-
1 ἀπο-πάλλω
-
2 παλλω
παλλω, - ομαιGrammatical information: v.Meaning: `to sway, to rock, to shake lots, to draw lots', midd. `to swing oneself', also `to jump, to hop'.Other forms: Aor. πῆλαι (Il.), midd. πήλασθαι (Call.), πάλτο ( ἀν-, κατ-έπαλτο s. bel.), redupl. ἀμ-πεπαλών (Hom.; also πεπάλ-εσθε, - έσθαι for - ασθε, - άσθαι resp. - αχθε, - άχθαι? s.bel.), aor. pass. ἀνα-παλείς (Str.), perf. midd. πέπαλμαι (A.).Compounds: Also w. prefix, late ἀνα- ( ἀμ-). -- As 2. member in ἐγχέσ-, σακέσ-παλος `swaying the spear, shield' (ep. Il.; Trümpy Fachausdrücke 28).Derivatives: 1. πάλος m. `(shaken) lot' (Sapph., Hdt., trag.), ἄμπαλ-ος m. `fresh casting' (of the lot, Pi.); ἀναπάλ-η f. name of a dance (Ath.); 2. παλτόν n. `javelin' (A., X.) with ἐπάλταξα παλτῳ̃ ἔβαλον H., - ός adj. (S.); 3. παλμός m. `vibration, pulsation' (Hp., Arist., Epicur.) with - ώδης `full of vibrations' (Hp.); παλματίας σεισμός `heavy earthquake' (Arist.; cf. βρασματίας s. βράσσω); 4. πάλσις ( ἀνά-, ἀπό- παλλω) f. `pulsation etc.' (Arist., Epicur.). -- Intensive παι-πάλλειν σείειν H. On a velar enlargement seem to go back *παλ-άσσομαι, πεπάλ-αχθε, - άχθαι (H 171, ι 331); for these difficult perfects perh. redupl. aor. - εσθε, - έσθαι must be posited (Chantraine Gramm. hom. 1, 396 with Döderlein; diff. Bechtel Lex. 266).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: As common basis of all forms served παλ- (*πάλ-ι̯ω, *πάλ-σαι); through false analysis of the compounds κατ-επ-αλτο, ἀν-επ-αλτο (to ἅλλομαι `jump, hop') in κατ-, ἀν-έπαλτο one had an apparently augmented ἔ-παλτο, from where πάλτο and backformed πάλλομαι = ἅλλομαι arose (Geiss Münch. Stud. 11, 62ff. with Leumann Hom. Wörter 60 ff., with lit. a. further details). -- No cognates outside Greek. The connection with Lat. pellō, pe-pul-ī `set in movement with a push' (Curtius 268 with Fick, Ernout-Meillet) seems possible in spite of Solmsen Wortforsch. 18 f., Bq and WP. 2, 57; cf. παλμός = pulsus; further s. πελάζω (not ἀπελλαι)}. Here also Slav., e.g. Russ. polóch `revolt, commotion, confusion' (Solmsen PBBeitr. 27, 364, WP. 2, 52; further lit. in Vasmer s.v.)? Not with Fraenkel Mél. Bq 1, 358 and Pok. 801 to pel- `flow, swim' (cf. πολύς, πλέω, πίμπλημι); diff., also to be rejected, Palmer Glotta 27, 134ff., Richardson Trans. Phil. Soc. 1936, 101 ff. -- Hardly here πελεμίζω, πόλεμος, s. vv. - The analysis given is of course quite uncertain.Page in Frisk: 2,469Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > παλλω
-
3 ἀποπάλλω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποπάλλω
-
4 ἀποπάλλω
ἀπο-πάλλω, wegschleudern; pass., abprallen -
5 αποπαλλω
1) бросать, метать(βέλη δι΄ εὐστόχου δεξιᾶς Luc.)
2) pass. отскакивать(πάλιν Arst.; ἐκπηδᾶν καὴ ἀποπάλλεσθαι Plut.)
-
6 колебать
-блю, -блешь, προστκ. колебли;επιρ. μτχ. колебляρ.δ. μ.1. κλονίζω, κουνώ, σείω• δονώ, κραδαίνω, πάλλω• ταλαντεύω•ветер -ет деревья ο άνεμος κλονίζει τα δέντρα.
2. μτφ. χαλαρώνω ή χειροτερεύω μια κατάσταση•колебать устои государства κλονίζω τα θεμέλια του κράτους•
колебать авторитет κλονίζω το κύρος.
1. κλονίζομαι κλπ. ρ. ενεργ. φ.2. μτφ. (δια)κυμαίνομαι, μεταβάλλομαι, αυξομειώνομαι•цены на продукты -ются οι τιμές στα τρόφιμα δεν είναι σταθερές•
температура воздуха -ется от 12 до 22 гр. тепла η θερμοκρασία του αέρα κυμαίνεται από 12 ως 22 βαθ. πάνω από το μηδέν.
3. μτφ. διστάζω, ενδοιάζω, αμφιβάλλω, ταλαντεύομαι. -
7 σφάλλω
σφάλλω, - ομαιGrammatical information: v.Meaning: `to bring down, to ruin, to mislead', midd. `to go down, to be ruined, to be mistaken' (IA).Other forms: Aor. σφῆλαι (Il.), Dor. σφᾶλαι (Pi.), pass. σφᾰλ-ῆναι (- θῆναι Gal.), intr. - αι (LXX; Schwyzer 756), fut. ?-ῶ, pass. - ήσομαι, perf. midd. ἔσφαλ-μαι (IA.), act. - κα (Plb.).Derivatives: 1. σφαλ-ερός `slippery, treacherous, staggering' (IA.). 2. - μα n. `fall, accident, misstep, mistake' (IA.), - μός m. `id.' (Aq.) with - μῆσαι ( ἀπο-) `to stumble' (Plb.), σφαλ-μᾳ̃ σκιρτᾳ̃, σφάλλεται H. 3. - σις ( ἀνά-, περί-, ἀμφί-) f. `fall, accident' (Hp., Vett. Val.). 4. - της m. des. of Dionysos "he who brings down" (Lyc.). 5. ἀ-σφαλ-ής, ές, -( έ)ως `not falling, not staggering, firm, safe, reliable' (Il.) with - εια f. (Att.), - ίζομαι, - ίζω (hell. a. late), prob. directly from the verb (cf. Schwyzer 513; σφάλος n. only Trag. Oxy. 676, 16 [uncertain]); thus ἐπι-, περι-, ἀρι-σφαλής a.o. -- On ἄσφαλτος s. v. (folketym. adapted?).Origin: IE [Indo-European] [cf. 929] * (s)gʷʰh₂el-Etymology: As with πάλλω, σκάλλω the above system of forms can be understood as a pure Greek creation. -- A certain etymology is missing. Instead of the earlier, semant. very attractive connection with Skt. skhálate, -ti `sumble, stagger, err', Arm. sxalem, -im `id.' (Fick 1. 143. 567, Hübschmann Armen. Gr. 1, 490 f.), which requires IE skʷhel- and is therefore coubtful, P. Wahrmann Glotta 6, 149ff. tries to connect σφάλλω with IE * sp(h)el- `split' in σπολάς, ἀσπάλαξ a.o. (s. vv. w. lit.) assuming an orig. meaning *'throw with sticks, put a stop between the legs v. t.' (details in WP. 2, 678 and Pok. 985); phonetically better, but semant. quite hypothetic. Diff., but also doubtful, Thieme KZ 69, 175. Suppositions on anlaut. σφ- in Hiersche Ten. aspiratae 194 w. lit. Older lit. in Bq; further W.-Hofmann s. fallō. -- Cf. σφαλός, σφέλας. Rix, Hist. Gramm. d. Griech. 31 assumes * sgʷʰh₂el- with Siebs, which seems possible.Page in Frisk: 2,827Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σφάλλω
-
8 дрожать
дрожа||тьнесов1. τρέμω, ριγῶ:\дрожать от страха τρέμω ἀπ' τό φόβο μου· \дрожать от холода τουρτουρίζω ἀπ' τό κρύο· \дрожать от радости σκιρτώ (или ριγώ) ἀπό χαρά·2. τρέμω, τρεμοσβήνω (о свете)) πάλλω, δονούμαι (о голосе, струне и т. п.)·3. перен (за кого-л., что-л., над кем-л., чем-л.) τρέμω γιά κάποιον, τρέμω γιά κάτι. -
9 μεταπαλλόμενος
μετά, ἀπό-ἅλλομαιsal-pres part mid masc nom sg (ionic)μετά-πάλλωpoise: pres part mp masc nom sg -
10 прыгать
ρ.δ.1. πηδώ•прыгать с парашютом πηδώ με το αλεξίπτωτο•
прыгать на одной ноге πηδώ με το ένα πόδι.
|| αναπηδώ•мяч -ет το τόπι αναπηδά.
2. μτφ. ανασκιρτώ•-ло сердце ανασκιρτούσε η καρδιά•
прыгать от радости ανασκιρτώ (πηδώ, χορεύω, πετώ) από τη χαρά.
|| πάλλω, τρέμω, παίζω.
См. также в других словарях:
πάλλω — (ΑΜ πάλλω) 1. κάνω κάτι να κινείται παλινδρομικά και γρήγορα, κινώ κάτι παλμικά, σείω, κραδαίνω, δονώ (α. «πάλλω τη χορδή» β. «λόγχην πατρός... χερσὶ πάλλων», Ευρ.) 2. εκτελώ παλμική κίνηση, δονούμαι, κραδαίνομαι 3. μέσ. πάλλομαι κινούμαι ρυθμικά … Dictionary of Greek
παιπάλη — η (Α παιπάλη) 1. πολύ ψιλό αλεύρι 2. λεπτότατη σκόνη, άχνη αρχ. φρ. «λέγειν γενήσει τρίμμα, κρόταλον, παιπάλη» (στον Αριστοφ.) (με μτφ. σημ.) άνθρωπος που πραγματεύεται πολύ λεπτά θέματα. [ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Η λ. παιπάλη με σημ. «λεπτότατο… … Dictionary of Greek
Liste unregelmäßiger Verben im Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben des Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben im Neugriechischen — sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden. Inhaltsverzeichnis 1 Vorbemerkungen und Statistik 2… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige neugriechische Verben — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
πάλμα — (Palma). Επώνυμο 2 Ιταλών ζωγράφων. 1. Γιάκοπο, ο Πρεσβύτερος (Σερίνα, [Μπέργκαμο] περ. 1480 – Βενετία 1528). Εργάστηκε στη Βενετία στα πρώτα χρόνια του 16ου αι. και επηρεάστηκε από τους μεγαλύτερους ζωγράφους της εποχής (Τζοβάνι Μπελίνι,… … Dictionary of Greek
πάλη — Αγώνισμα σώμα με σώμα ανάμεσα σε δύο άτομα που προσπαθούν να καταρρίψουν το ένα το άλλο. Μεταφορικά ονομάζεται και η μάχη μεταξύ στρατευμάτων (μάχη πυροβολικού), καθώς και η προσπάθεια υπερνίκησης αντίθετων δυνάμεων ή εμποδίων (πάλη των τάξεων,… … Dictionary of Greek
καταπέλτης — Αρχαία πολεμική μηχανή, με την οποία εκτόξευαν λίθους και πυρακτωμένες ή εύφλεκτες ύλες σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων. Συνήθως περιλάμβανε ένα είδος μεγάλης κουτάλας, όπου τοποθετούσαν το υλικό που προοριζόταν για εκτόξευση. Η κουτάλα… … Dictionary of Greek
παλάσσω — (I) παλάσσω (Α) καθιστώ κάτι μιαρό, ακάθαρτο με ραντισμό («παλάσσετο δ αἵματι θώρηξ», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Εκφραστικό ρ., άγνωστης ετυμολ., που εμφανίζει επίθημα άσσω (πρβλ. αιμ άσσω, λαιμ άσσω, σταλ άσσω). Η σύνδεση τού ρ. παλάσσω (Ι) τόσο με τις… … Dictionary of Greek
παλαίω — παλαίω, αιολ. τ. πάλαιμι, βοιωτ. τ. παλήω (Α) παλεύω. [ΕΤΥΜΟΛ. Τεχνικός όρος, άγνωστης ετυμολ. Το ρ. παλαίω εμφανίζει πιθ. επίθημα * ye / yo (πρβλ. κερ αίω, λαγ αίω), οπότε οι τ. τού μέλλ. και αορ. παλαίσω, ἐπάλαισα πρέπει να θεωρηθούν… … Dictionary of Greek