-
1 ενεδρα
ἥ1) засада(ἐνέδραν ποιεῖσθαι Thuc., κατασκευάζειν Xen. или τιθέναι Diod., Plut.)
2) отряд, находящийся в засаде(ἐξανιστάναι τέν ἐνέδραν Xen.)
3) козни(δόλος καὴ ἐ. Plat.; πολλὰς ὑφιέναι ἐνέδρας Plut.)
-
2 εξανιστημι
(fut. ἐξαναστήσω, aor. ἐξανέστησα; для неперех. знач., см. 6-8: aor. 2 ἐξανέστην, pf. ἐξανέστηκα - med. ἐξανίσταμαι, fut. ἐξαναστήσομαι)1) заставлять встать, подниматьἐ. τέν ἐνέδραν Xen. — велеть людям выйти из засады;
ἐ. θηρία Xen. ( на охоте) — поднимать зверя;ἐ. τοὺς θανόντας Soph. — воскрешать мертвых;ἐ. τοῖς ἀκροβολισμοῖς Plut. — дальним обстрелом заставить (противника) принять бой2) изгонять, выселять(τινὰ δόμων Soph.; τινὰ ἐξ ἕδρας Eur.; τινὰς ἐξ ἠθέων Her.)
; pass. быть изгоняемым(ὑπό τινος Her.)
3) свергать(τινὰ θρόνων Aesch.)
4) разорять, опустошать(πόλιν Her., Thuc.; Ἑλλάδα Eur.)
5) разрушать(Ἰλίου βάθρα Eur.)
6) тж. med. вставать, подниматься(λέχους Eur. и ἐξ εὐνῆς Xen.; θάκων τινί Xen.; ἕωθεν Luc.; μετὰ τὸ δεῖπνον Plat.; ἐκ τοῦ ὕπνου Arst.)
τῶν τις ἐξαναστὰς εἶπε Her. — один из них встал и сказал7) med. ( брахилогически)(вставать и) отправляться, идти, уходить (Λακεδαίμονος Pind.; τῶν ἀνακτόρων θεᾶς Eur.; ἐκ τῆς γῆς Her.)
ἐξαναστῶμεν εἰς τέν αὐλήν Plat. — встанем и выйдем во двор;ἐ. τινι ὁδῶν Xen. — уступать кому-л. дорогу8) возвышаться -
3 καθιζω
ион. κατίζω (fut. καθίσω - атт. καθιῶ, aor. ἐκάθισα - атт. καθῖσα - эп. κάθισα, pf. κεκάθικα, эп. part. καθίσσας - дор. καθίξας; fut. med. καθιζήσομαι)1) сажать, усаживать(τινὰ ἐπὴ γούνεσσι Hom.; τινὰ ἐπὴ θρόνου Hom., NT. и εἰς θρόνον Xen.; τινὰ ἐν δεξιᾷ τινος NT.)
2) тж. med. садиться(ἐν θρόνοισι, ἐπὴ κλισμοῖσι Hom.; med. ἐν ἡσυχίᾳ Plat.; γέρανοι καθίζονται Arst.)
3) сидеть(μετ΄ ἀθανάτοισι, ἐν πέτρῃσι Hom.; ἐπὴ γῆς Arst.)
4) помещать(τινὰ ἐπ΄ οἰκήματος Her.)
5) созывать, устраивать(ἀνδρῶν ἀγοράς Hom.; δικαστήριον Arph. - ср. 12; τέν σύγκλητον Plut.)
; созывать на совещание(τοὺς νομοθέτας Dem.)
6) (публично) заседатьκ. καὴ δικᾶν Her. — заседать в суде, творить суд
7) размещать, располагать(στρατόν Eur.; τέν στρατιάν Thuc.)
8) располагаться, размещаться(ἐπὴ τέν Μητρόπολιν Thuc.)
9) находиться, жить10) ставить, расставлять(φύλακας Xen.)
11) делать, устраиватьκ. ἐνέδραν Plut. — устраивать засаду
12) устанавливать, учреждать(δικαστήρια Plat., Arst. - ср. 5)
13) назначать(δικαστήν Plat.; ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τινάς NT.)
τέν βουλέν πάντων ἐπίσκοπον κ. Plut. — возложить на государственный совет наблюдение за всеми делами14) вынуждать, заставлять15) садиться на мель, оказываться на мели Polyb. -
4 παραλλασσω
атт. παραλλάττω1) переменять, изменять(ὀλίγα Her.; μίαν συλλαβήν Aeschin.)
2) подменивать (одно другим), смешивать, спутывать(τὰ σημεῖα τῶν αἰσθήσεων Plat.)
3) приводить в смятение, нарушать, извращать(φρένας χρηστάς Soph.)
παρηλλαγμένος Polyb., Diod., Plut. — необычный, небывалый, странный;διὰ νόσον παραλλάξας Plat. — лишившийся рассудка из-за болезни4) проходить, пересекать, миновать(ἐνέδραν Xen.; τὸ χωρίον Dem.; τέν παιδικέν ἡλικίαν π. Plut.)
ἑξήκοντα ἔτη παραλλάττων Plut. — перешедший шестидесятилетний возраст5) обгонять, опережать, превосходить(τῷ τάχει τὰ ἄστρα Arst.; πάντας τῇ τόλμῃ Plut.)
6) обходить, избегать(τινά Plut.)
π. τὸ πάθος Plut. — избежать болезни7) отходить, отклоняться, отделятьсяὀλίγον π. τῆς χώρης Her. — разделяться узкой полоской земли;
π. τῶν δικαίων Plat. — идти вразрез с нормами справедливости8) отличаться, различаться, разниться(π. τινός Her., Plut.; ὀλίγον Her.)
οὔ τι σμικρὸν παραλλάττει, οὕτως ἔχον ἢ ἄλλως Plat. — немалая разница, так (это) обстоит или иначе9) бить мимо, промахиваться(τοῦ σκοποῦ Plat.)
10) упускать(τὸ συμφέρον Plut.)
-
5 εμπίπτω
(αόρ. ενέπεσα) αμετ.1) падать (куда-л.); 2) попадать;εμπίπτω εις ενέδραν (παγίδα) — попасть в западню (в ловушку);
εμπίπτω εις δυστυχίας — попасть в беду;
3) юр. подпадать под действие;τό αδίκημα εμπίπτει εις τάς διατάξεις τού νόμου — правонарушение подпадает под действие закона;
§ εμπίπτω εις σφάλμα — впадать в ошибку, совершать ошибку, оплошность
-
6 εμπλέκω
μετ.1) вплетать; переплетать, сплетать; 2) сцеплять (о шестернях и т. п.); 3) запутывать; спутывать;εμπλέκω τό ζήτημα — запутывать вопрос;
1) — вплетаться; — переплетаться, сплетаться;εμπλέκομαι
2) сцепляться (о шестернях и т. п.);3) впутываться, ввязываться;εμπλέκομαι εις μάχη ν — вступать в бой, завязывать бой; — ввязываться в сражение;
4) попадать(ся) (в засаду, капкан и т. п.);εμπλέκομαι εις ενέδραν — попасть в засаду
-
7 ενέδρα
η1) выслеживание; 2) засада, ловушка (тж. место); западня;εμπίπτω εις ενέδραν — или πέφτω σε ενέδρα — попадать в засаду;
τοποθετώ ( — или στήνω) ενέδρα — устраивать засаду;
ήμουν ενέδρα — я был в засаде;
3) перен. хитрость, вероломство, коварство;§ εξ ενέδρας — хитростью
См. также в других словарях:
ἐνέδραν — ἐνέδρᾱν , ἐνέδρα sitting in fem acc sg (attic doric aeolic) ἐνέδρᾱν , ἐνιδρόω sweat in imperf ind act 3rd pl (attic epic doric aeolic) ἐνέδρᾱν , ἐνιδρόω sweat in imperf ind act 1st sg (attic epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ansetzen — Ansètzen, verb. reg. welches in zweyerley Gattung üblich ist. I. Als ein Activum, eine Sache an die andere setzen, der andern setzend nähern, und zwar, 1. In eigentlicher Bedeutung. Den Stuhl zu nahe an die Wand ansetzen. Einen Topf ansetzen, an… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
εξανίστημι — (AM ἐξανίστημι, Μ και ἐξανιστῶ) μέσ. 1. εξανίσταμαι σηκώνομαι από τη θέση μου, πετάγομαι επάνω 2. συνεκδ. σηκώνομαι για να διαμαρτυρηθώ, δυσανασχετώ, εξεγείρομαι, διαμαρτύρομαι μσν. ἐξανιστῶ ανασταίνω αρχ. 1. σηκώνω κάποιον από τη θέση του… … Dictionary of Greek
επανέρχομαι — (AM ἐπανέρχομαι) 1. επιστρέφω, ξαναγυρίζω («μέχρι οὗ ἐπανέλθωσιν», Θουκ.) 2. (για λόγο γραπτό ή προφορικό) ξανασυζητώ, αναπτύσσω ξανά («θα επανέλθω σε αυτό το σημείο) νεοελλ. αποκαθίσταμαι στην προηγούμενη θέση μου («επανέρχονται όλοι οι… … Dictionary of Greek
παραλλάσσω — ΝΜΑ, αττ. τ. παραλλάττω Α, παραλλάζω Ν 1. τροποποιώ ελαφρά κάτι, επιφέρω μικρή αλλαγή σε κάτι («εἰς μίαν μόνον συλλαβὴν παραλλάξειαν», Αισχίν.) 2. παρουσιάζω μικρές διαφορές από κάτι άλλο παρόμοιο με μένα, ποικίλλω («μικρὸν παραλλάττοντας ταῑς… … Dictionary of Greek
ποιώ — (I) ποιῶ, έω, ΝΜΑ, αιολ. τ. πόημι, δωρ. τ. ποιFέω, αττ. τ. ποῶ, Α 1. δημιουργώ, δίνω ύπαρξη σε κάτι (α. «ὁ πάλαι ἐξ οὐδενὸς ποιήσας τὰ σύμπαντα», Μηναί. β. «ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν», ΠΔ γ. «χρύσεον μὲν πρώτιστα γένος… … Dictionary of Greek
όλχον — ὄλχον (Α) (κατά τον Ησύχ.) «ἐνέδραν» … Dictionary of Greek