-
1 τελευταῖος
1 final [Ἄβδ]ηρε, καὶ στ[ρατὸν] ἱπποχάρμαν πολέμῳ τελευ[ταί]ῳ προβιβάζοις Pae. 2.105
-
2 τηλύγετος
τηλύγετος [ῠ], η, ον, old [dialect] Ep. epith. of children, of uncertain origin and sense; sts. clearly ofA a darling son, petted child, ἀλλ' οὐκ Ἰδομενῆα φόβος λάβε, τηλύγετον ὥς, Il.13.470;τίσω δέ μιν ἶσον Ὀρέστῃ, ὅς μοι τ. τρέφεται θαλίῃ ἔνι πολλῇ 9.143
, cf. 285; so of an only son, ὡς.. πατὴρ ὃν παῖδα φιλήσῃ μοῦνον τηλύγετον ib. 482;ὅς οἱ τ. γένετο Od.4.11
;ὡς δὲ πατὴρ ὃν παῖδα.. ἀγαπάζῃ.. μοῦνον τηλύγετον 16.19
; son of one's old age,τ. οἱ υἱός.. ὀψίγονος τρέφεται h.Cer. 164
, cf. 283; also λιποῦσα παῖδά τε τηλυγέτην, of Hermione, the only daughter of Helen, Il.3.175; once of two sons, perh. twins,Φαίνοπος υἷε, ἄμφω τηλυγέτω 5.153
: so in later [dialect] Ep., A.R.1.719, Mosch. 4.79; of a wife, ([place name] Galatia): once in Trag.,τηλύγετον [χθονὸς] ἀπὸ πατρίδος E.IT 829
(lyr.), where it seems to mean τηλοῦ γεγονότα, born far away, far-distant, as it certainly does in Simm.1.1 τηλυγέτων.. Ὑπερβορέων ἀνὰ δῆμον; similarly, τηλυγέτ ων ἀποικιῶν· τῶν μακρὰν ἀπεχουσῶν, Hsch. (= Com.Adesp.1315). (The best of the ancient interpretations is latest-born, i.e. after whom no more are born (= ὁ τῆς γονῆς τέλος ἔχων, μεθ' ὃν ἕτερος οὐ γίνεται, Sch.TIl.9.482), including only children, these being the best-beloved. The word was prob. thought to be derived from τέλος ( τελευ-τή, cf. Orion in Et.Gud.616.37 ) and γίγνομαι; but this presents difficulties, and the sense petted, well-beloved, may equally well be the primary one.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τηλύγετος
-
3 κελεύω
Grammatical information: v.Meaning: `urge, drive on, exhort, command' (Il.).Derivatives: Derivv. also from prefixcompp. (here not esp. noted): κέλευ(σ)μα `exhortation, command' (IA.), also `call of the κελευστής', from where Rom. LW [loanword], e. g. Ital. ciurma, Fr. chiourme `the total of rowers of a ship' (vgl. Kahane Byz.-Neugriech. Jbb. 15, 97), κελευσμός (IA.), κελευσμοσύνη (Hdt.), κέλευσις (Att.) `id.' (on the analogical - σ- in κέλευσμα s. Schwyzer 773 and 761); κελευστής "driver", i. e. `master of the rowers' (Att.; on the meaning Richardson Class. Quart. 37, 55ff.); κελευστικός `exhorting' (Att.). Lengthned ptc.: κελευτιόων, - όωντε (- άων, - άοντε) `driving on' (Ν 125, Μ 265), example uncertain, vgl. Schwyzer 732 w. n. 5.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: From κέλομαι `drive on, set in movement' with unexplained - ευ-, the same as in κέλευθος `road'? (on the meaning cf. Weg, be-wegen, and Luther Weltansicht und Geistesleben 28f.) and which may also occur in τελευ-τη. Improbable Fraenkel Mélanges Boisacq 1, 367ff.: κελεύω after κέλομαι for *κλεύω to *κλεῦσαι (to κλύω); gainst this Frisk GHÅ 56: 3, 8f.Page in Frisk: 1,816Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κελεύω
См. также в других словарях:
Televtagoras — TELEVTAGŎRAS, æ, Gr. Τελευ ταγόρας, ου, (⇒ Tab. XVII.) des Herkules Sohn, welchen er mit der Lysidice, des Thespius Tochter, zeugete. Apollod. l. III. c. 7. §. ult … Gründliches mythologisches Lexikon
σκωριομύκητες — Μύκητες που συγκροτούν την τάξη των ουρεδινωδών (βασιδιομύκητες) και οι οποίοι προκαλούν τις σοβαρές ασθένειες των φυτών, τις γνωστές ως σκωριάσεις. Ο κύκλος της ανάπτυξης των σ. είναι περίπλοκος: από τα τελευτοσπόρια, που σχηματίζονται στους… … Dictionary of Greek
