-
41 συμ-προ-άγω
συμ-προ-άγω (s. ἄγω), mit od. zugleich vorführen, – intrans., mit vorrücken, Plut. Philop. 21.
-
42 συμ-προ-έρχομαι
συμ-προ-έρχομαι (s. ἔρχομαι), = Vor., Sp.
-
43 συμ-πράσσω
συμ-πράσσω, att. - ττω, ion. συμπρήσσω (s. πράσσω), Etwas mit einem Andern zugleich od. zusammen thun, Einem beistehen, ihn unterstützen; τὰ δ' ἄλλα καὶ σύμπρασσε, Soph. Ai. 1371; Tr. 1167; σήμαιν' ὅτι χρή σοι συμπράττειν, Aesch. Prom. 295; ἥνπερ ἡμῖν ὥρισεν σωτηρίαν, σύμπραξον, Eur. I. T. 980; auch wie πράττω, in einer Lage sich befinden, σὺν κακῶς πράσσουσιν συμπράσσω κακῶς, Heracl. 27; u. in Prosa: Thuc. 3, 56. 8, 5 u. öfter; Plat. Ep. VII, 337 d; τινί, ὅπως ἕξει τι, Isocr. 4, 126, Xen. Cyr. 3, 2, 28; Pol. u. a. Sp. – Med. zum Eintreiben einer Schuld, Vollziehen einer Rache behülflich sein, συνεπρήξαντο Μενέλεῳ τὰς Ἑλένης ἁρπαγάς, Her. 5, 94, sie halfen dem Menelaus den Raub der Helena rächen.
-
44 συμ-πράτης
συμ-πράτης, ὁ, der Mitverkäufer, Lys. bei Poll. 7, 12.
-
45 συμ-πράκτωρ
συμ-πράκτωρ, ορος, ὁ, ion. συμπρήκτωρ, Helfer; ὁδοῦ, Soph. O. R. 116, Gefährte; Her. 6, 125; Xen. Cyr. 3, 2, 29.
-
46 συμ-πρέπω
συμ-πρέπω, schicklich übereinstimmen; Plut. Philop. 11; Aristaenet. 1, 12.
-
47 συμ-πρίω
-
48 συμ-πρίαμαι
(συμ-πρίαμαι) nur aor. συνεπριάμην (s. πρίαμαι), mit, zugleich, zusammenlaufen, aufkaufen, σῖτον Lys. 22, 5.
-
49 συμ-πρήκτωρ
συμ-πρήκτωρ, ορος, ὁ, u. συμπρήσσω, ion. statt συμπράκτωρ, συμπράσσω, Her.
-
50 συμ-πρῶτα
-
51 συμ-πτυκτικός
συμ-πτυκτικός, ή, όν, zusammenfaltend, -legend, -schließend, Dion. Areop.
-
52 συμ-πτωσία
συμ-πτωσία, ἡ, = σύμπτωσις, Archimed., zw.
-
53 συμ-πτωματικός
συμ-πτωματικός, ή, όν, zufällig, dem Zufall ausgesetzt, Sp., bes. Medic.
-
54 συμ-πτωθέν
συμ-πτωθέν, έντος, τό (von συμπίπτω oder συμπτώω), das Zusammengestürzte, Sp. S. Lob. Phryn. 249.
-
55 συμ-πτύσσω
συμ-πτύσσω, zusammenfalten, ein Gewand, Soph. Tr. 688; daher auch verschließen, Ggstz von ἀναπτύσσω.
-
56 συμ-πτερόω
συμ-πτερόω, mit beflügeln, Sp.
-
57 συμ-πτερύσσομαι
συμ-πτερύσσομαι, dep. med., mitfliegen, Nicet.
-
58 συμ-πταίω
-
59 συμ-πυρόω
-
60 συμ-πυκνόω
συμ-πυκνόω, dicht oder fest zusammendrängen, Tzetz. chil. 5, 332.
См. также в других словарях:
συν- — και με τις μορφές συ , συγ , συμ , συλ και συρ , ΝΜΑ α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στην πρόθεση σύν*. Η πρόθεση σύν εν συνθέσει, πριν από τα χειλικά σύμφωνα β, μ, π, φ, ψ, τρέπει το ν σε μ (πρβλ. συμ βάλλω … Dictionary of Greek
Liste unregelmäßiger Verben im Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben des Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben im Neugriechischen — sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden. Inhaltsverzeichnis 1 Vorbemerkungen und Statistik 2… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige neugriechische Verben — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
ευσυμβίβαστος — η, ο (Μ εὐσυμβίβαστος, ον) αυτός που δέχεται συμβιβασμό εύκολα, αυτός που συμβιβάζεται εύκολα μσν. αυτός που έχει συνοχή. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + συμ βιβαστος (< συμ βιβάζομαι), πρβλ. α συμ βίβαστος, κακο συμ βίβαστος] … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Φιλοσοφία και Σκέψη — ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ Η φιλοσοφία ως κατανοητικός λόγος Όταν κανείς δοκιμάζει να προσεγγίσει την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, πρωτίστως έρχεται αντιμέτωπος με το ερώτημα για τη γένεσή της. Πράγματι, η νέα ποιότητα των φιλοσοφικών θεωρήσεων της… … Dictionary of Greek
ευσύμβατος — εὐσύμβατος, ον (Μ) αυτός που συμβαδίζει, που συμφωνεί εύκολα («διάφοροι ἔστιν ὅτε καὶ οὐδὲ εὐσύμβατοι», Ευστ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + συμ βατός (< συμ βαίνω)] … Dictionary of Greek
ευσύμβολος — εὐσύμβολος και εὐξύμβολος, ον (Α) 1. αυτός που μαντεύεται ή εξηγείται εύκολα («εὐξύμβολον τόδ ἐστὶ παντὶ δοξάσαι», Αισχύλ.) 2. εκείνος που προμηνύει κάτι καλό, ο ευοίωνος, ο αίσιος 3. έντιμος στις συναλλαγές 4. αυτός με τον οποίο μπορεί κάποιος… … Dictionary of Greek
ευσύμφορος — εὐσύμφορος και εὐξύμφορος, ον (Μ) αυτός που συμφέρει πολύ, ο πολύ ωφέλιμος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + συμ φορος (< συμ φέρω)] … Dictionary of Greek
ευσύμφυτος — εὐσύμφυτος, ον (Α) (για φυτά) αυτός που συμφύεται ή που αυξάνεται εύκολα μαζί με κάτι άλλο. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + σύμ φυτος (< συμ φύομαι)] … Dictionary of Greek