-
1 χέλῡς
χέλῡς, υος, ἡ, = χελώνη, – 1) die Schildkröte, aus deren Schaale Hermes die erste Lyra verfertigte, H. h. Merc. 33; dah. die Lyra selbst, die aus der Schildkrötenschaale gemacht ist, ib. 25. 153; Aesch. frg. 318; καϑ' ἑπτάτονον ὀρείαν χέλυν Eur. Alc. 449; Herc. F. 683; bes. der Schallboden, der gewölbte Theil, Philostr. Imagg. 1, 10. – 2) das Gewölbe, die Brust, Brusthöhle, in der die Lunge liegt, Hippocr., Eur. El. 837.
-
2 χελυς
- ῠος ἥ1) черепаха HH.2) лира (первонач. изготовлявшаяся из щита черепахи) HH., Aesch.χ. ἑπτάτονος Eur. — семиструнная лира
3) грудная клетка, грудь(ἀπορρῆξαι χέλυν Eur.)
-
3 χέλυς
A tortoise, h.Merc.33.2 lyre (since Hermes made the first lyre by stretching strings on a tortoise's shell, which acted as a sounding-board), ib.25,153, Sapph.45, A.Fr. 314;καθ' ἑπτάτονον ὀρείαν χ. E.Alc. 448
(lyr.), cf. HF 683 (lyr.).3 the constellation Lyra, Arat.268. -
4 χέλῡς
-
5 χέλυς
χέλῡς, χέλυςtortoise: fem acc plχέλῡς, χέλυςtortoise: fem nom /voc plχέλῡς, χέλυςtortoise: fem nom sg -
6 χελύων
χέλυςtortoise: fem gen pl -
7 χέλυας
χέλυςtortoise: fem acc pl -
8 χέλυες
χέλυςtortoise: fem nom /voc pl -
9 χέλυος
χέλυςtortoise: fem gen sg -
10 chelys
chĕlys, gén. inusité, f. (acc. chĕlyn; abl. chĕly) [st2]1 [-] tortue. [st2]2 [-] lyre (instrument de musique fait avec la carapace de la tortue). [st2]3 [-] la Lyre (constellation). - [gr]gr. χέλυς, υος (χελώνη, ης): tortue.* * *chĕlys, gén. inusité, f. (acc. chĕlyn; abl. chĕly) [st2]1 [-] tortue. [st2]2 [-] lyre (instrument de musique fait avec la carapace de la tortue). [st2]3 [-] la Lyre (constellation). - [gr]gr. χέλυς, υος (χελώνη, ης): tortue.* * *Chelys, foem. g. Testudo: Une tortue. Capitur et pro cithara. Un luc.\Exuere chelyn. Stat. Mettre jus. -
11 χέλυι
χέλυϊ, χέλυςtortoise: fem dat sgχέλυςtortoise: fem dat sg -
12 chelys
chelys, Acc. chelym u. chelyn, Voc. chely, f. (χέλυς), die Schildkröte, I) eig., rein lat. testudo, Petr. fr. 26, 5. – II) meton.: a) wie im Griech. (vgl. Passow in v.) die aus der Schildkrötenschale verfertigte Lyra, rein lat. testudo, Pompon. tr. 8. Ps. Ov. her. 15, 181. Stat. silv. 1, 5, 1. – u. dav.: b) das Gestirn Lyra, sonst Lyra od. rein lat. Fides gen., Avien. Arat. 617 u. 631.
-
13 φιλό-παις
φιλό-παις, αιδος, 1) seine Kinder liebend; χέλυς Simonid. 48 (VII, 24); χελιδών Theaet. 2 ( App. 361. – 2) Knaben liebend, wie παιδεραστής; Theocr. 12, 29; Leon. Al. 1 (XII, 60); Strat. 94 (XII, 255); φλόξ Mel. 6. 18 (XII, 49. 81), u. öfter; νόσος φιλ., das Uebel der Knabenliebe, Callim. 14 (XII, 150); u. in Prosa, Plat. Rep. V, 474 d.
-
14 χελύσσω
χελύσσω u. poet. χελλύσσω, Lycophr. 727; gew. als dep. med. χελύσσομαι, att. - ύττομαι, fut. χελλύσομαι, Nic. Al. 81; aus der Brust ( χέλυς) schwer aufhusten u. auswerfen, Hippocr.; übh. auswerfen, ausspeien.
-
15 χελεύς
-
16 χελώνη
χελώνη, ὁ, wie χέλυς, 1) die Schildkröte; H. h. Merc. 42. 48; Her. 1, 47. 48; Ar. Vesp. 429; auch ihre Schaale, Schildpatt, Lob. Phryn. p. 187. – 2) die aus der Schildkrötenschaale gemachte Lyra, Ath. V, 210, u. bes. der gewölbte Schallboden derselben. – 3) ein Schirmdach von zusammengehaltenen Schilden, testudo, dessen sich bes. die Belagerer beim Sturmlaufen bedienten; übh. ein Schirmdach bei Belagerungsmaschinen, z. B. χωστρίς, unter deren Schutz man Gräben zuwarf, Pol. 9, 41, 1; ξυλίνη Xen. Hell. 3, 1,7; κριοφόρος, unter welchem der Mauerbrecher stand, D. Sic. – Uebh. jedes von vier Balken gemachte Gerüst, an welchem die zwei Seitenhölzer des Endes gebogen sind, worauf man eine Last bewegen kann, Sp. – Bei Ath. XIII, 589 b auch Schemel, Fußbank. – Eine peloponnesische Münze, deren Gepräge eine Schildkröte war, Poll. 9, 74.
-
17 χλεύη
χλεύη, ἡ, Scherz, im plur., H. h. Cer. 202. Gew. Spott, Hohn, schnöde, übermüthige Behandlung; χλεύην ποιεῖν oder ποιεῖσϑαί τινα, Einen zum Gespött machen, Aeschrio 4 (VII, 345); οὐ ϑαύματος, ἀλλὰ χλεύης καὶ γέλωτος ἄξια Hdn. 7, 8,5; πρᾶγμα χλεύης ἄξιον Luc. Paras. 40. – Nach Valck. von χέλυς, = χεῖλος, vorgezogene Lippen, als Ausdruck des Spottes u. Hohns (?). Vgl. χελυνάζω.
-
18 ἑπτά-τονος
ἑπτά-τονος, siebentönig, χέλυς Eur. Alc. 446 Here. Für. 683; λύρα I. A. 1129; sp. D., z. B. Nonn. D. 38, 303.
-
19 σαυλος
3манерно движущийся, мягко ступающий, идущий томной походкой Anacr.:(χέλυς) σαῦλα ποσὴν βαίνουσα HH. мягко ступающая черепаха
-
20 χελωνη
ἥ1) черепаха HH., Her., Soph., Arph., Arst., Plut., Luc.2) лира Plut.3) воен. «черепаха» (лат. testudo), подвижный защитный навес(χ. ξυλίνη Xen.)
χ. χωστρίς Polyb. — навес для защиты подкопных работ;χ. κριοφόρος Diod. — защитный навес с тараном - см. тж. χέλυς
См. также в других словарях:
χέλυς — υος, η, ΝΑ νεοελλ. (λόγιος τ.) γένος μεγάλων υδρόβιων χελωνών, τυπικός εκπρόσωπος τής οικογένειας χελυΐδες αρχ. 1. η χελώνα («αἴολον ὄστρακον ἐσσί, χέλυς ὄρεσσι ζώουσα», Υμν. Ερμ.) 2. η λύρα με ηχείο από όστρακο χελώνας («ἑπτάτονον ὀρείαν χέλυν» … Dictionary of Greek
χέλυς — χέλῡς , χέλυς tortoise fem acc pl χέλῡς , χέλυς tortoise fem nom/voc pl χέλῡς , χέλυς tortoise fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χελύων — χέλυς tortoise fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χέλυας — χέλυς tortoise fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χέλυες — χέλυς tortoise fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χέλυος — χέλυς tortoise fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
CHELYDRI — serpentum genus, apud Sohn. c. 2. Calabria chelydris frequentissima; et Virg. Georgic. l. 2. v. 214. nigris exesa Chelydris Creta. l. item 3. v. 415. Disce et odoratum stabulis accendere cedrum, Galbaneoque agitare graves nidore chelydros: iidem… … Hofmann J. Lexicon universale
χελεύς — έως, ὁ, Α (κατά τον Ησύχ.) «χέλυς, κιθάρα». [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. χελ τού χέλυς «χελώνα» + κατάλ. εύς*] … Dictionary of Greek
χελούω — Α (κατά τον Ησύχ.) βήχω. [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθ. για άλλο τ. ενός αμάρτυρου ρ. *χελύω, σχηματισμένου από τη λ. χέλυς με σημ. «στέρνο, στήθος». Για την εναλλαγή υ / ου , πρβλ. χέλυς: χέλους, χελύσσω: χελούσσω] … Dictionary of Greek
χελύσσω — και επικ τ. χελλύσσω και κατά τον Ησύχ. χελούσσω Α 1. βήχω δυνατά, με απόχρεμψη 2. διασχίζω τα κύματα, κολυμπώ φυσώντας το νερό. [ΕΤΥΜΟΛ. < χέλυς με σημ. «στέρνο, στήθος» (πρβλ. και χελούω). Ο τ. χελλύσσω < χελύσσω, με διπλασιασμό τού λ για … Dictionary of Greek
χέλυι — χέλυϊ , χέλυς tortoise fem dat sg χέλυς tortoise fem dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
