-
61 ἑτερόστοιχος
ἑτερό-στοιχος, ον,A belonging to the other series, Hsch., Phot.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἑτερόστοιχος
-
62 ἰσόστοιχος
ἰσό-στοιχος, ον,A occupying a corresponding place, of terms in parallel series, Id.in Cael. 156.18; gloss on ἀντίστοιχος, Sch.E.Andr. 745.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἰσόστοιχος
-
63 ὁμόστοιχος
ὁμό-στοιχος, ον,A in the same line or rank with, τινι Thphr.CP6.6.3, Jul. Or.5.163c, Dam.Pr. 312 ; v.l. for ὁμότοιχος (q. v.) in Plu.2.503d.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὁμόστοιχος
-
64 μεταστοιχί
μετα-στοιχί ( στοῖχος): in a line, in a row, side by side, Il. 23.358 and 757.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > μεταστοιχί
-
65 τρίστοιχος
τρί-στοιχος: in three rows, Od. 12.91†.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > τρίστοιχος
-
66 ἀντίστοιχος
ἀντί-στοιχος, in Reihen einander gegenübergestellt (wie bei Gramm. die Buchstaben τ u. ϑ, π u. φ, κ u. χ) paarweise. Übertr., entsprechend, gleich -
67 ἄστοιχος
-
68 δίστοιχος
δί-στοιχος, zweizeilig, in doppelter Reihe -
69 ἑξάστοιχος
ἑξά-στοιχος, aus sechs Reihen, Versen bestehend; κριϑή, sechszeilige Gerste -
70 ἑτερόστοιχος
-
71 ἰσόστοιχος
ἰσό-στοιχος, gleich an Reihen, gleichzeitig -
72 νομαδόστοιχος
-
73 ὁμόστιχος,
ὁμό-στιχος, u. ὁμό-στοιχος, in gleicher Reihe, auch in demselben Range mit einem -
74 ὁμόστοιχος
ὁμό-στιχος, u. ὁμό-στοιχος, in gleicher Reihe, auch in demselben Range mit einem -
75 περίστοιχος
-
76 σύστοιχος
σύ-στοιχος, mit anderen zusammen, in derselben Reihe stehend, zu derselben Klasse, Ordnung gehörig; von demselben Geschlecht; Arist. nennt unter den Elementen Luft und Feuer, wie Wasser und Erde σύστοιχα, dagegen Feuer und Wasser, Luft und Erde ἀντίστοιχα. Bei den Gramm. heißen die mit demselben Organ ausgesprochenen Buchstaben σύστοιχα, wie β, π, φ, dagegen die ihren Eigenschaften nach einander entsprechenden, wie π, κ, τ, ἀντίστοιχα: πέρας ἄπειρον / περιττόν ἄρτιον / ἕν πλῆϑος / δεξιόν ἀριστερόν; aus dem Unter- und Nebeneinanderschreiben zu erklären: β. γ. δ / π. κ. τ / φ. χ. ϑ. Dies wechselseitige Verhältnis der Buchstaben heißt συστοιχία u. ἀντιστοιχία -
77 τετράστοιχος
-
78 τρίστοιχος
τρί-στοιχος, in drei Reihen, Abteilungen -
79 ζυγόν
Grammatical information: n.Meaning: `yoke' (Il.), also metaph., e. g. of a cross-wood, of the rowing benches connecting the two ship sides, of the tongue of a balance, of a pair, of a row or a rank of soldiers (oppos. στοῖχος), as land measure.Other forms: Hell. mostly - ός m., rarely earlier, s. Schwyzer-Debrunner 37.)Compounds: Often in compp., e. g. πολύ-ζυγος `with many rowing benches', ζυγό-δεσμον `yoke-straps' (Il.), also ζυγη-φόρος `carrying a yoke' (A., analog.-metr. beside ζυγο-φόρος; Schwyzer 439 n. 1).Derivatives: Seberal deriv.: 1. ζύγιον `rowing bench' (hell.). 2. ζυγίσκον meaning unclear (IG 22, 1549, 9, Eleusis, + 300a). 3. ζύγαινα the hammer-headed shark (Epich., Arist.; after the shape of the skull, Strömberg Fischnamen 35). 4. ζυγίς `thyme' (Dsc.; motivation of the name unknown, Strömberg Pflanzennamen 56). 5. ζούγωνερ (= *ζύγωνες) βόες ἐργάται. Λάκωνες H. 6. ζυγίτης name of a rower (sch.; Redard Les noms grecs en - της 44), f. ζυγῖτις Hera as goddess of marriage (Nicom. ap. Phot.; Redard 209). 7. ζυγία `maple' (Thphr.) prop. "yoke-wood" (s. Strömberg Theophrastea 114), because the hard maple was mainly used to make yokes (so even now in southern Italy), Rohlfs WB VI and 86; also Rohlfs ByzZ 37, 57, Dawkins JournofHellStud. 56, 1f.; diff. Strömberg Pflanzennamen 56 (after the pairwise attached fruits). 8. ζύγαστρον `wooden cist, chest' s.v. σίγιστρον - Adject. 9. ζύγιος `belonging to the yoke etc.' (Att. etc.; also as nautical expression, s. Morrison Class. Quart. 41, 128ff.). 10. ζύγιμος `id.' (Plb.; s. Arbenz Die Adj. auf - ιμος 94). 11. ζυγικός `belonging to the tongue of a balance' (Nicom. Harm.). Adv. ζυγ-άδην (Ph.), ζυγ-ηδόν (Hld.) `pairwise'. - Denomin. verbs: 1. ζυγόω `yoke, connect (through a cross-wood), shut, hold the balance' (A., hell.) with ζύγωμα `bar, cross-rod' (Plb.), ζύγωσις `balancing' (hell.), *ζύγωθρον in the denomin. aor. ipv. ζυγώθρισον (Ar. Nu. 745; meaning uncertain, `weigh' or `shut'?). 2. ζυγέω `form a row or rank' (Plb.). - Beside ζυγόν as 2. member the verbal root - ζυξ, e. g. ἄ-ζυξ `unconnected, unmarried', ὁμό-, σύ-ζυξ `yoked together, connected' (also ἄ-, ὁμό-, σύ-ζυγος), s. Chantraine REGr. 59-60, 231f.Etymology: Old name of a device, retained in most IE languages, e. g. Hitt. iugan, Skt. yugám, Lat. iugum, Germ., e. g. Goth. juk, IE *i̯ugóm; more forms Pok. 509f., W.-Hofmann and Ernout-Meillet s. iugum. - The root noun - ζυξ also in Lat. con-iux `spouse', Skt. a-yúj- `not forming a pair, uneven' (formally = ἄ-ζυξ except the accent), sa-yúj- `connected, companion' a. o. - Cf. ζεύγνυμι and ζεῦγος. Rix, Hist. Gramm. 60, 70 suggests Hi̯-, which is still uncertain.Page in Frisk: 1,615-616Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ζυγόν
-
80 στοιχεῖον
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στοιχεῖον
См. также в других словарях:
στοῖχος — row in an ascending series masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στοίχος — ο / στοῑχος, ΝΑ 1. ευθύγραμμη διάταξη ή παράταξη, σειρά, αράδα, γραμμή (α. «παρατάχθηκαν σε τρεις στοίχους» β. «νῆσοι κατὰ στοῑχον κείμεναι», Θουκ. γ. «ὁ πρῶτος στοῑχος τῶν ἀναβαθμῶν», Ηρόδ.) 2. (δομ.) καθεμιά από τις οριζόντιες σειρές από πέτρες … Dictionary of Greek
στοίχος — ο σειρά: Παρατάχτηκαν σε τρεις στοίχους … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
στοῖχοι — στοῖχος row in an ascending series masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στοῖχον — στοῖχος row in an ascending series masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σύστοιχος — η, ο / σύστοιχος, ον, ΝΜΑ αυτός που βρίσκεται στην ίδια σειρά ή στην ίδια τάξη με κάποιον άλλο, παράλληλος, ομοταγής («πῡρ καὶ γῆν καὶ τὰ σύστοιχα τούτων», Αριστοτ.) νεοελλ. φρ. α) «σύστοιχοι πόδες» ή «σύστοιχα μέλη» (σχετικά με τετράποδα ή… … Dictionary of Greek
ακία — Ο στοίχος στον βυζαντινό στρατό. Ονομαζόταν και λόχος ή κουντουβέρνιον. Το πεζικό παρατασσόταν σε όρδινα (ζυγούς), που συνήθως ήταν δεκαέξι. Τα όρδινα ήταν τοποθετημένα το ένα πίσω από το άλλο, σε διάταξη φάλαγγας, και ο αριθμός τους ήταν… … Dictionary of Greek
αντίστοιχος — η, ο (Α ἀντίστοιχος, ον) νεοελλ. αυτός που συνδέεται προς άλλον με σχέση ισότητας, ομοιότητας ή αναλογίας αρχ. 1. αυτός που βρίσκεται συμμετρικά τοποθετημένος απέναντι σε κάποιον 2. ίσος, όμοιος. [ΕΤΥΜΟΛ. < αντι * + στοιχος < στοίχος… … Dictionary of Greek
λαφρόστοιχος — η, ο αυτός που παρασύρεται και ακολουθεί χωρίς σκέψη πότε τον έναν, πότε τον άλλο, αφελής. [ΕΤΥΜΟΛ. < λαφρός + στοιχος (< στείχω «πορεύομαι»), πρβλ. σύ στοιχος] … Dictionary of Greek
μονόστοιχος — μονόστοιχος, ον (Α) (για το κριθάρι) αυτός που έχει μία μόνο σειρά κόκκων στο στάχυ («μονόστοιχος κριθή», Αθην.). [ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο) * + στοῖχος (πρβλ. ισό στοιχος)] … Dictionary of Greek
νομαδόστοιχος — νομαδόστοιχος, ον (Α) αυτός που επιστρέφει από τη βοσκή κατά στοίχους, κατά σειρές. [ΕΤΥΜΟΛ. < νομάς, άδος + στοῖχος (< στείχω), πρβλ. ισό στοιχος] … Dictionary of Greek