-
1 αλίμενος
-
2 ἀλίμενος
-
3 αλιμενος
21) лишенный пристаней, не имеющий гаваней(χθών Aesch.; ἀκτή Eur.; τὰ τῆς Πύλου, sc. χωρία Thuc.; θάλαττα Plat., Plut.)
2) не дающий пристанища, негостеприимный; немилосердный, суровый(ὄρεα, ἄντλος, καρδία Eur.; αἰθέρος αὖλαξ Arph.)
-
4 ἀλίμενος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀλίμενος
-
5 αλίμενος
η, ο [ος, ον ]1) лишённый портов; 2) негостеприимный -
6 ἀλίμενος
-
7 αλίμενον
-
8 ἀλίμενον
-
9 προς-εχής
προς-εχής, ές, vom Raume, zusammen, daran hangend, womit verbunden, benachbart, nah angränzend; sowohl absol., als τινί, Her. 3, 13. 89. 91. 9, 28. 102; ἄκρα προςεχὴς τῇ Λιβύῃ, nach Libyen hin, Strab. 6, 2, 1; προςεχεστέρα τῇ ἠπείρῳ, 5, 2, 6; ἔπλωον προςεχεῖς τῇ γῇ, Arr. Ind. 33, sich ans Land haltend; Parthen. 21; αἰγιαλός, Dion. Hal. 3, 44, wo v. l. προεχής ist; aber bei Suid. steht διὰ τὸ προςεχεῖς εἶναι ἀκτὰς τοῖς ἐτησίαις, weil das Ufer dem Winde ausgesetzt ist; daher ἀλίμενος καὶ προςεχὴς αἰγιαλός, wie Strab. noch hinzusetzt, καὶ ῥαχιώδης, wo προεχής, = προβλής, vorragende, schroffe Ufer, vorzuziehen scheint. – Von der Zeit, anhaltend, S. Emp. pyrrh. 2, 240. – Seinen Geist auf Etwas richtend, verständig, Hesych.; κατὰ τὸ προςεχὲς καὶ ἀκριβές, Plut. plac. phil. 4, 4, bei genauer Betrachtung.
-
10 ἀ-λιμένωτος
ἀ-λιμένωτος, nach Hesych. = ἀλίμενος.
-
11 ἄντλος
ἄντλος, ὁ, 1) das im untern Schiffsraume sich sammelnde Meerwasser, auch der unterste Schiffsraum selbst, Od. 12, 411. 15, 479; ἄντλον εἴργων ναός Eur. Tro. 686, das Eindringen des Wassers abwehrend; πόλις ἄντλον οὐκ ἐδέξατο Aesch. Sept. 778, wehrte die eindringenden Wogen ab, wurde nicht leck; ἐν ἄντλῳ τιϑέναι, in Grund bohren, übertr. wie unser scheitern lassen, Pind. P. 8, 12. – Das Meer selbst, Ol. 9, 67; ἀλίμενος Eur. Hec. 1025; vgl. Heracl. 169. – 2) Schöpfgefäß, Schiffspumpe, Sp. – 3) ein Haufen ausgedroschener, aber noch nicht gereinigter Feldfrüchte, Add. 1 (VI, 258); Suid. συγκομιδὴ τῶν ἀσταχύων ἐν τῇ ἅλῳ; vgl. Nic. Th. 115.
-
12 ῥαχι-ώδης
ῥαχι-ώδης, ες, einer Brandung ähnlich, mit Brandungen, καὶ ἀλίμενος, Strab. XVI.
-
13 αντλον
τό1) корабельный трюм Hom.2) трюмная вода, корабельная течь Eur.ἄντλον δέχεσθαι Aesch. — давать течь
3) море(ἀλίμενος ἄ. Eur.)
ἐν ἄντλῳ τιθέναι Pind. — бросать в море, пускать ко дну4) обмолоченная, но не провеянная куча зерна Anth. -
14 αλιμένοις
-
15 ἀλιμένοις
-
16 αλιμένου
-
17 ἀλιμένου
-
18 αλιμένους
-
19 ἀλιμένους
-
20 αλιμένω
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ἀλίμενος — harbourless masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αλίμενος — η, ο (Α ἀλίμενος, ον) (για ακτή ή χώρα) που δεν έχει λιμάνι αρχ. αυτός που δεν παρέχει άσυλο, καταφύγιο, ο αφιλόξενος («ἀλίμενα ὄρη», «ἀλίμενος καρδία»). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ στερητ. + λιμήν, ένος. ΠΑΡ. αρχ. ἀλιμενία, ἀλιμενότης] … Dictionary of Greek
αλίμενος — η, ο αυτός που δεν έχει λιμάνι: Το νησί ουσιαστικά ήταν αλίμενο … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἀλίμενον — ἀλίμενος harbourless masc/fem acc sg ἀλίμενος harbourless neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀλιμένοις — ἀλίμενος harbourless masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀλιμένου — ἀλίμενος harbourless masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀλιμένους — ἀλίμενος harbourless masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀλιμένων — ἀλίμενος harbourless masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀλιμένῳ — ἀλίμενος harbourless masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀλίμενα — ἀλίμενος harbourless neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀλίμενοι — ἀλίμενος harbourless masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
