-
1 τίνυσθαι
τί̱νυσθαι, τίνυμαιpunish: pres inf mid -
2 τίνυμαι
τίνῠμαι, inf.A :—poet. for τίνομαι (v.τίνω 11
), punish, chastise, c. acc. pers., [Ζεὺς] τίνυται ὅς τις ἁμάρτῃ Od.13.214
;οἳ.. ἀνθρώπους τίνυσθον, ὅτις κ' ἐπίορκον ὀμόσσῃ Il.3.279
, cf. 19.260, Plu.Crass.21: c. acc. rei, λώβην τινύμενος chastising insolence, Od. 24.326.2 avenge, take vengeance for, (v.l.); αἵματος δίκαν, φόνον, E.Or. 323 (lyr.): abs., avenge oneself, Hdt.5.77.II [voice] Act., pay penalty, only in late writers, δίκας τιννύοντες Plu.Brut.33;Aδίκην τιννύς Olymp.Hist. p.455
D.; gen. pl. ἐκ-τιννύντων v.l. in D.S.16.29; ἐκ-τιννύω, = pendo, Gloss.; δίκας τιννύω, = pendo poenas, ib. [The [ per.] 1st syll. is prob.always long (even in E.Or. 323); the spellings ἀποτεινύτω (Crete, v B.C.), ἀποτειννυέτω (Avrom., i B.C.) (v. ἀποτίνυμι), and the form of the root ( τῐ-: τει-: ποι- (v. τίνω), never τῑ-, which belongs only to τίω ) show that the true spellings are τεινυ-, later τειννυ-, still later τῑννυ- with ι long by nature: the early forms ἀποτινυ[μεν (v. ἀποτίνυμι) , [τ]ινυμε[νο] GDI 5125 A 3 ([place name] Crete) remain unexplained: τίν[υ]σθαι is uncertain in IG12(9).1273 (p. viii) (Eretria, vi B.C.): perh. τῐνυ- existed as well as τεινυ-.]Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τίνυμαι
См. также в других словарях:
τίνυσθαι — τί̱νυσθαι , τίνυμαι punish pres inf mid … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τίνυμαι — ΜΑ και τίννυμαι και τείνυμαι και μτγν. ενεργ. τ. τιννύω Α τιμωρώ («τίνυται ὅστις ἁμάρτῃ», Ομ. Οδ.) αρχ. 1. παίρνω εκδίκηση, εκδικούμαι για κάτι 2. επιβάλλω ως ποινή, ως τιμωρία («δὶς τόσα τίνυσθαι», Ησίοδ.) 3. (με καλή σημ.) ανταποδίδω 4. (το… … Dictionary of Greek
