-
1 σφάκηλος
A v. σφάκελος 3. [full] ς (φ) άκια· τῆς ἀμπέλου τὰ κλήματα, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σφάκηλος
-
2 σφάκελος
σφᾰκελ-ος, ὁ,A gangrene, mortification, or, of bones, caries, Hp.Aph.7.78; τοῦ ἐγκεφάλου Id. Aër.10 (pl.); so called when farther advanced than γάγγραινα, cf. Gal.2.632, 18(1).687.2 generally, spasm, convulsion, A.Pr. 878 (anap.); κατὰ δ' ἐγκέφαλον πηδᾷ ς. E.Hipp. 1352 (anap.): metaph., σ. ἀνέμων the convulsive fury of winds, A.Pr. 1045 (anap.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σφάκελος
-
3 σπάκελος 2
σπάκελος 2.Grammatical information: m.Meaning: `middle finger' (schol., Pl. Ti. 84 β, Phot.,.).Other forms: Also σφακηλος or φ-.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin] ( V)Etymology: Prob. Pre-Greek.Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σπάκελος 2
См. также в других словарях:
σφάκηλος — ὁ, Α βλ. σφάκελος (II) … Dictionary of Greek
σφάκελος — (I) ο, ΝΑ νεοελλ. νεκρωτικός ιστός που βρίσκεται σε εξέλιξη προς την αποβολή του, όπως στη γάγγραινα τού δέρματος αρχ. 1. (για οστά) σήψη 2. σπασμώδης κίνηση, σπασμός («ὑπό μ αὖ σφάκελος καὶ φρενοπληγεῑς μανίαι θάλπουσι», Αισχύλ.) 3. φρ.… … Dictionary of Greek
