-
1 ἀκόντιον
ἀκόντιον, τό, eigtl. dimin. von ἄκων, aber gebräuchlicher als dies, Wurssvieß, H. h. Merc. 460; Her. 1, 34 u. Folgende; ἀκοντίου βολή, Schußweite, wofür Xen. Hipp. 8, 10 kurz εἰς ἀκ. ἱκνεῖσϑαι, zum Schuß herankommen, sagt.
-
2 ἀκόντιον
-
3 μακρ-ακόντιον
μακρ-ακόντιον, τό, = μακρὸν ἀκόντιον, Sp.
-
4 hastina
-
5 πλατύ-λογχος
-
6 σαύνιον
-
7 ξυστόν
ξυστόν, τό (ξύω), 1) die geglättete hölzerne Stange des Wurfspießes, der Lanzenschaft, die Lanze selbst; οὔτησε ξυστῷ χαλκήρεϊ, Il. 4, 469. 11, 260, vgl. 15, 677, wo er 22 Ellen lang ist; νύσσοντες ξυστοῖσι μέσον σάκος, 11, 565; Eur. Hec. 920; τὸ ξυστὸν τῇσι λόγχῃσι ἐὸν ὁμοίως χρύσεον, Her. 1, 52; bei Xen. Cyr. 7, 1, 33 zwischen δόρατα und μάχαιραι genannt; VLL. erkl. ἀκόντιον, δορύλλιον. – 2) ein Werkzeug der Zimmerleute, wahrscheinlich zum Richten und Abgleichen zweier Oberflächen, Galen.; auch der Maurer, Schol. Ar. Av. 1149. – 3) bei E. M. auch = ξυστίς, χιτὼν γυναικεῖος, τραγικὸν ὑπένδυμα. – 4) = Folgdm, xystum der Römer.
-
8 κρανέϊνος
-
9 εὔ-στοχος
εὔ-στοχος, glücklich im Treffen, das Ziel gut treffend, ὅσοι δὲ τόξοις χεῖρ' ἔχουσιν εὔστοχον Eur. Herc. Für. 195; λόγχαις ἀκοντιστῆρες εὐστοχώτατοι Phoen. 140; πέτρος Hel. 76; sp. D., λίνα, ἄρκυς, sicher fangend, Archi. 8. 9 (VI, 179. 181 ); ἄγρη, glückliche Jagd, Opp. H. 3, 280; auch εὐχαί, Ep. ad. 463 (IX, 158); εὐστοχώτατον ἀκόντιον Xen. Equ. 12, 14; τὴν πρώτην πληγὴν εὔστοχον γίγνεσϑαι Pol. 6, 25, 9; τὴν τοξικήν Luc. navig. 33. – Uebertr., glücklich errathend, das Wahre treffend, scharfsinnig, ϑεῖόν τι καὶ εὔστοχον ἔνεστι καὶ τοῖς κακοῖς Plat. Legg. XII, 950 b; εὐστοχώτατος ἐν ταῖς ἀπαντήσεσι τῶν λόγων D. L. 6, 74; ἐπελϑεῖν εὔστοχος, ἀναχωρῆσαι καίριος, den rechten Zeitpunkt treffend, D. Cass. 77, 6. – Adv. εὐστόχως, z. B. βάλλειν, Xen. Cyr. 1, 4, 8; eben so εὔστοχα τοξεύειν, Luc. Nigr. 36, vgl. 35, εὐστόχως ἐνεχϑείς; übertr., ἣν δὴ διάϑεσιν καὶ ϑεοῦ – εὐστόχως πάντες προςαγορεύομεν, das Richtige treffend, richtig, Plat. Legg. VII, 792 d, wie εἰπεῖν πρός τι, d. i. treffend, Plut. Phoc. 17; προκατειληφέναι τὰς εὐκαιρίας Pol. 2, 65, 11.
-
10 μεσ-άγκυλον
μεσ-άγκυλον, τό, sc. ἀκόντιον, ein Wurfspieß, der den Wurfriemen, ἀγκύλη, in der Mitte hat, VLL.; τόξοισι καὶ μεσαγκύλοις ἐμαρνάμεσϑα, Eur. Phoen. 1148; Andr. 1134, vgl. Schol.; Men. fr. inc. 37; Pol. 23, 1; Plut. Philop. 6.
-
11 βαλάντιον
βαλάντιον, τό, od. bessere Schreibart βαλλάντιον, wie Bekk. im Plat. schreibt, der Beutel, Geldbeutel, Plat. Conv 190 e; Xen. Symp. 4, 2 u. sonst. Im Ar. steht βαλάντιον Equ. 704. 1193 Av. 157 immer in der letzten Stelle des Trimeters, u. cod. Rav. hat überall λλ; bei Simon. 57 (V, 159) ist βαλλάντιον durch das Metrum geboten; bei Teleclid. in Plut. Nic. 4 kann βαλλάντιον stehen; u. so schreibt Lachm. auch Luc. ev. 10, 4; s. aber βαλαντιητόμος. Bei Sp. eine Summe von 250 Denaren. – Nach Ath. III, 98 c nannte Dionysius so das ἀκόντιον, ὅτι ἐναντίον βάλλεται.
-
12 ἀπο-τομεύς
ἀπο-τομεύς, ὁ, der Abschneider, Poll. 3, 151 τὸ ἀκόντιον τῶν πεντάϑλων.
-
13 ὑπ-έρχομαι
ὑπ-έρχομαι (s. ἔρχομα,), 1) daruntergehen, -kommen, hineingehen, ϑάμνους, δῶμα, μέλαϑρα, Od. 5, 476. 12, 21. 18, 150; ὄφρ' ἂν γᾶν ὑπέλϑῃ Aesch. Eum. 324; seltner c. dat., s. Mein. Men. p. 385; ὑπὸ τὸ ἀκόντιον, Antiph. 3 β 4. – 2) heimlich, unvermerkt hinunter-, hineingehen, τὸ φρούριον, Parthen. 7, 2; sich einschleichen, überkommen, beschleichen, bes. von Gemüthszuständen, c. accus., Τρῶας τρόμος ὑπήλυϑε γυῖα, Furcht überkam die Troer an den Gliedern, Il. 7, 215. 20, 44; ὑπέρχεταί με φόβος, ϑαῦμα, δέος, οἶκτος, Soph. Phil. 1215 El. 916 Eur. Hipp. 1089; ἵμερός μ' ὑπῆλϑε Med. 57; ὑπέρχεταί με φρίκη Her. 6, 134; καί τι τῶν τότε ὑπῆλϑεν αὐτὸν δειμάτων Plat. Phaedr. 251 a; Sp., auch = einfallen, Plut. Ages. 6. – 3) langsam vorgehen (vor Einem fort), Xen. An. 5, 2, 30. – 4) sich an Jem. anschleichen, ihm schmeicheln, ihn durch Dienstbezeigungen zu gewinnen suchen, sich unterwürfig gegen Jem. bezeigen, Ἀλκιβιάδην, Andoc. 4, 21; καὶ δουλεύων Plat. Crit. 53 e; ehren, Xen. Lac. 18, 2; fürchten, οἱ γεωργοῦντες ὑπέρχονται τοὺς πολεμίους μᾶλλον Ath. 2, 14; καὶ ϑεραπεύειν Dem. 23, 8; Sp. – Auch = sich mit List an Einen machen, ihn angreifen, Einen betrügen, hintergehen, Soph. O. R. 386, vgl. Phil. 995; δόλῳ μ' ὑπῆλϑες Eur. Andr. 136; Ar. Equ. 269; – heimlich, listig wonach trachten, τυραννίδα, sich erschleichen, Plut. Dion. 7.
-
14 ἰθυ-βόλος
-
15 hastina
-
16 μεσάγκυλον
μεσ-άγκυλον, τό, sc. ἀκόντιον, ein Wurfspieß, der den Wurfriemen, ἀγκύλη, in der Mitte hat
См. также в других словарях:
Ἀκόντιον — neut nom/voc/acc sg Ἀκόντιος masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀκόντιον — javelin neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ακόντιον — Ονομασία δύο αρχαίων πόλεων. 1. Πόλη της Αρκαδίας που άκμασε πριν από τον Επαμεινώνδα. Με παρακίνησή του όμως, οι κάτοικοί του το άφησαν και εγκαταστάθηκαν στη Μεγαλόπολη, για να γίνουν πιο ισχυροί και ασφαλείς. 2. Πόλη στην Εύβοια.Οι κάτοικοί… … Dictionary of Greek
κἀκόντιον — Ἀκόντιον , Ἀκόντιον neut nom/voc/acc sg Ἀκόντιον , Ἀκόντιος masc acc sg ἀκόντιον , ἀκόντιον javelin neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀκοντίοις — Ἀκόντιον neut dat pl Ἀκόντιος masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀκοντίοις — ἀκόντιον javelin neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀκοντίοισι — Ἀκόντιον neut dat pl (epic ionic aeolic) Ἀκόντιος masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀκοντίοισι — ἀκόντιον javelin neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀκοντίου — Ἀκόντιον neut gen sg Ἀκόντιος masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀκοντίου — ἀκόντιον javelin neut gen sg ἀκοντίας quick darting serpent masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀκοντίων — Ἀκόντιον neut gen pl Ἀκόντιος masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)