-
1 αλγηδόνα
-
2 ἀλγηδόνα
-
3 ὑπ-εξ-αιρέω
ὑπ-εξ-αιρέω (s. αἱρέω), unten od. heimlich herausnehmen, auch heimlich aus dem Wege räumen, Plat. Rep. VIII, 567 b; vgl. Soph. El. 1410; ἀπέκτειναν οὐ πολλούς, οἳ ἐδόκουν ἐπιτήδειοι εἶναι ὑπεξαιρεϑῆναι Thuc. 8, 70; übh. bei Seite schaffen, beseitigen, τουτέων ὑπεξαραιρημένων Her. 7, 8, 3; τοὐπίκλημ' ὑπεξελὼν αὐτός Soph. O. R. 227; ὄλβον δωμάτων ὑπεξελών Eur. Hipp. 633; τὰ δεινά τινι, Thuc. 4, 83. – Med. heimlich für sich herausnehmen, entnehmen, auch davon abziehen, abrechnen; ἐὰν ὑπεξαιρῶμαι καὶ ἀποβάλλω Plat. Theaet. 151 c; τῶν ἰδίων κτημάτων ὑπεξαιρούμενοι Dem. 19, 78; ἀλγηδόνα τοῦ σώματος Plut. Symp. prooem.
-
4 ὑπο-μένω
ὑπο-μένω (s. μένω), zurückbleiben, an seiner Stelle bleiben, stehen bleiben, Od. 10, 232. 258; Soph. O. R. 1323; im Lande bleiben, Her. 7, 209; auch am Leben bleiben, 4, 149; – stehen bleiben, um einen feindlichen Angriff abzuwarten und zurückzuschlagen, Stand halten, sowohl absolut, Ἀργεῖοι δ' ὑπέμειναν ἀολλέες Il. 5, 498, Her. 6, 96. 9, 23, als c. accus., den Angriff, den Feind erwarten, ὁ δ' οὐχ ὑπέμεινεν ἐρωὴν Πηνελέοιο Il. 14, 488, οὐδ' ὑπέμειναν Πάτροκλον 16, 814, vgl. 17, 25. 175; eben so Her. 7, 120; Thuc. oft; οἷα ἐπιόντα ὑπέμειναν κατά γε γῆν καὶ κατὰ ϑάλατταν Plat. Menex. 241 a; ἀνδρικῶς ὑπομεῖναι, im Ggstz von ἀνάνδρως φεύγειν, Theaet. 177 b; πῶς τὸ σὸν ἔγχος ἂν δύναιτο ὑπομεῖναι; Eur. Rhes. 463; Xen. Cyr. 7, 1,30 An. 6, 3,26; – auch = abwarten, τὴν ἑορτήν Thuc. 5, 50; – übh. ausharren, ausdauern, καὶ καρτερεῖν Plat. Lach. 193 b, vgl. Gorg. 507 b; und wie τλῆναι, über sich gewinnen, wagen, c. int., οὐδ' ὑπέμεινε γνώμεναι, er wartete nicht ab, daß man ihn kennen lerne, Od. 1, 410; c. partic., ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὶ ἀνταειρόμενοι, sie werden sich erdreisten, die Hände gegen mich zu erheben, Her. 7, 101; vgl. Jac. Ach. Tat. 660; – ertragen, erdulden, sich gefallen lassen, ὑπομένον καὶ δεξάμενον τὴν σμικρότητα Plat. Phaed. 102 e; auch ἀλγηδόνα, Gorg. 478 c; δούλειον ζυγόν Legg. VI, 770 e; τὴν πολιορκίαν Pol. 1, 24, 11, u. ä. oft; τοὺς νόμους Dem. 24, 135; ἀπειλάς 21, 3; φωνήν Aesch. 2, 1; κρίσιν Lys. 13, 63; Ggstz von ἀκολουϑέω, Isocr. 4, 35; ἀγῶνας 4, 52; τὰς δωρεὰς οὐχ ὑπέμειναν, sie ließen sich die Geschenke nicht gefallen, verschmähten sie, 4, 94. – Auch erwarten, ὅσα ἡμᾶς ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ ὑπέμενεν Plat. Phaedr. 250 c; Xen. An. 4, 1,21; ἡ κόλασις ὑπομένει αὐτόν Pol. 1, 81, 3.
-
5 προσαπτω
эп. προτιάπτω1) прилаживать, привязывать, прикреплять(κόσμον τινί Eur.; τὰς λαιὰς τοῖς ἱστοῖς Arst.)
π. στέρνοις στέρνα Eur. — прижаться грудью к груди;τύμβῳ τι π. Soph. — возлагать что-л. на могилу;τέν ἀρχέν τελευτῇ π. Plat. — связать начало с концом2) даровать, отдавать(κῦδός τινι Hom.)
3) воздавать, оказывать(τιμὰς τῷ τεθνηκότι Soph.; τὰ ἐγκώμιά τινι Plat.)
4) применять, прилагатьμεῖζον τῆς νόσου τὸ φάρμακον π. Soph. — применять средство, которое сильнее (самой) болезни;
προσάψαι τὸ ὄνομα Ἑλληνικῇ φωνῇ Plat. — приспособить (иноземное) слово к греческому произношению5) приписывать, присваивать, относить(τέν δάφνην τῷ Ἀπόλλωνι Diod.; τέν Αἴγυπτον τῇ Λιβύῃ Arst.; Ποσειδῶνι τὸ τοὺς ἵππους δαμάσαι π. Diod.)
6) причинять, вызывать(ἀλγηδόνα Plat.)
7) возлагать, поручать(ναυτικόν τινι Xen.)
8) присоединять, добавлять(τι Plat.)
9) присоединятьсяτάδ΄ εἰ κακοῖς κακὰ προσάψει τοῖς πάλαι Soph. — если к старым бедствиям присоединятся и эти
10) med. (со)прикасаться(προσάπτεσθαι τῆς ἀληθείας Plat.)
προσαψάμενοι τούτων τῶν πραγμάτων Aeschin. — возымевшие касательство к этим делам -
6 υπεξαιρεω
(aor. 2 ὑπεξεῖλον)1) убирать, удалять, устранятьὑ. αἷμά τινος Soph. — высасывать чью-л. кровь;
ὑ. τέν θάλατταν Plut. — выкачивать морскую течь;ὑ. τινα — убивать кого-л. (ср. 3);τούτων ὑπεξαραιρημένων Her. — когда мы разделаемся с ними;ὑπεξελεῖν τινι τὰ δεινά Thuc. — избавить кого-л. от опасений;ἀλγηδόνα τοῦ σώματος ὑπεξαιρεῖσθαι Plut. — освободиться от физического страдания;ὄλβον δωμάτων ὑπεξελών Eur. — истощив (все) свое состояние;ὑπεξελεῖν τὸ ἐπίκλημα καθ΄ αὑτοῦ Soph. — искупить добровольно свою вину, по по друг. самому возвести на себя обвинение2) исключать, делать изъятиеοὐ γονεῖς ὑπεξελόμενος Plut. — не делая исключения (даже) для родителей;
οἱ ὑπεξῃρημένοι Plut. — отобранные3) избавлять от гибели, спасать(δύο τῶν ἀπὸ γένους ὑπεξελέσθαι Plut.; τῶν ἰδίων τι κτημάτων ὑπεξαιρεῖσθαι Dem.)
-
7 υπομενω
1) оставаться (позади, на месте и т.п.) Hom., Plat.οἱ ὑπομένοντες Thuc. и οἱ ὑπομείναντες Xen. — оставшиеся (дома);
τὸ ὑπομένον ἐν Σπάρτῃ Her. — то, что осталось в Спарте2) оставаться в живых3) быть устойчивым, неподвижным, постоянным4) твердо стоять, выдерживать напор(ὑ. τε καὴ καρτερεῖν Plat.)
Ἀργεῖοι ὑπέμειναν ἀολλέες Hom. — аргивяне сомкнутыми рядами стойко держались;ἐς ἀλκέν ὑπομεῖναι Thuc. — схватиться врукопашную;πολλοὺς χρόνους ὑπομεμενηκώς τέν πολιορκίαν Polyb. — выдержавший долгую осаду;καὴ χάριτας καὴ ἀπειλὰς ὑπομεῖναι Dem. — устоять как перед милостями, так и перед угрозами;οἱ δ΄ οὐχ ὑπέμειναν Lys. — они не стали настаивать;ὑπομείνωμεν τοῦτον τὸν λόγον Plat. — будем держаться этого положения;οὐχ ὑπομεῖναι τέν κρίσιν Lys., Aeschin. — уклониться от суда;ὑπομένων πονεῖν Xen. — упорно работающий;ὑπομείνας εἰς τέλος NT. — претерпевший до конца5) сносить, выдерживать, терпеть(τέν δουλείαν Thuc.; τέν ἀλγηδόνα Plat.)
οὐχ ὑπομένει ὠφελούμενος Plat. — он не терпит, чтобы ему оказывали услуги;οὐχ ὑπομεῖναι τὰς δωρεάς Isocr. — отвергнуть дары;ὑπομεῖναι τοὺς νόμους Dem. — подчиниться законам6) решаться, отваживаться, принимать на себяτοὺς ἐκ τοῦ πολέμου κινδύνους ὑπομεῖναι Isocr. — пойти на военные опасности;
ἔτι ὑπομένεις με κηδεύων Soph. — и ты решаешься заботиться обо мне;ὑπόμεινον προστάξας τοῖς ἡγεμόσι Xen. — потрудись дать распоряжение военачальникам;τέν πόλιν ἐκλιπεῖν ὑπομεῖναι Dem. — решиться оставить город;εἰ ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὴ ἀνταειρόμενοι ; Her. — (скажи), дерзнут ли они поднять на меня руку?7) ожидать, поджидать(τέν ἑορτήν Thuc.; ὅσα ἡμᾶς ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ ὑπέμενεν Plat.)
ἥ ὑπομένουσά τινα κόλασις Polyb. — ожидающая кого-л. кара -
8 αὐτοπαθής
αὐτο-πᾰθής, ές,A speaking from one's own feeling or experience. Adv.- θῶς Plb.3.12.1
, Plu.Cat.Mi.54; instinctively,αὐ. φεύγομεν τὴν ἀλγηδόνα Epicur.Fr.66
, etc.II Gramm., of pronouns, reflexive, opp. ἀλλοπαθεῖς, A.D.Pron.44.11; of verbs, opp. μεταβατικά, Synt. 281.15.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > αὐτοπαθής
-
9 προσάπτω
A fasten to or upon,τύμβῳ π. μηδέν S.El. 432
;στέρνοις στέρνα E.El. 1321
(anap.); κόσμον Πενθεῖ, χλιδὴν τέκνῳ, Id.Ba. 859, Ion 27; τὸ ἀντίγραφον.. προσήφαμεν ([tense] pf.) we have attached the copy, UPZ22.11 (ii B.C.).2 attach to, bestow upon, grant,κῦδος Ἀχιλλῆϊ προτιάπτω Il.24.110
;π. κλέος τινί Pi.N.8.37
;τῷ τεθνηκότι τιμάς S. El. 356
;γῇ τῇδε.. ἑορτὴν καὶ τέλη E.Med. 1382
; γέρας, ἐγκώμιά τισι, Pl.Sph. 231a, Lg. 822b;εὐδαιμονίαν τοῖς φύλαξι Id.R. 420d
; τὸ ὄνομα (sc. πῦρ).. προσάψαι.. Ἑλληνικῇ φωνῇ Id.Cra. 410a
;ὠφέλειάν τινι D. 61.53
; in bad sense, fix upon, attach,μή τι.. χρέος ἐμᾷ πόλει προσάψῃς S.OC 236
(lyr.);π. τῇ τύχῃ αἰτίαν Men.1083.4
, cf. Porph.Abst.1.7:— [voice] Pass., to be bound up with,σχήματι τοῦ λόγου A.D.Synt.232.10
.3 c. acc. only, apply,μεῖζον π. τῆς νόσου τὸ φάρμακον S.Fr. 589
, cf. Dsc. Eup.1.74 ([voice] Pass.), Archig. ap. Gal.12.873 ([voice] Med.);π. χεῖρα E.Supp. 361
;γνώμην πρός τι Id.Fr.362.10
;ἀλγηδόνα τινά Pl.Plt. 293b
; simply, add,τό γε εἶναι Id.Sph. 252a
.5 ascribe, attribute to, ἐκείνῳ (sc. τῷ Θαλῇ)τὸ κατανόημα προσάπτουσι Arist.Pol. 1259a8
;π. τῷ Ἀπόλλωνι τὴν δάφνην D.S.1.17
;Ποσειδῶνι τὸ τοὺς ἵππους δαμάσαι Id.5.69
;τὰ κατορθώματα τῇ τύχῃ Plb.31.30.3
, cf. 4.24.3.II intr., fasten oneself to, καί μοι.. ἀγχοῦ προσῆψεν.. ἐν δισκήματι came very near me in the quoit-throw, S.Fr. 380 (dub.); to be added, (lyr.).III [voice] Med., fasten oneself upon, Arist.Fr. 324; lay hold of, touch, τῷ στόματι π. [τινός] X.Mem.1.3.12;π. τῆς ἀληθείας Pl.Ti. 71e
; τῶν οὔλων (v.l. τοῖς οὔλοις) Dsc.1.105.2 have to do with, meddle with,ὅτου ἂν π. ἀνδρός Aeschin.3.114
; τῶν πραγμάτων ib.133; τοῦ λόγου, τοῦ πολέμου, D.C.60.26, 44.44; πλέω π. τῶν δυνατῶν attempt more than is possible, Democr.3.3 of wrestlers, come to grips, Gal.15.197.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προσάπτω
-
10 ὑπομένω
A stay behind, Od.10.232, 258, Th.5.14, Lys.13.12, etc.;ἐν Σπάρτῃ Hdt.6.51
, 7.209; ὑπομεινονἕως ἂν παραγένηται PSI4.322.4
(iii B. C.): also, remain alive, Hdt.4.149: of things, to be left behind, remain,ὑπέμεινε τὸ παχύτερον Gal.7.664
, cf. Sor.1.88, al.: generally, to be permanent, Arist.Cat. 5a28.II trans.,1 c. acc. pers., abide or await another,διὰ τοῦτό σε οὐχ ὑπέμενον X.An.4.1.21
; esp. await his attack, bide the onset, Il.14.488, 16.814, al., Hdt.3.9, 4.3, al., App.BC5.81; ὑ. τὰς Σειρῆνας abide their presence, X.Mem.2.6.31; of evils,κακῶν ὅσα ἡμᾶς ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ ὑ. Pl.Phdr. 250c
, cf. Plb.1.81.3.2 c. acc. rei, to be patient under, abide patiently, submit to any evil that threatens one,δουλείαν Th.1.8
;πόνον X.Mem.2.1.3
; ;αἰσχρόν τι Id.Ap. 28c
, cf. Ti. 49e;δούλειον ζυγόν Id.Lg. 770e
;τοὺς ἄλλους λόγους Isoc.8.65
; face,τὴν μέλλουσαν δουληΐην Hdt. 6.12
; , cf. Isoc. 6.70;ἀπειλάς D.21.3
; face up to, ; οὐχὑπέμειναν τὰς δωρεάς they could not abide the gifts, i. e. scorned to accept them, Isoc.4.94; ὑ. τὴν κρίσιν await one's trial, Aeschin.2.6, cf. And.1.121, Lys.20.6: generally, wait for,τὴν ἑορτήν Th.5.50
; μακρὸν οὐχ ὑπέμεινεν ὄλβον could not endure his great bliss, i. e. it turned his head, Pi.P.2.26.3 abs., stand one's ground, stand firm, Il.5.498, 15.312, Hdt.6.96;ἐς ἀλκὴν ὑ. Th.3.108
;ἐς χεῖρας Id.5.72
;ἀνδρικῶς ὑ. Pl.Tht. 177b
; ὑπομένων καρτερεῖν endure patiently, Id.Grg. 507b;ὑ. καὶ καρτερεῖν Id.La. 193a
.4 c. inf., submit, bear, or dare to do a thing, wait to do, οὐδ' ὑπέμεινε γνώμεναι he did not wait for us to know him, Od.1.410; ὑ. πονεῖν he submitted to toil, X.Mem.2.2.5, cf. 2.7.11, Pl.Lg. 869c, D.18.204, PCair.Zen.8.22 (iii B. C.), Phld.Ir. p.46 W., etc.;ἀξιωθεὶς ὑπέμεινε γυμνασιαρχῆσαι IG12(3).331.16
(Thera, iii/ii B. C.).5 with part. relating to the subject, εἰ ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὶ ἀνταειρόμενοι if they shall dare to lift hand against me, Hdt.7.101, cf. 209; ὑπομένεις με κηδεύων you persist in.., S.OT 1323 (lyr.); οὐχ ὑπομένει ὠφελούμενος he submits not to be helped, Pl.Grg. 505c;πολύποδες ὑ. τεμνόμενοι Arist.HA 534b28
.6 with part. relating to the object, ὑ. Ξέρξην ἐπιόντα await his coming, Hdt. 7.120, cf. Pl.Phd. 104c, Mx. 241a; οὐ.. γὰρ ἀπ' αὐτοῦ χωριζόμενον τὸ βρέφος ὑπέμενεν (sc. τὸ θηρίον) it (the elephant) could not bear the infant's being removed, Phylarch.36 J.: c. gen. part., φιλοῦντος ὑ. submit to his kissing, Ael.VH12.1.7 in App.BC5.54, ὑ. τῇ Ἀντωνίου γνώμῃ is prob. f. l. for ἐπιμεμενηκώς.8 promise, c. [tense] fut. inf., Iamb.VP8.36.9 admit of, like δέχομαι 111.3, D.H.Isoc.2;φοινίκων βάλανοι αἱ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν.. οὐδὲ τὴν ἀπόθεσιν ὑπομένουσιν Gal.Vict.Att.12
.10 τὴν ναυτίαν οὐχ ὑπομένουσιν do not suffer from seasickness, Sor.1.49; ἀλλοκότους φαντασίας τῆς ψυχῆς ὑπομενούσης experiencing, ib.39, cf. 31, al.; ὅταν ἔμφραξιν ὑπομένῃ ὁ πόρος χωρὶς αἰτίας undergoes obstruction, Aët.7.50.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπομένω
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
