-
1 ἀνωμαλέω
A suffer ups and downs of fortune, Nech. ap. Vett.Val. 279.28, cf. 65.6, Heph.Astr.2.28.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνωμαλέω
-
2 ἀνωμαλής
ἀνωμᾰλ-ής, ές,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνωμαλής
-
3 ἀνωμαλία
ἀνωμᾰλ-ία, ἡ,A unevenness, irregularity, Pl.R. 547a, Arist.HA 495b2; of shape, Str.16.1.21; ἀ. τῶν στοιχείων, as cause of disease, Diocl.Fr.30: pl., Epicur.Ep.2p.53U.2 Astron., irregular motion, anomaly,ἀ. τῆς κινήσεως Gem.1.20
, cf. Ptol.Alm.3.3, etc.; ἀ. ἐκλειπτικαί, of the moon's orbit, Plu.Aem.17.II of conditions, irregularity,ἀ. καὶ ταραχή Isoc.2.6
;ἀ. τῆς κτήσεως Arist.Pol. 1270a15
;τύχης D.S.20.30
, cf. 18.59: pl., Vett.Val.38.17.III of persons, inconsistency, Aeschin.2.7 and 54, Plb.6.44.2, Plu.Alc.16; of style, unevenness, Id.2.45b.IV Gramm., deviation from rule, irregularity, title of work by Chrysipp., Stoic.2.6, cf. Gell.2.25, etc.; variety, diversity, Arist.GA 788a24, A.D.Adv.205.18.V indisposition, 'malaise', Hld.7.19, Gal.7.435.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνωμαλία
-
4 ἀνωμαλίζω
A to be subject to vicissitude, Vett. Val.57.4, 85.28.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνωμαλίζω
-
5 ἀνωμαλοκράς
A unevenly mixed, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνωμαλοκράς
-
6 ἀνώμαλος
A uneven, irregular, ; ;τὸ ἀ. τῆς ναυμαχίας Th.7.71
(cj.), cf. Arist.Pr. 885a15: and in [comp] Sup., Hp.Aër.13; of movements, Arist.Ph. 228b16, al.; of periods of time, Id.GA 772b7; of the voice, ib. 788a1. Adv.-λως, κινεῖσθαι Id.Ph. 238a22
, cf. Pl.Ti. 52e.II of conditions, fortune, and the like ,φεῦ τῶν βροτείων ὡς ἀ. τύχαι E.Fr. 684
; πόλις, πολιτεία, Pl.Lg. 773b, Mx. 238e;θέα Plot.6.7.34
. Adv.- λως Hp.Prog.3
, Isoc.7.29; ἀ. διατεθῆναι τὸ σῶμα fall into precarious health, Prisc.p.333 D.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνώμαλος
-
7 ἀνωμαλότης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνωμαλότης
-
8 ἀνωμάλωσις
A v. ἀνομάλωσις.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνωμάλωσις
См. также в других словарях:
μάσσων — μάσσων, ὁ, ή, ουδ. μᾱσσον (Α) (ανώμαλ. ποιητ. συγκριτ. τού μακρός) μακρότερος, μεγαλύτερος («ἐὰν μὴ πολὺ μάσσων ἡ ὁδὸς ᾖ», Ξεν.). επίρρ... μᾱσσον (Α) περισσότερο. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. μάσσων (< *μακ jων) είναι ανώμαλος συγκριτικός τού επιθ. μακρός*,… … Dictionary of Greek
