-
1 σατραπεία
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σατραπεία
-
2 σατραπικός
II like a satrap, luxurious, Id.Comp.Cim.Luc.1;δωρεαί Alciphr.1.38
;οἱ -ώτεροι τῶν φιλοσόφων Phld.Oec.p.74
J.; formal, stately,συμπόσιον Plu.2.616e
:—irreg. fem. [suff] σᾰτρᾰπ-ίς, ίδος, ναῦς Philostr.VA2.17
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σατραπικός
-
3 σατραπεύω
A to be a satrap, exercise the authority of one,δεῖ τὴν γυναῖκα σατραπεύειν X.HG3.1.12
, cf. SIG 302 (iv B.C.), al., PEleph.1.1 (iv B.C.); [pref] ξατραπ-, Arr.Fr.10 J., cf. σατράπης.2 c. gen., rule as a satrap,σ. τῆς χώρας X. HG3.1.10
, An.3.4.31, cf. Plu.Them.30: also c. acc., τὰ ἐν μέσῳ ς. X.An.1.7.6;Αἴγυπτον Hld.2.24
: metaph. in [voice] Pass., Philostr.VA1.27.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σατραπεύω
-
4 σατραπεῖον
σᾰτρᾰπ-εῖον, τό,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σατραπεῖον
-
5 σατράπης
A satrap, title of a Persian viceroy or governor of a province, X. Cyr.7.4.2, 8.6.3, SIG182.3 (iv B.C.), Men.897, etc. (in form [full] σαδράπας, IG12(2).645.18 (Nesus, iv B.C.); dat. pl. [full] σαδράπησιν [[pron. full] ?σατράπηςX?σατράπηςX-?σατράπηςX] Ἐφ. Ἀρχ. 1907.27 ([place name] Aranda)); of the five lords of the Philistines, LXX Jd.16.5, al.; of a Roman Governor, Philostr.VS1.22.3. (In Theopomp.Hist.103J. also [full] ἐξατράπης, and in Carian Inscrr. ἐξαιθραπεύω, ἐξαιτραπεύω (qq. v.); in Arr.Fr.10 J. [full] ξατράπης (cf. [full] ζατράπης (leg. ξα-) · ὁ βασιλεύς, Hsch.), which is nearer to the OPers. χšaθ rapāvan- lit. 'kingdom-protector'.)2 cant word for a rich man, 'nabob', Alex.116.8 (pl.);σ. ἐκ πένητος Luc.Nigr.20
.3 as culttitle of a god, IGRom.3.1059 (Maad, i B.C.), Paus.6.25.6.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σατράπης
-
6 σατραπεύω
-
7 σατραπεύω
-
8 σατράπης
σατράπης, - ουGrammatical information: m.Meaning: "satrap", governor of the Persian king (since X.).Derivatives: σατραπ-ικός `belonging to the satrap' (Arist. etc.), f. - ίς (Philostr.), - εύω `to be a satrap, to rule as a satrap' (X. etc.) with - εία, Ion. - ηΐη f. `the office, the province of a satrap, satrapy' (since Hdt.); - εῖα n. pl. `the palace of a satrap' (Hld.).Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Iran.Etymology: From OIran. * xšaʮra-pā- `protecting the empire' (OP xšaça-pāvan-), from xšaʮra- (s. on κτάομαι) and pāiti (s. on ποιμήν). The not rare, often attested forms in inscriptions ξατρ-, ἐξα(ι)τρ-, ἐξαιθρ- (also σαδρ-) represent partly the OP xš- and the internal dental more exactly (s. Eilers-Mayrhofer Sprache 6, 120 n. 59 [p. 121], Brandenstein Sprachgesch. und Wortbed. 60), but are also folketymolog. conditioned: ἐξατρ- after ἐξ-; cf. Schwyzer 206 a. 329. The αι-diphthong is by Kretschmer Sprache 2, 70 with Lehmann-Haupt P. -W. s. Satrap col. 84 hardly convincingly derived from an unattested OIran. mixed form. -- Cf. also Skt. kṣatrapa- a. o., s. Schmitt ZDMG 117, 131.Page in Frisk: 2,680-681Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σατράπης
См. также в других словарях:
-ίσκος — ίσκη, ίσκον (ΑΜ ίσκος, ίσκη, ίσκον) επίθημα ουσιαστικών τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται σε ΙE * isko και απαντά κυρίως σε αρσ. και σπανιότερα σε θηλ. και ουδ. ονόματα. Το γένος τών λ. σε ίσκος ( ίσκη, ίσκον) καθορίζεται συνήθως από αυτό τών… … Dictionary of Greek
τυραννίσκος — ο, Ν 1. μικρός ή ασήμαντος τύραννος 2. μτφ. α) άτομο που καταπιέζει τους υφισταμένους του β) μικρός βασανιστής. [ΕΤΥΜΟΛ. < τύραννος + υποκορ. κατάλ. ίσκος (πρβλ. σατραπ ίσκος). Η λ. μαρτυρείται από το 1818 στον Αδ. Κοραή] … Dictionary of Greek
