-
1 εκβιβαζω
1) выводить (на берег), высаживать, выгружать(εἰς τὸν λιμένα Plat.; ἐκ τῶν νεῶν Thuc., Xen.; τοὺς στρατιώτας Plut.)
2) отводить(ποταμὸν ἐκ τοῦ αὐλῶνος Her.)
3) отклонять, сбивать(ἵππους τῶν ὁδῶν Xen.; τινὰ τῶν δικαίων λόγων Thuc.)
4) толкать, побуждать(τινὰ εἰς τὸν πόλεμον Polyb.)
-
2 επαυξησις
- εως ἥ1) рост, увеличение, расширение(τῶν δικαίων Plat.; τῶν μέτρων Plut.)
2) выгода, польза, благо(εἰς τέν ἐπαύξησιν τῶν πολιτῶν Polyb.)
-
3 παραλλασσω
атт. παραλλάττω1) переменять, изменять(ὀλίγα Her.; μίαν συλλαβήν Aeschin.)
2) подменивать (одно другим), смешивать, спутывать(τὰ σημεῖα τῶν αἰσθήσεων Plat.)
3) приводить в смятение, нарушать, извращать(φρένας χρηστάς Soph.)
παρηλλαγμένος Polyb., Diod., Plut. — необычный, небывалый, странный;διὰ νόσον παραλλάξας Plat. — лишившийся рассудка из-за болезни4) проходить, пересекать, миновать(ἐνέδραν Xen.; τὸ χωρίον Dem.; τέν παιδικέν ἡλικίαν π. Plut.)
ἑξήκοντα ἔτη παραλλάττων Plut. — перешедший шестидесятилетний возраст5) обгонять, опережать, превосходить(τῷ τάχει τὰ ἄστρα Arst.; πάντας τῇ τόλμῃ Plut.)
6) обходить, избегать(τινά Plut.)
π. τὸ πάθος Plut. — избежать болезни7) отходить, отклоняться, отделятьсяὀλίγον π. τῆς χώρης Her. — разделяться узкой полоской земли;
π. τῶν δικαίων Plat. — идти вразрез с нормами справедливости8) отличаться, различаться, разниться(π. τινός Her., Plut.; ὀλίγον Her.)
οὔ τι σμικρὸν παραλλάττει, οὕτως ἔχον ἢ ἄλλως Plat. — немалая разница, так (это) обстоит или иначе9) бить мимо, промахиваться(τοῦ σκοποῦ Plat.)
10) упускать(τὸ συμφέρον Plut.)
-
4 επιεικης
21) надлежащий, умеренный(τύμβος οὐ μάλα πολλός, αλλ΄ ἐ. Hom.)
2) достаточный, подобающий(ἀμοιβή τινος Hom.)
ὡς ἐπιεικές Hom. — как следует, как должно быть3) удобный, благовидный(πρόφασις Thuc.)
4) удобопроходимый(ὁδός Plut.)
5) правильный, справедливый, разумный(γνώμη Arph.; λόγος Plat.)
ὁμολογίᾳ ἐπιεικεῖ Thuc. — на приемлемых условиях6) способный, одаренный(παῖς Her.)
7) даровитый, дельный, хороший(τριήραρχος Xen.)
8) нравственно чистый, добродетельный(ἄνδρες, ἡδοναί Arst.)
9) благожелательный, снисходительный, добрыйτοὐπιεικές = τὸ ἐπιεικές и τἀπιεικῆ Arph., Plat., Arst. — доброта, кротость;
τῶν δικαίων τὰ ἐπιεικέστερα προτιθέναι Her. — отдавать предпочтение доброте перед (формальной) справедливостью -
5 καθυφιημι
1) упускать ( злонамеренно или по небрежности)(καιρόν Dem.)
μέ καθυφῇ;τι τῶν δικαίων τοῦ πατρός Luc. — не упусти чего-л. из справедливых дел отца (твоего, Зевса), т.е. не забудь сказать чего-л. в его оправдание2) проваливать, губить(τὸν ἀγῶνα Dem.)
κ. τὰ τῆς πόλεως Dem. — предать интересы государства3) med. идти на уступки, уступать(τοῖς ἐν Πειραιεῖ Xen.)
καθυφίεσθαι ἑαυτόν Polyb. — прекращать сопротивление, отступать, сдаваться;καθυφίεσθαί τινα Luc. — небрежно относиться к кому-л.4) уступать, сбавлять(τὸ τίμημοι καθυφειμένος Plut.)
-
6 παραβασις
- εως ἥ1) переход(ὅρων Plut.)
2) движение, переменное выдвигание(π. - v. l. παράτασις - καὴ παράλλαξις σκελῶν Plut.)
3) ( о законах) преступание, нарушение(τοῦ νόμου NT.; τῶν δικαίων Plut.)
4) проступок, преступление(ἀμετρίαι καὴ παραβάσεις Plut.)
5) (в староатт. комедии) парабаза, отступление (несвязанное с содержанием самой драмы обращение хора к зрителям; полная парабаза состояла из семи частей: 1. κομμάτιον, 2. собств. π., 3. μακρόν или πνῖγος, 4. στροφή, 5. ἐπίρρημα, 6. ἀντίστροφος и 7. ἀντεπίρρημα; στροφή и ἀντίστροφος произносились хором, остальные - самим хорегом) -
7 αφορίζω
αφορίζω ρ. μετβ.отлучать от лона ЦерквиЭтим.дргр. Изначальное значение «определять, устанавливать». Позже в Новом Завете слово получило значение «отделять» в отрицательном смысле, «отлучать от Церкви»:εξελεύσονται οι άγγελοι και αφοριούσιν τους πονηρούς εκ μέσου των δικαίων (Ματθ. 13, 49) — изыдут Ангелы и отделят злых из среды праведных (Мф. 13, 49)
-
8 ξυναγω
(impf. συνήγαγον - дор. συνᾶγον, эп. σύνᾰγον; aor. 1 συνῆξα, pf. συνῆχα и συναγήοχα; pass.: aor. συνήχθην, pf. συνῆγμαι - дор. συνᾶγμαι)1) собирать(καρπούς Polyb.; νεφέλας Hom.; τινὰς ἐς ἕνα χῶρον Her.)
σ. τὰς εἰσφοράς Arst. — собирать поступления, доходы;σ. τὸ ἔλαιον ἐν ἀγγηΐοις Her. — сливать оливковое масло в сосуды;σ. ἑαυτόν Plut. — собираться с силами2) сводить вместе(τοὺς ἑαλωκότας Xen.)
Ἕλληνας εἰς ἓν καὴ Φρύγας ξ. Eur. — сталкивать греков с фригийцами3) свозить, (отовсюду) доставлять(τὰ χρήματα ἐκ τῶν ἀγρῶν Xen.)
ὅρκια πιστὰ θεῶν σ. Hom. — приводить жертвенных животных для освящения договоров4) собирать, созывать(τὸ δικαστήριον Her.; τέν ἐκκλησίαν Thuc.)
συνήχθησαν εἰς τέν αὐλήν NT. — они собрались во дворе5) привлекать, навлекать(φθόνον τινί Dem.)
6) сочетать, соединять, связывать(τινά τινι Xen.; τὸ ἄρρεν πρὸς τὸ θῆλυ Arst.)
σ. ἀνθρώπους εἰς κηδείαν Xen. — соединять людей узами родства7) сваливать в одну кучу(τὰ κάλλιστα τοῖς αἰσχίστοις Aeschin.)
8) учреждать, устраивать(γάμους Xen.; πανηγύρεις Isocr.; συσσίτια Plat.)
9) устраивать, строить(τὸν κοινὸν βίον Plat.)
σ. ἐκ δικαίων τὸν βίον Men. — строить жизнь на честных делах10) набирать, снаряжать(τριήρεις καὴ πεζέν στρατιάν Isocr.)
11) сближать, смыкать(τὰ κέρατα Her.)
σ. τὰ τέρματα Her. — (о реках) соединяться устьями12) стягивать, свиватьσ. τὰς ὀφρῦς Soph. — хмурить брови;
σ. ἅμμα Plat. — стягивать узел;σ. τὰ ὄμματα или βλέφαρα Arst. — щуриться;ὅ ὄφις συνάγει ἑαυτόν Arst. — змея свивается13) суживать(τέν διώρυχα Her.; τέν πόλιν Polyb.)
σ. πρῴρην Her. — заострять носовую часть корабля;εἰς ὀξὺ συνῆχθαι Arst. — суживаться, заостряться;σ. τὰ ὦτα Xen. — навострять (настораживать) уши14) стеснятьσυνηγμένος ταῖς ὕλαις τόπος Polyb. — местность, ограниченная отовсюду лесами;
ξ. (τοὺς πολεμίους) ἐς ὀλίγον Thuc. — запереть противника на небольшом пространстве;συναχθῆναι τῇ σιτοδείᾳ Polyb. — терпеть недостаток в хлебе;συνάγεσθαι ὑπὸ τοῦ λιμοῦ Polyb. — страдать от голода15) ( о боевых действиях) завязывать, начинать(ἔριδα Ἄρηος Hom.; πόλεμον Isocr.)
σ. εἰς χεῖρας Plut. — вступать в рукопашный бой16) составлять, сочинятьβουλέν σ. πολέμοιο Batr. — составлять план войны;
τὰς πράξεις τὰς ἐν τοῖς πολέμοις σ. Isocr. — описывать военные подвиги;σ. ὑπόμνημα τῶν γεγονότων Luc. — писать воспоминания о прошлом17) делать вывод, заключать Luc.ἐξ ὁμολογουμένων σ. Arst. — делать вывод из общепризнанных суждений;
σ. τὸ κεφάλαιον Arst. — подводить итоги18) сплетать, ткать(ὕφασμα ἔκ τινος Plat.)
19) сосредоточивать, выстраивать20) двигать вместеσυνάγεσθαι τᾷ περιφορᾷ τῶ (= τοῦ) παντός Plat. — двигаться по кругу вместе с вселенной
-
9 συγκεφαλαιωσις
- εως ἥ подведение итога, сводкаἡ σ. τῶν ὑπαρχόντων δικαίων Polyb. — кодификация действующих законов;
ἥ σ. τῶν ἐπὴ μέρους εἰς τὸ καθόλου Sext. — сведение частного к общему -
10 συναγω
(impf. συνήγαγον - дор. συνᾶγον, эп. σύνᾰγον; aor. 1 συνῆξα, pf. συνῆχα и συναγήοχα; pass.: aor. συνήχθην, pf. συνῆγμαι - дор. συνᾶγμαι)1) собирать(καρπούς Polyb.; νεφέλας Hom.; τινὰς ἐς ἕνα χῶρον Her.)
σ. τὰς εἰσφοράς Arst. — собирать поступления, доходы;σ. τὸ ἔλαιον ἐν ἀγγηΐοις Her. — сливать оливковое масло в сосуды;σ. ἑαυτόν Plut. — собираться с силами2) сводить вместе(τοὺς ἑαλωκότας Xen.)
Ἕλληνας εἰς ἓν καὴ Φρύγας ξ. Eur. — сталкивать греков с фригийцами3) свозить, (отовсюду) доставлять(τὰ χρήματα ἐκ τῶν ἀγρῶν Xen.)
ὅρκια πιστὰ θεῶν σ. Hom. — приводить жертвенных животных для освящения договоров4) собирать, созывать(τὸ δικαστήριον Her.; τέν ἐκκλησίαν Thuc.)
συνήχθησαν εἰς τέν αὐλήν NT. — они собрались во дворе5) привлекать, навлекать(φθόνον τινί Dem.)
6) сочетать, соединять, связывать(τινά τινι Xen.; τὸ ἄρρεν πρὸς τὸ θῆλυ Arst.)
σ. ἀνθρώπους εἰς κηδείαν Xen. — соединять людей узами родства7) сваливать в одну кучу(τὰ κάλλιστα τοῖς αἰσχίστοις Aeschin.)
8) учреждать, устраивать(γάμους Xen.; πανηγύρεις Isocr.; συσσίτια Plat.)
9) устраивать, строить(τὸν κοινὸν βίον Plat.)
σ. ἐκ δικαίων τὸν βίον Men. — строить жизнь на честных делах10) набирать, снаряжать(τριήρεις καὴ πεζέν στρατιάν Isocr.)
11) сближать, смыкать(τὰ κέρατα Her.)
σ. τὰ τέρματα Her. — (о реках) соединяться устьями12) стягивать, свиватьσ. τὰς ὀφρῦς Soph. — хмурить брови;
σ. ἅμμα Plat. — стягивать узел;σ. τὰ ὄμματα или βλέφαρα Arst. — щуриться;ὅ ὄφις συνάγει ἑαυτόν Arst. — змея свивается13) суживать(τέν διώρυχα Her.; τέν πόλιν Polyb.)
σ. πρῴρην Her. — заострять носовую часть корабля;εἰς ὀξὺ συνῆχθαι Arst. — суживаться, заостряться;σ. τὰ ὦτα Xen. — навострять (настораживать) уши14) стеснятьσυνηγμένος ταῖς ὕλαις τόπος Polyb. — местность, ограниченная отовсюду лесами;
ξ. (τοὺς πολεμίους) ἐς ὀλίγον Thuc. — запереть противника на небольшом пространстве;συναχθῆναι τῇ σιτοδείᾳ Polyb. — терпеть недостаток в хлебе;συνάγεσθαι ὑπὸ τοῦ λιμοῦ Polyb. — страдать от голода15) ( о боевых действиях) завязывать, начинать(ἔριδα Ἄρηος Hom.; πόλεμον Isocr.)
σ. εἰς χεῖρας Plut. — вступать в рукопашный бой16) составлять, сочинятьβουλέν σ. πολέμοιο Batr. — составлять план войны;
τὰς πράξεις τὰς ἐν τοῖς πολέμοις σ. Isocr. — описывать военные подвиги;σ. ὑπόμνημα τῶν γεγονότων Luc. — писать воспоминания о прошлом17) делать вывод, заключать Luc.ἐξ ὁμολογουμένων σ. Arst. — делать вывод из общепризнанных суждений;
σ. τὸ κεφάλαιον Arst. — подводить итоги18) сплетать, ткать(ὕφασμα ἔκ τινος Plat.)
19) сосредоточивать, выстраивать20) двигать вместеσυνάγεσθαι τᾷ περιφορᾷ τῶ (= τοῦ) παντός Plat. — двигаться по кругу вместе с вселенной
-
11 απεμπολή
απεμπολήόλησις (-εως) η предательство (чего-л.);απεμπολή των εθνικών δικαίων — предательство национальных интересов
-
12 καταπάτημα
το, καταπάτηση [-ις (-εως)] η1) растаптывание; 2) перен. растаптывание, попирание (ногами);καταπάτημα των εθνικών δικαίων — попирание национальных прав;
3) незаконное присвоение, узурпация; захват (чужой земли, чужой собственности)
См. также в других словарях:
παράδεισος — I Κατά τη χριστιανική θρησκεία, ο τόπος της τέλειας μακαριότητας, όπου θα παραμείνουν αιώνια οι δίκαιοι μετά τον θάνατό τους. Η λέξη, που έχει περσική προέλευση, σημαίνει κήπος, και εμφανίζεται στη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης των Εβδομήκοντα,… … Dictionary of Greek
σκηνή — I Φορητή μορφή κατοικίας από ύφασμα, η οποία στήνεται στο έδαφος με τη βοήθεια σχοινιών και πασσάλων. Χρησιμοποιείται κυρίως για πρόχειρη στέγαση στρατιωτών, σεισμοπαθών, εκδρομέων κλπ. Το ύφασμα της σ. συγκρατείται από ειδικούς οριζόντιους και… … Dictionary of Greek
ИОАКИМ И АННА — [греч. ᾿Ιωακεμ κα ῎Αννα], святые, праведные (пам. 9 сент.), родители Пресв. Богородицы. И. и А., как и др. библейские праведники родственники Иисуса Христа по плоти, именуются в правосл. литургическом предании богоотцами. Термин θεοπάτωρ… … Православная энциклопедия
Αίγυπτος — I Κράτος της βορειοανατολικής Αφρικής και (σε μικρό μέρος) της δυτικής Ασίας.Συνορεύει στα Δ με τη Λιβύη, στα Ν με το Σουδάν και στα ΒΑ με το Ισραήλ, ενώ βρέχεται στα Β από τη Μεσόγειο θάλασσα και στα Α από την Ερυθρά θάλασσα.Η Α. (αλ… … Dictionary of Greek
μερίδα — I (Merida). Πόλη (703.324 κάτ. το 2001) του ΝΑ Μεξικού στη χερσόνησο Γιουκατάν, πρωτεύουσα της πολιτείας Γιουκατάν (39.340 τ. χλμ., 1.658.210 κάτ. το 2000). Η πόλη αποτελεί το κέντρο μιας από τις μεγαλύτερες περιοχές καλλιέργειας αγαύης στον… … Dictionary of Greek
ουρανός — Για τον γήινο παρατηρητή, είναι ο ημισφαιρικός θόλος που φαινομενικά ορίζει το διάστημα και στον οποίο προβάλλονται κατά τη νύχτα οι ορατοί αστέρες. Ο. αποκαλείται και ό,τιδήποτε έχει το σχήμα του ουράνιου θόλου, όπως οροφή ή στέγη σε σχήμα θόλου … Dictionary of Greek
Αγία Γραφή — Συλλογή βιβλίων ιερώνγια τους εβραίους και τους χριστιανούς. Είναι γνωστά και ως Άγιαι Γραφαί, Γραφαί, Γραφή, Ιερά Γράμματα και Βίβλος (το τελευταίο αυτό οφείλεται σε μεταγλώττιση των αντίστοιχων ευρωπαϊκών όρων, οι oποίοι πάλι είναι μεταφορά της … Dictionary of Greek
Ρήγας Βελεστινλής — (Βελεστίνο 1757 – Βελιγράδι 1798). Πρόδρομος και πρωτομάρτυρας του απελευθερωτικού Αγώνα και ο πιο χαρακτηριστικός τύπος λογίου, που συνδύασε άμεσα το κήρυγμα του διαφωτισμού με την επαναστατική δράση. Πολύ λίγες ιστορικές ειδήσεις έχουμε για τη… … Dictionary of Greek
Πολυζωίδης, Αναστάσιος — (Μελένικο 1802 – Αθήνα 1873). Έλληνας λόγιος, πολιτικός και νομικός. Σπούδασε στο Μελένικο (όπου είχε δασκάλους τον Μετσοβίτη Αδάμ Τσαπέκο και τον Γιαννιώτη λόγιο Χριστόφορο Φιλητά), στις Σέρρες (όπου μαθήτευσε κοντά στον Μηνά Μηνωίδη) και από το … Dictionary of Greek
τελώνιο — Κατά τις δοξασίες των ανατολικών λαών, τα τ. είναι δαιμονικά όντα, προικισμένα με μεγάλη μεταμορφωτική δύναμη και όχι πάντα βλαβερά για τον άνθρωπο. Τους αρέσει να πειράζουν τους ανθρώπους. Μπαίνουν νύχτα στα σπίτια, παίρνουν αυτούς που… … Dictionary of Greek
συγκριτικός — ή, ό / συγκριτικός, ή, όν, ΝΜΑ [σύγκριτος] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη σύγκριση, στην αντιπαραβολή, συσχετικός 2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα συγκριτικά ο συγκριτικός βαθμός τών επιθέτων νεοελλ. φρ. α) «συγκριτική μέθοδος» μέθοδος που… … Dictionary of Greek