-
1 ησω
-
2 ήσω
ἕζομαιseat oneself: aor ind mid 2nd sg (epic)ἥδομαιswad-aor ind mid 2nd sgἥ̱σω, ἥδομαιswad-aor ind mid 2nd sg (attic epic doric ionic)ἥδομαιswad-aor ind mid 2nd sg (homeric ionic)ἵημιJa-c-io: fut ind act 1st sg -
3 ἥσω
ἕζομαιseat oneself: aor ind mid 2nd sg (epic)ἥδομαιswad-aor ind mid 2nd sgἥ̱σω, ἥδομαιswad-aor ind mid 2nd sg (attic epic doric ionic)ἥδομαιswad-aor ind mid 2nd sg (homeric ionic)ἵημιJa-c-io: fut ind act 1st sg -
4 περιήσω
περϊήσω, περί-ἕζομαιseat oneself: aor ind mid 2nd sg (epic)περϊήσω, περί-ἥδομαιswad-aor ind mid 2nd sgπερϊή̱σω, περί-ἥδομαιswad-aor ind mid 2nd sg (attic epic doric ionic)περϊήσω, περί-ἥδομαιswad-aor ind mid 2nd sg (homeric ionic)περϊήσω, περί-ἵημιJa-c-io: fut ind act 1st sgπερῑήσω, περί-ἱέωJa-c-io: aor ind mid 2nd sgπερί-ἱέωJa-c-io: aor subj act 1st sgπερί-ἱέωJa-c-io: fut ind act 1st sgπερῑήσω, περί-ἱέωJa-c-io: futperf ind act 1st sgπερί-ἱέωJa-c-io: aor ind mid 2nd sg (homeric ionic)περῑήσω, περί-ἰάομαιj: aor ind mp 2nd sg (attic ionic)περί-ἰάομαιj: aor ind mp 2nd sg (attic ionic) -
5 προσκυνέω
A- ήσω Hippon.32
(tm.), Pl.R. 469a: [tense] aor.προσεκύνησα X.Cyr.5.3.18
; poet. , imper. πρόσκυσον ib. 156, S.Ph. 776, inf. - κύσαι ib. 657, part. - κύσας ib. 533, 1408 (troch.): [tense] pf. , OGI196.2 (Egypt, i B.C.):—[voice] Pass., [tense] pres. inf.προσκυνεῖσθαι E.Tr. 1021
: [tense] aor.προσεκυνήθην Arr.An.4.11.9
:— make obeisance to the gods or their images, fall down and worship, c. acc., Hdt.2.121, etc.;γῆν τε π. ἅμα καὶ τὸν θεῶν Ὄλυμπον S.OC 1654
, cf. A.Pers. 499, Ar.Eq. 156: prov., οἱ -κυνοῦντες τὴν Ἀδράστειαν σοφοί, of deprecating the wrath of Nemesis, A.Pr. 936, cf. Pl.R. 451a;τὸν φθόνον δὲ πρόσκυσον S.Ph. 776
; στεῖχε προσκύσας χθόνα, to avert divine wrath, ib. 1408 (troch.); of sacred places, do reverence to,πατ ρῷα ἕδη θεῶν Id.El. 1374
; ;τὴν θόλον D.19.314
: abs., Ar.Eq. 640.2 esp. of the Oriental fashion of prostrating oneself before kings and superiors, abs., Hdt.1.119, 8.118: c. acc., π. τὸν Δαρεῖον make obeisance to him, Id.3.86; προσκυνεῖν διδάσκονται τὸν βασιλέα [οἱ ἐλέφαντες] Arist.HA 630b20; προσπίπτων π. Hdt.1.134, cf. 7.136; ; προσκυνῶ σ', ἄναξ,προσπίτνων E.Or. 1507
(troch.), cf. X.Cyr.5.3.18, 8.3.14, Plu.Them. 27, Arr. l.c., etc.;κύψας ὁ λαὸς προσεκύνησεν LXX Ex.12.27
; οὐδένα ἄνθρωπον δεσπότην ἀλλὰ τοὺς θεοὺς π. X.An.3.2.13;π. τοὺς ὑβρίζοντας ὥσπερ ἐν τοῖς βαρβάροις D.21.106
: ironically,π. τινὰ ὡς ἱερὸν καὶ θαυμαστόν Pl.R. 398a
: later c. dat., LXX Ge.24.26, al., Ev.Matt.2.2, 11, Ev.Jo.4.23, D.C.67.13;τῳ θεῷ J.AJ9.13.2
. (Orig. perh. throw a kiss to the god, cf. Apul.Met.4.28: the gesture is probably represented in Sumerian and Babylonian art monuments.)II later, kiss,σοῦ -ήσω τὴν χεῖρα BGU423.15
(ii A.D.); τὸ πρόσωπον, τὴν ὄψιν, τοὺς πόδας, PLond.3.1244.4 (iv A.D.), PGiss.22.5 (ii A.D.), PGen. 91.6 (vi/vii A.D.).2 greet, σπουδάζουσα -ῆσαί σε (by letter) BGU 615.8 (ii A.D.);ἔλθω πρὸς ὑμᾶς ἵνα ὑμᾶς -ήσω διὰ πολλοῦ χρόνου PLips. 110.19
(iii/iv A.D.), cf. PGiss.17.11 (ii A.D.).3 welcome respectfully, respect, (ii A.D.), cf. PTeb.286.22 (ii A.D.), etc.; (Baetocaece, iii A.D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προσκυνέω
-
6 στερομαι
Grammatical information: v.Meaning: `be robbed, lack, loose (Hes., IA.), aor. be robbed, loose: ipv. σταρέστω (Delph. IVa)? (cf. below), further high grade with η-enlargement: ptc. στερείς (E.), στερ-ηθῆναι (Pi, IA.), fut. - ήσομαι, - ηθήσομαι(Att.; στεροῦμαι And.), perf. ἐστέρημαι (IA.); act. rob, snatch from': aor. στερ-ῆσαι ( στερέσαι ν 262, pap. a.o.), fut. - ήσω ( στερῶ A. Pr. 862, - έσω (pap.), perf. ἐστέρηκα (Att.); pass. στερέω, simplex only ipv. στερείτω (Pl.), otherwise with ἁπο- (as also very often in non-present empora esp. in prose) to this midd. στερέομαι (certain only hell. a late); also στερίσκω, - ομαι Hdt., Att.; ἁπο- στερομαι S.), aor. στερίσαι (metr. inscr. Eretria IV-IIIa, AP: ἁποστερίζω Hp.?).Derivatives: Few deriv. ( ἁπο-)στέρησις f. `robbery, confiscation' (Hp., Att. etc.), also - εσις (pap.; after αἵρ-, εὕρ-εσις a.o), with στερ-ήσιμος, - έσιμος `which can be confiscated' (pap. inscr. II-IIIp; Arbenz 89), - ημα n. `id.' (Ps.-Callisth.), ( ἁπο-) - ητικός `robbing, removing, negative, privative (Ar, Arist., hell. a. late), - ητής m. who snatches sth. from smb., withholds, deceiver' (Pl., Arist., a.o.), f. - ητρίς (Ar. Nu. 730; parody).Etymology: The above forms prob. all go back on the themat. present στέρομαι. Also the isolated ipv. σταρέστω, which Bechtel Dial. 2, 231 (agreeing Schwyzer 747 and Thumb-Kieckers Dial. 1, 275) wants to see as a zero grade root-aorist can be explained (with Schwyzer 274) as purely phonetical from στερέσθω (with ε \> α before ρ), unless one prefers to see in it an analogical formation after NGr. hαρέσται. To the present στέρομαι came first the initially intransitive στερ-ῆναι, - ήσομαι (if old, one would expect σταρ-) - ηθῆναι, - ηθήσομαι; to these came the active στερῆσαι ( στερέσαι after ὀλέ-σαι a.o.), - ήσω etc., to which came at last στερ-έω, - ίσκω (cf. e.g. εὑρ-ήσω: - ίσκω; Schwyzer 709 a. 721; on the forms still Brunel Aspect verbal 115 f.). -- Certain cognates are missing. A possible connection is MIr. serb `theft', which can stand for *ster-u̯ā; further one connects since Osthoff PBBeitr. 13, 460 f. the Germ. verb for `steal', Goth. stilan, OHG. stelan etc., which may have l for r from hehlen. Further forms w. lit. in WP. 2, 636, Pok. 1028; s. also W.-Hofmann s. 2. stēlliō (w. lit.).Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στερομαι
-
7 ιημι
(у Hom. преимущ. ῐ, атт. преимущ. ῑ)(impf. ἵην и ἵειν, conjct. ἱῶ, opt. ἱείην, fut. ἥσω, aor. ἧκα, aor. conjct. ὧ, aor. opt. εἵην, pf. εἷκα, ppf. εἵκειν, inf. praes. ἱέναι, inf. aor. 2 εἷναι, imper. praes. ἵει, imper. aor. 2 ἕς, part. praes. ἱείς, part. aor. 2 εἵς; med.: praes. ἵεμαι, impf. ἱέμην, aor. 2 εἵμην, praes. conjct. ἱῶμαι, aor. 2 conjct. ὧμαι, praes. opt. ἱείμην, aor. 2 opt. εἵμην, pf. med.-pass. εἷμαι, ppf. med.-pass. εἵμην, part. praes. ἱέμενος, part. aor. 2 ἕμενος, imper. praes. ἵεσο, imper. aor. 2 οὗ, inf. praes. ἵεσθαι, inf. aor. ἕσθαι; pass.: aor. 1 εἵθην - эп. ἕθην, fut. 1 ἑθήσομαι, adj. verb. ἑτός)
1) слать, посылать, отправлять(ἴκμενον οὖρόν τινι, τινὴ ἄγγελόν τινα Hom.)
δεξιὸν ἐρωδιὸν εἷναί τινι Hom. — послать кому-л. цаплю с правой стороны, т.е. благоприятное знамение2) двигать, направлятьἱ. φυγῇ ἵππων πόδα Eur. — погнать лошадей вскачь
3) погонять, т.е. ехать(ἐπὴ Κυκλώπων θυμέλας = εἰς Μυκήνας Eur.)
4) (тж. ἵ. φέρεσθαι Hom.) бросать, сбрасывать, низвергать, сталкивать(τινὰ εἰς Τάρταρον Aesch.; τινὰ ἀπ΄ ἄκρας πλακός Soph.; πέτρας ἄπο Eur.)
τὸν Ἀχιλεὺς ποταμόνδε ἧκε φέρεσθαι Hom. — его (убитого Полидора) Ахилл столкнул в реку;ἧκα ἐγὼ πόδας καὴ χεῖρε φέρεσθαι Hom. — я бросился (вниз), раскинув руки и ноги;οἱ πολέμιοι ἧκαν ἑαυτοὺς κατὰ τῆς χιόνος εἰς τέν νάπην Xen. — противники бросились (вниз) по снегу в долину5) пускать, метать, кидать(λᾶαν, ὀϊστόν Hom.; βέλεα ἐπί τινι Hes.; δόρυ Eur.; κομήτην ἰόν Soph.)
ἱ. τῇ ἀξίνῃ Xen. — пускать топором (в кого-л.);συνάραξε νήϊα δοῦρα τόσσον γὰρ ἵησιν Hom. — (Киклоп) разбил бы доски (нашего) корабля:— настолько далеко он бросает (камни)6) метать копья, пускать стрелы, стрелять(ἐπὴ σκοπόν, v. l. ἐπὴ στόχον Xen.)
ἥσω καὴ ἐγώ Hom. — метну копье и я;ἱ. τινός Soph. — стрелять в кого-л.7) med. (тж. ἵεσθαι θυμῷ Hom.) стремиться, жаждать(βαλεῖν τινα Hom.)
ἱέμενος πόλιος Hom. — рвущийся в город;ἱέμενος νίκης Hom. — жаждущий победы;ἱέμενος νόστοιο Hom. — жаждущий возвращения домой8) med. устремляться, спешить(οἴκαδε Hom.; εἰς ὄρεα Eur.; ἐπὴ τὸν βαλόντα Arst.)
9) спускать, т.е. привешиватьἱ. κόμας Hom. — зачесывать вниз или распускать волосы;
ἐθείρας ἱ. ἀμφὴ λόφον Hom. — окружить гребень шлема спускающейся гривой, т.е. приделать к шлему ниспадающий султан;ἔκ τινος ἄκμονας δύω ἱ. Hom. — привязать к чему-л. две наковальни10) привязывать, впрягать(ἵππον ἐν παρηορίῃσιν Hom.)
11) издавать, испускать(ὄπα κάλλιμον Hom.; φωνήν Aesch., Plut.; διαπρύσιον κέλαδον Eur.; ἄλλα μέλη, sc. τῶν χοροῶν Plat.)
12) произносить(ἔπεα Hom.; ἔπος δυσθρήνητον Soph.)
13) говоритьἙλλάδα γλῶσσαν ἱ. Her. — говорить на греческом языке;
πᾶσαν γλῶσσαν ἱ. Soph. — кричать во все горло;τὸ τᾶς εὐφήμου στόμα φροντίδος ἱ. Soph. — говорить устами благоговейной мысли, т.е. безмолвно молиться14) лить, изливать: , ὃι; ὕδωρ ἐπὴ γαῖαν ἵησιν Hom. ( река) Аксий, который несет свои воды по (фракийской) земле15) изливаться, струиться, течьἘνιπεύς, ὃς πολὺ κάλλιστος ποταμῶν ἐπὴ γαῖαν ἵησιν Hom. — Энипей, прекраснейшая из рек, текущих на земле;
ἵει νᾶμα πυρός Eur. — течет огненный поток16) испускать, выбрасывать, изрыгать, извергать(διὰ στόμα λιγνὺν μέλαιναν Aesch.)
17) лить, проливать, ронять(δάκρυον χαμᾶζε Hom.)
18) выпускать (из рук), ронять -
8 οὑτάω
Grammatical information: v.Meaning: `to harm, to wound' (Il., also trag.).Other forms: (only ipv. οὔταε χ 356; 3. sg. οὑτᾳ̃ A. Ch. 640 [lyr.] coni. Hermann), οὑτάζω, aor. οὑτ-άσαι, - ῆσαι, - ηθῆναι, fut. - άσω, - ήσω, pret. 3. sg. οὖτα, inf. οὑτ-άμεν(αι), ptc. - άμενος, perf. pass. οὔτασται.Derivatives: ἄ-ουτος, ἀν-ούτατος `unwounded', νε-ούτατος `newly wounded' (Il.), later also - ητος (Nic., Nonn.). ἀν-ουτητί adv. `without wounding, without wounds' (Χ 371 Q.S.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: As common basis of the above forms are prob. to be assumed the athematic οὖτ-α, - άμεν(αι), - άμενος, which in any case function as aorists. To them came on the one hand οὔταε and (if correct) οὑτᾳ̃, and οὑτ-ῆσαι, - ηθῆναι, - ήσω, on the other the σ-aorist οὑτ-άσαι, with - άσω, - άζω, - ασται. Details w. lit. in Schwyzer 682 a. 734, Chantraine Gramm. hom. 1, 356, 380, 410 f.; on the use in Hom. see Trümpy Fachausdrücke 92 ff. -- Morpholog. and etymolog. unclear. Often (Fick, Curtius a.o.) connected with ὠτειλή ( οὑταμένην ὠτειλήν Ξ 518, P 86; and with ἀάω), s. vv. w. lit. (a.o. Solmsen Unt. 298f.). For non-Gr. origin a.o. Meister HK 229.Page in Frisk: 2,449-450Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > οὑτάω
-
9 ὀφείλω
Grammatical information: v.Meaning: `to owe, to have to pay, to be obliged, to be due' (IA., also Il.)Other forms: ὀφέλλω (Aeol., Arc., also Hom.), ὀφήλω (Cret., Arc., Arg.), aor. 1. ὀφειλ-ῆσαι, pass. - ηθῆναι, fut. - ήσω (hell. also - έσω), perf. ὠφείληκα (Att.), aor. 2. ὤφελον, ὄφελον (Il., Att.). Beside it ὀφρλισκάνω, fut. ὀφλ-ήσω, aor. 1. - ῆσαι, perf. ὤφληκα (Att.), ptc. dat. pl. Ϝοφληκόσι, 3. pl. [Ϝο]φλέασι (Arc.), aor. 2. ὀφλεῖν (IA.), also wit ἐπ-, προσ-, `to be guilty, to incur a punishment, to be sentenced'.Derivatives: A. From pres. ὀφείλω: ὀφειλ-έτης m., - έτις f. `debtor' (S., Pl.; Fraenkel Nom. ag. 1, 62 a. 241 f.) with - έσιον n. `small debt' (Eust.), - ημα n. (Th., Pl., Arist.; ὀφήλωμα [Cret.] after ἀνάλωμα), - ησις f. (pap. IIIa) `debt, indebted sum'; -ή f. `debt, leasing' (pap., NT). B. From the aorist ὀφλεῖν: ὄφλ-ημα n. (D., Arist., pap.), - ησις f. (LXX) `penalty, fine'; - ητής m. `debtor' (gloss.), ὀφλοί ὀφειλέται, ὀφειλαί H.Etymology: The system ὀφλεῖν: ὀφλισκ-άνω: ὀφλήσω: ὤφληκα agrees with (except for the enlarging - άνω; Schwyzer 700) the group εὑρεῖν: εὑρίσκω, εὑρήσω, εὕρηκα; to this came the aorist ὀφλῆσαι (Lys. a. late); also [Ϝο]φλέ-ασι has the same enlarged zero grade without second. κ. Beside this system built on a zero grade themat. aorist stands another, based on the full grade aorist ὤφελον, to which came the nasal present *ὀφέλ-νω ( \> ὀφείλω, ὀφέλλω, ὀφήλω) like ἔτεμον: τέμνω. As the formation of the present ὀφείλω became unclear through the phonetic development, it could become the basis of another system. Also semantically the formal pairs went different ways. -- An old problem provides Ϝο- which appears only in an Arc. inscription. While some, e.g. Brugmann IF 29, 241 (cf. on οἴγνυμι), want to see in it a prefix (to Lat. au-, vē-, Skt. áva `away (from)'; diff. Vollgraff Mél. Bq 2, 339), others are inclined, e.g. Solmsen KZ 34, 450f., Fraenkel Phil. 97, 162, to see Ϝο- as reversed writing for ὀ- (further in Schwyzer 226 n. 1). -- Further quite isolated and dark; an attempt to connect ὀφείλω etc. with ὀφέλλω `augment' in v. Windekens Ling.Posn. 8, 35 ff. -- On the explanation of the individual forms Schwyzer 709 and 746 w. n. 9 (partly diff.), also Chantraine Gramm. hom. 1, 314 (w. lit.) a. 394;Page in Frisk: 2,450-451Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀφείλω
-
10 στοργέω
-
11 συμ-πορπάω
συμ-πορπάω, - άσω, ion. - ήσω, mit der Spange zusammenheften, Suid. v. ϑώραξ.
-
12 ἵημι
ἵημι (ἙΩ) ἱεῖσι, att. ἱᾶσι, inf. ἱέναι, ep. ἱέμεναι, ἱέμεν; im conj. schwankt die Schreibung, ἀφιῇ Plat. Rep. VII, 520 a, ἀφίῃ Euthyphr. 5 b, μεϑίῃσι Il. 13, 234, gew. παρίωμεν, παρίωσι; impf. ἵην, im sing. gew. ἵουν, ἵεις, ἵει, über ἵειν s. ἀφίημι u. προίημι, ἵεν = ἵεσαν, Il. 12, 33, s. auch ξύνιον; fut. ἥσω; aor. I. ἦκα, ep. ἕηκα, im plur. aor. II. ἕμεν, ἕτε, ἕσαν, mit dem Augment εἱμεν, εἷτε, εἷσαν, inf. εἷναι; bei Hom. kommt dieser aor. II.vom simplex gar nicht vor, nur med. ἕντο; perf. εἷκα, εἷμαι, nachhomerisch; – in schnelle Bewegung setzen; – a) schicken, senden; zunächst von lebenden Wesen, τίς γάρ σε ϑεῶν ἐμοὶ ἄγγελον ἧκε Il. 18, 182; τοῖσι δὲ δεξιὸν ἧκεν ἐρωδιόν 10, 274; τόν ῥ' αὐτὸς Ὀλύμπιος ἧκε φόωςδε (δράκων) 2, 309; auch ἐν δὲ παρηορίῃσιν Πήδασον ἵει, er schickte den Pedasos an die Leine, spannte ihn daran, 16, 152; εἰ γάρ μ' εἰς Τάρταρον ἧκε Aesch. Prom. 154; αὐτὸν ἀπ' ἄκρας πλακός Soph. Tr. 272, schleuderte ihn; ἱέναι πέτρας ἄπο Eur. Herc. Für. 320; ἱεὶς σεαυτὸν κατὰ τοῦ τείχους Ar. Vesp. 355; selten in Prosa, συστρέψας ἑαυτὸν ὥσπερ ϑηρίον ἦκεν ἐφ' ἡμᾶς ὡς διαρπασόμενος Plat. Rep. I, 336 b. – b) einen leblosen Körper werfen, schleudern, bes. ein Geschoß; λᾶαν ἀεί. ρας ἧκ' ἐπιδινήσας Od. 9, 538; ὁ δ' οὐχ ἅλιον βέλος ἦκεν Il. 4, 498, vgl. 1, 382; δίσκοισι τέρποντο καὶ αἰγανέῃσιν ἱέντες Od. 4, 626; ἐπ' ἀλλήλοις ἵεσαν βέλεα Hes. Th. 684; ὀϊστόν Pind. Ol. 9, 12; ἐν δίσκοις I. 1, 25; ἀπὸ τόξου ἱείς N. 6, 29; χεροῖν ἰόν Soph. Tr. 564; δόρυ Eur. Rhes. 63; ϑύρσοις ἵεσαν δι' αἰϑέρα Bacch. 1099; absol., mit Auslassung des Geschosses, schießen, Il. 2, 774. 17, 515 Od. 8, 203. 9, 499; Eur. I. A. 152; τῶν μεγάλων ψυχῶν ἱεὶς οὐκ ἂν ἁμάρτοις, auf sie schleudernd, schießend, Soph. Ai. 154; ἵησι τῇ ἀξίνῃ τὸν Κλέαρχον Xen. An. 1, 5, 12; vgl. Plat. Theaet. 194 a οἷον τοξότην φαῦλον ἱέντα παραλλάξαι τοῦ σκοποῦ, wenn er schießt u. verfehlt, – c) die Stimme in Bewegung setzen, ertönenlassen, einen Laut von sich geben; ὄπα τε μεγάλην ἐκ στήϑεος ἵει καὶ ἔπεα Il. 3, 221; Od. 12, 192; βάγματα δύςϑροον αὐδάν Aesch. Pers. 637; φωνήν Ch. 556; ϑρῆνον ἐκ στηϑέων ἥσειν Spt. 847; ἔπος δυςϑρήνητον Soph. Ant. 1196; κωκυτόν Al. 838; πᾶσαν ἵης γλῶσσαν El. 586; πάσας φϑογγὰς ἱεῖσα Eur. Hec. 338; διαπρύσιον κέλαδον Hel. 1325; μηδεμίαν φωνήν Her. 2, 2; τὸν Πέρσην 'Ελλάδα γλῶσσαν ἱέντα, der hellenisch sprach, 9, 16; von Eseln, μᾶλλον πολλῷ ἵεσαν τῆς φωνῆς 4, 135; αἳ ἱᾶσι καλλίστην φωνήν Plat. Phaedr. 259 d; Rep. X, 617 b; von Instrumenten, ἄλλα μέλη τῶν χορδῶν ἱεισῶν Legg. VII, 812 d. – d) vom Wasser, ergießen, fließen lassen; Ἀξιοῦ, ὃς κάλλιστον ὕδωρ ἐπὶ γαῖαν ἵησι Il. 21, 158; mit Auslassung von ὕδωρ, ἡ δ' ἑτέρωϑεν (κρήνη) ὑπ' αὐλῆς οὐδὸν ἵησιν Od. 7, 130, sprudelt hervor, vgl. 11, 239; ἵησι σεπτὸν Νεῖλος εὔποτον ῥέος Aesch. Prom. 814, vgl. Spt. 291; auch ϑαυμαστὸν ἵει νᾶμα παμφάγου πυρός, Eur. Med. 1187, den Feuerstrom; ähnl. Τυφῶν' ἱέντα πυρπνόον διὰ στόμα λιγνὺν μέλαιναν, der hervorschnaubt, Aesch. Spt. 475. – So auch von Thränen, bei Hom., κὰδ δὲ παρειῶν δάκρυον ἧκε χαμᾶζε, ließ auf die Erde fallen, Od. 16, 191; ἵετε δάκρυ Aesch. Ch. 150. Vgl. ἐκ δ' ἄρα χειρὸς φάσγανον ἧκε χαμᾶζε, ließ das Schwert auf die Erde fallen, Od. 22, 84; Il. 12, 205; ἧκε φέρεσϑαι, ließ fallen, 21, 120 Od. 12, 442. – Vgl. auch Xen. ἧκαν ἑαυτοὺς κατὰ τῆς χιόνος εἰς τὴν νάπην, sie ließen steh hinab, An. 5, 4, 18. Und so auch sonst – e) übertr. auf trockne Dinge, bes. von Haaren, κὰδ δὲ κάρητος ἧκε κόμας, vom Haupte ließ sie die Haare herabwallen, gleichsam herabfließen, Cd. 6, 231; ἐϑείρας ἵει ἀμφὶ λόφον, er ließ die Haare um den Helmknauf als Helmbusch niederwallen, Il. 19, 383. 22, 316. Vgl. ἐκ δὲ ποδοῖϊν ἄκμονας ἧκα δύο, von deinen Beinen ließ ich zwei Ambosse herabhangen, hing sie daran, Il. 15, 19; τοῖσιν δ' ἴκμενον οὖρον ἵει, günstigen Fahrwind senden, 1, 479; ἵεσαν φυγῇ πόδα, setzten den Fuß in Bewegung, Eur. Rhes. 798; ohne πόδα, ἐπὶ Κυκλώπων ἱεὶς ϑυμέλας I. A. 152. – Med. ἵεμαι, sich in Bewegung setzen, streben wonach, begehren, verlangen, bes. c. inf., ἵετο γὰρ βαλέειν, Il. 16, 383 u. öfter; πᾶσαι δ' ἄρ' ἵεντο αἷμα μέλαν πιέειν Hes. Sc. 251; mit dem Zusatze ϑυμός, ϑυμῷ, βαλέειν δέ ἑ ἵετο ϑυμός, Il. 8, 301, ὁ δὲ ἵετο ϑυμῷ Ἰδομενῆα βαλεῖν, 13, 386. 2, 589; c. gen., ἱέμενοι πόλιος 11, 168, νίκης 23, 371, νόστοιο Od. 15, 69; öfter οἴκαδε, ἔρεβόςδε, Τροίηνδε, 19, 187; ἵετ' εὐϑὺ πρὸς τὰ νυμφικὰ λέχη Soph. O. R. 1242; Tr. 512; εἰς ὄρεα, Eur. Bacch. 140 u. öfter; ἱέμενος ῥεῖ Plat. Crat. 419 e; Phaedr. 241 b Crat. 427 a, mit der v. I. ἴεται, ἴεσϑαι, s. εἶμι. – Oft bei Hom. ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο, als sie die Begierde nach Speise u. Trank aus sich herausgeschafft harten, als sie sich gesättigt hatten, eigtl. tmesis, vgl. ἐξίημι. – Das auch hierher gerechnete ἑῶμεν s. oben besonders. – [Ι der ersten Sylbe bei Hom. u. a. Ep. gew. kurz, bei Attikern mit wenigen Ausnahmen (Aesch. Spt. 310. 493 Eur. I. A. 298) lang; aber lang ist es auch bei Hom. in den Formen des praes. u. impf. med., wie in ἵει, Il. 3, 221. 16, 152, ἱεῖσαι, Od. 12, 192, nothwendig in ἱέμεν u. ἱέμεναι; so auch in den Compositis.]
-
13 ηδω
-
14 ἵημι
ἵημι (корень ε) пускать, приводить в движение ἵημι, ἥσω, ἧκα, εἷμαι, εἵθην -
15 κελαδέω
κελᾰδέω (κελαδέοντι,- -έοντι; -έων; -εῖν: fut. -ήσω, -ήσομεν: aor. -ησε, -ήσαθ, -ησαν; -ήσετ（ε) subj. coni.; -ῆσαι, -έσαι coni.: med. fut. - ησόμεθα.)a hymn c. acc.κελαδεῖν Κρόνου παῖδ O. 1.9
τίνα θεόν, τίν' ἥρωα τίνα δ ἄνδρα κελαδήσομεν; O. 2.2ὄτρυνον νῦν ἑταίρους πρῶτον μὲν Ἥραν Παρθενίαν κελαδῆσαι O. 6.88
ὄφρα Θέμιν ἱερὰν Πυθῶνά τε καὶ ὀρθοδίκαν γᾶς ὀμφαλὸν κελαδήσετ (Heyne: κελαδῆτε codd.) P. 11.10εὔχομαι ταύταν ἀρετὰν κελαδῆσαι σὺν Χαρίτεσσιν N. 9.54
c. dupl. acc., καί νυν ἐπωνυμίαν χάριν νίκας ἀγερώχου κελαδησόμεθα βροντὰν (cf. P. 11.10: i. e. as a victory blessing. v. ἐπωνύμιος) O. 10.79ἄμμι δ' ἔοικε Κρόνου σεισίχθον υἱὸν γείτον ἀμειβομένοις εὐεργέταν ἁρμάτων ἱπποδρόμιον κελαδῆσαι I. 1.54
b abs.ἀναβάσομαι στόλον ἀμφἀρετᾷ κελαδέων P. 2.63
, cf. P. 2.15c c. cogn. acc., singκόσμον ἐπὶ στεφάνῳ χρυσέας ἐλαίας ἁδυμελῆ κελαδήσω O. 11.14
Μοῖσα, καὶ πὰρ Δεινομένει κελαδῆσαι πίθεό μοι ποινὰν τεθρίππων P. 1.58
θαμά κε, τῷδε μέλει κλιθείς, ὕμνον κελάδησε καλλίνικον ( υἱὸν coni. Bergk) N. 4.16 πολλὰ μὲν ἀρτιεπὴς γλῶσσά μοι τοξεύματ' ἔχει περὶ κείνων κελαδέσαι (Br. Keil: v. E. Fränkel, K. Z., 1909, 258; Schwyz., 1. 753: κελαδῆσαι codd.: κελαδέμεν Er. Schmid) I. 5.48ἔσσυταί τε Μοισαῖον ἅρμα Νικοκλέος μνᾶμα πυγμάχου κελαδῆσαι I. 8.62
παρθένοι χαλκέᾳ κελαδ[έον]τι γλυκὺν αὐδᾷ [τρόπ]ον Pae. 2.101
κελ]άδησαν αὐδάν Pae. 7.17
κελαδ[ήσαθ ὕμ]νους (supp. Snell e v. l. ap. Σ.) Πα. 7B. 10. ὄ]ρθιον ἰάλεμ[ον ]κελαδησατ[ Θρ. 5a. 3 = b. 7.d of the song itself, κελαδέοντι μὲν ἀμφὶ Κινύραν πολλάκις φᾶμαι Κυπρίων resound P. 2.15 ἀγών, τὸν ὕμνος ἔβαλεν ὀπὶ νέων ἐπιχώριον χάρμα κελαδέων celebrating N. 3.66 -
16 βαρέω
A- ήσω Luc.DMort.10.4
: [tense] pf.βεβάρηκα D.C.78.17
:—[voice] Pass., v. infr.:—weigh down, depress, l. c. (censured, Id.Sol.7);τὴν τῆς δίκης ῥοπὴν β. Procop.Arc.14
;ὅταν τὰ πράγματα βαρῇ τοὺς ἀντιδίκους Hermog. Inv.2.7
;ἵνα μὴ τὴν πόλιν βαρῶμεν IG14.830.15
([place name] Puteoli), cf. POxy. 1159.2 (iii A. D.);τὸ ἔθνος ἐβάρει ταῖς εἰσφοραῖς J.BJ2.14.1
, cf. D.C. l. c.:—[voice] Pass.,κῆρ.. βόρηται Sapph.Supp.25.17
;β. διά τινα Diog.
Oen.64, cf. POxy.525.3 (ii A. D.);β. τῷ ἐκφορίῳ PGiss.6.7
(ii A. D.): c. acc., to be indignant at,αὐτῶν τὴν εὐγένειαν Hdn.8.8.1
;οὓς βαροῦνται M.Ant.8.44
.II intr. in [dialect] Ep. [tense] pf. part. βεβαρηώς weighed down, heavy,οῐνῳ βεβαρηότες Od.3.139
, cf. 19.122:—later, [tense] pf. part. [voice] Pass.βεβαρημένος, μεθυσθεὶς τοῦ νέκταρος β. ηὗδεν Pl.Smp. 203b
;οἴνῳ β. Ph.1.373
; τοὺς ὀφθαλμοὺς β. ὑπ' οἴνου ib. 377;ὠδίνεσσιν Theoc.17.61
;ὕπνῳ AP 7.290
(Stat. Flacc.), Gp.13.1.8, Ev.Luc.9.32 (withoutὕπνῳ Ev.Matt. 26.43
);β. τὰ πρόσωπα πένθει Plu.Aem.34
;τὰ σώματα πλησμονῇ β. Id.Mar.19
;γυνὴ πολλοῖς ἔτεσι β. PTeb.327.25
(ii A. D.); οἷον βεβαρημένος as though pregnant, Plot.3.8.8:—[voice] Pass., [tense] pres.βαρέεται Hp. Morb.4.49
: [tense] aor.ἐβαρήθην Parth.9.8
: [tense] pf.βεβάρηται Placit.3.12.2
. -
17 βόσκω
Aβόσκε Il.15.548
: [tense] fut.- ήσω Od.17.559
, Ar.Ec. 590: [tense] aor.ἐβόσκησα Gp.18.7
: [tense] pf.βεβόσκηκα PMag.6.13
(iii B. C.):—[voice] Pass. and [voice] Med. (v. infr. 11); [dialect] Ion. [tense] impf.βοσκέσκοντο Od.12.355
: [tense] fut. βοσκήσομαι Sarap. in Plu.2.398d, [dialect] Dor.βοσκησεῦμαι Theoc. 5.103
: [tense] aor.ἐβοσκήθην Nic. Th.34
, Babr.89.7.I prop. of herdsmen, feed, tend,αἰπόλια Od. 14.102
;ταὦς Stratt.27
; ὁ βόσκων the feeder, Arist.HA 540a18.2 generally, feed, nourish, βόσκει γαῖα.. ἀνθρώπους Od.11.365
, cf. 14.325;γαστέρα βοσκήσεις 17.559
;πάντα βόσκουσαν φλόγα.. Ἡλίου S.OT 1425
; maintain, keep,ἐπικούρους Hdt.6.39
;ναυτικόν Th.7.48
; ; οἰκέτας ib. 1204, Herod.7.44: metaph.,β. νόσον S.Ph. 313
; πράγματα β. troubles, i.e. children, Ar.V. 313.II [voice] Pass., of cattle, feed, graze, Od.21.49, etc.;ξύλοχον κάτα Il.5.162
: c.acc., feed on,ποίην h.Merc.27
, 232, cf. A.Ag. 118 (lyr.), Arist.HA 591a16, al.; .2 metaph., to be fed or nurtured,ἰυγμοῖσι Id.Ch.26
(lyr.);κούφοις πνεύμασιν S.Aj. 558
; ; β. τινί or περί τι run riot in a thing, AP 5.271 (Paul. Sil.), prob. in 285 (Id.). (g[uglide]ō, cf. Lith. guotas 'herd'.) -
18 δασμολογέω
2 c.acc. pers., subject one to tribute,τοὺς νησιώτας δ. Isoc.4.132
;δ. τοὺς ἐκλογεῖς Hyp.Eux.36
:—[voice] Pass., Isoc.4.123.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δασμολογέω
-
19 δειπνέω
A , X.Cyr.5.3.35,- ήσομαι D.S.11.9
, Gal.11.6: [tense] aor. ἐδείπνησα, [dialect] Ep.δείπνησα Od.14.111
, etc.: [tense] pf.δεδείπνηκα Ar.Ec. 1133
, etc.; [dialect] Att. [ per.] 1pl.δεδείπναμεν Alex.109
, Eub.91; inf.δεδειπνάναι Ar.Fr. 464
, 249,Pl.Com.144: [tense] plpf.ἐδεδειπνήκεσαν Antipho 1.18
; [dialect] Ep.δεδειπνήκειν Od.17.359
:—make a meal, Hom. (v. δεῖπνον): in [dialect] Att. always, take the chief meal, dine, once in Trag., (dub. l.); δ. τὸ ἄριστον make breakfast serve as dinner, X.Cyr.1.2.11; δ. παρά τινι with one, Antipho 1.18; [ ἐν πρυτανείῳ] And.1.45.2 c. acc., δ. ἄρτον make a meal on bread, Hes.Op. 442;δ. μοσχίον Ephipp.15.13
;κοτύλην μίαν Alex.221.17
;ξίφη Mnesim.7
; δ. τἀλλότρια, of parasites, freq. in Com., Theopomp.34, Eub.72, etc.; alsoδ. ἀπό τινος Ar.Pl. 890
.II [voice] Act., entertain,τινάς Milet.7.68
, Inscr.Cos131.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δειπνέω
-
20 δειροτομέω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δειροτομέω
См. также в других словарях:
ἥσω — ἕζομαι seat oneself aor ind mid 2nd sg (epic) ἥδομαι swad aor ind mid 2nd sg ἥ̱σω , ἥδομαι swad aor ind mid 2nd sg (attic epic doric ionic) ἥδομαι swad aor ind mid 2nd sg (homeric ionic) ἵημι Ja c io fut ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
περιήσω — περϊήσω , περί ἕζομαι seat oneself aor ind mid 2nd sg (epic) περϊήσω , περί ἥδομαι swad aor ind mid 2nd sg περϊή̱σω , περί ἥδομαι swad aor ind mid 2nd sg (attic epic doric ionic) περϊήσω , περί ἥδομαι swad aor ind mid 2nd sg (homeric ionic)… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πίφρημι — Α (αμάρτυρος τ. ενεστ.) 1. (μτβ.) εισάγω ή εξάγω κάτι 2. (αμτβ.) εισέρχομαι ή εξέρχομαι. [ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. απαντά συνήθως στον αόρ. και μέλλ., σπανίως στον ενεστ. (πρβλ. απρμφ. πιφράναι, ἐσ πιφράναι) και πάντοτε σύνθ. με προθέσεις: εἰς, ἐκ, διά, ἀπὸ … Dictionary of Greek
Uncial 0171 — New Testament manuscripts papyri • uncials • minuscules • lectionaries Uncial 0171 Text … Wikipedia
CAPITUM Animalis — quod vendere militem vetat Aurelianus Imperator apud Vopiscum, c. 7. pabulum iumentorum est, ut Ammian. interpretatur, l. 22. quomodo vox accipitur in l. 7. 13. 17. Cod. Theodos. de Erogat. milit. ann. et alibi, et palea vettitur, l. 9. Capitatio … Hofmann J. Lexicon universale
ήμα — ἧμα, τὸ (Α) 1. το ακόντιο 2. ο ακοντισμός («ἥμασιν ἔπλευ ἄριστος» ο καλύτερος στον ακοντισμό, Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ἡ του ἵημι «ρίχνω» (πρβλ. ἥσω, ἥκα, μέλλ. και αόρ. τού ἵημι) + κατάλ. μα] … Dictionary of Greek
χραισμώ — έω, Α (επικ. τ.) 1. απομακρύνω, αποκρούω κάτι το ολέθριο, το καταστρεπτικό για κάποιον («τῶν οὔ τις δύναται χραισμῆσαι ὄλεθρον», Ομ. Ιλ.) 2. προστατεύω 3. παρέχω βοήθεια, ωφελώ («καὶ γὰρ σοι ποταμός γε πάρα μέγας, εἰ δύναται τι χραισμεῑν», Ομ. Ιλ … Dictionary of Greek
i̯ē- : i̯ǝ-, with -k- extended i̯ēk-, i̯ǝk- — i̯ē : i̯ǝ , with k extended i̯ēk , i̯ǝk English meaning: to throw; to do Deutsche Übersetzung: “werfen, machen, tun” Material: Gk. ἵημι (Inf. ἱέναι, Fut. ἥσω, Aor. ἕ ηκα, ἧκα) “put in Bewegung, throw, cast, sende” (*i̯i i̯ē mi);… … Proto-Indo-European etymological dictionary
mel-3 — mel 3 English meaning: to hesitate Deutsche Übersetzung: “zögern” Material: Gk. μέλλω, Fut. μελλήσω “zögere, bin in Begriffe” (μόλις “barely”?); μέλει μοι “es liegt mir am Herzen”, μέλω, ομαι, ήσω, μέμηλα (Dor. μέμᾱλα), μέμβλεται … Proto-Indo-European etymological dictionary
