-
1 χόνδρος
χόνδρος, ὁ, 1) Korn, Graupe, Pille, jede kleine, rundliche Masse; ὰλὸς χόνδροι, Salzkörner, Her. 4, 181. 185; Ar. Ach. 495, wo jetzt χόνδρους ἅλας gelesen wird (s. d. Folgde); im Ggstz von λεπτοὶ ἅλες, s. Phoenix bei Ath. VIII, 359 f; vgl. Arist. meteor. 2, 3; Suid. erkl. ἁλῶν ϑρόμβοι, παχὺς ἅλς; u. so ist auch wohl zu erklären πικρὸς ἁδυμαγὴς χόνδρος ἐποψίδιος Leon. Tar. 55 (VII, 736); λιβάνου, Weihrauchkörner. – Bes. Weizengraupen, auch Graupen von Spelt, Dinkel, die alica der Römer, vgl. Ath. III, 127. – Auch ein aus Weizen- od. Speltgraupen bereiteter schleimiger Trank für Kranke; sprichwörtlich χόνδρον λείχειν, von einem alten Manne, Ar. Vesp. 737; fr. bei Ath. a. a. O. – Die Getreidearten, aus denen die Graupe bereitet wird, werden ebenfalls so genannt, vgl. das lat. far, Pol. 12, 2,5. – 2) der Knorpel, Arist. H. A. 3, 8; ein zäher Körper, der zwischen Fleisch und Knochen in der Mitte steht, z. B. vom jungen Hirschgeweih Ael. H. A. 6, 5; bes. der Brustknorpel, der das Brustbein nach vorn, zwischen der Einfügung der unächten Rippen endigt, auch χόνδρος ξιφοειδής, Nic. Al. 123. – Der Nasenknorpel, die knorpelige Scheidewand der Nase; – der Knorpel des Luftröhrenkopfes od. Kehlkopfes; – ώλενίτης, = ὠμοπλάτη, Lycophr. 155.
-
2 χονδρός
χονδρός, 1) graupenartig, -ähnlich; Ar. Ach. 495, wo aber χόνδρους ἅλας accentuirt ist; Arist. meteor. 2, 3 probl. 21, 9. – 2) knorplig.
-
3 χόνδρος
χόνδρος, ὁ, (1) Korn, Graupe, Pille, jede kleine, rundliche Masse; ὰλὸς χόνδροι, Salzkörner; λιβάνου, Weihrauchkörner. Bes. Weizengraupen, auch Graupen von Spelt, Dinkel, die alica der Römer. Auch ein aus Weizen- od. Speltgraupen bereiteter schleimiger Trank für Kranke; sprichwörtlich χόνδρον λείχειν, von einem alten Manne. Die Getreidearten, aus denen die Graupe bereitet wird, werden ebenfalls so genannt; lat. far; (2) der Knorpel; ein zäher Körper, der zwischen Fleisch und Knochen in der Mitte steht, z. B. vom jungen Hirschgeweih; bes. der Brustknorpel, der das Brustbein nach vorn, zwischen der Einfügung der unechten Rippen endigt. Der Nasenknorpel, die knorpelige Scheidewand der Nase; der Knorpel des Luftröhrenkopfes od. Kehlkopfes -
4 χονδρός
-
5 ἄ-χονδρος
ἄ-χονδρος, ohne Knorpel, Arist. de spir. 6, 4.
-
6 ἔγ-χονδρος
ἔγ-χονδρος, knorpelig, bröcklig, λίβανος, Diosc.
-
7 χονδρο-κοπεῖον
χονδρο-κοπεῖον, τό, Ort, wo χόνδρος gemacht wird, eine Graupenmühle, Pell. 3, 87. 7, 19; Lob. Phryn. p. 310.
-
8 χονδρίον
-
9 λιβανωτός
λιβανωτός, ὁ, auch ἡ, vgl. Lob. zu Phryn. p. 187, Weihrauch, das Harz des Baumes λίβανος, das als Räucherwerk beim Opfer gebraucht wurde, Her. 2, 86. 4, 107. 6, 97; λιβανωτὸν δεῦρό τις καὶ πῦρ δότω, ὅπως ἂν εὔξωμαι, Ar. Ran. 871; λιβανωτὸν ἐπιτιϑέναι ὑπὲρ ἑαυτῶν, Antiph. 1, 18; Plat. Legg. VIII, 847 b; Theophr. u. A.; – χόνδρος λιβανωτοῦ heißt er, wenn er in kleinen Stücken ist, μάννα λιβανωτοῦ ganz zerrieben. – Auch der Ort, wo Weihrauch verkauft wird, Eupol. bei Poll. 9, 47; vgl. Chamaeleon bei Ath. IX, 374 b. – Im N. T. Rauchfaß.
-
10 ἀρυταινο-ειδής
ἀρυταινο-ειδής, χόνδρος, gießkannensörmig, Galen.
-
11 ἐπ-οψίδιος
ἐπ-οψίδιος, zur Vorkost gehörig, χόνδρος Leon. Tar. 55 (VII, 736).
-
12 ὠλενίτης
-
13 ἡδυ-πρός-ωπος
ἡδυ-πρός-ωπος, mit anmuthigem Gesicht, χόνδρος, bei Ath. IV, 136 f.
-
14 ἡδυ-μιγής
ἡδυ-μιγής, dor. ἁδ., χόνδρος, füß gemischt, Leon. Tar. 55 (VII, 736).
-
15 ἄχονδρος
-
16 ἔγχονδρος
ἔγ-χονδρος, knorpelig, bröcklig -
17 λιβανωτός
λιβανωτός, ὁ, Weihrauch, das Harz des Baumes λίβανος, das als Räucherwerk beim Opfer gebraucht wurde; χόνδρος λιβανωτοῦ heißt er, wenn er in kleinen Stücken ist, μάννα λιβανωτοῦ ganz zerrieben. Auch der Ort, wo Weihrauch verkauft wird; Rauchfaß -
18 χονδροκοπεῖον
χονδρο-κοπεῖον, τό, u. χονδρο-κοπία, ἡ, Ort, wo χόνδρος gemacht wird, eine Graupenmühle
См. также в других словарях:
χονδρός — granular masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χόνδρος — granule masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χόνδρος — I Μικρό νησί στα Δωδεκάνησα, στη συστάδα της Κύμης και στον κόλπο της Δωρίδας του νησιού Κως, Δ του νησιού Νήμος. II Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 460 μ.), στην πρώην επαρχία Σελίνου, του νομού Χανίων. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Σαρακήνας. * * *… … Dictionary of Greek
χονδρός — I Μικρό νησί στα Δωδεκάνησα, στη συστάδα της Κύμης και στον κόλπο της Δωρίδας του νησιού Κως, Δ του νησιού Νήμος. II Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 460 μ.), στην πρώην επαρχία Σελίνου, του νομού Χανίων. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Σαρακήνας. * * *… … Dictionary of Greek
χόνδρος — ο ζωικός ιστός τραχύς και ελαστικός … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
χονδρά — χονδρός granular neut nom/voc/acc pl χονδρά̱ , χονδρός granular fem nom/voc/acc dual χονδρά̱ , χονδρός granular fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χονδρῶν — χονδρός granular fem gen pl χονδρός granular masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χονδρόν — χονδρός granular masc acc sg χονδρός granular neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χονδραί — χονδρός granular fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χονδροῖς — χονδρός granular masc/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χονδροί — χονδρός granular masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)