕμνος δὲ N. 4.83

    πότμος δὲ N. 5.40

    ἔργοις δὲ N. 7.14

    σοφοὶ δὲ N. 7.20

    σοφία δὲ N. 7.23

    φυᾷ δ N. 7.54

    Διὸς δὲ N. 7.80

    βασιλῆα δὲ N. 7.82

    παίδων δὲ παῖδες N. 7.100

    χρεῖαι δ N. 8.42

    ἀρχοὶ δὲ N. 9.14

    Ἰσμηνοῦ δ N. 9.22

    παῦροι δὲ N. 9.37

    ἡσυχία δὲ N. 9.48

    Σικυωνόθε δ N. 10.43

    Κάστορος δ N. 10.49

    παῦροι δN. 10.78

    Ζεὺς δ N. 10.79

    λύρα δὲ N. 11.7

    ἄνδρα δ N. 11.11

    προμαθείας δ N. 11.46

    μελέταν δ I. 5.28

    Λάμπων δὲ I. 6.66

    γλῶσσα δ I. 6.72

    ἐπέων δὲ I. 8.46

    Αἰολίδαν δὲ fr. 5.

    Παιὰν δὲ Πα. 2. 3,, 1. κείνοις δ' Pae. 2.68

    τέρας δ Pae. 4.39

    ἤτορι δὲ Pae. 6.12

    Ἰλίου δὲ Pae. 6.81

    ἀμφιπόλοις δὲ Pae. 6.117

    ὑδάτεσσι δ Pae. 6.134

    γνώμας δ Pae. 14.39

    Ὀλυμ]πόθεν δέ Δ.. 3. πέτραι δ Δ... ἁνδρὸς δ Παρθ. 2. 3. ἀσκὸς δ fr. 104b. 4. πολλὰ δ fr. 111. 2. ὀδμὰ δ' Θρ... πυρὶ δ fr. 168. 3.

    ἑπτὰ δ O. 6.15

    μελίφθογγοι δ O. 6.21

    κυρίῳ δ O. 6.32

    τερπνᾶς δέπεὶ O. 6.57

    ἁδύλογοι δὲ O. 6.96

    ἀγαθαὶ δὲ O. 6.100

    ἐμῶν δ O. 6.105

    τοῦτο δ O. 7.25

    πολλαὶ δ O. 8.13

    ἐσλὰ δ O. 8.84

    ὀξείας δὲ O. 8.85

    πτερόεντα δ O. 9.11

    ἀγαθοὶ δὲ O. 9.28

    ἄλλαι δὲ O. 9.86

    ταύτᾳ δὲ O. 10.51

    ἀφθόνητος δ O. 11.7

    ἄμαχον δὲ O. 13.13

    δύο δ O. 13.32

    κελαινῶπιν δ P. 1.7

    ναυσιφορήτοις δ P. 1.33

    ἀψευδεῖ δὲ P. 1.86

    εὐανθεῖ δ P. 1.89

    πολλὰν δ P. 3.36

    αἴθων δὲ P. 3.58

    εἴκοσι δ P. 4.104

    Κρονίδᾳ δὲP. 4.115 τρίταισιν δP. 4.143 ταχέες δ (δ del. Boeckh) P. 4.179

    χαλκέαις δ P. 4.226

    ὀρθὰς δ P. 4.227

    μεγάλαν δ P. 5.98

    γλυκεῖα δὲ P. 6.82

    νέᾳ δ P. 7.18

    τέτρασι δ P. 8.81

    ὠκεῖα δ P. 9.67

    χρυσοστεφάνου δὲ P. 9.109

    Ἰσμήνιον δ P. 11.6

    κακολόγοι δὲ P. 11.28

    ξυναῖσι δ (om. Tricl.) P. 11.54

    μεγάλων δ N. 1.11

    ἁδυμελεῖ δ N. 2.25

    χαρίεντα δ N. 3.12

    καματωδέων δὲ *N. 3.17

    ποτίφορον δὲ N. 3.31

    συγγενεῖ δέ N. 3.40

    ξανθὸς δ N. 3.43

    κραγέται δὲ N. 3.82

    τυφλὸν δ N. 7.23

    ποτίφορος δ N. 7.63

    ἀγαπατὰ δὲ N. 8.4

    μέγιστον δ N. 8.25

    χρυσέων δ N. 8.27

    κενεᾶν δ N. 8.45

    θεσπεσία δ *N. 9.7

    κρέσσων δὲ N. 9.15

    ἀργυρέαισι δὲ N. 9.51

    ὕπατον δ N. 10.32

    λαιψηροῖς δὲ N. 10.63

    τόνδε δN. 10.80

    ἀπροσίκτων δ N. 11.48

    μυρίαι δ I. 6.22

    ἁδεῖα δ I. 6.50

    ἀμνάμονες δὲ I. 7.17

    θνατᾶς δ fr. 61. 5. σειρῆνα δὲ Παρθ. 2. 13. πιοστὰ δ' Παρθ. 2. 3. ἀκλεὴς δ (om. codd.: supp. Boeckh) fr. 105b. 3.

    εἰ δὲ O. 2.56

    , O. 6.77, O. 8.54

    οἷον δ O. 9.89

    εἰ δὲ O. 11.2

    , O. 13.105, P. 3.110

    ὅσσα δὲ N. 2.17

    εἰ δ N. 4.13

    , N. 7.11, N. 7.86, N. 7.89, I. 1.41, I. 5.22

    τὰ δ N. 4.91

    οἷοι δ I. 9.6

    εἰ δέ τις Pae. 2.31

    οἷσι δὲ (Boeckh: γὰρ ἂν codd.) fr. 133. 1.

    ἐμὲ δὲ O. 1.100

    τὶν δὲ O. 5.7

    ὔμμιν δὲ O. 13.14

    τὺ δὲ P. 2.57

    τὶν δὲ P. 4.275

    σὲ δ P. 5.14

    σεῦ δ N. 1.26

    ἐγὼ δὲ N. 3.11

    τὺ δ N. 5.41

    ἐγὼ δ I. 6.16

    τὺ δέ I. 7.31

    τὶν δὲ Pae. 3.13

    ἐμοὶ δ' Pae. 4.52

    ὁ δ O. 7.10

    τὰ δ O. 13.101

    O. 13.106

    δὲ P. 1.8

    οἱ δ P. 4.133

    τῶν δ P. 4.277

    τὸν δὲ P. 9.38

    ὁ δὲ P.9.107. “ ταὶδP. 9.62

    τὰ δ N. 9.42

    τοὶ δ N. 10.66

    , I. 8.45 ἁ δὲ fr. 130. 6.

    τὸ δὲ O. 1.93

    , O. 2.51

    αἱ δὲ O. 7.30

    τὸ δὲ O. 10.55

    ὁ δὲ P. 1.35

    τὸ δὲ P. 1.99

    τὸν δὲ P. 2.40

    P. 3.108

    ἁ δὲ P. 3.114

    τὸν δὲ P. 4.184

    ὁ δ P. 5.60

    τὸ δ P. 5.85

    ὁ δὲ P. 9.78

    τῶν δ P. 10.19

    αἱ δὲ N. 4.2

    ὁ δὲ N. 7.67

    τὸ δὲ I. 7.47

    τὰ]ν δὲ Pae. 1.9

    ὁ δὲ Pae. 2.66

    τὸ δὲ Pae. 4.32

    ἐν δὲ O. 7.5

    , O. 7.43

    ἄτερ δ O. 9.44

    ἐν δὲ O. 13.22

    , O. 13.40

    σὺν δ P. 1.51

    ἐν δ P. 2.41

    ἐκ δ P. 2.46

    ἐν δὲP. 4.88

    ἐς δ P. 4.188

    σὺν δ P. 4.221

    ἐν δὲ P. 4.291

    σὺν δ P. 9.115

    ἐν δ P. 10.71

    ἐκ δὲ N. 10.44

    ἂν δ fr. 33d. 7, fr. 119. 1. σὺν δ fr. 122. 9. πρὸς δ fr. 123. 6.

    οὕτω δὲ O. 2.35

    ἠυ δὲ O. 5.16

    ἄλλοτε δ O. 7.11

    ἀπάτερθε δ O. 7.74

    μάλα δὲ O. 10.87

    νῦν δ O. 13.104

    οὕτω δ P. 1.56

    εὖ δ P. 1.99

    ἁμᾶ δ P. 3.36

    τάχα δ P. 4.83

    αἶψα δ P. 4.133

    ἀκᾷ δ P. 4.156

    τάχα δὲ P. 4.171

    ἄτερθε δὲ P. 5.96

    οὕτω δὲ P. 8.93

    νῦν δP. 9.55

    οὕτω δ P. 9.117

    ταχὺ δ P. 10.51

    θαμὰ δ N. 1.22

    μάλα δ N. 7.10

    ἅμα δ fr. 74. ἔνθεν δὲ fr. 119. 2. ταχέως δ fr. 169. 24.
    b in enumeration, narration, simm. ὁ δ' ἐμὲ δ κράτει δὲO. 1.73—8. ἔργα δὲ ἦν δὲ δαέντι δὲ καὶ φαντὶ δ', ἁλμυροῖς δ, ἀπεόντος δ —. O. 7.52—8. γλαυκοὶ δὲ, οἱ δύο μὲν, αὖθι δ'. εἷς δ ἔννεπε δO. 8.37—41. ἔχεν δὲ, μάτρωος δὲ. πόλιν δ'. ἀφίκοντο δὲ. υἱὸν δὲO. 9.61—9. τὰ δὲ. σύνδικος δ'. τὸ δὲ. πολλοὶ δὲ. ἄνευ δὲO. 9.94—103. τράπε δὲ. πύκτας δ'. θάξαις δὲ. ἄπονον δ. ἀγῶνα δ, πέφνε δ. λόχμαισι δὲO. 10.15—30. ἀνὰ δ'. παρκείμενον δὲ. ἐνυπνίῳ δ. τελεῖ δὲ. ἀναβαὶς δ. σὺν δὲO. 13.72—87. “δώδεκα δὲ. τουτάκι δ'. φιλίων δ. φάτο δ. γίνωσκε δ. ἂν δ —” P. 4.25—34. ἐσσύμενοι δ'. τῶν δ. πραὺν δP. 4.135—6. ἐπεὶ δ'. ἐκ νεφέων δὲ. λαμπραὶ δ. ἀμπνοὰν δ. κάρυξε δ. εἰρεσία δ. σὺν Νότου δ. φοίνισσα δὲ. ἐς δὲ κίνδυνονP. 4.191—207. πῦρ δὲ. σπασσάμενος δ'. ἴυξεν δ. πρὸς δ. αὐτίκα δ. ἔλπετο δP. 4.233—43. ὁ δ'. Μεσσανίου δὲ. χαμαιπετὲς δ. αὐτοῦ μένων δP. 6.33—8. κέρδος δὲ. βία δὲ. δμᾶθεν δὲ. ἔπεσε. τελέαν δP. 8.13—24. Μοῖσα δ'. παντᾷ δὲ. νόσοι δ. πόνων δὲ. θρασείᾳ δὲ. ἁγεῖτο δP. 10.37—45. ἔσταν δ'. λέλογχε δὲ. τέχναι δ. χρὴ δN. 1.19—25. ταχὺ δὲ. ἐν χερὶ δ'. ἔστα δὲ. παλίγγλωσσον δέ. γείτονα δ. ὁ δέN. 1.51—61. ἐν δ'. Θέτις δὲ. Νεοπτόλεμος δ. Παλίου δὲ. τὰ Δαιδάλου δὲ. ἄλαλκε δὲ. πῦρ δὲ. εἶδεν δN. 4.49—66. πρόφρων δὲ. ἐν δὲ. αἱ δὲ. ψεύσταν δὲ. τὸ δ'. τοῖο δ. εὐθὺς δ. ὁ δN. 5.22—34. ὁ δ' Μολοσσίᾳ δ. ᾤχετο δὲ. βάρυνθεν δὲ. ἐχρῆν δέN. 7.36—44. νεαρὰ δ'. ὄψον δὲ. ἅπτεται δ. χειρόνεσσι δ —. N. 8.20—2. πατρὶ δ — (Heyne: τ codd.) θρέψε δ'. ὁ δN. 10.12—3. Ζεὺς δ'. ἅμα δ. χαλεπὰ δ. ταχέως δN. 10.71—3. Ζεῦ, μεγάλαι δ'. ζώει δὲ. πλαγίαις δὲ. εὐκλέων δ. ἔστι δὲ. τὰ δὲ. ἀνδρῶν δI. 3.4—13. εἷλε δὲ. πέφνεν δὲ, σφετέρας δI. 6.31—3. ἐν δὲ, ἄγγελλε δὲ. νῦν δαὖ Πα. 2.. νέφεσσι δ'. περὶ δ. ἐπεὶ δ Πα... ἔλαμψαν δ. τελέσαι δ. ἐφθέγξαντο δ Πα. 12. 1. ῥίμφα δ. ὁ δὲ. ἐμὲ δN. 2.19—23. τιμαὶ δὲ. παντὶ δ'. ὁ δὲ. φιλέων δ Παρθ. 1.. πολλὰ δ. τέλος δ. αἰὼν δὲ — fr. 111. 2—5. ἐν δ', παρὰ ναῦν δὲ. κάπρῳ δὲ — fr. 234. 2. connecting imperatives. δίδοι φωνάν, ἀνὰ δἱστία τεῖνον, πύκταν τέ νιν καὶ παγκρατίου φθέγξαι ἑλεῖνἀρετάν, προθύροισιν δΑἰακοῦ ἀνθέων ποιάεντα φέρε στεφανώματα (Wil.: φέρειν codd.) N. 5.51—4.
    c connecting subordinate clauses.

    ὅτε σύτο, κράτει δὲ προσέμειξε O. 1.22

    φιάλαν ὡς εἴ τις δωρήσεται, ἐν δὲ θῆκε O. 7.5

    ἁνίκ' ἤρειδε Ποσειδάν, ἤρειδε δέ μιν (Hermann: τε codd.) O. 9.31 ἔλπομαι μὴ βαλεῖν ἔξω, μακρὰ δὲ ῥίψαις ἀμεύσασθ' ἀντίους *P. 1.45

    ἀλλ' ἐπεὶ τείχει θέσαν, σέλας δ ἀμφέδραμεν P. 3.39

    ὁπόθ' Ἁρμονίαν γᾶμεν βοῶπιν, ὁ δὲ Νηρέος εὐβούλου Θέτιν παῖδα P. 3.92

    ὄφρα ἀφέλοιτ' αἰδῶ, ποθεινὰ δ Ἑλλὰς δονέοι P. 4.218

    εἰ γάρ τις ἐξερείψειεν αἰσχύνοι δὲ P. 4.264

    διαγγέλοισ, ὅτι νίκη ἐκ δὲ Κρόνου Αἰακίδας ἐγέραιρεν N. 5.7

    εἰ δὲ μάρνασαι, πάντων δὲ νοεῖς ἀποδάσσασθαι ἴσον N. 10.86

    εἰ δέ τις ἔνδον νέμει πλοῦτον ἄλλοισι δἐμπίπτων γελᾷ I. 1.68

    ἢ Δωρίδ' ἀποικίαν οὕνεκεν ὀρθῷ ἔστασας ἐπὶ σφυρῷ Λακεδαιμονίων, ἕλον δ Ἀμύκλας I. 7.14

    τέρας, ἅν τε βροτοὶ Δᾶλον κικλῄσκοισιν, μάκαρες δἐν Ὀλύμπῳ χθονὸς ἄστρον fr. 33c. 5. ἁνίκ' οἴχονται μέριμναι πελάγει δ ἐν πολυχρύσοιο πλούτου πάντες ἴσᾳ νέομεν fr. 124. 6.
    d connecting parts of sentences.

    ἴσαις δὲ νύκτεσσιν αἰεί, ἴσαις δ' ἁμέραις O. 2.62

    μαιομένων μεγάλαν ἀρετὰν θυμῷ λαβεῖν, τῶν δὲ μόχθων ἀμπνοὰν O. 8.7

    ἐρέω ταύταν χάριν, τὰν δ' ἔπειτ O. 8.58

    Ἄργει τ' ἔσχεθε κῦδος ἀνδρῶν παῖς δ ἐν Ἀθάναις O. 9.88

    πόλλἄνω, τὰ δαὖ κάτω O. 12.6

    οἶκον ἥμερον ἀστοῖς ξένοισι δὲ θεράποντα (v. 1. τε) O. 13.3

    ἐν Ἀθάναισι τρία ἔργα ποδαρκὴς ἁμέρα θῆκε κάλλιστ' ἀμφὶ κόμαις, Ἑλλώτια δ ἑπτάκις O. 13.40

    Ζηνὸς υἱοὶ τρεῖς δοιοὶ δ' ὑψιχαῖται ἀνέρες P. 4.172

    κεῖνος γὰρ ἐν παισὶν νέος, ἐν δὲ βουλαῖς πρέσβυς P. 4.282

    βουσὶν εἰρήναν παρέχοισα πατρῴαις, τὸν δὲ σύγκοιτον γλυκὺν ὕπνον ἀναλίσκοισα P. 9.23

    θήσονταί τέ νιν ἀθάνατον, Ζῆνα καὶ ἁγνὸν Ἀπόλλων' Ἀγρέα καὶ Νόμιον, τοῖς δ Ἀρισταῖον καλεῖνP. 9.65

    ἑξέτης τὸ πρῶτον, ὅλον δ' ἔπειτ ἂν χρόνον N. 3.49

    πεντάκις Ἰσθμοῖ στεφανωσάμενος Νεμέᾳ δὲ τρεῖς N. 6.20

    χρυσὸν εὔχονται, πεδίον δ' ἕτεροι ἀπέραντον N. 8.37

    αἰνέων αἰνητά, μομφὰν δ' ἐπισπείρων ἀλιτροῖς N. 8.39

    μορφὰν βραχύς, ψυχὰν δ' ἄκαμπτος, προσπαλαίσων ἦλθ ἀνὴρ I. 4.53

    τὶν δ' ἐν Ἰσθμῷ διπλόα θάλλοισ ἀρετά, Φυλακίδα, κεῖται, Νεμέᾳ δὲ καὶ ἀμφοῖν Πυθέᾳ τε, παγκρατίου I. 5.18

    ἄραντο γὰρ νίκας τρεῖς ἀπ' Ἰσθμοῦ τὰς δ ἀπ εὐφύλλου Νεμέας I. 6.61

    εἴπερ τριῶν Ἰσθμοῖ), Νεμλτ;έγτ;αλτ;ι δγτ;ὲ δυ[οῖν (supp. Lobel e Σ.) fr. 6a. h. ὃς ἀνα[ίνετο] αὐταρχεῖν, πολίων δ' ἑκατὸν πεδεχεῖν Πα. 4. 37, similarly, connecting subordinate infinitives, O. 13.80, N. 7.46, N. 9.31 νίκαις, αἷς ἐν ἀιόνεσσιν Ὀγχη[στοῦ κλυ]τᾶς, ταῖς δὲ ναὸν Ἰτωνίας [] ἐκόσμηθεν Παρθ. 2.. θεῷ δὲ δύνατον ὄρσαι φάος, κελαινεφέι δὲ σκότει καλύψαι fr. 108b. 3. irregularly coordinating:

    τόλμᾳ γὰρ εἰκὼς θυμὸν ἐριβρεμετᾶν θηρῶν λεόντων ἐν πόνῳ, μῆτιν δ' ἀλώπηξ I. 4.65

    e in anaphora.

    ἴσαις δὲ, ἴσαις δ O. 2.62

    ἤρειδε Ποσειδάν, ἤρειδεν δὲ (Hermann: τε codd.) O. 9.32

    πέφνε Κτέατον ἀμύμονα, πέφνε δ' Εὔρυτον O. 10.28

    ἔστιν. ἔστιν δ O. 11.2

    ἐν δὲ Μοῖσ' ἁδύπνοος, ἐν δ Ἄρης ἀνθεῖ O. 13.22

    τίς γὰρ ἀρχὰ, τίς δὲ κίνδυνος P. 4.71

    τὺ γὰρ. τὺ δ P. 8.8

    τὰν μάλα πολλοὶ ἀριστῆες ἀνδρῶν αἴτεον σύγγονοι, πολλοὶ δὲ καὶ ξένων P. 9.108

    cf.

    πολλὰ μὲν πολλὰ δὲ P. 9.123

    —5.

    Ζεῦ, τεὸν γὰρ αἶμα, σέο δ' ἀγών N. 3.65

    μαχατὰν αἰνέων Μελέαγρον, αἰνέων δὲ καὶ Ἕκτορα I. 7.32

    χρὴ δ'. χρὴ δ I. 8.15

    κλεινὸς Αἰακοῦ λόγος, κλεινὰ δὲ καὶ ναυσικλυτὸς Αἴγινα I. 9.1

    ἔα, φρήν, κυπάρισσον, ἔα δὲ νομὸν Περιδάιον Pae. 4.51

    cf. Πα.. 23. ἐν δὲ. ἐν δὲ. ἐν δ' Δ. 2. 10—15.
    f introducing parenthesis.

    ὁ δ' ἐπαντέλλων χρόνος τοῦτο πράσσων μὴ κάμοι O. 8.28

    ἷκεν δὲ Μιδέαθεν

    στρατὸν ἐλαύνων O. 10.66

    ἄγει δὲ χάρις P. 2.17

    χόλος δ' οὐκ ἀλίθιος γίνεται παίδων Διός P. 3.11

    αἰσίαν δP. 4.23

    μόλεν Δανάας ποτὲ παῖς, ἁγεῖτο δ' Ἀθάνα, ἐς ἀνδρῶν μακάρων ὅμιλον P. 10.45

    ἐκ δὲ τελευτάσει νιν ἤτοι σάμερον δαίμων, τὸ δὲ μόρσιμον οὐ παρφυκτόν, ἀλλ' ἔσται (Tricl.: γε codd.) P. 12.30

    ὀκτὼ στεφάνοις ἔμιχθεν ἤδη, ἑπτὰ δ' ἐν Νεμέᾳ, τὰ δ οἴκοι μάσσον ἀριθμοῦ, Διὸς ἀγῶνι N. 2.23

    κιρναμένα δ' ἔερσ ἀμφέπει N. 3.78

    ἐν Πυθίοισι δὲ δαπέδοις κεῖται N. 7.34

    γαστρὶ δὲ πᾶς τις ἀμύνων λιμὸν αἰανῆ τέταται I. 1.49

    χρὴ δὲ πᾶν ἔρδοντ' ἀμαυρῶσαι τὸν ἐχθρόν I. 4.48

    g
    a introducing question. θανεῖν δ' οἶσιν ἀνάγκα, τά κέ τις ἀνώνυμον γῆρας ἕψοι μάταν; O. 1.82 εἰ δ' εἴη μὲν Ὀλυμπιονίκας, τίνα κεν φύγοι ὕμνον; O. 6.4 κέρδει δὲ τί μάλα τοῦτο κερδάλεον τελέθει; P. 2.78 τίς δὲ κίνδυνος; P. 4.71 τί δέ τις; τί δ' οὔ τις; P. 8.95τίς νιν ἀνθρώπων τέκεν; ποίας δ' ἀποσπασθεῖσα φύτλαςP. 9.33 κούρας δ' ὁπόθεν γενεὰν ἐξερωτᾷς;” P. 9.43

    πολέμοιο δὲ σᾶμα φέρεις τινός; Pae. 9.13

    II following questions.

    τίς βασιλέα δίδυμον ἐπέθηκ; ἐν δὲ Μοῖσ' ἁδύπνοος O. 13.22

    ποίας δ' ἀποσπασθεῖσα φύτλας ; γεύεται δ ἀλκᾶςP. 9.35

    ἔννυχοι πάραγον κοῖται; τὸ δὲ νέαις ἀλόχοις ἔχθιστον ἀμπλάκιον P. 11.25

    III in questions, varied with asyndeton. τίνα θεόν, τίν' ἥρωα, τίνα δ ἄνδρα κελαδήσομεν; O. 2.2 cf.

    βασιλεύς, πραὺς ἀστοῖς, οὐ φθονέων ἀγαθοῖς, ξείνοις δὲ θαυμαστὸς πατήρ P. 3.71

    h where δέ replaces an expected γάρ. χαλκέοισι δἐν ἔντεσι (ἀντὶ τοῦ γάρ. Σ.) O. 4.22 ἐκ Λυκίας δὲ (ἀντὶ τοῦ γάρ. Σ.) O. 13.60

    Πυθιάδος δ P. 1.32

    ἔστι δὲ P. 3.21

    βαρὺ δέ σφιν νεῖκος N. 6.50

    φλέγεται δ N. 10.2

    ἐκ δὲ N. 11.19

    The Σ also comment ἀντὶτοῦ γάρ: O. 2.58, O. 6.3, P. 3.12, but δέ often contains a notion of explanation.
    i introducing an appositive phrase. ἀφίκοντο δέ οἱ ξένοι

    ἕκ τ' Ἄργεος, ἔκ τε Θηβᾶν, οἱ δ Ἀρκάδες οἱ δὲ καὶ Πισᾶται O. 9.68

    3 apodotic. εἰ δ' ἀριστεύει μὲν ὕδωρ, κτεάνων δὲ χρυσὸς αἰδοιέστατος, νῦν δὲ Θήρων ἅπτεται Ἡρακλέος σταλᾶν (v. 1. γε) O. 3.43 [δ codd.: del. Er. Schmid sec.

    Σ. P. 11.56

    ]
    4 where δέ does not occupy second position in the sentence.
    I following a vocative.

    υἱὲ Ταντάλου, σὲ δ O. 1.36

    Ἁγησία, τὶν δ O. 6.12

    δέσποτα ποντόμεδον, εὐθὺν δὲ πλόον O. 6.103

    Τιμόσθενες, ὔμμε δὲ O. 8.15

    Ζεῦ τέλεἰ, αἰεὶ δὲ P. 1.67

    ὦ μάκαρ υἱὲ Πολυμνάστου, σὲ δ P. 4.59

    Ἀλεξιβιάδα, σὲ δ P. 5.45

    ὦναξ, ἑκόντι δ' εὔχομαι νόῳ P. 8.67

    Ἄπολλον, γλυκὺ δ P. 10.10

    Μοῖσα, τὸ δὲ τεὸν P. 11.41

    Ἁγησιδάμου παῖ, σέο δ N. 1.29

    ὦ Τιμόδημε, σὲ δ N. 2.14

    Θεαρίων, τὶν δ N. 7.58

    ὦ μάκαρ, τὶν δ N. 7.95

    ὦ Μέγα, τὸ δ N. 8.44

    Ζεῦ, μεγάλαι δ I. 3.4

    II following a prep.

    πρὸς εὐάνθεμον δ' ὅτε φυὰν O. 1.67

    ἐπ' ἄλλοισι δ ἄλλοι (ἐπ om. codd.: supp. byz.: alia alii) O. 1.113

    πρὸς Πιτάναν δὲ O. 6.28

    περὶ θνατῶν δ O. 6.50

    ἀν' ἵπποισι δὲ O. 10.69

    ἐκ θεοῦ δ O. 11.10

    ἐξ ὀνείρου δ O. 13.66

    ἀντὶ δελφίνων δ P. 4.17

    ἐν δαιτὸς δὲ μοίρᾳ P. 4.127

    ἐξ Ἀπόλλωνος δὲ P. 4.17

    b.

    ἐκ νεφέων δὲ P. 4.197

    σὺν Νότου δ' αὔραις P. 4.303

    ἐς φᾶσιν δ P. 4.211

    ἀνὰ βωλακίας δ P. 4.228

    κατὰ λαύρας δ P. 8.86

    ἐν χερὶ δ N. 1.52

    ἐκ μιᾶς δὲ N. 6.1

    σὺν θεοῦ δὲ τύχᾳ N. 6.24

    ἐκ πόνων δ N. 9.44

    ἐν λόγοις δ N. 11.17

    ἐν σχερῷ δ N. 11.39

    ἐν Κρίσᾳ δ I. 2.18

    σὺν Ὀρσέᾳ δέ I. 4.72

    σὺν Χάρισιν δ I. 5.21

    ἐκ μεγάλων δὲ πενθέων I. 8.6

    ἐν διχομηνίδεσσιν δὲ ἑσπέραις” *I. 8.44

    σὺν θεῶν δέ νιν αἴσᾳ I. 9.1

    ἐν χρόνῳ δ fr. 33b. ἐν ἔργμασιν δὲ fr. 38.

    πρὸ πόνων δὲ Pae. 6.90

    III following article with adj., part., prep., simm.

    ὁ μέγας δὲ κίνδυνος O. 1.81

    ὁ νικῶν δ O. 1.97

    τὸ πόρσω δ O. 3.44

    τὸ διδάξασθαι δέ τοι O. 8.59

    αἱ δύο δ

    ἀμπλακίαι P. 2.30

    τὸ πλουτεῖν δὲ P. 2.56

    ἐν πάντα δὲ νόμον P. 2.86

    ὁ Βάττου δ P. 5.55

    τὰ μακρὰ δ N. 4.33

    τᾷ Δαιδάλου δὲ (τε coni. Schr.) N. 4.59 ταὐτὰ δὲ *N. 7.104

    ὁ πονήσαις δὲ I. 1.40

    Πρωτεσίλα, τὸ τεὸν δὲ I. 1.58

    ὁ κινητὴρ δὲ γᾶς I. 4.19

    τὰν Ψαλυχιαδᾶν δὲ πάτραν I. 6.63

    τὰ μακρὰ δ' εἴ τις I. 7.43

    τῷ παρέοντι δ fr. 43. 4. ὁ ζαμενὴς δ' ὁ χοροιτύπος fr. 156. ἁ Μειδύλου δ fr. 190.
    IV following two emphatically connected words. φιλεῖ δὲ, μάλα φιλεῖ δὲ (post μάλα distinxerunt codd.: corr. Bergk) O. 2.27 αὐτοῦ μένων δ' ὁ θεῖος ἀνὴρ (post αὐτοῦ distinxerunt codd.: corr. Heyne: δ del. Bergk) P. 6.38 τῶν νῦν δὲ (byz.: τῶν δὲ νῦν codd.) P. 6.43 < οὐ πενθέων δ> (supp. Blass e Plutarcho) Πα... νηλεεῖ νοῷ δ fr. 177e.
    V for metrical convenience? παῖδ' ἐρατὸν δ Ἀρχεστράτου (δ supp. Mosch.: om. codd.) O. 10.99
    5 beginning fragments, where its value is obscure. fr. 2. 1, fr. 6. a. d, fr. 33a. 3, fr. 44, Πα. 2. 3,, Πα. 7B. 14, Πα. 12., Πα. 13a. 18, Πα. 13c. 5, Πα. 1. 31, 3, Πα. 1., Πα. 2. 1, Πα. 21. 1, Πα. 21. 21, fr. 60a. 3, fr. 81, Δ.. 1, Δ. 4. 46, fr. 74, fr. 108a. 1, b. 1, fr. 110, fr. 121, fr. 124c, fr. 177f, fr. 179, fr. 185, fr. 215. 2, fr. 215b. 4, fr. 219, 227, 233, 236, 237, 260. 2, 5, Θρ.. 2, Θρ. 6. 7, fr. 131a, fr. 135, fr. 153, fr. 166. 1, fr. 169. 49, fr. 177c.

    Lexicon to Pindar > δέ

  • 11 δρέπω

    δρέπω (δρέπει; -ῃ; -ων, -οντες; -ειν: aor. δρᾰπών: med. δρέπεσθαι.)
    1 cull, reap met., enjoy δρέπων μὲν κορυφὰς ἀρετᾶν ἄπο πασᾶν (sc. Ἱέρων) O. 1.13

    εὑρίσκοντο θεῶν παλάμαις τιμάν, οἵαν οὔτις Ἑλλάνων δρέπει P. 1.49

    δραπὼν ἱερὸν εὐζοίας ἄωτον (sc. Ἰάσων) P. 4.130

    νόῳ δὲ πλοῦτον ἄγει, ἄδικον οὔθ' ὑπέροπλον ἥβαν δρέπων P. 6.48

    καρπὸν δρέποντες fr. 6b. f.

    ἄν]θεα τοια[υτ ] ὑμνήσιος δρέπῃ Pae. 12.5

    ἀτελῆ σοφίας καρπὸν δρέπειν (sc. τοὺς φυσιολογοῦντας) fr. 209. med.

    θαμὰ μὲν Ἰσθμιάδων δρέπεσθαι κάλλιστον ἄωτον N. 2.9

    c. gen.? χρῆν μὲν κατὰ καιρὸν ἐρώτων δρέπεσθαι, θυμέ, σὺν ἁλικίᾳ (possibly tmesis, κατὰ δρέπεσθαι) fr. 123. 1. in tmesis ἀπὸ καρπὸν δρέπεσθαι v. ἀποδρέπω fr. 122. 8.

    Lexicon to Pindar > δρέπω

  • 12 ἥβα

    ἥβα (-α, -ας, -ᾳ, -αν.)
    1 youth, youthful spirit σὸν δ' ἄνθος ἥβας ἄρτι κυμαίνειP. 4.158

    διδύμους υἱοὺς κεχλάδοντας ἥβᾳ P. 4.179

    θυμὸν ἐκδόσθαι πρὸς ἥβαν P. 4.295

    ἄδικον οὔθ' ὑπέροπλον ἥβαν δρέπων P. 6.48

    ἐμπεδοσθενέα βίοτον ἁρμόσαις ἥβᾳ λιπαρῷ τε γήραι N. 7.99

    ἥβαν γὰρ οὐκ ἄπειρον ὑπὸ χειᾷ καλῶν δάμασεν (contra Bury, band of youths) I. 8.70 εὖτ' ἂν ἴδω παίδων νεόγυιον ἐς ἥβαν fr. 123. 12. κατὰ μὲν φίλα τέκν' ἔπεφνεν θάλλοντας ἥβᾳ fr. 171.
    2 pro pers., Hebe wife of Herakles.

    τερπνᾶς δ' ἐπεὶ χρυσοστεφάνοιο λάβεν καρπὸν Ἥβας O. 6.58

    χρυσοστεφάνου δέ οἱ Ἥβας καρπὸν ἀνθήσαντ' ἀποδρέψαι ἔθελον P. 9.109

    ( Ἡρακλέα)

    δεξάμενον θαλερὰν Ἥβαν ἄκοιτιν N. 1.71

    ἄνευ σέθεν (= Ἐλειθυίας)

    οὐ τεὰν ἀδελφεὰν ἐλάχομεν ἀγλαόγυιον Ἥβαν N. 7.4

    ( Ἡρακλέης)

    οὗ κατ' Ὄλυμπον ἄλοχος Ἥβα τελείᾳ παρὰ ματέρι βαίνοισ ἔστι καλλίστα θεῶν N. 10.18

    Ἥβαν τ' ὀπυίει (sc. Ἡρακλέης) I. 4.65

    Lexicon to Pindar > ἥβα

  • 13 μυχός

    μῠχός (-ός, -ῷ, -όν; -ῶν, -οῖσι, -ούς.)
    a glen, hollow (cf. Fränkel, D & P, 281̆{12})

    Ἀρκαδίας ἀπὸ δειρᾶν καὶ πολυγνάμπτων μυχῶν O. 3.26

    στρατὸν μυχοῖς ἥμενον Ἄλιδος O. 10.33

    μυχόν τ' ἀμφέπει μαντήιον Delphi P. 5.68 μυχῷ τ' ἐν Μαραθῶνος in the plain between Pentelikon and Parnes P. 8.79

    στρατῷ τ' ἀμφικτιόνων ὁ Παρνάσσιος αὐτὸν μυχὸς ἀνέειπεν P. 10.8

    Κορίνθου τ' ἐν μυχοῖς at the Isthmian games N. 10.42 σέθεν, Ἀμφιτρύων, παῖδας προσειπεῖν, τὸν Μινύα τε μυχὸν (τὸν Ὀρχομενόν. Σ: presumably on the plain below Mt. Akontion) I. 1.56 μυχοὺς διζάσατο βαλλόμενος κρηπῖδας ἀλσέων fr. 51a. 4. met. νόῳ δὲ πλοῦτον ἄγει, ἄδικον οὔθ' ὑπέροπλον ἥβαν δρέπων, σοφίαν δ ἐν μυχοῖσι Πιερίδων in the realm of the arts since the Muses lived in the valleys of Helikon P. 6.49
    b abysm τᾶς (sc. Αἴτνας)

    ἐρεύγονται μὲν ἀπλάτου πυρὸς ἁγνόταται ἐκ μυχῶν παγαί P. 1.22

    ἐς μυχοὺς ἁλὸς P. 6.12

    c interior

    ἐς θαλάμου μυχὸν εὐρὺν ἔβαν N. 1.42

    ἕτερον οὔ τινα οἶκον ἀπεφάνατο πυγμαχία πλεόνων ταμίαν στεφάνων μυχῷ Ἑλλάδος (at the Isthmian games; cf. West on Theog. 1015.) N. 6.26

    Lexicon to Pindar > μυχός

  • 14 οὔτε

    a οὔτεοὔτε, neither... nor.
    I

    ἀκίνδυνοι δ ἀρεταὶ οὔτε παῤ ἀνδράσιν οὔτ ἐν ναυσὶ κοίλαις τίμιαι O. 6.10

    οὔτε δύσηρις ἐὼν οὔτ' ὦν φιλόνικος ἄγαν O. 6.19

    τοὶ δ' οὔτ ὦν ἀκοῦσαι οὔτ ἰδεῖν εὔχοντο O. 6.52

    οὔτ' αἴθων ἀλώπηξ οὔτ ἐρίβρομοι λέοντες O. 11.20

    [ οὔτε γὰρ θεοὶ κοιρανέοντι χοροὺς οὔτε δαῖτας ( οὐδὲ γὰρ coni. Schneidewin) O. 14.8]

    γόνον οὔτ' ἐν ἀνδράσι γερασφόρον οὔτ ἐν θεῶν νόμοις P. 2.43

    οὔτε ἔργον οὔτ' ἔπος ἐντράπελον κείνοισιν εἰπὼν P. 4.105

    τὸν οὔτε χειμέριος ὄμβρος οὔτ' ἄνεμος ἐς μυχοὺς ἁλὸς

    ἄξοισι P. 6.10

    ἁ μὲν οὔθ' ἱστῶν παλιμβάμους ἐφίλησεν ὁδούς, οὔτε δείπνων τέρψιας P. 9.18

    οὔτε παγκάρπων φυτῶν νάποινον οὔτ' ἀγνῶτα θηρῶνP. 9.58

    ἀλλ' οὔτε ματέῤ ἔπειτα κεδνὰν ἔιδεν οὔτε πατρωίαις ἐν ἀρούραις ἵππους Μυρμιδόνων Pae. 6.105

    οὔτε τι μεμπτὸν οὔτ ὦν μεταλλακτόν fr. 220. 1. preceded by a purely emphatic neg.,

    αἰὼν δ' ἀσφαλὴς οὐκ ἔγεντ οὔτ Αἰακίδᾳ παρὰ Πηλεῖ οὔτε παῤ ἀντιθέῳ Κάδμῳ P. 3.87

    καὶ γὰρ οὐκ ἀγνῶτες ὑμῖν ἐντὶ δόμοι οὔτε κώμων, ὦ Θρασύβουλ, ἐρατῶν, οὔτε μελικόμπων ἀοιδᾶν I. 2.31

    —2.
    II where the first οὔτε is suppressed.

    νόῳ δὲ πλοῦτον ἄγει, ἄδικον οὔθ' ὑπέροπλον ἥβαν δρέπων P. 6.48

    ναυσὶ δ' οὔτε πεζὸς ἰών κεν εὕροις ὁδόν P. 10.29

    νόσοι δ' οὔτε γῆρας οὐλόμενον κέκραται ἱερᾷ γενεᾷ P. 10.41

    ἀνδρὸς δ' οὔτε γυναικός Παρθ. 2. 3. ἀσκὸς δ οὔτε τις ἀμφορεὺς ἐλίνυεν δόμοις *fr. 104b. 4.* cf. O. 14.9, P. 3.30
    b

    οὐ οὔτε. πόνων δ' οὔ τις ἀπόκλαρός ἐστιν οὔτ ἔσεται P. 5.54

    κλέπτει τέ μιν οὐ θεὸς οὐ βροτὸς ἔργοις οὔτε βουλαῖς P. 3.30

    c

    οὔτε οὐδέ. τοῖς οὔτε νόστος ὁμῶς ἔπαλπνος ἐν Πυθιάδι κρίθη, οὐδὲ μολόντων πὰρ ματέρ' ἀμφὶ γέλως γλυκὺς ὦρσεν χάριν P. 8.83

    cf.

    τε οὐ οὐδέ P. 8.36

    d

    οὐδέ οὔτε. οὐδ' ἔστιν οὕτω βάρβαρος οὔτε παλίγγλωσσος πόλις ἅτις οὐ Πηλέος ἀίει κλέος I. 6.24

    οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων ἄτερ κοιρανέοντι χοροὺς οὔτε δαῖτας (Schneidewin: οὔτε codd.) O. 14.9
    e

    οὔτε τε οὐ ἀλλά. ἐν σχερῷ δ' οὔτ ὦν μέλαιναι καρπὸν ἔδωκαν ἄρουραι, δένδρεά τ οὐκ ἐθέλει πάσαις ἐτέων περόδοις ἄνθος εὐῶδες φέρειν πλούτῳ ἴσον, ἀλλ ἐναμείβοντι N. 11.39

    —42.
    f dub., frag. [ τὸν μὲν οὔτε θανόντ' ἀοιδαὶ ἔλιπον ( οὐδὲ coni. Boeckh) I. 8.56] οὔτε θαλασς[ fr. 33a. οὔθ' ἱπ[π fr. 215. b. 12.

    Lexicon to Pindar > οὔτε

  • 15 σοφία

    σοφία (-ία, -ίας, -ίᾳ, -ίαν: - ίαι.)
    a in general, art, wisdom

    δαέντι δὲ καὶ σοφία μείζων ἄδολος τελέθει O. 7.53

    τὸ πλουτεῖν δὲ σὺν τύχᾳ πότμου σοφίας ἄριστον is the best part of wisdom P. 2.56

    γνῶθι νῦν τὰν Οἰδιπόδα σοφίαν P. 4.263

    ἔθηκας ἀμάχανον ἰσχύν τ' ἀνδράσι καὶ σοφίας ὁδόν Pae. 9.4

    σοφίᾳ γὰρ ἀείρεται πλει[ Pae. 14.40

    τί ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεν ἃν ὀλίγον τοι ἀνὴρ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἴσχει; fr. 61. 1. σθένει κραιπνοὶ σοφίᾳ τε μέγιστοι ἄνδρες fr. 133. 4. ἀτελῆ σοφίας καρπὸν δρέπειν (sc. τοὺς φυσιολογοῦντας) fr. 209.
    b esp., poetic art, skill

    ἐμέ πρόφαντον σοφίᾳ καθ' Ἕλλανας ἐόντα παντᾷ O. 1.116

    ἐπεὶ τό γε λοιδορῆσαι θεοὺς ἐχθρὰ σοφία O. 9.38

    ἀμφί τε Λατοίδα σοφίᾳ βαθυκόλπων τε Μοισᾶν P. 1.12

    πολλοῖσι δ' ἅγημαι σοφίας ἑτέροις P. 4.248

    ἄδικον οὔθ' ὑπέροπλον ἥβαν δρέπων, σοφίαν δ ἐν μυχοῖσι Πιερίδων P. 6.49

    σοφία δὲ κλέπτει παράγοισα μύθοις N. 7.23

    ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν I. 7.18

    ὅστις ἄνευθ' Ἑλικωνιάδων βαθεῖαν ἐρευνᾷ σοφίας ὁδόν (v. l. σοφιαῖς.) Πα. 7B. 20. ἄμαχοι εἰς σοφίαν ?fr. 353.
    c of other arts or skills ἀλλὰ κέρδει καὶ σοφία δέδεται (with particular ref. to medicine) P. 3.54 κυριώτερο[ λτ;εἰς σοφίας λόγον> (supp. Snell ex Aristide) fr. 260. 7. pl.,

    σοφίαι μὲν αἰπειναί O. 9.107

    Lexicon to Pindar > σοφία

  • 16 ὑπέροπλος

    ὑπέροπλος, -ον
    a monstrous

    κόρῳ δ' ἕλεν ἄταν ὑπέροπλον O. 1.57

    b insolent

    ἄδικον οὔθ' ὑπέροπλον ἥβαν δρέπων P. 6.48

    Λαπιθᾶν ὑπερόπλων P. 9.14

    frag. ] ὑπέροπλοι π[ ?fr. 349.

    Lexicon to Pindar > ὑπέροπλος

  • 17 ἄδικος

    -ος,-ον + A 11-4-22-49-39=125 Gn 19,8; Ex 23,1(bis).7; Lv 19,12
    unrighteous, wrongdoing, unjust (of pers.) Ex 23,1; unjust, unrighteous (of things) Gn 19,8 ἐπ᾽ ἀδίκῳ unjustly, falsely Lv 19,12; ποιῆσαι ζυγὸν ἄδικον to make the balance unfair Am 8,5 Cf. LE BOULLUEC 1989 33.232(Ex 23,1); WEVERS 1990, 358; →NIDNTT; TWNT

    Lust (λαγνεία) > ἄδικος

  • 18 δικάζω

    δῐκάζω, [tense] fut.
    A

    δικάσω Il.23.579

    , Ar.Eq. 1089, V. 689, 801, Pl.Criti. 120a, etc.; [dialect] Ion.

    δικῶ Hdt.1.97

    ; inf. δικᾶν GDIiv p.880 ([place name] Chios), SIG 134b23 (Milet.): [tense] aor. ἐδίκασα, [dialect] Ep. δίκασα, δίκασσα, Od.11.547, Il.23.574: [tense] pf.

    δεδίκακα Heraclid.Cum.1

    :—[voice] Med. (v. infr. 11), [tense] fut.

    - άσομαι Hdt.1.96

    , D.37.37: [tense] aor.

    ἐδικασάμην Lys.12.4

    , D.38.17, etc.: [tense] plpf. ἐδεδίκαστο (v. infr. 11):—[voice] Pass., [tense] fut.

    δικασθήσομαι D.H.5.61

    ,

    δεδικάσομαι Luc.

    Bis Acc.14: [tense] aor.

    ἐδικάσθην Th.1.28

    , Pl.Cri. 50b: [tense] pf.

    δεδίκασμαι Lys.21.18

    : [tense] plpf.

    ἐδεδίκαστο D.33.27

    : ([etym.] δίκη):—judge, sit in judgement, Il.23.579, Hdt.1.14, Antipho 5.90, etc.; sit as a juror, D.21.75;

    δ. καὶ ἐκκλησιάζειν Lys.26.2

    , cf. Arist.Pol. 1293a9, etc.
    2 c. acc. rei, give judgement on, decide, determine, Il.1.542;

    δ. δίκην Hes.Op.39

    , etc.;

    ἀλιτρά Pi.O.2.65

    ;

    πρᾶγμα A.Eu. 471

    , cf. 601;

    τἀμπλακήματα Id.Supp. 230

    ; δ. δίκην ἄδικον give an unjust judgement, Hdt.5.25;

    δ. ἐμπορικὰς δίκας D.35.46

    ; less freq.,

    γραφὰς δ. Lycurg.7

    ;

    εὐθύνας D.19.132

    ;

    ἀγῶνα Din.1.46

    : c. acc. cogn., δίκας δ. adjudge a penalty, Hdt.6.139; δ. φυγήν τινι decree it as his punishment, A.Ag. 1412; δ. φόνον ματέρος ordain her slaughter, E.Or. 164 (lyr.): c. gen., δικάζειν τοὺς βασιλέας αἰτιῶν φόνου Lex Draconis ap.IG12.115.11; δ. τοῦ ἐγκλήματος (sc. δίκην) X.Cyr.1.2.7:—[voice] Pass.,

    δίκαι δικασθεῖσαι Pl.Cri. 50b

    , cf. Lys.17.3; ὁποτέρων ἂν δικασθῇ εἶναι τὴν ἀποικίαν it may be decided.., Th.1.28.
    b pass judgement on, condemn,

    γάμον ἄγαμον S.OT 1214

    (lyr.).
    3 φόνον δ. plead in a case of murder, E.Or. 580: abs., plead, D.C.69.18.
    5 c. inf.,

    δικαξάτω λαγάσαι Leg.Gort.1.5

    ;

    ἐδίκασαν δέκα ἀνταπόλλυσθαι Hdt.3.14

    ; δ. ὡς .. Id.1.84.
    6 [voice] Pass.,

    αἰσχρὰς δίκας δ.

    to have actions brought against one,

    Lys.21.18

    .
    II [voice] Med., of the party, plead one's cause, go to law, Od.11.545, 12.440, Hdt.1.96, Th.1.77;

    πρὸς τοὺς ἀστυνόμους Pl.Lg. 845e

    ; δίκην δικάζεσθαί τινι go to law with one, Lys.12.4, D.55.31; simply,

    δ. τινί Pl.Euthphr.4e

    ;

    πρός τινας Th. 3.44

    ; prop. of a private suit, opp. a public prosecution, D.21.26: with gen. added,

    δ. τινὶ κακηγορίας Lys.10.12

    ;

    κλοπῆς D.22.27

    , etc.;

    ἐδεδίκαστο ἄν μοι τῆς ἐγγύης Id.33.27

    ; δ. τινὶ περί τινος ib.26.
    2

    τὸ δ.

    forensic speaking,

    Arist.Rh. 1354b26

    , cf. Antipho2.2.12.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δικάζω

  • 19 δίκαιος

    δίκαιος [ῐ], α, ον, also ος, ον E.Heracl. 901 (lyr.), IT 1202, D.S.5.72: ([etym.] δίκη):
    A in Hom. and all writers, of persons, observant of custom or rule, Od.3.52; esp. of social rule, well-ordered, civilized,

    ὑβρισταί τε καὶ ἄγριοι οὐδὲ δ. 9.175

    , cf. 8.575; [

    Γαλακτοφάγοι] δικαιότατοι Il.13.6

    ; [

    Χείρων] δικαιότατος Κενταύρων 11.832

    , cf. Thgn.314, 794; δ. πολίτης a good citizen, D.3.21, etc.: metaph. of the sea, Sol.12.2 ([comp] Sup.); δικαίη ζόη a civilized way of living, Hdt.2.177. Adv. δικαίως, μνᾶσθαι woo in due form, decently, Od.14.90;

    ὑπὸ ζυγῷ λόφον δ. εἶχον

    loyally,

    S.Ant. 292

    .
    2 observant of duty to gods and men, righteous, Od.13.209, etc.;

    δ. πρὸς πᾶσαν ὁμιλίην Hp.Medic. 2

    ;

    ἰθὺς καὶ δ. Hdt.1.96

    ; opp. δυσσεβής, A.Th. 598, cf. 610;

    δ. καὶ ὅσιος Pl.Grg. 507b

    ;

    δικαίων ἀδίκους φρένας παρασπᾷς S.Ant. 791

    (lyr.); also of actions, etc., righteous, ἐπὶ ῥηθέντι δικαίῳ a thing rightly said, Od.18.414, etc.
    3 ὁ δίκαιος, euphem. of a sacred snake, GDI 5056 ([place name] Crete).
    B later:
    I equal, even, well-balanced, ἅρμα δίκαιον evengoing chariot, X.Cyr.2.2.26: so metaph.,

    νωμᾷ δικαίῳ πηδαλίῳ στρατόν Pi.P.1.86

    ;

    δικαιόταται ἀντιρροπαί Hp.Art.7

    ; δικαιότατα μοχλεύειν ibid.: hence, fair, impartial,

    βάσανος Antipho 1.8

    ;

    συγγραφεύς Luc.Hist.Conscr.39

    .
    b legally exact, precise, τῷ δικαιοτάτῳ τῶν λόγων to speak quite exactly, Hdt.7.108, cf. Th.3.44; of Numbers,

    αἱ ἑκατὸν ὀργυιαὶ δίκαιαι Hdt.2.149

    . Adv.

    -αίως, πάντα δ. ὑμῖν τετήρηται D.21.3

    ; δ. ἐξετάζειν ib.154.
    2 lawful, just, esp. τὸ δ. right, opp. τὸ ἄδικον, Hdt.1.96, A.Pr. 189 (lyr.), etc.;

    τὸ δ. τὸ νόμιμον καὶ τὸ ἴσον Arist.EN 1129a34

    ; δ. διορθωτικόν, διανεμητικόν, ib. 1131b25, 27; τὸ πολιτικὸν δ. ib. 1134b18;

    ἔστι ἐπιεικὲς τὸ παρὰ τὸν γεγραμμένον νόμον δ. Id.Rh. 1374a27

    , cf. EN 1137b12;

    καὶ δίκαια κἄδικα Ar. Nu.99

    ;

    τὰ ἴσα καὶ τὰ δ. D.21.67

    ; τοὐμὸν δ. my own right, E.IA 810; ἐλθεῖν ἐπὶ τοῦτο τὸ δ. bring the case to this issue, Antipho6.24; οὐδὲν τῶν δ. ποιεῖν τινί not to do what is just and right by a man, X.HG5.3.10; τὰ δ. ἔχειν, λαμβάνειν, receive one's due, Id.An.7.7.14, 17; τὰ δ. πράττεσθαι πόλιν give a city its deserts, A.Ag. 812; ἐκ τοῦ δικαίου, = δικαίως, Ar.Av. 1435, cf. Th.2.89; so ἀπὸ τοῦ δικαίου, τῶν δικαίων, Inscr.Prien.50.8 (ii B. C.), 123.8 (i B. C.);

    μετὰ τοῦ δ. Lys.2.12

    , D.21.177; τὸ δίκαιον lawful claim, ἃ ἔχομεν δίκαια πρός .. Th.3.54, cf. D. 21.179, Plu.Luc.3, etc.; τὰ πρὸς ἀλλήλους δ. mutual obligations or contracts, Plb.3.21.10; ἐπὶ συγκειμένοις τισὶ δικαίοις on certain agreed terms, D.H.3.51. Adv.

    - αίως

    rightly, justly,

    Hdt.6.137

    ;

    μεῖζον ἢ δ. A.Ag. 376

    (lyr.);

    καὶ δ. καὶ ἀδίκως And.1.135

    .
    II of persons and things, meet and right, fitting,

    δ. τοῦδε τοῦ φόνου ῥαφεύς A.Ag. 1604

    ;

    κόσμος οὐ φέρειν δ. Id.Eu.55

    ; ἵππον δ. ποιεῖσθαί τινι make a horse fit for another's use, X.Mem.4.4.5, cf. Cyn.7.4 (ἵππος δ. τὴν σιαγόνα having a good mouth, Poll.1.196).
    b normal,

    σχήματα Hp.Art.69

    ;

    φύσις Id.Fract.1

    ([comp] Sup.).
    2 real, genuine,

    γόνος S.Fr.[1119]

    ;

    ποιῶν τὰ ἐν τῇ τέχνῃ δ. Supp.Epigr.2.184.7

    (Tanagra, ii B. C.). Adv., εἴπερ δικαίως ἐστ' ἐμός really and truly mine, S.Aj. 547, cf.Pl.Cra. 418e.
    3 ὁ δ. λόγος the plea of equity, Th.1.76. Adv.

    - αίως

    with reason,

    Id.6.34

    , cf. S.OT 675: [comp] Comp.

    - ότερον Ar.V. 1149

    , etc.; also

    - οτέρως Isoc. 15.170

    : [comp] Sup.

    - ότατα Ar.Av. 1222

    ; [dialect] Aeol.

    δικαίτατα IG12(2).526c17

    ([place name] Eresus).
    III ψυχὴ ἐς τὸ δ. ἔβη 'the land of the leal', IG7.2543.3 ([place name] Thebes).
    C in Prose, δίκαιός εἰμι, c. inf., δίκαιοί ἐστε ἰέναι you are bound to come, Hdt.9.60, cf. 8.137;

    δ. εἰμεν ἔχειν Id.9.27

    ; δ. εἰμι κολάζειν I have a right to punish, Ar.Nu. 1434, cf. S.Ant. 400;

    δ. ἐστι περιπεσεῖν κακοῖς Antipho 3.3.7

    ; δ. εἰσι ἀπιστότατοι εἶναι they have most reason to distrust, Th.4.17;

    δ. βλάπτεσθαι Lys.20.12

    ;

    δ. ἐστιν ἀπολωλέναι

    dignus est qui pereat,

    D.6.37

    ; ὁ σπουδαῖος ἄρχειν δ. has a right to.., Arist.Pol. 1287b12; with a non-personal subject,

    ἔλεος δ. ἀντιδίδοσθαι Th.3.40

    : less freq. in [comp] Comp. and [comp] Sup.,

    δικαιότεροι χαρίσασθαι Lys.20.34

    ;

    δικαιότατος εἶ ἀπαγγέλλειν Pl.Smp. 172b

    ; but δίκαιόν ἐστι is also found, Hdt.1.39, A.Pr. 611, etc.: pl.,

    δίκαια γὰρ τόνδ' εὐτυχεῖν S.Aj. 1126

    , cf. Tr. 495, 1116; δικαίως ἄν, c. opt., Pl. Phdr. 276a. [ δικαίων with penult. short in Orph.Fr.247.2; cf. οὐ δίκαον· οὐ δίκαιον, Hsch.]

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δίκαιος

  • 20 εἶμι

    A ibo), [ per.] 2sg.

    εἶ S. Tr.83

    , Ar.Av. 990, [dialect] Ep. and [dialect] Ion.

    εἶς Hes.Op. 208

    ,

    εἶσθα Il. 10.450

    , Od.19.69; [ per.] 3sg. εἶσι; pl. ἴμεν, ἴτε, ἴᾱσι: imper. ἴθι (also εἶ in the compd.

    ἔξει Ar.Nu. 633

    acc. to Sch., but prob. indic.), [ per.] 3pl.

    ἴτωσαν E.IT 1480

    , Pl.Lg. 765a, also

    ἴτων A.Eu.32

    ,

    ἰόντων Th.4.118

    , etc.: subj. ἴω (

    εἴω Sophr.48

    ); [dialect] Ep. [ per.] 2sg.

    ἴῃσθα Il.10.67

    ; [dialect] Ep. [ per.] 3sg.

    ἴῃσι 9.701

    ; [dialect] Ep. pl. ἴομεν (for - ωμεν) 2.440: opt. ἴοιμι, οις, οι, 14.21, etc.;

    ἰοίην Sapph.159

    , IG4.760 ([place name] Troezen), X.Smp.4.16, ([etym.] διεξ-) Isoc.5.98; [dialect] Ep.

    ἰείη Il.19.209

    , cf.

    περι-ιεῖεν IG22.1126.18

    (Amphict. Delph.),

    εἴη Il.24.139

    , Od.14.496,

    εἴηι GDI4986.7

    ([place name] Crete): inf. ἰέναι, [dialect] Ep. ἴμεναι (ι in Il.20.365 ) or ἴμεν, also

    ἰέμεν Archyt.

    ap. Stob.3.1.106 (dub. l.), ἴναι [pron. full] [ῐ] Orac. ap. Str.9.2.23, (ἐξ-) Machoap.Ath.13.580c, cf. EM467.18 ( προς-εῖναι dub. in Hes. Op. 353): part. ἰών, ἰοῦσα, ἰόν: [tense] impf. ᾔειν, ᾔεις (

    δι-ῄεισθα Pl.Ti. 26c

    ,

    ἐπεξ-ῄεισθα Euthphr.4b

    ), ᾔει or - ειν Id.Ti. 38c, Criti. 117e; [dialect] Ep. and [dialect] Ion. ἤϊα, [ per.] 3sg. ἤϊε ([etym.] - εν), [var] contr.

    ᾖε Od.18.257

    ; dual

    ᾔτην Pl.Euthd. 294d

    ; 1 and [ per.] 2pl., ᾖμεν, ᾖτε; [ per.] 3pl., [dialect] Ep. and [dialect] Ion. ἤϊσαν, [dialect] Ep. also ἴσαν, [dialect] Att. ᾖσαν ([etym.] μετ-) Ar.Eq. 605, cf. Fr. 161, ([etym.] ἐπ-) Od.19.445, later ᾔεσαν ([etym.] εἰς-) Arist.Ath.32.1, etc.; also [ per.] 3sg.

    ἴε Il.2.872

    , al.; [dialect] Ep. [ per.] 1pl.

    ᾔομεν Od.10.251

    , al., [ per.] 3 dual

    ἴτην Il.1.347

    ; [ per.] 3pl.

    ἤϊον Od.23.370

    :—[voice] Med. [tense] pres. and [tense] impf. ἴεμαι, ἰέμην are mere mistakes for ἵεμαι, ἱέμην (from ἵημι), cf. S.OT 1242, E.Supp. 698:—for [tense] fut. εἴσομαι and [tense] aor. [voice] Med. εἰσάμην, in [ per.] 3sg. εἴσατο, ἐείσατο, [ per.] 3 dual ἐεισάσθην, v. εἴσομαι 11.—The ind. εἶμι usu. has [tense] pres. sense in Hom. ([tense] fut., Il.1.426, 18.280), but in [dialect] Ion. Prose and [dialect] Att. it serves as [tense] fut. to ἔρχομαι (q. v.), I shall go, shall come: the [tense] pres. sense is sts. found in Poetry, prov. αὐτόματοι δ' ἀγαθοὶ ἀγαθῶν ἐπὶ δαῖτας ἴασι (cf. Pl.Smp. 174b), cf. Theoc.25.90, also in compds. ( προς-) A.Eu. 242, (ἐπ-) Th.4.61, ( συν-) Str.3.2.2. [[pron. full] - in all tenses, exc. in [dialect] Ep. Subj. ἴομεν for ἴωμεν at the beginning of a verse]:— come or go, the special senses being given by the context, οἴκαδ' ἴμεν go home, Il.17.155;

    τάχ' εἶσθα θύραζε Od.19.69

    , etc.; come,

    οὐδέ μιν οἴω νῦν ἰέναι Il.17.710

    , etc.; go, depart, Od.2.367;

    ὑπὸ τεῖχος ἰόντας Il.12.264

    .
    II c.acc.,
    1 c. acc. loci, go to or into, Od.1.176, 18.194, S.OT 637.
    2 c. acc. cogn., ὁδὸν ἰέναι go a road, Od.10.103; so τὴν ὀρεινήν (sc. ὁδόν) X.Cyr. 2.4.22: metaph.,

    ἄδικον ὁδὸν ἰέναι Th.3.64

    .
    3 go through or over, τὸ μέσον τοῦ οὐρανοῦ, of the sun, Hdt.2.25, cf. 26: in Hom., freq. c. gen., ἰὼν πεδίοιο going across the plain, Il.5.597.
    III c. inf. [tense] aor.,

    ἀλλά τις εἴη εἰπεῖν Ἀτρεΐδῃ Od.14.496

    .—On the Homeric βῆ δ' ἴμεν, etc., v. βαίνω.
    2 c. part. [tense] fut., Ἑλένην καλέουσ' ἴε went to call her, Il.3.383, cf. 14.200, Od.15.213; ἤϊα λέξων I was going to tell, Hdt.4.82;

    ἴτω θύσων Pl.Lg. 909d

    ;

    εἴ τις ἱστορίαν γράψων ἴῃ Luc. Hist.Conscr.39

    .
    IV also of other motions besides walking or running, as of going in a ship, esp.

    ἐπὶ νηὸς ἰέναι Od.2.332

    , etc.; of the flight of bees, Il.2.87.
    2 of the motion of things, [πέλεκυς] εἶσιν διὰ δουρός the axe goes through the beam, 3.61; of clouds or vapour, 4.278; of the stars, 22.317; of time, ἔτος εἶσι the year will pass, Od. 2.89; φάτις εἶσι the report goes, 23.362;

    χρόνος.. ἰὼν πόρσω Pi.O.10

    (11).55; ἴτω κλαγγά, βοά, S.Tr. 208 (lyr.), Ar.Av. 857 (lyr.);

    ἡ μοῖρ' ὅποιπερ εἶσ' ἴτω S.OT 1458

    , cf.Pl.Ap. 19a.
    V metaph. usages, ἰέναι ἐς λόγους τινί to enter on a conference with.., Th.3.80, etc.; ἰέναι ἐς τοὺς πολέμους, ἐς τὴν ξυμμαχίαν, Id.1.78, 5.30; ἰέναι ἐς χεῖρας to come to blows, Id.2.3, 81; ἰέναι ἐς τὰ παραγγελλόμενα to obey orders, Id.1.121;

    διὰ δίκης ἰὼν πατρί S.Ant. 742

    ; ἰέναι διὰ μάχης, διὰ φιλίας, etc., v. διά A.IV.b.
    VI imper. ἴθι (with or without δή) come now! mostly folld. by [ per.] 2sg. imper.,

    ἴ. ἐξήγεο Hdt.3.72

    ; ἴθ' ἐγκόνει, ἴθ' ἐκκάλυψον, S.Aj. 988, 1003;

    ἴ. πέραινε Ar.Ra. 1170

    ; in full, ἴ. καὶ πειρῶ go and try, Hdt.8.57: with [ per.] 1pl.,

    ἴ. οὖν ἐπισκεψώμεθα X.Mem.1.6.4

    , cf. Pl. Prt. 332d;

    ἴτε δὴ ἀκούσωμεν Id.Lg. 797d

    : [ per.] 2 dual,

    ἴθι δὴ παρίστασθον Ar.Ra. 1378

    : also [ per.] 2pl.,

    ἴτε νεύσατε S.OC 248

    , cf. OT 1413.
    2 ἴτω let it pass, well then, Id.Ph. 120, E.Med. 798.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εἶμι

См. также в других словарях:

  • ἄδικον — ἄδικος wrongdoing masc/fem acc sg ἄδικος wrongdoing neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • κἄδικον — ἄδικον , ἄδικος wrongdoing masc/fem acc sg ἄδικον , ἄδικος wrongdoing neut nom/voc/acc sg ἔδικον , δικεῖν throw aor ind act 3rd pl ἔδικον , δικεῖν throw aor ind act 1st sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • τἄδικον — ἄδικον , ἄδικος wrongdoing masc/fem acc sg ἄδικον , ἄδικος wrongdoing neut nom/voc/acc sg ἔδικον , δικεῖν throw aor ind act 3rd pl ἔδικον , δικεῖν throw aor ind act 1st sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Thrasymachus — (Θρασύμαχος) (ca. 459 400 BCE) was a sophist of Ancient Greece best known as a character in Plato s Republic . The Historical ThrasymachusThrasymachus was a citizen of Chalcedon, on the Bosphorus. His career appears to have been spent as a… …   Wikipedia

  • Trasímaco — (Θρασύμαχος) (459 400 a. C.) fue un ciudadano de Calcedonia en el Bósforo. Contenido 1 Biografía y obra 2 Citas 3 Notas 4 …   Wikipedia Español

  • Фрасимах — (Θρασύμαχος) (ок. 459 400 гг. до н. э.)  древнегреческий софист, наибольшую известность получил как персонаж диалога Платона «Государство». Содержание 1 Фрасимах в истории 2 Фрасимах у Платона …   Википедия

  • неправьда — НЕПРАВЬД|А (325), Ы с. 1.Неправда, ложь; обман: Не гл҃и на брата неправь‹ды› (ψεῦδος) Изб 1076, 158 об.; възлюбилъ ѥси зълобѹ паче бл҃гостынѣ неправьдѹ неже глаголаати правьдѹ. СкБГ XII, 15а; городъ пожгоша весь. за Новгородьскую неправду. ѡже на …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

  • неправьдивыи — (4*) пр. 1.Несправедливый: никтоже ѹбо ѿ васъ да гл҃ть. по неч(с)твымъ симъ. ˫ако ихъже хощеть б҃ъ милѹѥть. ихъже хощеть ѡжесточить. понеже неправдива творить б҃а. (ἄδικον) ПНЧ 1296, 163; аще ли неправдивъ сы судъ. то взиидуть к великому ѿметнику …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

  • неправьдьныи — (173) пр. 1.Основанный на обмане, нечестный; неправильный: Не належи имѣньи неправ‹ь›дьныихъ. (ἀδίκοις) Изб 1076, 135 об.; на неправьдьно ѹбииство || ваю мѹченика. властьствьно съвѣтьствѹюща. Стих 1156–1163, 106 об.–107; да не имѣтсѧ сквьрна… …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

  • обидьныи — (6*) пр. 1.Пр. к обида в 1 знач. Обидьноѥ средн. в роли с. Несправедливость; насилие: сѹща˫а тѹ люди ѹбо ѹмоль ѹкроти. да ничьтоже зъла и ѡбидьна створѧть. ЧудН XII, 66б; || неправедный, нечестный: а иже дѣла˫а на чюжихъ предъ очима ихъ… …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

  • AMNESTIA — Graec. Α᾿μνηςτία, item ἀμνησικακία, Lex erat oblivionis, apud Athenienses, quâ cavebatur, Μὴ μνησικακεῖν, μήτε ἄδικον μήτε δίκαιον λέγειν. ne quis iniurias bellô saeviente illatas meminerit, aut vindicarer; Sed omnes placide viverent, ἔκοντες… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»