-
1 τέρμα
τέρμα, ατος, τό, 1) Ende, Gränze, Ziel; – a) das Ziel, um welches beim Wettfahren die Wagen nach links umbiegen mußten; dah. ἑλίσσειν περὶ τέρματα, στρέφειν, βάλλειν od. εὖ σχεϑέειν περὶ τέρμα, Il. 23, 309. 323. 333. 462. 466. – b) das Ziel, bis zu welchem die Wettrenner laufen mußten, Il. 23, 332. 358. 757; δωδεκάγναμπτον περὶ τέρμα δρόμου, Pind. O. 3, 33; u. übertr., δρόμου δ' ἔσωσας τῇ φύσει τὰ τέρματα, Soph. El. 678; τί τέρμα τόλμης καὶ ϑράσους γενήσεται, Eur. Hipp. 140. – c) das Malzeichen, durch welches beim Wettkampfe mit dem Diskos die Stelle bezeichnet wurde, wo ein Diskos niedergefallen war, Od. 8, 193. – 2) das äußerste Ende, z. B. des Laufes eines Flusses, Her. 4, 52; Εὐρώπης, 7, 54; πῆ ποτε μόχϑων χρὴ τέρματα τῶνδ' ἐπιτεῖλαι, Aesch. Prom. 100; ὡς ἂν τέρματ' ἐκμάϑῃς ὁδοῦ, 708, u. öfter; vgl. πολλῶν ἄκουσον τέρματ' αἰδοίων λόγων, Suppl. 450; jedes Aeußerste oder Höchste, Gipfel, τέρμ' ἀέϑλων, Pind. I. 3, 85; τέχνης, der höchste Gipfel, die Vollendung der Kunst; βίου, das Ziel, der Gipfel des Lebens, Alter, Tod, Soph. O. R. 1530; vgl. Xen. Lac. 10, 1 u. Plut. Philop. 18; auch ϑανάτου τέρμα, Eur. Hipp. 140; auch in sp. Prosa, wie Luc. Tim. 20. – 3) bes. die oberste Gewalt, die letzte, höchste Entscheidung, ϑεοὶ ἁπάντων τέρμ' ἔχοντες, die Götter, die über Alles die höchste Gewalt od. Entscheidung haben, Eur. Suppl. 615; τέρμα σωτηρίας ἔχειν, die Macht haben Heil zu verleihen, Or. 1343; τέρμα Κορίνϑου ἔχειν, die Obergewalt über Korinth haben, Simonds. 85; ϑεοί, οἳ φιλίης τέρματ' ἐμῆς ἔχετε, Diosc. 5 (XII, 170). – Auch adv. τέρμα, endlich, zuletzt, wie τέλος, Phocylid. 130.
-
2 τέρμα
τέρμα, ατος, τό (cp. τέρμων ‘boundary’; Hom. et al.; GDI 711; PFay 217 βίου τέρμα; Sb 5829, 12; 3 Km 7:32; Wsd 12:27; SibOr 3, 756) a position on a limit of extent, end, limit, boundary (Hdt. 7, 54 ἐπὶ τέρμα τ. Εὐρώπης γίνεσθαι; Philostrat., Vi. Apoll. 5, 4; En 106:8; Philo, Mos. 1, 2 τὰ τ. γῆς τέρματα; Jos., Bell. 7, 284; Tat. 20, 2) τὸ τέρμα τῆς δύσεως the farthest limits of the west 1 Cl 5:7 (the var. interpretations of the expr. are dealt w. by Dubowy [s.v. Σπανία] 17–79). On the question of Paul’s journey to Spain s. lit. s.v. Σπανία.—DELG s.v. τέρμα A. -
3 τέρμα
1 starting, finishing markδωδεκάγναμπτον περὶ τέρμα δρόμου O. 3.33
ἔστασεν γὰρ ἅπαντα χορὸν ἐν τέρμασιν αὐτίκ' ἀγῶνος P. 9.114
met.,ἀπομνύω μὴ τέρμα προβαὶς ἄκονθ' ὥτε χαλκοπάρᾳον ὄρσαι θοὰν γλῶσσαν N. 7.71
καὶ δεύτερον ἆμαρ ἐτείων τέρμ' ἀέθλων γίνεται, ἰσχύος ἔργον (Er. Schmid: ἀέθλων τέρμα codd.: i. e. ends in a trial of strength) I. 4.67 -
4 τέρμα
A end, boundary, chiefly poet.:I goal round which horses and chariots had to turn at races,περὶ τέρμαθ' ἑλισσέμεν Il.23.309
; περὶ τ. βαλούσας, εὖ σχεθέειν περὶ τέρμα, ib. 462, 466; τέρματα θεῖναι or σημῆναι, ib. 333, 358;ἔστασεν ἐν τέρμασιν ἀγῶνος Pi.P. 9.114
; τ. δωδεκάγναμπτον, i.e. doubled twelve times, Id.O.3.33; δρόμου τέρματα dub. l. in S.El. 686; ἐξωτέρω ἀποκάμπτειν τοῦ τ. Arist. Rh. 1409b23.II generally, end, limit,δολιχῆς τ. κελεύθου Id.Pr. 286
(anap.), cf. 706, 823; ποῦ τὸ τ. τῆς φυγῆς; Id.Eu. 422: pl.,ὁδοῦ τέρματα Thgn.1166
; ἐπὶ τέρμασι τοῖσι ἐκείνης (sc. τῆς Εὐρώπης) Hdt.7.54; συνάγουσι τὰ τέρματα (oftwo rivers) they contract their bounds, i.e. draw together and so contract the space between them, Id.4.52: metaph., πλούτου τέρμα a limit to wealth, Thgn. 227.2 end, in point of time or distance, ἐπὶ τέρμ' ἀφίκετο reached the limit, was at the end, S.Aj.48; Ἑρμῆς σφ' ἄγει.. πρὸς αὐτὸτ. Id.El. 1397 (lyr.); βιότουτ. the term or end of life, death, Simon. 85.13; τ. βίου or τοῦ βίου, A.Fr. 362, S.OT 1530 (troch.), E.Alc. 643; γήρως ἐσχάτοις πρὸς τ. Id.Andr. 1081; τ. μόχθων, πόνων, ἄθλου, A.Pr. 100 (anap.), 186 (lyr.), 259;Σισύφου πέτρος ἀνήνυτος, οὗ τὰ τέρματα αὖθις ἄρχει πόνων Pl.Ax. 371e
; ἐπὶ τέρματι at last, A.Eu. 633: also τέρμα abs., like τέλος, Ps.-Phoc.138.3 culmination, highest point, goal, τ. ἀέθλων prize, Pi.I.4(3).85(67); (lyr.);πρὸς τέρμασιν ὥρας Ar.Av. 705
;τέρματα νίκης Archestr. Fr.34.10
;τ. τέχνης Parrhas. 2
; ὑγιείας ἀκόρεστον τ. the bounds of health are insatiable, A.Ag. 1002 (lyr.);ἀγχόνης τέρματα Id.Eu. 746
; θανάτου τ. E.Hipp. 140 (lyr.).4 highest power, supremacy, τ. Κορίνθου ἔχειν to be sovereign of Corinth, Simon.112;θεοὶ.. πάντων τέρμ' ἔχοντες E.Supp. 617
(lyr.); σωτηρίας γὰρ τέρμ' ἔχεις ἡμῖν μόνη you are the arbiter.., Id.Or. 1343; τ. τῆς σωτηρίας final pledge.., S.OC 725;δαίμονες οἳ φιλίης τέρματ'.. ἔχετε AP12.170
(Diosc.). (Cf. τέρμων, τέρθρον, Skt. tárati, tiráti 'cross, win through, overcome', Lat. terminus, trans, in-trare.) -
5 τέρμα
τέρμα, ατος, τό, (1) Ende, Grenze, Ziel; (a) das Ziel, um welches beim Wettfahren die Wagen nach links umbiegen mußten; (b) das Ziel, bis zu welchem die Wettrenner laufen mußten; (c) das Malzeichen, durch welches beim Wettkampfe mit dem Diskos die Stelle bezeichnet wurde, wo ein Diskos niedergefallen war; (2) das äußerste Ende, z. B. des Laufes eines Flusses; jedes Äußerste oder Höchste, Gipfel; τέχνης, der höchste Gipfel, die Vollendung der Kunst; βίου, das Ziel, der Gipfel des Lebens, Alter, Tod; (3) bes. die oberste Gewalt, die letzte, höchste Entscheidung; ϑεοὶ ἁπάντων τέρμ' ἔχοντες, die Götter, die über alles die höchste Gewalt od. Entscheidung haben; τέρμα σωτηρίας ἔχειν, die Macht haben Heil zu verleihen; τέρμα Κορίνϑου ἔχειν, die Obergewalt über Korinth haben; adv. τέρμα, endlich, zuletzt -
6 τερμα
- ατος τό2) отметка, знак Hom.3) исход, результатτ. δ΄ ἀμηχανῶ Aesch. — недоумеваю, каков будет исход
4) конец, край, предел(τὰ τέρματα τῆς Εὐρώπης Her.)
τ. θανάτου Eur. — смертный конец;τ. τοῦ βίου Soph. — жизненный предел, кончина;γήρως ἐσχάτοις πρὸς τέρμασιν Eur. — в самой глубокой старости;τέρματα ὥρας Arph. — конец юности5) высшая степень, верхτ. ὑγιείας Aesch. — цветущее здоровье
6) осуществление, исполнениеτ. τῆς σωτηρίας Soph. — оказание помощи;
ἀγχόνης τέρματα Aesch. — повешение7) верховенство, высшая власть(ἁπάντων τ. ἔχειν Aesch.)
8) награда, приз(τ. ἀέθλων Pind.)
-
7 τέρμα
τέρμαend: neut nom /voc /acc sg -
8 τέρμα
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > τέρμα
-
9 τέρμα
τό1) конец (тж. перен.); предел; финал;τέρμα οδού — конец улицы;
τό τέρμα των προσπαθειών — предел стараний;
θέτω ( — или βάζω) τέρμα σε κάτι — положить конец чему-л.;
2) конечная станция, остановка;3) спорт, финиш;φθάνω στο τέρμα — приходить к финишу;
4) спорт, ворота;5) спорт, гол;σημειώνω τέρμα — забивать гол
-
10 τέρμα
-
11 τέρμα
-ατος + τό N 3 0-1-0-0-1=2 1 Kgs 7,32(47); Wis 12,27end, limit 1 Kgs 7,32(47); culmination, uttermost point (of penalty) Wis 12,27 -
12 τέρμα
[ тэрма] ουσ ο конец, предел. -
13 τέρμα
but -
14 τέρμα
terminusΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > τέρμα
-
15 τέρμ'
τέρμα, τέρμαend: neut nom /voc /acc sg -
16 τερμάτων
τέρμαend: neut gen pl -
17 τέρμασι
τέρμαend: neut dat pl -
18 τέρμασιν
τέρμαend: neut dat pl -
19 τέρματα
τέρμαend: neut nom /voc /acc pl -
20 τέρματι
τέρμαend: neut dat sg
См. также в других словарях:
τέρμα — end neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τέρμα — το, ΝΜΑ 1. το τελικό σημείο ή όριο χώρου ή χρόνου στο οποίο καταλήγει κανείς ή περατώνεται κάτι, τέλος, πέρας (α. «τέρμα οδού» β. «τέρμα τού καλοκαιριού» γ. «οἶσθα γὰρ εὖ περί τέρμαθ ἑλισσέμεν», Ομ. Ιλ. δ. «τέρμα κελεύθου διαμειψάμενος», Αισχύλ.… … Dictionary of Greek
τέρμα — το, ατος 1. τελικό σημείο, τέλος: Τέρμα της πορείας. 2. τελικός σκοπός, προορισμός: Τέρμα των προσπαθειών μου. 3. η γραμμή όπου καταλήγει ο αγώνας δρόμου: Το τέρμα του αγώνα των 100 μ. 4. η εστία των τριών δοκών που φυλάγει ο τερματοφύλακας στο… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
τέρμ' — τέρμα , τέρμα end neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τερμάζω — [τέρμα] τερματίζω … Dictionary of Greek
τερμάτων — τέρμα end neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τέρμασι — τέρμα end neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τέρμασιν — τέρμα end neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τέρματα — τέρμα end neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τέρματι — τέρμα end neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τέρματος — τέρμα end neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
