-
1 χορείας
χορείᾱς, χορείαdance: fem acc plχορείᾱς, χορείαdance: fem gen sg (attic doric aeolic)χορείᾱς, χορεῖοςof: fem acc plχορείᾱς, χορεῖοςof: fem gen sg (attic doric aeolic) -
2 χορεία
χορ-εία, ἡ,A dance, esp. choral dance with music, E.Ph. 1265 (pl., nowhere else in Trag., exc. Chaerem.14.3), Ar.Ra. 336 (lyr.);ῥυθμὸν χορείας ὕπαγε Id.Th. 956
(lyr.); εὔκυκλος χ.ib. 968 (troch.);χ... ὄρχησίς τε καὶ ᾠδὴ τὸ σύνολόν ἐστιν Pl.Lg. 654b
; ὅλη.. χ. ὅλη παίδευσις ἦν ἡμῖν ib. 672e; μιμήματα τρόπων ἐστὶ τὰ περὶ τὰς χ. ib. 655d; θυσίαι τε καὶ χ. ib. 772b; ἐπάρχεσθαι.. τοὺς χοροὺς χορείας τῷ Διονύσῳ dub. in IG12(9).192.11 ([place name] Eretria).2 of any circling motion, as of the stars,χ. καλλίστην χορεύοντα Pl.Epin. 982e
, cf. Arist.Fr.11 (pl.), Luc.Salt.17;πλανήτων τε καὶ ἀπλανῶν χορείαις Ph.1.16
. -
3 χορεία
χορεία, ἡ, das Tanzen, der Chor-, Reigentanz selbst; Eur. Phoen. 1171; Ar. Ran. 247; ῥυϑμὸς χορείας Th. 955; Pratin. bei Ath. XIV, 617 f; χορεία – ὄρχησίς τε καὶ ᾠδὴ τὸ ξύνολόν ἐστι Plat. Legg. III, 654 b; καὶ ϑυσίαι VI, 772 b, u. oft; χορείαν χορεύειν Plut. Thes. 21.
-
4 εὐ-φυής
εὐ-φυής, ές, von schönem Wuchs, schön gewachsen, πτελέη Il. 21, 243, μηροί 4, 167; δέρη, schlank, Eur. I. A. 516; πρόςωπον, edel, Med. 1198; χορείας εὐφ. βάσις Ar. Th. 968; schön, ὀδόντες Alexis bei Ath. XIII, 568 c; μαζοί Sosip. 3 (V, 56), a. sp. D.; auch in Prosa, ὁπλαί Xen. Equ. 4, 3; μηροί Luc. Amor. 26. – Gewöhnlich übertr. von guten Naturanlagen, von Menschen, doch auch von Hunden, Xen. Mem. 4, 1, 3; Arist. H. A. 9, 1; vom Orte, geeignet, Pol. 1, 30, 15; Plut. Sull. 20; καιρὸς εὐφ. πρὸς τὴν σωτηρίαν Pol. 1, 19, 12; tauglich, καὶ ἱκανός Plat. Rep. II, 365 a; oft absolut, talentvoll, πρός τι, Plat. Rep. V, 455 b; πρὸς τέχνας εὐφυέστατος Isocr. 4, 33; πρὸς ἀρετήν Plut. Sol. 29; εἰς τὸ φυγεῖν τὸ κακόν, εἰς αὔλησιν, Plat. Prot. 327 c Legg. V, 728 c; mit dem inf., ἄνδρα λἔγειν μὲν εὐφυᾶ, τὰ δὲ κατὰ πόλεμον λαμπρόν Aesch. 1, 181; allgem., mit dem acc. der näheren Bestimmung, εὐφυεῖς τὰ σώματα καὶ τὰς ψυχάς, Plat. Rep. III, 409 e, wie τὴν γνώμην Isocr. 9, 41; bes. ein witziger Mensch, von den Alten πανοῦργος καὶ σκώπτης erkl., vgl. Valcken zu Ammon. u. Isocr. 7, 49 καὶ τοὺς εὐτραπέλους καὶ σκώπτειν δυναμένους, οὓς νῦν εὐφυεῖς προςαγορεύουσιν, wie er 15, 284, τοὺς βωμολοχευομένους καὶ σκώπτειν καὶ μιμεῖσϑαι δυναμένους εὐφυεῖς καλοῦσι, hinzusetzt προςῆκον της προςηγορίας ταύτης τυγχάνειν τοὺς ἄριστα πρὸς ἀρετὴν πεφυκότας, ähnlich wie auch "geistreich" oft gemißbraucht wird; so Plut. Dem. 25, wie Theopomp. bei Ath. VI, 260 c οἱ εὐφυεῖς καλούμενοι καὶ οἱ τὰ γέλοια λέγοντες vrbdt. – Adv. εὐφυῶς, talentvoll, geistreich, ἰχνεύειν τὴν τοῦ καλοῦ φύσιν Plat. Rep. III, 401 c; oft bei Sp.; εὐφυῶς ἔχειν τὰ παρόντα, geeignet sein, Pol. 1, 11, 7; εὐφυῶς κείμενοι τόποι 2, 3, 4.
-
5 βάσις
βάσις, ἡ, 1) Tritt, Gang, ἥσυχος φρενῶν β. Aesch. Ch. 445; κυνός Soph. Ai. 8; οὐκ ἔχω βάσιν, vom hinkenden Philoktet, Phil. 686; βάσιν ἀντερείδειν 1399; ἐφιστάναι Tr. 338; bes. rhythmische Bewegung, Pind. P. 1, 2; χορείας Ar. Ih. 968; ῥυϑμῶν Plat. Legg. II, 670 d; vgl. Rep. III, 399 e; Versfuß, Arist. pol. 2, 2, 9; vgl. Herm. opusc. II p. 108. Bei Rhet. auch rhythmischer Ausgang eines Satzes. – 2) Fuß, Plat. Tim. 92 a u. öfter bei Sp. – 3) worauf etwas steht, Grund, Fußgestell, z. B. des κρατήρ, Alex. Ath. XI, 472 a; neben πυϑμήν Plat. Phaed. 112 b u. sonst; πύργων, λεβήτων, Pol. 1, 48. 5, 88; vgl. P. Sil. 81 (VII, 588), wo ein Grammatiker βάσις γραμματικῆς heißt; bes. in der Geometrie, Grundlinie, Grundfläche, τριγώνων, ἐπιπέδου, Plat. Tim. 53 c 55 e u. öfter in diesem Dialog; übh. Festigkeit, neben στάσις der φορά entgeggstzt Crat. 437 a.
-
6 ἐπ-άρχω
ἐπ-άρχω, 1) der Erste über Etwas, Befehlshaber sein, bes. eines eroberten Landes, χώρας πολλῆς Xen. Cyr. 4, 6, 2; ἔϑνους 1, 1, 4, wo es »seine Herrschaft über das Volk ausdehnen« bedeutet; Isocr. 4, 68. 122; ὅσων ἐπῆρχον Plat. Critia. 116 e; Sp., wie im Epigr. bei Paus. 6, 19, 6 ἐπῆρχε δὲ Μιλτιάδης σφιν. Bes. bei den Römern, Statthalter einer Provinz sein, übh. Präfekt sein, ἐπάρχοντες τῶν στρατοπέδων Hdn. 4, 12, 1. – 2) med., Hom. νώμησαν δ' ἄρα πᾶσιν ἐπαρξάμενοι δεπάεσσιν, Il. 1, 471. 9, 176 Od. 3, 340; οἰνοχόος μὲν ἐπαρξάσϑω δεπάεσσιν 18, 418. 21, 263. 272; H. h. Apoll. 125 Θέμις νέκταρ τε καὶ ἀμβροσίην ἐρατεινὴν ἀϑανάτῃσιν χερσὶν ἐπήρξατο; nach Nitzsch's Erkl. zu Od. 3, 340: sie theilten Allen aus (aus den vollen Mischkrügen), das Oberste, Erste (zum Weihgusse) eingießend den Bechern; denn immer ist von dem Anfange des Trinkens, der mit feierlicher Libation gemacht wird, die Rede, nur in der Stelle aus den Hymnen ist bloß an das Vertheilen zu denken. Andere beziehen ἐπί auf das Wiederbeginnen, noch einmal die Becher rechts herumgeben, oder wie Buttmann Lexilog. I, 105 von dem zu einem jeden einzelnen Gaste hintretenden u. ihm den Becher reichenden Mundschenken; Schol. Il. 1, 471 ἐπιχέαντες τοῖς ποτηρίοις διέδωκαν πᾶσιν ἢ ἀπαρξάμενοι σπονδὴν τοῖς ϑεοῖς πᾶσιν ἐνώμησαν. – »Anfangen« auch Inscr. 2144 ἐπάρχεσϑαι τοὺς χοροὺς χορείας τῷ Διονύσῳ.
-
7 ἐφ-ευρετής
ἐφ-ευρετής, ὁ, der dazu Erfindende, Erfinder, χορείας, Bacchus, Anacr. 36, 3; μηχανικὸς καὶ ἐφ. Schol. Ar. Ran. 1499; N. T.
-
8 ἐξ-αίρω
ἐξ-αίρω, = ἐξ-αείρω (s. αἴρω, 1) herausheben, in die Höhe bringen, führen, aufheben u. wegtragen; κοῦφον ἐξάρας πόδα Soph. Ant. 224; τίς σ' ἐξῆρεν οἰκόϑεν στόλος; O. C. 359; βάϑρων ἐκ τῶνδέ μ' ἐξάραντες 265; Tr. 1183; ἔξαιρε τὸν ϑώρακα Ar. Ach. 1133; ἁρπάζει μέσον καἰ ἐξάρας, nachdem er ihn in die Höhe gehoben, παίει εἰς τὴν γῆν, Her. 9, 107; τὰς χεῖρας Pol. 3, 62, 8; a. Sp.; μνῆμα, aufführen, Paus. 5, 21, 9, wie pass. von einer Mauer, Her. 6, 133. Uebertr., ἡδοναῖς ἐξαίρει ἄμοχϑον βίον, durch Vergnügen das Leben erhöhen, Soph. Ir. 146; πρὸς ταῦτα μηδἐν δεινὸν ἐξάρῃς μένος Ai. 1045, Schol. μὴ ὀργισϑῇς, mächtg machen, οἰκίαν Her. 6, 126; mit Lob erheben, rühmen, ἐξάρας με ὑψοῦ 9, 79; vgl. Luc. pro imag. 21; ἐπὶ τούτοις ὑψηλὸν ἐξαίρειν ἑαυτόν, sich darob hoch erheben, Plat. Rep. VI, 494 d; ἐξαρϑεὶς ὑπὸ μεγαλαυχίας Legg. IV, 716 a; ἄνω τὸ πρᾶγμα ἐξάρας, übertreibend, vergrößernd, Aesch. 2, 10; τὰ γιγνόμενα ἐπὶ μεῖζον D. Hal. 8, 4; a. Sp.; – ϑυμὸν εἰς ἀμπλακίην, anreizen, hewegen, Theogn. 640; τί γὰρ τὸ δεινὸν τοῠϑ', ὅ σ' ἐξαίρει ϑανεῖν Eur. Hipp. 322; φρένα πρὸς Λίβυν λακεῖν αὐλόν Alc. 347; διπλῆν χάριν χορείας, den Reigen anheben, Ar. Th. 981; ϑυμόν τινος D. Sic. 13, 92. – 2) med., für sich davontragen, als Beute, Gewinn erwerben; πόλλ' ὅσ' ἂν οὐδέποτ' ἐκ Τροίης ἐξήρατ' Ὀδυσσεύς Od. 5, 39. 13, 137; μισϑούς 10, 84; ἀκρωτήριον Αὐλίδος – ἐξάρατο ἕδνον Pind. Ol. 9, 11, Schol. προςεκτήσατο; ἆϑλα Theocr. 24, 10; – aufheben, wegführen, ἕως ἂν οἱ τοξόται αὐτὸν ἐξαίρωνται Plat. Prot. 319 c. – Bei Soph. Tr. 491 νόσον ἐξαρούμεϑα, die Krankheit steigern, erhöhen, l. d; – sich erheben, κονιορτὸν ἐξαιρόμενον Pol. 3, 65, 4. – 3) Pass., aufgerichtet werden, bes. von Leidenschaften od. Gemüthsbewegungen erregt werden, ἐλπίσι κεναῖς ἐξῇρετο Soph. El. 1461, Schol. ἐμεγαλαύχει, u. öfter bei Sp., wie φόβῳ, Philostr., der auch im eigentlichen Sinne ἐξηρμένος τὰς χαίτας sagt, dem die Haare zu Berge stehen; ἐξαρϑείς (absolut), aufgeregt, aufgebläht vor Stolz, vor Freude, Muth u. dgl., Eur. Rhes. 109; – vom Styl, Demetr. §. 234. – 4) intrans., sich erheben, τὸ δ' ἀϑάνατον ἐξῆρε πρὸς τὸν ἀέρα Alexis D. L. 3, 28; ἐξᾶραι καὶ πετέσϑαι D. Sic. 2, 50; ἐξάραντες παντὶ τῷ στρατεύματι, mit dem ganzen Heere aufbrechen, Pol. 2, 23, 4 u. a. Sp., wie LXX.
-
9 ῥυθμός
ῥυθμός, ὁ, ion. ῥυσμός, jede Bewegung, bes. wobei ein gewisses Maaß stattfindet. Dah. – 1) eigtl. das Zeitmaaß, der Takt, bei dem Tanz, der Musik, dem Versmaaß od. in sonst einer abgemessenen, taktmäßigen Bewegung, wofür auch wir das Wort Rhythmus brauchen; χορείας, Ar. Th. 955; πότερα περὶ μέτρων ἢ περὶ ἐπῶν ἢ ῥυϑμῶν, Nubb. 628, vgl. 637. 638; Plat. Conv. 187 b sagt ὥςπερ γε καὶ ὁ ῥυϑμὸς ἐκ τοῦ ταχέος καὶ βραδέος διενηνεγμένων πρότερον, ὕστερον δὲ ὁμολογησάντων γέγονε; τῇ τῆς κινήσεως τάξει ῥυϑμὸς ὄνομα εἴη, Legg. II, 655 a; βαίνειν ἐν ῥυϑμῷ, ib. 170 b; oft mit ἁρμονία verbunden, wie Conv. 187 c; ἐν ῥ υϑμῷ ὀρχεῖσϑαι, Xen. Cyr. 1, 3, 10 An. 5, 4, 14, der auch ῥυϑμοὺς σαλπίζειν vrbdt, 7, 3, 32, nach dem Takte blasen od. mit der Trompete den Takt angeben, womit Pol. 4. 20, 6 zu vergleichen: αὐλὸν καὶ ῥυϑμὸν εἰς τὸν πόλεμον ἀντὶ σάλπιγγος εἰςήγαγον οἱ Λακεδαιμόνιοι, Luc. ἐν ῥυϑμῷ ἔβαινε πρὸς αὐλόν, Prom. 6; auch οὐκ οἶδ' ὅπως ἐπλήγην ὑπὸ τοῠ ῥυϑμοῠ τῶν ὀνομάτων, vit. auct. 21, u. sonst; Plut. u. A. – Bes. bei sp. Rhett. u. Gramm. der Wohlklang der Rede, der Tonfall, der aus schönem Ebenmaaße der Sylben, Wörter u. Sätze entspringt. – 2) Gleichmaaß, Ebenmaaß des Raumes, richtiges, schönes Verhältniß der Theile, vgl. Xen. Mem. 3, 10, 10, wo vom ῥυϑμός der Harnische gesprochen wird, und es dem ἁρμόττοντας ποιεῖν entspricht; die nach einem bestimmten Ebenmaaße bestimmte Form oder Gestalt, γραμμάτων ῥυσμός, die Gestalt der Buchstaben, Her. 5, 38, wie von der Gestalt eines Trinkgefäßes Alexis bei Ath. III, 125 f; vgl. auch Theocr. 26, 23. – 3) überhaupt das rechte Maaß, σωζόμενον ῥυϑμόν, Aesch. Ch. 786. – Auch die Art u. Weise, die Gemüthsart, Theogn. 958, wo es mit ὀργή u. τρόπος verbunden ist; der Zustand des Menschen überhaupt, οἷος ῥυϑμὸς ἀνϑρώπους ἔχει, Archil. frg. 31, 7. – Proportion, Verhältniß, κατὰ τὸν αὐτὸν ῥυϑμὸν ἔχει, Plat. Legg. V, 728 f. – Es ist wohl von ῥέω abzuleiten oder mit ῥέπω, ῥομβέω verwandt. – [Die Attiker und die spätern Dichter brauchen die erste Sylbe nicht selten kurz.]
-
10 ἥμισυς
ἥμισυς, εια, υ, ion. fem. ἡμισέη u. ἡμισέα, was sich vielleicht auch bei den Att. findet, Inscr. 103; – gen. ἡμίσεος, Her. 2, 126; so Plat. Charm. 168 c Conv. 205 a, mit der v. l. ἡμίσεως Tim. 56 e; vgl. Lob. zu Phryn. 247; Sp. zsgzgn ἡμίσους, auch ἡμίσεως, wie D. Hal. 4, 17; Plut. Mar. 34; – plur. neutr. nach den Atticisten nur ἡμίσεα; ἡμίση findet sich Ael. V. H. 6, 1 Theophr. char. 11 Ath. XII, 534 f; gen. ἡμίσεων, Od. 24, 463; vgl. Butim. gr. Gr. II p. 409; – halb, zur Hälfte; bei Hom. im plur. adj., ἡμίσεες λαοί, Il. 21, 7 Od. 3, 155, im sing. gew. ἥμισύ τινος, substantivisch, z. B. τιμῆς, ἐνάρων, ἀρετῆς, Il. 9, 612. 17, 231 Od. 17, 322; – ἥμισυ μὲν – ἥμισυ δέ, Pind. N. 10, 87; vgl. Hes. Th. 298. – Adj., λόγος Aesch. Eum. 428; τεῖχος, Thuc. 2, 78; ἀριϑμός Plat. Legg. XII, 946 a; μέρος Soph. 223 d. – Subst., οἱ ἡμίσεες τοῦ στρατοῠ Her. 9, 51; vgl. Thuc. 3, 20; Plat. Legg. VI, 756 e; Xen. Cyr. 2, 1, 6; seltener im sing. masc., ὁ ἥμισυς τοῦ ἀριϑμοῦ Plat. Phaed. 104 a; τὸν ἥμισυν τοῦ χρόνου Dem. Lept. 8, wo Wolf zu vergleichen; bes. im neutr. τὸ ἥμισυ, Il. 13, 565, die Hälfte; τοῦ στρατοῦ Thuc. 3, 83; τοῠ βλάβους Plat. Legg. VI, 767 e; τοῦ χρόνου Xen. Cyr. 3, 3, 47 (Sp. auch μυριάδων ἑπτὰ ἡμίσους, um 71/2 Myriaden, d. i. 75000, Plut. Mar. 34; vgl. Cat. min. 44; Strab. VIII, 379; δυοῖν δραχμῶν καὶ ἡμίσο υς, um drittehalb Drachmen, Ath. VI, 274 c); im plur., τὰ ἡμίσεα τῆς χορείας Plat. Legg. II, 672 c; ἄρτων Xen. An. 1, 9, 26, wofür τοὺς ἡμίσεις τῶν ἄρτων Cyr. 4, 5, 4 steht; – ἡ ἡμίσεια, die Hälfte, Thuc. 5, 31; Xen. Cyr. 1, 2, 9; τοῦ τιμήματος Plat. Legg. XII, 956 d; Sp., wie D. Hal. 4, 25; – ἐφ' ἡμισείᾳ, zur Hälfte, Dem. 19, 277. - Adv. ἡμισέως, zur Hälfte, Plat. Rep. X, 601 c. – Uebertr., wie bei uns, τέλεον καὶ οὐδ' ἥμισυν δεῖν τὸν νομοϑέτην εἶναι Plat. Legg. VII, 806 c.
-
11 βασις
1) ход, движение, хождение(ἀκταίνειν βάσιν Aesch.; κυνός, τροχῶν βάσεις Soph.; χορείας Arph.; ῥυθμῶν Plat.)
βάσιν οὐκ ἔχειν Soph. — не иметь возможности ходить2) шаг(παρ΄ ἑκάστην βάσιν Arst.)
3) переход, проход(βάσιν ἀσφαλῆ παρέχειν τινί Plut.)
4) поступь, походка(ἰσχυρά, νεανική Arst.)
5) стих. стопа Arst.6) нога, ступня Plat.; ноги(θηλύπους β. Eur.; αἱ βάσεις καὴ σφυρά NT.)
7) подставка, ножка(λεβήτων Polyb.)
8) основание(τριγώνων Plat.; κώνου Arst.; τραχήλου Plut.)
9) устойчивость(β. καὴ στάσις Plat.)
-
12 εξαιρω
эп.-ион. ἐξαείρω (fut. ἐξαρῶ, aor. ἐξῆρα, pf. ἐξῆρκα)1) поднимать(τινὰ ἐκ τῶν βάθρων Soph.; γλῶτταν Arst.; τὰς χεῖρας Polyb.)
ἐξάρας παίει ἐς τέν γῆν Her. — он поднял (его) и бросил на землю;κοῦφον ἐξάρας πόδα Soph. — легко перебирая ногами, т.е. бегом;ὅ κονιορτὸς ἐξαιρόμενος Polyb. — поднявшаяся пыль;ἥ ἐξαιρομένη φλόξ Polyb. — вспыхнувший пожар;μετέωρος ἐξαρθείς Plut. — высоко поднятый2) вынимать(θώρακα Arph.)
3) поднимать, увеличивать, повышатьτὸ τεῖχος ἐξῄρετο διπλήσιον τοῦ ἀρχαίου Her. — стена была доведена до двойной высоты против прежнего;
ἄνω ἐ. τι Aeschin. — преувеличивать что-л.;νόσημα ἐξαίρεσθαι Soph. — усиливать недуг4) побуждать, заставлять(τινὰ θανεῖν Eur.)
τίς σ΄ ἐξῆρεν οἴκοθεν στόλος ; Soph. — кто побудил тебя покинуть дом и отправиться в путь?5) возвышать, возвеличивать(τέν οἰκίαν τινός Her.)
ἡδοναῖς ἄμοχθον ἐ. βίον Soph. — вести жизнь полную наслаждений6) превозносить, прославлять, восхвалять(τινά Luc. и τινὰ ὑψοῦ Her.)
ὑψηλὸν ἐ. αὑτὸν ἐπί τινι Plat. — кичиться чем-л.7) возбуждатьμηδὲν δεινὸς ἐξάρῃς μένος Soph. — не предавайся (столь) страшному гневу;ἐλπίσιν κεναῖς ἐξαίρεσθαι Soph. — обольщаться ложными надеждами;ἐ. διπλῆν χάριν χορείας Arph. — заводить двойной хоровод8) подниматься(ἐξᾶραι καὴ πέτεσθαι Diod.)
ἐξᾶραι παντὴ τῷ στρατεύματι Polyb. — двинуться со всем войском9) med. уносить с собой, приобретать, добывать, получать(πολλὰ Τροίης Hom.: κάλλιστον ἕδνον Pind.; ἆθλα Theocr.)
10) уводить с собой(τινά Plat.)
-
13 ευφυης
21) разросшийся(κλάδος Eur.)
2) высокий(πτελέη Hom.)
3) хорошо развитой, мощный(μηροί Hom.)
4) цветущий, полный или красивый(πρόσωπον Eur.)
5) стройный, изящный(χορείας βάσις Arph.)
6) (тж. τῇ φύσει εὐ. Arst.) одаренный от природы хорошими качествами, хорошей породы(ἵπποι Xen.; κύνες Arst.)
7) одаренный, способный, даровитый(ποιητής Plut.; πρός τι Plat., Isocr., Plut., εἴς τι Plat. и ποιεῖν τι Aeschin.)
οἱ ευφυεῖς τὰ σώματα καὴ τὰς ψυχάς Plat. — одаренные в физическом и духовном отношениях8) благоприятный, удобный, пригодный(καιρὸς εὐ. πρός τι Arst., Polyb.; τόπος εὐ. παρατάξαι φάλαγγα Plut.)
-
14 εφευρετης
-
15 ημισεα
Iτά adv. наполовину Plat.IIτά половина(ἄρτων Xen.; τῆς χορείας Plat.)
τὰ μὲν ἡ. φιλόπονος, τὰ δε ἡ. ἄπονος Plat. — с одной стороны прилежный, с другой же ленивый -
16 βάσις
A stepping, step, and collectively, steps, A. Eu.36, S.Aj.8, etc.: metaph.,ἡσύχῳ φρενῶν βάσει A.Ch. 452
(lyr.);οὐκ ἔχων β.
power to step,S.
Ph. 691 (lyr.); τροχῶν βάσεις the rolling of the wheels, the rolling wheels, Id.El. 718; ἀρβύλης β. the print of the sandal, E.El. 532;ποίμναις τήνδ' ἐπεμπίπτει βάσιν S.Aj.42
.2 measured stepor movement,β. χορείας Ar.Th. 968
, cf. Pi.P.1.2: hence, rhythmical or metrical movement, Pl.R. 399e, Lg. 670d: in Rhet., rhythmical close of a sentence, Hermog.Id.1.6, al.; clause forming transition from πρότασις to ἀπόδοσις, Id.Inv.1.5: and in Metric, metrical unit, monometer, Arist.Pol. 1263b35, Metaph. 1087b36, Heph.11, Longin.Proll.Heph.3, Mar. Vict.p.47.3 K., etc.3 order, sequence,θέσις καὶ β. Epicur.Ep.1p.10U.
II that with which one steps, a foot, Pl.Ti. 92a, Arist.GA 750a4;ποδῶν β. E.Hec. 837
; θηλύπους β. their women's feet, Id.IA 421; β. δίχηλος, of the ostrich, D.S.3.28.3: abs.,αἱ βάσεις Ph.1.226
, Act.Ap.3.7;σφὶγξ εἶχε β. λέοντος Apollod.3.5.8
; leg, Id.1.3.5;βάσεων ἀποκοπαί Diog.Oen.39
.III that whereon one stands, base, pedestal, [ κρατῆρος] Alex.119; of statues, OGI705.6, etc.;τρία ἔργα.. ἐπὶ μιᾶς β. Str.14.1.14
, cf. Luc.Philops. 19;λεβήτων Plb.5.88.5
; of an engine, Hero Bel.88.1, al.; of a column, PLond.3.755v6 (iv A. D.): Medic.,τοῦ ἐγκεφάλου Herophil.
ap. Placit.4.5.4, cf. Plu.Per.6;τραχήλου Id.Pyrrh.34
; (Rufin.);αἱ ἐν ὀφθαλμοῖς β. Sor. 1.27
, cf. Archig. ap. Aët. 16.101(91); of the heart, Gal.UP6.13; ; foundation, basement,ῥίζα πάντων καὶ β. ἁ γᾶ ἐρήρεισται Ti.Locr.97e
; so, of the soil,πεδίων σπορίμα β. Hymn.Is.162
.2 Geom., base of a solid or plane figure, Pl.Ti. 55b, Arist.APr. 41b15,al.; [ κώνου] Democr.155;πυραμίδος Speus.
ap. Theol.Ar.63.V Astrol., = ὡροσκόπος, Vett.Val.88.6, Paul.Al.T.2, Cat.Cod.Astr.8(4).132. -
17 εὐφυής
A well-grown, shapely,μηροί Il.4.147
;πτελέη 21.243
; κλάδος, of ivy, E.Fr.88; ;ὀδόντες Alex. 98.20
;μαζοί AP5.55
(Diosc.); suitably formed, ; χορείας εὐφυὴς βάσις well-ordered, graceful, Ar.Th. 968 (lyr.).II of good natural disposition, X.Mem.1.6.13, al., Arist. EN 1114b8, Thphr. Char.29.4; of horses and dogs, X.Mem.4.1.3 ([comp] Sup.), Jul. Or.2.87a.2 naturally suited or adapted, ;πρὸς τὰς τέχνας Isoc.4.33
([comp] Sup.); ([comp] Sup.);οὐκ εὐ. λέγειν Aeschin.1.181
;εὐ. τὰ σώματα καὶ τὰς ψυχάς Pl.R. 409e
; -έστατος τὴν γνώμην Isoc.9.41
: rarely in bad sense,εὐ. πρὸς ἀγονίαν Arist. GA 748b8
. Adv., εὐφυῶς ἔχει c. inf., Id.Pol. 1321a9; εὐ. ἔχειν πρὸς .. ib. 1303b8: [comp] Comp. - έστερον, ἔχειν D.61.42
; also - εστέρως Hierocl. p.27A.3 of place, well situated, Arist. PA 666a14 ([comp] Sup.); of time,καιρὸς εὐ. πρὸς σωτηρίαν Plb.1.19.12
. Adv. -ῶς, κεῖσθαι πρὸς .., Arist. Pol. 1327a33.III naturally clever, like εὐτράπελος, euphem. for βωμολόχος, Isoc.7.49, 15.284; σοφιστὴς εὐ. Alex.36.4, cf. 135.13; εὐφυής a man of genius, Arist. Po. 1455a32, cf. Rh. 1390b28; opp. γεγυμνασμένος, ib. 1410b8; of hounds, Id.HA 608a27 ([comp] Comp.). Adv. εὐφυῶς cleverly, skilfully, Pl.R. 401c;κολακεύειν Antiph.144.2
;ὀψοποιεῖν Alex.24.1
. -
18 προσάγω
προσάγω [ᾰ], [tense] aor. 2 προσήγᾰγον: for [tense] aor. 1 προσῆξα v. infr. A.11.3 fin.: [tense] fut. [voice] Med. (in pass. sense), Th.4.115: once [full] ποσάγω (q.v.):—A bring to or upon,τίς δαίμων τόδε πῆμα προσήγαγε; Od.17.446
, cf. E. Med. 993 (lyr.);π. δῶρά τινι h.Ap. 272
;ἄστει κόσμον Pi.I.6(5).69
;θυσίας τινί Hdt.3.24
; ;τῳ θεῶν ὕμνους ἢ χορείας Pl.Lg. 799b
;ἱερεῖα τοῖς βωμοῖς Poll.1.27
;ποταγόντω.. τὰ ἱερεῖα.. ποτὶ τὸν βωμόν SIG1010
([place name] Chalcedon);π. πάντα ἱκανά
furnish, supply,X.
Cyr.5.2.5; ἁρμαμάξας ib.4.3.1;λίθους PCair.Zen.34.13
(iii B. C.).2 put to, add, ἅμα ἠγόρευε καὶ ἔργον προσῆγε (v.l. προῆγεν) Hdt.9.92; of exercises and food,ἐξ ὀλίγου π. Hp.Insomn.89
; cf.προσαγωγή 11.5
.3 bring to, move towards, apply,τὴν ἄνω γνάθον π. τῇ κάτω Hdt.2.68
; μὴ π. τὴν χεῖρά μοι lay it not on me, Ar. Lys. 893; π. κεγχρώμασιν ὀφθαλμόν apply it closely, E.Ph. 1386;π. τὴν ῥῖνά τινι Diod.Com.2.39
;πρὸς τὸ στόμα τὰς χεῖρας Arist.HA 587a27
: esp. of medical applications,ἤπια [ἰήματα] μετὰ τὰ ἰσχυρά Hdt.3.130
;προσαχθέντος φαρμάκου Orib.46.1.125
: metaph., [παιδιὰς] π. φαρμακείας χάριν Arist.Pol. 1337b41
;παρρησίαν καὶ δηγμὸν ἀνθρώπῳ δυστυχοῦντι Plu.2.69a
.4 of meats, etc., set before,βρώματά τινι X.Cyr.1.3.4
, cf. Plu.2.126a, etc.6 in military sense, bring up for the attack, move on towards,π. πύλαις λόχον E.Ph. 1104
;τῇ Ποτειδαίᾳ τὸν στρατόν Th.1.64
;τὸ στράτευμα ἀντίπρῳρον π. X.HG7.5.23
; [στρατιὰν] π. πρὸς πολεμίους Id.Cyr.1.6.43
; v. infr. 11: so alsoπ. μηχανὰς πόλει Th.2.76
, cf. X.HG2.4.27, etc.; μηχανῆς μελλούσης προσάξεσθαι (in pass. sense) Th.4.115; π. βίαν τοῖς τείχεσι, τῇ πόλει, etc., D.S.11.32, 12.46, etc.7 metaph.,π. βίαν τοῖς πολεμίοις Id.15.68
, cf. PTeb.61 (b).33 (ii B.C., [voice] Pass.), etc.;τὰς ἀνάγκας Th.1.99
;συκοφαντίαν π. τοῖς πράγμασι D.19.98
; δεινὰν π. τόλμαν apply or put forth daring, E.Med. 859 (lyr.); γράψας.. τίνα οἰκονομίαν προσαγήγοχας what steps you have taken, PCair.Zen.240.10 (iii B. C.);πολλῶν φόβων προσαγομένων X.An.4.1.23
;π. ἡδονάς Pl.Lg. 798e
.8 bring to or before,τῷ Κύρῳ τοὺς αἰχμαλώτους X.Cyr.3.2.12
, cf. HG3.4.8, etc.; bring in, bring with one, Is.8.16; introduce,πρὸς τὸν δῆμον Th.5.61
;πρὸς τὴν βουλήν And.1.111
, cf. Lys.6.29; π. τοὺς πρέσβεις (i. e. before the assembly) D.18.28, cf. 213;πρεσβείαν ἐλθοῦσαν π. πρὸς βουλὴν καὶ δῆμον IG12.39.12
; introduce at court, X.Cyr.1.3.8; bring a person into a law-court as defendant or as witness, PHal.8.5 (iii B. C.), etc.b introduce in writing, λόγῳ π. ὅτι.. introduce the statement.., Arist.Cael. 304a13;π. [ἡλικίαν] πρὸς μάθησιν Id.Pol. 1336a24
; [παιδάριον] π. πρὸς τὰ μαθήματα PSI4.340.24
(iii B. C.); have been introduced,Arist.
Metaph. 1074b4.9 bring hither, lead on,τίς [σε] προσήγαγεν χρεία; S.Ph. 236
;ἐλπίς μ' ἀεὶ προσῆγε E.Andr.27
:—[voice] Pass.,οἴκτῳ καὶ ἐπιεικείᾳ π. Th.3.48
; βίᾳ ib.95; ἄκοντες π. ὑπ' Ἀθηναίων ib. 63, cf. X.HG6.1.7.10 [voice] Pass., to be brought over, attached to the cause of, c. dat.,εἴ πως σφίσιν προσαχθείη Th.2.77
: abs.,προσήγεσθε ὑπ' Ἀθηναίων Id.3.63
; cf. B.1.11 increase a rent or other charge, PTeb.72.187 ([voice] Pass.), 200 (ii B. C.); προσηγμένων τοῖς ἀπαιτησίμοις ib.217; (iii A. D.).12 = προσαγγέλλω, announce, report, PTeb.60.69 (ii B. C.), etc.13 debit a person with an amount, charge it to him,συνέβη ναῦλον ἡμῖν προσάγεσθαι τοῦ πλοίου PCair.Zen.368.28
, cf. 326.16 (iii B. C.).II seemingly intr. (sc. ἑαυτόν, στρατόν, etc.), draw near, approach, X.HG3.5.22;πρός τινας LXX 3 Ki.18.21
; esp. in a hostile sense, advance against, attack,π. πρὸς τὸ κέρας X.An.1.10.9
, etc.;κώμῃ τινί Arr.An.2.3.4
;δι' ἀπάτης τοῖς βασιλεῦσι Plu.2.800a
;ἐγγυτέρω ταῖς ἐλπίσιν Id.Galb.9
; τοῖς τετταράκοντα [ἔτεσι] Id.Pomp.46; πόταγε ([dialect] Dor. for πρόσαγε) come on! Theoc.1.62, 15.78; μαλακῶς π. [γυναικί] make advances to a woman in an effeminate manner, Plu.2.240e; of Time, τῆς προσαγούσης τρύγης the approaching vintage, Sammelb.5810.16 (iv A.D.).3 δυσχερῶς προσῆγον πρὸς τὰς εἰσφοράς dub.l. in Plb.5.30.5 ( πως εἶχον πρὸς Hultsch): ὅσων προσῆξαν is f.l. in Th.2.97 ( ὅσωνπερ ἦρξαν Dobree).B [voice] Med., bring or draw to oneself, attach to oneself, bring over to one's side,σοφίῃ αὐτούς, οὐκ ἀγνωμοσύνῃ προσηγάγετο Hdt.2.172
;ἀνάγκῃ προσάγεσθαί τινα Id.6.25
, cf. Th.1.99;τἀρετῇ π. πόσιν E. Andr. 226
;ἀπάτῃ π. τὸ πλῆθος Th.3.43
; ;τῷ ποιεῖν εὖ π. τὰς πόλεις Isoc.4.80
;θεραπείαις Id.3.22
; so [ἵππον] ἠρεμαίως π. τῷ χαλινῷ X.Eq.9.5
;συμμάχους καὶ βοηθοὺς π. Id.Mem.3.4.9
;τὴν τῶν Ἀθηναίων ξυμμαχίαν Th.5.82
; πάντων π. ὄμματα draw all eyes upon oneself, X.Smp.1.9.3 c. inf., ἡ Σφὶγξ τὸ πρὸς ποσὶ σκοπεῖν.. ἡμᾶς.. προσήγετο put us upon considering, S.OT 131; προσάξομαι δάμαρτ' ἐᾶν σε .. will induce her to suffer thee.., E. Ion 659.3 αἷς [ταῖς προβοσκίσι] π. εἰς τὸ στόμα τὴν τροφήν with which they bring it to their mouths, Arist.HA 523b31, cf. 526a28, PA 685b10.4 μηδὲ προσάγου τῷ πράγματι χειμῶνας ἑτέρους do not add further troubles, Men.187; π. τὸν χρόνον καὶ τὸν πόνον employ it for one's own advantage, Plb.29.17.4.5 μάρτυρα π. cite as witness, Plu.2.1049b.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προσάγω
-
19 συνέμπορος
A fellow-traveller, companion, A.Ch. 208, 713, S.Tr. 318, Ph. 542: c.gen.pers.,οἱ ξ. σέθεν A.Supp. 939
; opp. ἡγεμών (a guide), Pl.Phd. 108b: c. dat.,ξυνεμπόρους ἐμοί E.Ba.57
, cf.Hel. 1538.2 metaph., λύπη δ' ἄμισθός ἐστί σοι ξ. A.Ch. 733: c.gen.rei, χορείας partner in.., Ar.Ra. 398 (lyr.); σ. ἀνέρι κέρδους partner with him for gain, AP9.415 (Antiphil.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συνέμπορος
-
20 χορεύω
A , etc.: [tense] aor. , etc.: [tense] pf. :—[voice] Med., in same sense, E. Ion 1084 (lyr.): [tense] fut.- εύσομαι A.Ag.31
: [tense] aor.ἐχορευσάμην Ar.Th. 103
(lyr.), ([etym.] ἐξ-) E.Hel. 381 (lyr.):—[voice] Pass., [tense] aor. ἐχορεύθην, [tense] pf. κεχόρευμαι, v. infr. 11:— dance a round or choral dance, Pi.Fr. 116, Epich.109, S.Aj. 701 (lyr.), etc.; esp. of the Dionysiac chorus or dance, E.Cyc. 156, Ba.21, 184, 207, etc.: hence, take part in the chorus, regarded as a matter of religion,εἰ γὰρ αἱ τοιαίδε πράξεις τίμιαι, τί δεῖ με χορεύειν; S.OT 896
(lyr.); to be one of a chorus, Ar.Ra. 390 (lyr.), interpol. in D.18.265; considered as a high honour by Athenian citizens, Id.39.16,23;τὸ παλαιὸν οἱ ἐλεύθεροι ἐχόρευον Arist.Pr. 918b21
; not allowed to foreigners, Plu.Phoc.30: c. dat. pers., dance to him, in his honour, , cf. X.Eq.Mag.3.2; ;ἀμφὶ σὰν κιθάραν E.Alc. 582
(lyr.); ἐπὶ Κυρβάντεσι perh. in their train, S.Fr. 862 (lyr.).2 generally, dance, esp. from joy,χ. ὑφ' ἡδονῆς Ar.Pl. 288
, cf. 761; (troch.);ἁνὴρ χορεύει, καὶ τὰ τοῦ θεοῦ καλά Phryn.Com.9
:χ. καὶ ἐν εὐπαθείῃσι εἶναι Hdt.1.191
.4 of any circling motion, as of the heavenly bodies, (lyr.), cf. Ba. 114 (lyr.); so of a cup,δέπας μεστόν, κύκλῳ χορεῦον Antiph.237.3
.II c. acc. cogn.,χορείας χ. Pl.Lg. 942d
, Epin. 982e; φροίμιον χορεύσομαι I will dance a prelude, A.Ag.31; χ. γάμους to celebrate them, E.IA 1057 (lyr.);ὄργια Μουσῶν Ar.Ra. 356
(anap.);ἀγῶνας Plb.4.20.9
:—[voice] Pass., κεχόρευται ἡμῖν (sings the Chorus) our part is played, Ar.Nu. 1510 (anap.); things represented in mimic dance,Pl.
Lg. 655d.2 trans., celebrate in choral dance,Φοῖβον Pi.I.1.7
, cf. S.Ant. 1153 (lyr.), E.HF 871 (troch.); so [voice] Med., Id. Ion 1084 (lyr.):—[voice] Pass., to be celebrated in choral dance, (lyr.), cf. E. Ion 463 (lyr.).3 [voice] Pass., also, to be filled with dances in honour of, c. dat.,ἄστεα διφρηλάτᾳ πάντα δι' ἀνακτόρων Ἴσιδι χορεύεται Lyr.Alex.Adesp.36.19
.III Causal, set one dancing, rouse to the dance, τινα E.HF 686 (lyr.); πόδα χορεύσας, of spreading ivy, AP11.33 (Phil.); ὁ δ' αὐλὸς ὕστερον χορευέτω Pratin.Lyr.1.7:—metaph. in [voice] Pass., (lyr.).
- 1
- 2
См. также в других словарях:
χορείας — χορείᾱς , χορεία dance fem acc pl χορείᾱς , χορεία dance fem gen sg (attic doric aeolic) χορείᾱς , χορεῖος of fem acc pl χορείᾱς , χορεῖος of fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γονίδιο — Διακεκριμένη κληρονομική μονάδα, διατεταγμένη σε γραμμική μορφή κατά μήκος των χρωμοσωμάτων, που καθορίζει τα χαρακτηριστικά ενός οργανισμού. Το καθένα από τα γ. είναι ο κληρονομικός παράγοντας, υπεύθυνος για κάποιο χαρακτηριστικό ή λειτουργία.… … Dictionary of Greek
плѧсьць — ПЛѦСЬЦ|Ь (7*), А с. Плясун, танцовщик: iли игрищемъ старѣишина… iли свирець… iли плѧсець… или прѣстануть ѿ таковыхъ. аще лi же ни да ѿвергуть(с). (τοῖς σκηνικοῖς καὶ μίμοις) КР 1284, 51а; всѧкъ же съгрѣша˫аи и ка˫асѧ. при˫атъ да бѹде||ть. въ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ευφυής — ές (ΑΜ εὐφυής, ές) αυτός που έχει οξεία αντίληψη, μεγάλη πνευματική ικανότητα, εύστροφος, έξυπνος («η σκέψη του ήταν ευφυέστατη») μσν. ταιριαστός αρχ. 1. αυτός που έχει καλή διάπλαση, καλοφτιαγμένος, καλοσχηματισμένος («πόδας εὐφυεῑς», Αριστοτ.)… … Dictionary of Greek
ρυθμός — Συμμετρική περιοδικότητα μέσα στον χρόνο. Στη μουσική ιδιαίτερα, τέχνη που βασικά εξελίσσεται μέσα στη διάσταση του χρόνου, ο ρ. είναι το ουσιαστικότερο συστατικό της στοιχείο –ίσως μάλιστα και να υπήρξε η πρώτη πηγή της– που γίνεται αισθητό με… … Dictionary of Greek
συνέμπορος — ὁ, ἡ, Α 1. συνοδοιπόρος, συνταξιδιώτης 2. μτφ. α) καθετί που συνοδεύει κάτι άλλο και είναι συνδεδεμένο με αυτό («λύπη δ ἄμισθος ἐστί σοι ξυνέμπορος», Αισχύλ.) β) αυτός που μετέχει σε κάτι («θεὸν... τὸν ξυνέμπορον τῆσδε τῆς χορείας», Αριστοφ.).… … Dictionary of Greek