-
101 κατα-δέχομαι
κατα-δέχομαι, aufnehmen, annehmen, zu sich nehmen; Speise, Hippocr., wie Plat. Tim. 84 b; καταδεχόμενος εἰς τὴν ψυχήν Rep. III, 401 e; τινὰ ἐπὶ γάμον Luc. Tor. 44; – wieder aufnehmen, die Verbannten, Andoc. 1, 66. 3, 31; ὠστρακισμένον 3, 3; Dem. 26, 6 u. A., oft; aor. pass., καταδεχϑῆναι ἠξίουν Luc. bis accus. 31, wie D. Cass. 78, 39; fut. pass., Luc. Tox. 44 D. C. 40, 40. – Uebtr., πάσαις πύλαις τὴν ἡδονήν Luc. Nigr. 16; – zulassen, gestatten, Suid. v. εἰςαγγελία.
-
102 δια-σκεδάννῡμι
δια-σκεδάννῡμι (s. σκεδάννἁμι). zerstreuen, auseinander werfen; Hom. einige Male im aorist. 1. activ.: Odyss. 5, 369. 370 ὡς δ' ἄνεμος ζαὴς ἠίων ϑημῶνα τινάξῃ καρφαλέων, τὰ μὲν ἄρ τε διεσκέδασ' ἄλλυδις ἄλλῃ, ἃς τῆς (σχεδίης) δούρατα μακρὰ διεσκέδασ'. αὐτὰρὈδυσσεύς κτἑ.; 7, 275 τὴν (σχεδίην) μὲν ἔπειτα ϑύελλα διεσκέδασ'· αὐτὰρ ἔγωγε κτἑ.; 17, 244 τῷ κέ τοι ἀγλαΐας γε διασκεδάσειεν άπάσας, τὰς νῦν ὑβρίζων φορέεις, er wird dir die Hoffahrt vertreiben. – Thucyd. 1, 54 ἀνέμου ὃς διεσκὲδασεν αὐτὰ (τά τε ναυάγια καὶ νεκροὺς) πανταχῆ; τὸν στρατόν, das Heer aus einander gehen lassen, Her. 1, 77; vgl. 8, 57; τὼ κάδω διασκεδῶ, fut., zerschmettern, Ar. Av. 1053; wie διασκεδᾶτε τὸ νέφος ἐπὶ τοῦ προσώπου Anaxandr. Ath. I, 34 d; τὴν ψυχήν, Plat. Phaed. 77 d; übh. = vernichten; γῆν καὶ νόμους Soph. Ant. 287; pass., διασκεδάννυται ἡ φήμη, es verbreitet sich das Gerücht, Hdn. 7, 6, 21; so auch ψυχὴ ὥσπερ πνεῦμα διασκεδασϑεῖσα, Plat. Phaed. 70 a.
-
103 μοχθηρός
μοχθηρός, mühselig, kummervoll, elend; γυναικῶν οἷον ὤπασας γένος μοχϑηρόν, Aesch. Spt. 239; πολλὰ καὶ μοχϑήρ' ἀνωφέλητ' ἐμοὶ τλάσῃ, Ch. 741; ζῶ βίον μοχϑηρόν, Soph. El. 589; Ar. Plut. 391; so auch in Prosa, ζόη, Her. 7, 46; ὦ μοχϑηρέ, μελαγχολᾷς, Plat. Phaedr. 268 e. – Häufiger = schlecht, unbrauchbar; βοῦς, Ar. Equ. 316; μοχϑηρὸν ῥῶ, Thesm. 781; bes. von sittlicher Schlechtigkeit. μοχϑηρὸς τοὺς τρόπους, Plut. 1003; πολίτης, Equ. 1301, öfter, wie bei Plat., der es oft mit φαῦλος vrbdt; Gorg. 468 b; μετὰ μοχϑηροῦ καὶ διεφϑαρμένου σώματος, Crit. 47 e; μοχϑηρὸς τὴν ψυχήν, Gorg. 511 a; Ggstz χρηστός, Polit. 308 c; μοχϑηρότερα ἀποδιδόντες ἢ παρέλαβον τὰ ἱμάτια, Men. 91 a; ζῆν μοχϑηρῶς, Gorg. 505 a; μοχϑηρὸς τὴν ἰδέαν, Andoc. 1, 100; ἐλπίδες, Din. 1, 107, wie Pol. 5, 38, 8; πράγματα, schlechter Handel, schlechte Geschäfte, Dem. 34, 8; Arist. u. Folgde; ἔϑη μοχϑηρά, Pol. 1, 81, 10 u. öfter. – Nach Arcad. p. 71 wurde attisch in der ersten Bdtg μόχϑηρος accentuirt wie πόνηρος, vgl. Ammon. p. 96. 116.
-
104 ἀφ-ίημι
ἀφ-ίημι (s. ἵημι), impf. ἠφίει Thuc. 2, 41; ἠφίεσαν Xen. Hell. 7, 4, 39; ἠφίουν Isae. 6, 40; ἀφίει Thuc. 8, 41; ἤφιε Ev. Marc. 1, 34; ἠφίειν Plat. Euthyd. 293 d; das B. A. 470 aus com. erwähnte ἀφεῠσαν, ἀφῆκαν, soll wohl ἀφεῖσαν heißen; perf. dor. ἀφέωκα, ἀφέωμαι; 1) wegschicken, entlassen; Menschen, ἐπὶ νῆας ἀφήσω Il. 2, 263; τὸ στράτευμα u. ä., Her.; Xen. Cyr. 1, 2, 8; Wurfgeschosse, ἄκοντα, ἔγχος, κεραυνόν, abschießen; Il. 21, 590. 10. 372. 8, 133; δίσκον 23, 432; u. ä.; ὥστε τοξότης ἀφῆκα καρδίας τοξεύματα Soph. Ant. 1072; in Prosa, βέλη, z. B. Plat. Conv. 219 b; πῠρ, Feuergeschosse, Pol. 1, 48; ἑαυτὸν ἐπί τι, εἴς τι, sich auf, in etwas stürzen, Plat. Rep. II, 373 d; Plut. Alc. 13; fallen lassen, was man hält, Il. 12, 221; ἀφῆκε πόντιον, warf ins Meer, Eur. Hec. 797. Uebertr. auf die Rede, ἔπος κακόν Soph. O. C. 735; λόγον εἴς τινα Plat. Legg. III, 698 d; γλῶσσαν Her. 2, 15; φωνήν Plut. Sol. 7; φωνὰς ἀφιέναι Plat. Rep. V. 475 a Dem. 1, 8. 18, 218, Stimmen von sich geben, hören lassen; γόους ἀφ., στεναγμόν, Eur. El. 59 Hipp. 1324; παντοδαπὰ χρώματα, allerhand Farben blicken lassen, annehmen, Plat. Ep. VII, 379 a; πᾶσαν τέχνην ἐς ἔργον, alle Künste anwenden, Theocr. ep. 7. – Uebh. wegwerfen, τὰ ὅπλα Plat. Legg. XII, 944 c; von sich thun, δίψαν, den Durst vertreiben, Il. 11, 642; ἄνϑος, die Blume abstreifen, von Weintrauben, welche eben zur Frucht angesetzt haben, Od. 7, 126; μένος. die Kraft verlieren, Il. 13, 444; τὴν ψυχήν, die Seele aushauchen, Her. 4, 190 u. Folgde; γόους, ὀργήν, Klagen. Zorn aufgeben, Eur. Or. 1022; Aesch. Prom. 315; μόχϑον ἄφες, laß die Mühe, Her. 1, 206; überlassen, τινί τι, Ἰωνίην τοῖς βαρβάροις, Her. 9, 106; öfter bei Folgdn, πόλιν τινί Dem. 6, 20; τὰ πλήϑη τοῖς στρατιώταις Pol. 34, 14. – 2) Loslassen, freilassen, Il. 20, 464; bes. Sklaven freilassen, ἐλεύϑερόν τινα Plat. Rep IX, 591 a; Legg. XI, 915 b; Dem. 29, 31 u. sonst; vgl. Ὀρχόμενον αὐτόνομον ἀφῆκεν Andocid. 3. 13; einen Gefangenen, Dem. 24, 125; Pol. 33, 1; – ἀλλήλους ἐγκλημάτων, die Beschuldigungen od. die Anklage aufgeben, Is. 5, 1; τὸν δράσαντα φό-νου Plat. Legg. IX, 869 a; vgl. Euthyd. 9 c; ἀφῆκεν αὐτὸν πάσης αἰτίας, er sprach ihn von aller Schuldfrei, Plut. Alex. 13; τινί τι, z. B. ἀπῆκεν αὐτῷ τὴν αἰτίην Her. 6. 30; αὐτοῖς ἀπιεὶς τὰς ἁμαρτάδας 8, 140. 2; vgl. Dem. 59, 30, Strafe erlassen, πληγὰς ἀφίεμεν Ar. Nub. 1425; χρέος, δάνειον N. T.; ἄφες τὰ ὀφειλήματα Matth. 7, 12; ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι, v. l. ἀφέωνται, ib. 9, 5; φόρον τινί Pol. 22, 7, Schuld, Tribut erlassen; ἀφορολόγητόν τινα 18, 29; ὅρκον λύω καὶ ἀφίημι Andoc. 1, 98. – 3) sein lassen, nicht achten, τὰ περισσεύοντα τῶν λόγων ἄφες Soph. El. 1280; ἀφεὶς τὰ τῆςδε τῆς γῆς κύρια O. C. 918; – καιρόν Isocr. 4, 16 Dem. 1, 8, ungenutzt vorüber lassen; ἀφύλακτον Her. 8, 70; ἔρημον Soph. Ant. 878. Bei den Athenern der eigtl. Ausdruck vom Entlassen der Raths- od. Gerichtsversammlungen, wie λύειν von der Volksversammlung, Ar. Ach. 173; ἀφειμένης τῆς βουλῆς διὰ τὰ Κρόνια Dem. 24, 26; γυναῖκα, seine Frau verstoßen, sich von ihr scheiden, Her. 5, 39; Plut. Zuweilen mit dem partic., σκευωρούμενοι οὐ πρότερον ἀφίεσαν, Dem. 17, 20. – Zulassen, gestatten, öfter bei Plat. u. sonst, mit dem int.; ἀπίει ἀπάγεσϑαι, ließ sie fortführen, Her. 6, 62; τὸ πλοῖον ἀφ. κατὰ τον ποταμὸν φέρεσϑαι, das Schiff stromabwärts treiben lassen, 1, 194; vgl. 5, 42; ἀφιέναι τι δημόσιον εἶναι Thuc. 2, 13. – Plat. Critia 166 c ist ἱερὸν ἄβατον ἀφείτω = weihen. – 4) Intrans., sc. ναῠν, ἔμελλον εἰς το πέλαγος ἀφήσειν Her. 7, 193, in See stechen, wie Thuc. 7, 19; στρατόν, aufbrechen, Sp.; s. Lob. zu Soph. Ai. p. 189. – 5) pass., entlassen, abgeschickt werden, Her. u. Folgde, τοῠ δέ τε πολλοὶ ἀπὸ σπινϑῆρες ἵενται, es sprühen viel Funken aus, Il. 4, 77; ἀφειμένος τινός, von etwas befreit, στρατείας Plut. – 6) med., ablassen, loslassen von etwas, δειρῆς οὔ πω ἀφίετο πήχεε, sie ließ beide Arme noch nicht von seinem Nacken los, Od. 23, 240; τέκνων δ' ἀφοῦ, trenne dich von den Kindern, Soph. O. R. 1521; oft Prosa, τινός, μὴ ἀφίεσϑε τοῦ κοινοῦ τῆς σωτηρίας Thuc. 2, 60; Plat. setzt τοῠ νῠν ἀφιέμενοι dem τοῠ ἔπειτα ἐπιλαμβανόμενοι gegenüber Parm. 152 c; τοῦ χρῆσϑαι ταῖς εὐκαιρίαις Pol. 2, 68, der auch das act. so braucht, 17, 3.
-
105 ἀμφι-βρότη
ἀμφι-βρότη, Hom. viermal, Iliad. 11, 32 ἂν δ' ἕλετ' ἀμφιβρότην πολυδαίδαλον ἀσπίδα ϑοῠριν, Versanfang ἀσπίδος ἀμφιβρότης Iliad. 2, 389. 12, 402. 20, 281, das Schild von Manneslänge, ἀνδρομήκης, s. Scholl. Aristonic. 2, 389. 11, 32. 6, 117. 15, 546; – ἀμφ. χϑών nannte Empedokl. nach Plut. Symp. 5, 8 τὸ την ψυχὴν περικείμενον σῶμα; wunderlich Nic. Al. 216 κώδειαν den Kopf, Schol. τὴν ὅλον τὸν ἄνδρα συνέχουσαν.
-
106 ἀνα-πτερόω
ἀνα-πτερόω, beflügeln, so nur pass., ἀναπτερούμενος, wieder mit Flügeln versehen, Plat. Phaedr. 249 d; häufiger übertr., aufrichten, κρατὶ ἐϑείρας ὀρϑίους ἀνεπτέρωκα Eur. Hel. 633, ich habe das Haar emporgesträubt; bes. aufregen, von leidenschaftlichen Gemüthsbewegungen, Her. verführen, 2, 115; ἀναπτεροῦν τινα λόγοις Ar. Av. 149; ἀναπτεροῦτε σῶμα, »beschwingt mit Muth den Leib«, Lys. 669; φόβος μ' ἀναπτεροῖ Eur. Suppl. 100 u. öfter; vgl. Or. 876; Plat. Phaedr. 255 c; pass., in leidenschaftlicher Spannung, Erwartung sein, Aesch. Ch. 227; Xen. Hell. 3, 4, 2; ἀναπτερωϑεὶς ὑπό τινος, aufgeregt, 3, 1, 11 ( Suid. ἐλπίσι χρησταῖς ᾔρετο). Man vgl. die Stellen bei Ar. Av. 433. 1439. 1445, die ein Wortspiel enthalten, u. ἀνεπτερῶσϑαι τὴν ψυχήν Cratin. B. A. 398, ἀνασεσοβῆσϑαι erkl.; πρὸς τὴν ἐλπίδα, sich zur Hoffnung begeistert fühlen, Plut. Sert. 24.
-
107 ἀνα-τείνω
ἀνα-τείνω (s. τείνω), 1) in die Höhe strecken, emporhalten, σκέλη Ar. Av. 1 254; ἄντεινον Ach. 731; χεῖρα, als Zeichen der Beistimmung, die gew. Form der Abstimmung, Xen. An. 3, 2, 9 u. öfter; beim Schwur, πρὸς τὸν οὐρανόν Cyr. 6, 1, 4; ἀνατεταμένος τὴν μάχαιραν ὡς παίσων, mit gezogenem Schwerte, 4, 1, 3; übtr., τὴν ψυχήν, den Geist erheben, spannen, Tim. Lex. Plat. und Sp.; ψυχῆς ὄμμα Philo; πάντας ἀνατείνας, alle gespannt habend, Plut. discr. am. et ad. 26. – 2) ausstrecken, ausdehnen, τὰ κέρατα, des Heeres, Xen. Cyr. 7, 1, 6; vgl. Pol. 1, 27; ἀετὸς ἀνατεταμένος, ein Adler mit ausgebreiteten Flügeln, Cyr. 7, 1, 16; ἑαυτὸν ἐπί τινι, stolz sein auf etwas, Luc. D. Mart. 10, 9. Dah. bes. med., ἀνατείνασϑαί τινι, drohen, τινὶ φοβερόν τι Dcm. 19, 153; Pol. 4, 82 u. öfter; φόβον τινί 2, 52; ἀπειλάς Diod. 14, 3; ἀναταϑεὶς φόβον τοῦτον Pol. 32, 21, 13; aber ἀνατείνασϑαι ἀρχήν, ein Amt haben, Plut. Cleom. 10; ὠτὸς ἀνατείνεσϑαι, an den Ohren gezupft werden, Plut. Cat mai. 20. – 3) Intrauf., sich hinauf erstrecken, πέδιλα εἰς γόνυ ἀνατείνοντα Her. 7, 67; λόφος ἀνατείνων ἐς ὕψος ἱκανόν, auch bloß ἱκανόν, Pol. 18, 5. 11, 5, wofür er 9, 21, 10 οἰκίαι εἰς ὕψος ἀνατεταμέναι sagt; auch sich hin erstrecken, Pol. ἐς τὸ πέλαγος 1, 27; oft Plut. – 4) ἀνάτεινον, bei Arrian., enthalte dich der Speise, faste.
-
108 ὁρμή
ὁρμή, ἡ (ΟΡ), heftiger Andrang, Angriff, Anfall; eines Kämpfers, Il. 9, 355; eines wilden Thieres, 11, 119; ἔγχεος ὁρμή, der Andrang, die Gewalt des geschleuderten Speeres, 5, 118; Hes. Sc. 365. 456; πυρὸς ὁρμή, die Gewalt des Feuers, Il. 11, 157; κύματος ὁρμή, der Wogenandrang, Od. 5, 320; ἔχω γονάτων ἐλαφρὸν ὁρμάν, d. i. ich kann schnell laufen, Pind. N. 5, 20; μαινομένᾳ ξὺν ὁρμᾷ, Soph. Ant. 135, von dem Angriffe des Kapaneus; καϑ' ὁρμὴν δρᾶν, mit einem Anlauf, bereitwillig, Phil. 562; πυρός, ποδός, Eur. Troad. 1081 El. 112; übh. der Anschlag, das Unternehmen, Soph. El. 1502, Schol. erkl. ἐπιχείρησις; Eur. ὁρμὴν ἂν λάβοις τῶν ἐμῶν βουλευμάτων, Suppl. 1050; der Angriff im Kriege, Her. 1, 11; der Aufbruch zum Marsch, Xen. An. 2, 1, 3; der Zug selbst, οὐκ ᾔδει τὴν ἐπὶ βασιλέα ὁρμήν, 3, 1, 10; Folgde, wie Pol. – Der innere Drang, Antrieb, Eifer, ἐπεὶ δαιμονίη τις γίγνεται ὁρμή, Her. 7, 18; ἐπὶ μείζω τις αὐτὸν ἄγοι ὁρμὴ ϑειοτέρα, Plat. Phaedr. 279 a; καλὴ καὶ ϑεία ἡ ὁρμὴ ἣν ὁρμᾷς ἐπὶ τοὺς λόγους, Parmen. 135 d; ἐναντίαν ὁρμὴν ὁρμηϑείς, Polit. 273 a; ὁρμη ἐπιπίπτει τινί c. inf., Thuc. 4, 4; εἰς τοῦ τὰ δέοντα ποιεῖν ὁρμὴν προτρέψαι, Jem. Luft machen, seine Pflicht zu thun, Dem. 18, 246, wie Pol. sagt ὁρμὴν παραστῆσαί τινι εἰς τὸ ποιεῖν τι, für »Einen zu dem Entschluß bewegen, Etwas zu thun«, 2, 48, 5; ἐνέπεσέ τις ὁρμή τινι, es kam ihn die Luft an, 35, 5, 1; auch der Anfang, ἐξ ἄλλης ὁρμῆς, von Neuem, 28, 29, 8; Sp., κατακοσμήσω τὴν ψυχὴν ὁρμῇ πρὸς τὰ σεμνότατα, Luc. Somn. 10; oft bei Plut.
-
109 ἐπ-άρδω
ἐπ-άρδω, bewässern, benetzen, Tim. Locr. 102 b; Arr. An. 4, 6, 11 ὁ ποταμὸς τὴν χώραν; übertr., ἀρεταῖς τὴν ψυχήν Luc. Gymn. 26.
-
110 ἀφίημι
+ V 30-28-7-22-51=138 Gn 4,13; 18,26; 20,6; 35,18; 42,33to acquit, to forgive [τινα] Gn 4,13; id. [τινί τι] Gn 50,17; to leave unpunished, to spare [τι] Gn 18,26; to permit, to suffer [τινα +inf.] Gn 20,6; to leave [τινα] Gn 42,33; to send away Ex 22,4; to remit (a debt) [τι] Dt 15,2; to leave sb alone, in peace [τινα] 2 Kgs 4,27; to set free [τινα ἀπό τινος] 2 Chr 10,4; to take away [τι ἀπό τινος] 2 Chr 10,10; to neglect [abs.] Prv 4,13; to abandon [τι] Is 32,14; ἀφειμένος free (left in peace) 1 Mc 10,31ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἀφιέναι αὐτὴν τὴν ψυχήν it happened as she gave up the ghost or as she died Gn 35,18; ἀφῆκεν φωνὴν μετὰ κλαυθμοῦ he uttered a weeping sound, he burst out crying Gn 45,2; ἀφῆκεν τὴν ἅβραν αὐτῆς ἐλευθέραν she set her favourite slave free Jdt 16,23; ἐν γραφῇ ἀφῆκα I left in writingSir 39,32; ἀφιέναι τοὺς υἱοὺς ἀπεριτμήτους that they should leave their children uncircumcised 1 Mc 1,48; ἀφήσομεν ὑμῖν ἀφέματα πολλά we shall grant you many immunities 1 Mc 10,28→ NIDNTT; TWNT -
111 βρέχω
A , al., ([etym.] ἀπο-) Gal.6.591, etc.: [tense] aor.ἔβρεξα Hp.Mul.1.78
, Pl.Phdr. 254c, X.An.4.3.12, etc.:—[voice] Pass., [tense] fut.βρᾰχήσομαι LXX Is.34.3
: [tense] aor. , X.An.1.4.17, etc.: [tense] aor. 2 ἐβράχην [ᾰ] Hp.Mul.1.80, Arist.Pr. 906b26, Sotion p.190 W., Gal.6.270, Anacreont.31.26; but (ii A. D.), Wilcken Chr.341.6 (ii A. D.): [tense] pf.βέβρεγμαι Pi.O.6.55
, Hp.Acut.(Sp.) 47:— wet, of persons walking through water,τὸ γόνυ Hdt.1.189
;τοὺς πόδας Pl.Phdr. 229a
; steep in water, Hp.VM 3;ἐν οἴνῳ Id.Fract.29
; β. χρυσέαις νιφάδεσσι πόλιν shower wealth upon it, Pi.O.7.34;δακρύοισιν ἔβρεξαν ὅλον τάφον IG14.1422
;β. ἐν δάκρυσι τὴν στρωμνήν LXX Ps.6.7
, cf. 77(78).27:—[voice] Pass., get wet,βρεχόμενοι πρὸς τὸν ὀμφαλόν X.An.4.5.2
; βρέχεσθαι ἐν ὕδατι to be bathed in sweat or drench themselves, Hdt.3.104 (soἱδρῶτι β. τὴν ψυχήν Pl.Phdr. 254c
); βεβρεγμένος filled with water, opp. διερός, Arist.GC 330a17; of sponges, Id.Mete. 386b5;ἄλφιτα β. ἐν ὕδατι Hp.Mul.2.110
; to be rained upon, Plb.16.12.3;ὄμβροις Str. 15.1.13
; esp. in Egypt of the inundation of the Nile,τὰ βρεχέντα πεδία PFlor.331.6
(ii A. D.); ἡ βεβρεγμένη (sc. γῆ) PTeb.71.2 (ii B. C.), OGI669.57 (i A. D.);γῆ οὐ βρεχομένη LXX Ez.22.24
:—but also intr. in [voice] Act., to be inundated, PPetr.3p.119 (iii B. C.), PTeb.106.19 (ii B. C.): metaph., ἀκτῖσι βεβρεγμένος steeped, bathed in light, Pi.O. 6.55;σιγᾷ βρέχεσθαι Id.Fr. 240
; of hard drinkers,μέθῃ βρεχθείς E.El. 326
; βεβρεγμένος tipsy, Eub.126.II rain, send rain, Ev. Matt.5.45;Ζεὺς ἔβρεχε POxy.1482.6
(ii A. D.): c. acc.,ἔβρεξε Κύριος χάλαζαν LXX Ex.9.23
; θεῖον ib.Ge.19.24, cf. Ev.Luc.17.29; ἄρτους Al.Ex.16.4.2 impers., βρέχει it rains, Telecl.54, Ep.Jac.5.17;ὅταν βρέχῃ Arr.Epict.1.6.26
; alsoἵνα ὑετὸς βρέχῃ Apoc.11.6
. -
112 δαίμων
A (lyr.),δαῖμον Theoc.2.11
, ὁ, ἡ, god, goddess, of individual gods or goddesses, Il.1.222, 3.420, etc.;δαίμονι ἶσος 5.438
; ἐμίσγετο δαίμονι δαίμων, of Φιλίη and Νεῖκος, Emp. 59.1 :—but more freq. of the Divine power (while θεός denotes a God in person), the Deity, cf. Od.3.27; πρὸς δαίμονα against the Divine power, Il.17.98; σὺν δαίμονι by its grace, 11.792; κατὰ δαίμονα, almost, = τύχῃ, by chance, Hdt.1.111;τύχᾳ δαίμονος Pi.O.8.67
; ἄμαχος δ., i. e. Destiny, B.15.23: in pl., ὅτι δαίμονες θέλωσιν, what the Gods ordain, Id.16.117;ταῦτα δ' ἐν τῷ δ. S. OC 1443
;ἡ τύχη καὶ ὁ δ. Lys. 13.63
, cf.Aeschin.3.111;κατὰ δαίμονα καὶ συντυχίαν Ar.Av. 544
.2 the power controlling the destiny of individuals: hence, one's lot or forlune,δτυγερὸς δέ οἱ ἔχραε δ. Od.5.396
, cf. 10.64;δαίμονος αἶσα κακή 11.61
; δαίμονα δώσω I will deal thee fate, i.e. kill thee, I1.8.166; freq. in Trag. of good or ill fortune,ὅταν ὁ δ. εὐροῇ A.Pers. 601
;δ. ἀσινής Id.Ag. 1342
(lyr.); ;γενναῖος πλὴν τοῦ δαίμονος S.OC76
;δαίμονος σκληρότης Antipho 3.3.4
;τὸν οἴακα στρέφει δ. ἑκάστψ Anaxandr.4.6
; personified as the good or evil genius of a family or person,δ. τῷπλεισθενιδῶν A.Ag. 1569
, cf. S.OT 1194 (lyr.);ὁ ἑκάστου δ. Pl.Phd. 107d
, cf. PMag.Lond.121.505, Iamb.Myst.9.1;ὁ δ. ὁ τὴν ἡμετέραν μοῖραν λελογχώς Lys.2.78
;ἅπαντι δ. ἀνδρι συμπαρίσταται εὐθὺς γενομένῳ μυσταγωγὸς τοῦ βίου Men.16.2
D.;δ. ἀλάστορες Id.8D.
;ὁ μέγας [τοῦ Καίσαρος] δ. Plu.Caes.69
; ὁ σὸς δ. κακός ibid.;ὁ βασιλέως δ. Id.Art.15
;ἦθος ἀνθρώπῳ δ. Heraclit.119
;Ξενοκράτης φησὶ τὴν ψυχὴν ἑκάστου εἶναι δ. Arist.Top. 112a37
.II δαίμονες, οἱ, souls of men of the golden age, acting as tutelary deities, Hes.Op. 122, Thgn.1348, Phoc.15, Emp.115.5, etc.;θεῶν, δ., ἡρώων, τῶν ἐν Ἅιδου Pl.R. 392a
: less freq. in sg., ; τὸν τὲ δ. Δαρεῖον ἀγκαλεῖσθε, of the deified Darius, A.Pers. 620; νῦν δ' ἐστὶ μάκαιρα δ., of Alcestis, E.Alc. 1003 (lyr.), cf.IG12(5).305.5 ([place name] Paros): later, of departed souls, Luc.Luct.24; δαίμοσιν εὐσεβέσιν, = Dis Manibus, IG14.1683; so θεοὶ δ., ib.938, al.: also, ghost, Paus.6.6.8.2 generally, spiritual or semi-divine being inferior to the Gods, Plu.2.415a, al., Sallust.12, Dam.Pr. 183, etc.; esp. evil spirit, demon, Ev.Matt.8.31, J.AJ8.2.5;φαῦλοι δ. Alex.Aphr.Pr.2.46
; δαίμονος ἔσοδος εἰς τὸν ἄνθρωπον, Aret.SD1.4;πρᾶξις ἐκβάλλουσα δαίμονας PMag.Par.1227
.3 ἀγαθὸς δ. the Good Genius to whom a toast was drunk after dinner, Ar.V. 525, Nicostr.Com.20, D.S.4.3, Plu.2.655e, Philonid. ap. Ath.15.675b, Paus.9.39.5, IG12(3).436 ([place name] Thera), etc.; of Nero,ἀ. δ. τῆς οἰκουμένης OGI666.3
; of the Nile, ἀ. δ. ποταμός ib.672.7 (i A.D.); of the tutelary genius of individuals (supr. 1),ἀ. δ. Ποσειδωνίου SIG1044.9
(Halic.): pl., δαίμονες ἀ., = Lat. Di Manes, SIG 1246 ([place name] Mylasa): Astrol., ἀγαθός, κακός δ., names of celestial κλῆροι, Paul.Al.N.4, O.1, etc. (Less correctly written Ἀγαθοδαίμων, q.v.).B = δαήμων, knowing, δ. μάχης skilled in fight, Archil.3.4. (Pl. Cra. 398b, suggests this as the orig. sense; while others would write δαήμονες in Archil., and get rid of this sense altogether; cf. however αἵμων. More probably the Root of δαίμων ( deity) is δαίω to distribute destinies;; cf. Alcm.48.) -
113 διεσθίω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διεσθίω
-
114 εἰσοικίζω
A bring in as a dweller or settler, Plb.5.100.8 :—[voice] Med. and [voice] Pass., establish oneself or be established in,ἐσοικισθέντων ἐς τοὺς Αἰθίοπας Hdt.2.30
;ἐς τὴν Κρήτην Id.7.171
;εἰς τὸ ἐργαστήριον Aeschin.1.124
: c. acc.,εἰσοικίσασθαι χώραν Plu.Sol. 7
: abs., -σαμένου τοῦ ἑσμοῦ Gp.15.4.2
;βίᾳ εἰσῳκισμένοι Aristid.Or. 26(14).29
;οἱ ὑπὸ σοῦ εἰσοικισθησόμενοι τῷ οἴκῳ POxy.1641.4
(i A.D.) : metaph., make oneself at home, ;λιμὸς εἰσοικίζεται Men.841
: c. acc.,Κυδίππην κρυμὸς ἐσῳκίσατο Call.Aet.3.1.19
: c. dat., ἐμὸς αἰὼν κύμασιν αἰθυίης μᾶλλον ἐσῳκίσατο Id.Fr.III ; but, take to oneself, give entrance to,τὴν ψυχήν Porph.Gaur.3.5
; γυναῖκα take to wife, Just.Nov.18.11;ψυχῆς εἰσοικισθείσης Plot.5.1.2
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εἰσοικίζω
-
115 ζημιόω
A- ώσω Lys.1.48
: [tense] aor. 1 , Th.2.65, etc.: [tense] pf.ἐζημίωκα D.21.49
:—[voice] Pass., [tense] fut.ζημιωθήσομαι Lys.29.4
, Is.10.16, X.Mem.3.9.12; more freq. [voice] Med. ζημιώσομαι in pass. sense, Hdt. 7.39, And.1.72, Th.3.40, Isoc.18.37, D.1.27, Arist.Pol. 1320a10: [tense] aor. , Isoc.15.160: [tense] pf.ἐζημίωμαι Din.3.16
, Arist.Rh. 1372b8:— cause loss or do damage to, penalize,πόλιν Lys.30.25
; τοσαύτας ἡμέρας ζημιοῦν τινα to cause one the loss of.., Ael.VH3.23: c. Adj. neut.,μηδὲν μηδένα Pl.Lg. 846a
;οὐδὲν ζ. τὸ κοινόν Isoc.6.5
; πλείω ζ. σαυτὸν ἤ .. X.Cyr.3.1.30:—[voice] Pass., μεγάλα ζημιώσεται will suffer great losses, Th.3.40; : abs., Id.Grg. 490c.II fine, mulct in a sum of money, c. dat. rei,ζ. τινὰ χιλίῃσι δραχμῇσι Hdt.6.21
, cf. 136;χρήμασιν Th.2.65
;μναῖς τρισί Pl.Lg. 936a
; alsoζ. τινὰ ἕως τριάκοντα μνᾶς Lycurg.Fr.40
(dub. l.); τινά τινος deprive of.., Lyd.Mag.2.19:—[voice] Pass., to be fined or amerced in a thing, c. dat. rei, ;δραχμῇ τῆς ἡμέρας Pl.Lg.
766d; μέχρι τοσούτου ib. 855b: also, c.acc.rei, ταῦτα ib. 774b;ζ. τριάκοντα λίτρας Arist.Fr. 476
; suffer financial loss, PFlor. 142.8 (iii A.D.): hence metaph., τοῦ ἑνὸς τοῦ περιέχεαι μάλιστα τῇ ψυχῇ ζημιώς εαι wilt lose, Hdt.7.39;τὴν ψυχὴν αὐτοῦ Ev.Matt.16.26
;ἑαυτόν Ev.Luc. 9.25
;τὰ κέρατα Ael.NA10.1
.2 generally, punish,τὴν θάλασσαν Hdt.7.35
;σφέας Id.9.77
;τινὰ θανάτῳ Id.3.27
; τινὰ φυγῇ, πληγαῖς, Th.4.65, 8.74:—[voice] Pass.,ζημιοῦσθαι ζημίαις ἐσχάταις Lys.31.26
; , PTeb.5.92 (ii B.C.);θανάτῳ καὶ πᾶσι τοῖς ἐσχάτοις Pl.Plt. 297e
;χρήμασιν καὶ ἀτιμία Id.Lg. 721b
. -
116 καθαρός
κᾰθᾰρ-ός, ά, όν, [dialect] Dor. [full] καθαρός Tab.Heracl.1.103, Orph.Fr. 32c.1, [dialect] Aeol. [pref] κόθ- Alc.Supp.7.3; cf. ἀνακαθαίρω, κάθαρσις:1 physically clean, spotless (not in Il.),εἵματα Od.6.61
, Archil.12, cf. E.Cyc.35, 562, etc.; of persons, cleanly,κ. περὶ ἐσθῆτα Arist.VV 1250b28
, cf.Rh. 1416a23 (nisi leg. καθάριος).2 clear of admixture, clear, pure, esp. of water, ;κ. ὕδατα E. Hipp. 209
(anap.);ὕδωρ κ. ζῶν LXXNu.5.17
; (anap.);κ. καὶ διαφανῆ ὑδάτια Pl.Phdr. 229b
;οὖρον Hp.Epid.1.3
; ; κ. φάος, φέγγος, Pi.P.6.14, 9.90;πνεῦμα κ. οὐρανοῦ E.Hel. 867
;κ. ἄρτος Hdt.2.40
; of white bread, Wilcken Chr. 30i17 (iii/ii B.C.), LXXJu.10.5, Gal.6.482, 19.137; ἄλευρον κ. Diocl.Fr.139; χρυσίον, ἀργύριον -ώτατον, Hdt.4.166, cf. Theoc.15.36, Ph.1.190, etc.;σῖτος X.Oec.18.8
;σῖτος κ. ἀπὸ πάντων PHib.1.84
(a).6 (iv/iii B.C.): freq. of grain, winnowed,πυρὸς κ. ἄδολος POxy.1124.11
(i A.D.), cf. PTeb.93.36 (ii B.C.), etc.; of metals, etc.,σίδηρος Sammelb.4481.13
(v A.D.), etc.; ἀρωμάτων, καθαρῶν, λαχάνων, dub. sens. in PLond.2.429.6 (iv A.D.);ἄκρατος καὶ κ. νοῦς X.Cyr.8.7.30
; ; ; of feelings, unmixed,μῖσος τῆς ἀλλοτρίας φύσεως Pl.Mx. 245d
, cf. Thgn.89; serene, (lyr.).3 clear of objects, free, ἐν καθαρῷ (sc. τόπῳ ) in an open space,ἐν κ., ὅθι δὴ νεκύων διεφαίνετο χῶρος Il.8.491
;ἐν κ., ὅθι κύματ' ἐπ' ἠϊόνος κλύζεσκον 23.61
, cf. Ph.2.535 ([comp] Sup.); πάξαις Ἄλτιν ἐν κ. in a clearing, Pi.O.10 (11).45; ἐν κ. βῆναι to leave the way clear, S.OC 1575 (lyr.); ἐν τῷ κ. οἰκεῖν live in the clear sunshine, Pl.R. 520d; διὰ καθαροῦ ῥέειν, of a river whose course is clear and open, Hdt.1.202: with Subst., κελεύθῳ ἐν κ. Pi.O.6.23; χῶρος κ. Hdt.1.132;ἐν κ. λειμῶνι Theoc.26.5
; ἐν ἡλίῳ κ. in the open sun, opp. σκιά, Pl.Phdr. 239c; ὥς σφι τὸ ἐμποδὼν ἐγεγόνεε κ. was cleared away, Hdt.7.183; κ. ποιεῖσθαι τὰς ἀρκυστασίας set up the nets in open ground, X.Cyn.6.6; freq. of land, free from weeds, etc., παραδώσω τὸν κλῆρον κ. ἀπὸ θρύου καλάμου ἀγρώστεως κτλ. PTeb.105.59 (ii B.C.);παραδώσω τὰς ἀρούρας κ. ὡς ἔλαβον BGU1018.25
(iii A.D.): c. gen., γλῶσσα καθαρὴ τῶν σημηΐων clear of the marks, Hdt.2.38; καθαρὸν τῶν προβόλων, of a fort, Arr.An.2.21.7; of documents, free from mistakes, POxy.1277.13 (iii A.D.); χειρόγραφον κ. ἀπὸ ἐπιγραφῆς καὶ ἀλείφαδος free from interlineation and erasure, PLond.2.178.13 (ii A.D.).b metaph., free, clear of debt, liability, etc.,κ. ἀπὸ δημοσίων καὶ παντὸς εἴδους BGU197.14
(i A.D.); κ. ἀπό τε ὀφειλῆς καὶ ὑποθήκης καὶ παντὸς διεγγυήματος ib.112.11 (i A.D.);γῆ κ. ἀπὸ γεωργίας βασιλικῆς POxy. 633
(ii A.D.); καθαρὰ ποιῆσαι to give a discharge, PAvrom. 1 A22; in moral sense, free from pollution, καθαρῷ θανάτῳ an honourable death, Od.22.462;θάνατον οὐ κ., τὸν δι' ἀγχόνης Ph.2.491
;ψυχαὶ ἀρηΐφατοι καθαρώτεραι ἢ ἐνὶ νούσοις Heraclit.136
; freq. free from guilt or defilement, pure, (anap.);καθαρὸς χεῖρας Hdt.1.35
, Antipho5.11, And.1.95;κ. παρέχειν τινὰ κατὰ τὸ σῶμα καὶ κατὰ τὴν ψυχήν Pl.Cra. 405b
; ἔρχομαι ἐκ κοθαρῶν κοθαρά OrphFr.32c.1,al.; of ceremonial purity, καθαρὰ καὶ ἁγνή εἰμι ἀπό τε τῶν ἄλλων τῶν οὐ καθαρευόντων καὶ ἀπ' ἀνδρὸς συνουσίας Jusj. ap. D.59.78, cf. UPZ78.28 (ii B.C.), LXXNu.8.7,al.; (ii B.C.); esp. of persons purified after pollution, ἱκέτης προσῆλθες κ. A.Eu. 474, cf. S.OC 548, etc.; also of things, βωμοί, θύματα, δόμος, μέλαθρα, A.Supp. 654 (lyr.), E. IT 1163, 1231 (troch.), 693: c. gen., clear of or from..,κ. ἐγκλημάτων Antipho 2.4.11
; ἀδικίας, κακῶν, Pl.R. 496d, Cra. 404a;ὁ τῶν κακῶν κ. τόπος Id.Tht. 177a
;κ. τὰς χεῖρας φόνου Id.Lg. 864e
;Κόρινθον.. ἀποδεῖξαι τῶν μιαιφόνων καθαράν X.HG4.4.6
;κ. εἰμι ἀπὸ τοῦ αἵματος πάντων Act.Ap.20.26
, cf. D.C.37.24;κ. ἀπὸ ὅρκου LXXGe.24.8
; ceremonially pure, of food,ὄσπριον Hdt.2.37
; of victims, LXXGe.7.2,al., PGen.32.9 (ii A.D.), etc.; κ. ἡμέραι, opp. ἀποφράδες, Pl.Lg. 800d.4 of birth, pure, genuine,σπέρμα θεοῦ Pi.P.3.15
; πόλις E. Ion 673; τῶν Ἀθηναίων ὅπερ ἐστράτευε καθαρὸν ἐξῆλθε, i.e. were citizens of pure blood, Th.5.8; οἱ τῷ γένει μὴ κ. Arist.Ath.13.5; κ. ἀστοί Sch.Ar.Ach. 506; καθαρόν a real, genuine saying, Ar.V. 1015; κ. Τίμων a Timon pure and simple, Id.Av. 1549;κ. δοῦλος Antiph.9
(glossed by ἀπηκριβωμένος, AB105); ζημία κ., of a person, Alciphro 3.21.5 of language, pure, ὀνόματα, λέξις, D.H.Comp.1, 3;διάλεκτος Id.Dem.5
; so of writers, [Λυσίας] κ. τὴν ἑρμηνείαν Id.Lys.2
; [Ξενοφῶν] κ. τοῖς ὀνόμασι Id.Pomp.4
; also, clear, simple, σεμνὸς καὶ κ. Jul.Or.2.77a.b Gramm., preceded by a vowel, pure, D.T. 635.10, 639.5, Hdn.Gr.2.930, al.; containing a 'pure' syllable, ib. 928.6 without blemish, sound, ὁ κ. στρατός, τὸ κ. τοῦ στρατοῦ, the sound portion of the army, Hdt.1.211,4.135; v. supr. 4.7 clear, exact, ἂν κ. ὦσιν αἱ ψῆφοι if the accounts are exactly balanced, D.18.227 (sed cf.καθαιρέω 11.5
).II Adv. purely,ἁγνῶς καὶ καθαρῶς h.Ap. 121
, Hes.Op. 337: [comp] Comp.- ωτέρως Porph.Abst.2.44
.2 of birth,κ. γεγονέναι Hdt.1.147
;αἱ κ. Ἑλληνίδες Sor.1.112
, cf.Luc.Rh. Pr.24.3 with clean hands, honestly, σὺν δίκῃ.. καὶ κ. Thgn.198; δικαίως καὶ κ. D.9.62;κ. τε καὶ μετρίως τὸν βίον διεξελθεῖν Pl.Phd. 108c
.4 clearly, plainly, , cf. E.Rh.35 (anap.);λέξις κ. καὶ ἀκριβῶς ἔχουσα Isoc.5.4
;κ. γνῶναι Ar.V. 1045
, Pl.Phd. 66e; εἴσεσθαι ibid.;καθαρώτατα ἀποδεῖξαι Id.Cra. 426b
.5 of language, purely, correctly,- ώτερον διαλέγεσθαι Plu.2.1116e
, cf. Luc.Im.15.6 entirely, Ar.Av. 591;κ. τις ὢν ἀόργητος Phld.Ir.p.71
W.;κ. ἐς ἐφήβους τελεῖν D.C.36.25
, cf. Cod.Just.1.4.34.9: [comp] Sup. - ώτατα in its purest form, Phld.Piet.66.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καθαρός
-
117 κάθαρσις
A cleansing from guilt or defilement, purification, Hdt.1.35, Pl.Cra. 405a, etc.;κάθαρσις.. τὸ χωρίζειν ὅτι μάλιστα ἀπὸ τοῦ σώματος τὴν ψυχήν Id.Phd. 67c
, cf. Sph. 227c (pl.); cleansing of the universe by fire, Zeno and Chrysipp.Stoic.2.184; cleansing of food by or before cooking, Diocl. Fr.138.2 clarification,φυσικῶν προβλημάτων Epicur.Ep.2p.36U.
; καθάρσεως δεῖται needs explanation, Phld.Lib.p.22O.II Medic., clearing off of morbid humours, etc., evacuation, whether natural or by the use of medicines (cf. Gal.17(2).358), Hp.Aph. 5.36, cf. Acut. (Sp.) 31, etc.; ἰατρικὴ κ. Pl.Lg. 628d; καθάρσεις, the menses in women, Hp.Aph.5.60;καθάρσεις καταμηνίων Arist. HA 572b29
; so κάθαρσις alone, Id.GA 775b5;κ. μετὰ τόκον Hp.
Aër. 7; ἡ ἐν τοῖς τόκοις κ. Arist.HA 574b4;κ. αἵματος αὐτομάτη μοι.. συνέβη D.54.12
.b τραγῳδία.. δι' ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κ. Arist.Po. 1449b28, cf. Pol. 1341b38.IV winnowing of grain, in pl., PTeb.92.10 (ii B.C.);κ. πυροῦ PRyl.71.9
(i B.C.);τοῦ καρποῦ Ph.2.57
(sg.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κάθαρσις
-
118 καθηλόω
A nail on,παραβλήματα κατηλῶσαι IG22.1604.31
(iv B.C.);τι πρός τι Plu.Alex.24
;περί τι Apollod.1.9.1
, cf. IG22.463.79, 1668.57;οἷον κ. τὴν ψυχὴν πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν Porph. Abst.1.38
:—[voice] Pass., κλῖμαξ σανίσι καθηλωμένη with boards nailed thereto, Plb.1.22.5, cf. Apollod.Poliorc.189.5;καθηλωθήσεται σύριγξι καμαρικαῖς Ath.Mech.36.5
; λεπίδες καθηλωμέναι nailed on, D.S.20.91, cf. Orib.49.4.51;Χάλκωμα συμμαχίας.. ἐν Καπετωλίῳ κατηλωθῆναι IG 12(3).173.7
(Astypalaea, ii B.C.).II by confusion of Hebr. sāmar 'bristled' with sāmar, imper. sèmōr 'nail thou',καθήλωσον ἐκ τοῦ φόβου σου τὰς σάρκας μου LXXPs.118(119).120
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καθηλόω
-
119 κανονίζω
A measure or judge by rule, Longin.16.4; measure, regulate,τὰς πράξεις ἡδονῇ καὶ λύπῃ Arist.EN 1105a3
, cf. S.E.M.7.158;τῇ πείρᾳ τὴν ἐνέργειάν τινος Dsc.Praef.2
;τὴν ψυχήν Procl.Par.Ptol. 16
:—[voice] Pass., πάντα κεκανόνισται πρὸς δικαιοσύνην Aristeas 168;ἡδονῇ κανονιζόμενον Phld.Po.5.25
; τοῖσιν [ τοῖς πλάνησι]κανονίζεται αἰών App.Anth.3.147
( Theon or Hermes).III Gramm., κανονίζεται the rule is.., A.D. Pron.21.20: generally, Heliod. ap. Orib.46.9.4.2 [voice] Act., conjugate, give the paradigm of a verb, Sch.E.Hec. 1293:—[voice] Pass., Sch.Opp. H.1.259, etc.; to be parsed as.., εἰς ἀόριστον Sch.E.Ph. 1188.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κανονίζω
-
120 καταβαπτίζω
A dip, drown, of wine,κ. τὴν ζωτικὴν δύναμιν Alex.Aphr.Pr.1.17
;τὴν ψυχήν Ach.Tat.1.3
:—[voice] Pass., to be submerged, overwhelmed,ὑπὸ τῆς ὑγρότητος Steph.in Gal.1.278D.
;καταβαπτισθήσεταί μοι τὸ ζῆν Alciphr. 2.3
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταβαπτίζω
См. также в других словарях:
ДУША — [греч. ψυχή], вместе с телом образует состав человека (см. статьи Дихотомизм, Антропология), будучи при этом самостоятельным началом; Д. человека заключает образ Божий (по мнению одних отцов Церкви; по мнению других образ Божий заключен во всем… … Православная энциклопедия
Differences between codices Sinaiticus and Vaticanus — Codex Sinaiticus and Codex Vaticanus, two of great uncial codices, representatives of the Alexandrian text type, are considered excellent manuscript witnesses of the text of the New Testament. Most critical editions of the Greek New Testament… … Wikipedia
ВАСИЛИЙ ВЕЛИКИЙ — [греч. Βασίλειος ὁ Μέγας] (329/30, г. Кесария Каппадокийская (совр. Кайсери, Турция) или г. Неокесария Понтийская (совр. Никсар, Турция) 1.01.379, г. Кесария Каппадокийская), свт. (пам. 1 янв., 30 янв. в Соборе 3 вселенских учителей и святителей; … Православная энциклопедия
Papyrus 19 — Manuskripte des Neuen Testaments Papyri • Unziale • Minuskeln • Lektionare Papyrus 19 Name Oxyrhynchus Papyri 1170 Text Matthäusevangelium 10 11 † … Deutsch Wikipedia
συναγωνισμός — Λέγεται και ανταγωνισμός. Στην οικονομία χαρακτηρίζει μια κατάσταση της αγοράς. Λέγεται τέλειος σ. μια ιδανική κατάσταση της αγοράς, που χαρακτηρίζεται από τις εξής προϋποθέσεις: αν η προσφορά και η ζήτηση ενός εμπορεύματος γίνονται από πολλά… … Dictionary of Greek
Locutions Et Expressions Grecques — Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω Α … Wikipédia en Français
Locutions et expressions Grecques — Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω Α … Wikipédia en Français
Locutions et expressions grecques — Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω Α … Wikipédia en Français
στρέφω — ΝΜΑ, και δωρ. τ. στράφω και αιολ. τ. στροφῶ, άω και δ. αν. στρόφω Α 1. (αμτβ.) μετακινούμαι επί τόπου αλλάζοντας μέτωπο ή καθώς κινούμαι αλλάζω κατεύθυνση (α. «έστρεψε λίγο αριστερά προκειμένου να τόν δει» β. «λίγο πιο κάτω έστριψε στον διπλανό… … Dictionary of Greek
Codex Sinaiticus — New Testament manuscripts papyri • uncials • minuscules • lectionaries Uncial 01 Book of Esther … Wikipedia
ίστημι — ἵστημι (ΑΜ) 1. τοποθετώ όρθιο κάτι, στήνω («ἔγχος μέν ῥ ἔστησε φέρων πρὸς κίονα» Ομ. Ιλ.) 2. (για ανδριάντες, οικοδομές, τρόπαια) ιδρύω, εγείρω («ἔστησε τρόπαια») μσν. (το μέσ.) ἵσταμαι 1. είμαι όρθιος, στέκομαι 2. (για οικοδομήματα) υψώνομαι,… … Dictionary of Greek
