выдерживать

οἱ ὑπομένοντες Thuc. и οἱ ὑπομείναντες Xen. — оставшиеся (дома);

τοῖσι ἀνδράσι οὐ ὑπέμεινον τὰ τέκνα Her. — у этих людей дети не выживали

μηδὲν ὑπομένει Arst. — нет ничего неподвижного

(ὑ. τε καὴ καρτερεῖν Plat.)

(τέν δουλείαν Thuc.; τέν ἀλγηδόνα Plat.)

τοὺς ἐκ τοῦ πολέμου κινδύνους ὑπομεῖναι Isocr. — пойти на военные опасности;

(τέν ἑορτήν Thuc.; ὅσα ἡμᾶς ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ ὑπέμενεν Plat.)

(ὑψόσε τι Hom.; τινὰ ἀπὸ γῆς Plat.)

(τεῖχος Thuc.)

(μῆλα ἐξ Ἰθάκης Hom.)

(τινὰ ἐκ τῆς πόλεως Plat.)

(οὔτε αἴρειν τι, οὔτε τίθεσθαι Sext.)

ἕως ἂν ἥλιος αἴρῃ Soph. — пока будет восходить солнце

(μόρον πολυπενθῆ Aesch.; ἆθλον Soph.)

ἕλκος ἀρέσθαι Hom. — получить рану;

(πόλεμον Aesch., Her., Thuc., Xen.; πόνον Eur.)

ἀπὸ σμικροῦ μέγα τι αἴ. Aesch. — вернуть былое величие чему-л.

(οῖνόν τινι Arph.)

τὰς ναῦς ἄραντες ἀπὸ τῆς γῆς Thuc. — выйдя на кораблях в море;

ἄρας τῷ στρατῷ Thuc. — выступив в поход с войском;

ὑψοῦ αἴ. θυμὸν λύπαισι Soph. — целиком предаваться своему горю;

(κύνα ἐξ Ἀϊδάω Hom.)

(τινὰ εἰς Ὄλυμπον Xen.)

(ψῆγμα χρυσοῦ ἐκ τῆς ἰλύος, ψάμμος ἀναφερομένη Her.)

(αἵματος πλῆθος ἀνενεγκεῖν Plut.)

(τι κέντρον Plut.; ἀρεταὴ ἀμφέρονται Pind.)

(τι παρὰ βασιλέα ἐς Σοῦσα Her.; ἥ εἰς τὸν Πειραιᾶ ἁμαξιτὸς ἀναφέρουσα Xen.)

(ἄχθος δειματοσταγές Aesch.; κινδύνους Thuc.; πόλεμον Polyb.)

(λαιὸν πόδα εἰς τοὔπισθεν Her.)

(παρά и ἔς τινα Her.; τοὺς λόγους ἐς τὸν δῆμον Thuc.)

περί τινος ἀνῷσαι ἔς τινα Her. и τινι Diod. — запросить кого-л. о чем-л.;

(βαρεῖς στεναγμούς Plut.)

ἀνενείκατο φώνησέν τε Hom. — он вздохнул и сказал

(χίλια τάλαντα νομίσματος εἰς τέν Ἀκρόπολιν Aeschin.; αἱ πρόσοδοι ἀναφέρονται Arst.)

(τέν πόλιν ἐκ πονηρῶν πραγμάτων Thuc.)

(ἐκ τῶν τραυμάτων Plut.)

(εἰς τὸν ἀξιόχρεων λέγοντα Plat.)

(τὸ γένος τινὸς εἴς τινα Plat.)

(τί τινι Eur., Lys. и τι ἐπί τινα Aesch., Dem.; βιβλίον τι εἴς τινα Plut.; τέν αἰτίαν εἴς τινα ἀ. Lys.)

(τινὰς ἐκ τῆς ἀλλοτρίας ἐς τέν ἑαυτῶν, sc. χώραν Thuc.)

(τέν ὁμοιότητά τινος Plut.)

(τινά, θυσίας NT.)

(χεῖρας Hom.; λαμπάδας Eur.; ἱερὰν φιάλην Plut.)

(σκῆπτρον θεοῖσι Hom.; ἱεροὺς πτόρθους Λατοῖ Eur.; δῶρ΄ ἀθανάτοις Pind.)

(τὸ σημεῖον τοῦ πυρός Thuc.; φάος σωτήριόν τινι Eur.)

(εὐχὰς ἄνακτι Soph.; λόγον Eur.)

(τι и τινά Pind.)

(τοὺς πολέμους Thuc.)

(εὐδικίας Hom.)

(Σικελίαν Thuc.)

(ὄργια Arph.)

(κήδεα Hom.; κακά Aesch., Arph.; ψύχη καὴ θάλπη Xen.)

(ξείνους Hom.; δεσπότας τινάς Eur.; ἑτέρους νόμους Plut.)

(τὸν ἐπιόντα ἐπὴ τέν χώρην δέξασθαι Her.)

(ἵππους Hom.)

(ὅ ἥλιος ἀνέσχεν Plat.)

(τοῦ φονεύειν Plut.)

οὐκ ἐδυνάσθη ἀνσχεθέειν Hom. — он не мог вынырнуть (из воды);

πρῆγμα, ἐκ τοῦ σοί τι ἔμελλε λυπηρὸν ἀνασχήσειν Her. — дело, из которого получится для тебя неприятность;

σὲ στέρξας ἀνέχει Αἴας Soph. — тебя по-прежнему любит Эант;

(ἀλλήλῃσιν Hom. in tmesi)

(ταύτῃ Thuc.)

(χεῖρας Hom.; λαμπάδας Eur.; ἱερὰν φιάλην Plut.)

(σκῆπτρον θεοῖσι Hom.; ἱεροὺς πτόρθους Λατοῖ Eur.; δῶρ΄ ἀθανάτοις Pind.)

(τὸ σημεῖον τοῦ πυρός Thuc.; φάος σωτήριόν τινι Eur.)

(εὐχὰς ἄνακτι Soph.; λόγον Eur.)

(τι и τινά Pind.)

(τοὺς πολέμους Thuc.)

(εὐδικίας Hom.)

(Σικελίαν Thuc.)

(ὄργια Arph.)

(κήδεα Hom.; κακά Aesch., Arph.; ψύχη καὴ θάλπη Xen.)

(ξείνους Hom.; δεσπότας τινάς Eur.; ἑτέρους νόμους Plut.)

(τὸν ἐπιόντα ἐπὴ τέν χώρην δέξασθαι Her.)

(ἵππους Hom.)

(ὅ ἥλιος ἀνέσχεν Plat.)

(τοῦ φονεύειν Plut.)

οὐκ ἐδυνάσθη ἀνσχεθέειν Hom. — он не мог вынырнуть (из воды);

πρῆγμα, ἐκ τοῦ σοί τι ἔμελλε λυπηρὸν ἀνασχήσειν Her. — дело, из которого получится для тебя неприятность;

σὲ στέρξας ἀνέχει Αἴας Soph. — тебя по-прежнему любит Эант;

(ἀλλήλῃσιν Hom. in tmesi)

(ταύτῃ Thuc.)

(ἕως ἀντήρκει ἥ οὐσία Aeschin.)

(τοῖς διαβάλλουσιν ἡμᾶς Plat.; τοῖς παροῦσιν Thuc.; πρὸς τοὺς ἀγῶνας Plut.)

οὐκ ἀ. τὰ φῶτα αὑτῷ Plut. — находиться в темноте;

(τινι Her., Thuc., Xen., Plat., Plut., Luc. или πρός τινα и πρός τι Thuc., Plut., реже τι Thuc., Anth.)

(ἀντέχει ὅ σῖτος Thuc.)

(ἐπὴ πολύ Thuc.; βραχὺν χρόνον Dem.)

(τινος Her., Xen., Plat., περί τινος Xen. и τινι Diod.)

(ἵστω τε καὴ ἀντέχου Soph.)

(τινὰ и τινὴ ποιεῖν Xen. и μέ ποιεῖν τι Her., Arph., Xen., Plat., Aeschin., Arst.; ἀπαγορεύεσθαι νόμῳ τοῦτο πράττειν Diod.)

(τι Her., Plut. и τινί τι Plut.)

(τῷ πολέμῳ Plat.)

(γήρᾳ, ὑπὸ πόνων Xen.; πρὸς μηδένα τῶν πόνων, εἰς τὰ ὑπολοιπὰ τῆς στρατείας Plut.; πρὸς κρύος Luc.)

(ὄλεθρον τινι ἀπὸ χροός Hom.; κῆρας μελάθροις Eur.)

(τινι Hom., Anacr., Trag.)

(ἐπὴ πλεῖστον Thuc., Xen.; τινι ὡπλισμένῳ Soph.: πρὸς τοὺς πολεμίους Thuc.)

(τινι Trag., Her., Plut.; εἴς и πρός τι Xen.)

(τινι Xen., Plat., Polyb., Diod., Anth.)

(ἐς τὸ ἔσχατον Her.; τὸ λειπόμενον μέρος τῆς ἡμέρας Plut.)

(τέν κακοπάθειαν Polyb.)

(νοῦσον Pind.; πόνους, μακρὰς οἰκουρίας Eur.)

(εἰς τέν ὀδόν Xen.; ἐπὴ πολὺν χρόνον Arst. и ἔς τινα χρόνον Luc.)

πόσην ἂν ὁδὸν ἵππος κατανύτοι ὥστε διαρκεῖν Xen. — переход, какой может выдержать лошадь;

(τὰ ἐν ταῖς φωλεαῖς διαρκοῦντα, sc. ζῷα Arst.)

(τι Eur., τινι Xen., Plut. и πρός τι Plut.)

(τοῖς ἐλέγχοις Plut.)

(ἐγκαρτερήσασα κατέστρεψε τὸν βίον, sc. Δαρείου μήτηρ Diod.)

(στήλη ἐξανέχουσα τύμβου Theocr.)

οὖ λόγων ἄλγιστ΄ ἂν ἀνδρῶν ἐξανασχοίμην κλύων Soph. — чьи слова для меня невыносимее всех других;

(ὕδατα Plat.; τοῦ ὕδατος παντὸς ἐξαντληθέντος Arst.)

(μείζονα πόνον Eur.; βίον τινά Men., Plut.)

(λακτιζόμενος καὴ ἐξαντλούμενος Luc.)

(χώραν Diod.)

ἐ. τὰ οἰκεῖα πάθη τοῖς δημοσίοις Plut. — переносить личные невзгоды ради общественных интересов

ἐπὴ ταῖς παρ΄ ὑμῶν ἐπανέχοντες ἐλπίσιν Dem. — возлагающие на вас (все) свои надежды

(τὰς χορδάς Plat.; τὰ τόξα καὴ τὰς λύρας Plut.)

τὰ νεῦρα οἷα ἐπιτείνεσθαι καὴ ἀνίεσθαι Plat. — сухожилия, способные напрягаться и ослабляться

ἐπὴ νὺξ τέταται (pf. pass. in tmesi) βροτοῖσιν Hom. — (вечная) ночь раскинулась над смертными (киммерийцами);

(ξύλα ἐπὴ τέν γέφυραν Her.)

(ἐπιτείνεσθαι ὑπὸ νόσων Plat.)

(ἡδονάς Plat.; τὰ τιμήματα Arst.; τέν φωνήν Arst., Plut.; τὸν φόρον Plut.)

(τινὰ ποιεῖν τι Xen.)

(πρὸς τὸν σκοπόν Arst.; тж. pass., ἐπιταθῆναι εἰς ἀνδραγαθίαν Xen.)

(ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ σίτου πλείω χρόνον ἐπιταθῆναι Xen.)

(κίνησις ἐπιτείνει Arst.; ψῦχος ἐπέτεινε Plut.)

τῷ τοι ἐπιτλήτω κραδίη Hom. — пусть это стерпит твое сердце;

(τοσσούσδ΄ ἀνθρώπους Hom.; τοῖς φεύγουσιν Her., Plut.)

(ἵππους μάστιγι Hom.)

(ἔγχος Pind.)

(παραιβασίας Hes.)

(κορυφὰς ὀρέων, πεδίον Hom.; βένθεα λίμνης Hes.; ὄρος Pind.; γῆν καὴ θάλασσαν Luc.)

ὑσμίνης στόμα ἐ. Hom. — выдерживать жаркий бой;

ἐπεὴ ἂν σὺ πότμον ἐπίσπῃς Hom. — после того, как ты столкнешься со (своим) роком, т.е. когда тебя настигнет гибель;

αἰὼν ἔφεπε μόρσιμος Pind. — настиг злой рок

ἐ. δίκαν Φιλοκτήταο Pind. — следовать по стопам Филоктета;

(τινι ἐς Αἴγυπτον Her.)

μόγις μέν πως ἐφέπομαι Plat. — мне трудно следовать (за тобой), т.е. следить за твоей речью

(Θήβας Aesch.)

(θεοῦ ὀμφῇ Hom.; τῇ βουλῇ τινος Her.; γνώμαις Soph.)

ληϊστῆρσιν ἐπισπόμενος Ταφίοισιν Hom. — присоединившись к тафийским разбойникам

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);