-
1 αρτέαται
-
2 ἀρτέαται
-
3 ἀρτάω
A- ήσω AP6.245
(Diod.): [tense] aor. I , etc.: [tense] pf. ἤρτηκα ([etym.] προς-) Arr.Epict.1.1.14:—[voice] Pass., [tense] pf. , [dialect] Ion. [ per.] 3pl.ἀρτέαται Hdt.1.125
: [tense] aor. ἠρτήθην ([etym.] προς-) Man. 4.199:— fasten to or hang one thing upon another,τι ἀπό τινος Th.2.76
;ἀ. δέρην
hang,E.
Andr. l. c.;ἱμᾶσιν.. ἀρτήσας δέμας
having bound,Id.
Hipp. 1222:—[voice] Med., βρόχους ἀρτωμένη fastening halters to one's neck, Id.Tr. 1012; : but,II more freq. [voice] Pass., to be hung upon, hang upon,ἠρτῆσθαι ἔκ τινος E.Hipp. 857
, Pl. Ion 533e, etc.;ἐν βρόχοις E.Hipp. 779
.2 depend upon,Hdt.
3.19, 6.109, al.; ἐξ ὧν ὧλλοι ἀρτέαται Πέρσαι on whom the rest of the Persians depend, i.e. whom they acknowledge as their chiefs, Id.1.125; soπαρρησία ἐξ ἀληθείας ἠρτημένη D. 60.26
;ἀπὸ ταὐτοῦ ἠ. Arist.MM 1209a22
; ;τοῦ στόματος Ael.NA4.51
;τῶν χειρῶν Philostr.Im.2.23
, etc.; αἰτίου, ἀπ' αἰτίας, Porph.Sent.14. (Contr. from ἀερτάω (cf. ἀν-αερτάω), cf. ἀείρω 'attach'.) -
4 ἀρτέω
ἀρτέω, ion. = ἀρτάω, πᾶς ἐκ Φοινίκων ἤρτητο στόλος Her. 3, 19; ἐξ ὧν ὦλλοι πάντες ἀρτέαται 1, 125; – pr. u. impf. med., sich rüsten, πολεμεῖν Her. 5, 120; ἀρτέετο ἐς πόλεμον 8, 97; ναυμαχίην 7, 143.
См. также в других словарях:
ἀρτέαται — ἀρτάω fasten to perf ind pass 3rd pl (ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
