-
1 σταλάσσω
I let drop, δάκρυ ς. E.Hel. 633 (lyr.);σ. ἐς οἶδμα.. δακρύων.. αὐγάς Id.Hipp. 738
(lyr.);σκηπτὸς ς... φόνον Id.Andr. 1046
(lyr.); ἠμιτύβιον σταλάσσον a napkin dripping wet, Sapph.116: metaph.,τοὺς ἐν τῷ διαλέγεσθαι δυσφόρους καὶ κατ' ὀλίγας λέξεις σταλάττοντας Porph.
l.c.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σταλάσσω
-
2 σταλάζω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σταλάζω
-
3 σταλακτικός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σταλακτικός
-
4 σταλακτός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σταλακτός
-
5 σταλάω
I let drop, let fall,δάκρυ Maiist.43
, AP7.552 (Agath.), A.R.4.1064;αἴγειροι τὸ ἤλεκτρον ἐπ' αὐτέῳ δάκρυον σταλάουσιν Luc.Astr.19
; of snakes,λοίγια σταλάουσι σὺν αἵματι Androm.
ap. Gal.14.37; σταλάοντα ὄμματα, with δάκρυα unexpressed, cj. in AP5.236 (Agath.).II drop, drip, Arat.962. -
6 στάλσις
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στάλσις
-
7 σταλτέον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σταλτέον
-
8 σταλτικός
A capable of staunching, Arist.Pr. 863a14; capable of checking, astringent,οἶνος κοιλίας -ώτατος Str.5.3.10
, cf. Diocl.Fr.141, Dsc.2.90 ([comp] Comp.);δύναμις σ. τῶν ἐκσαρκούντων Id.5.87
;καρκινωμάτων Id.1.68
; ὑποσάλων ὀδόντων ib.105 (v.l. στατικόν).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σταλτικός
-
9 στέλλω
στέλλω, - ομαιGrammatical information: v.Meaning: `to put in order, to make ready, to equip, dress with weapons, clothes etc.; to prepare (for a journey), to dispatch'; also `to furl, take in the sails, to tie up, to constrain'; midd. esp. `to summon, to fetch, to prepare (for a journey), to set off' (also act. intr.). `to dress'.Other forms: Aor. στεῖλαι, - ασθαι (Il.), Aeol. ἀπο-, ἐπι-στέλλαι, fut. στελ-έω (β 287 a.o.), -ῶ, - οῦμαι (Att.). Aor. pass. σταλ-ῆναι (Pi., IA.), - θῆναι (hell.), perf. pass. ἔσταλμαι (IA.), act. ἔσταλκα (Att.), ἔστολα (gramm.).Compounds: Very often w. prefix with variaous shades of neaning, e.g. ἀπο-, δια-, ἐπι-, κατα-, περι-, συν-, ὑπο-. As 2. member e.g. ἰδιό-στολος `having one's own equipment, equipped at one's own expense, making one's own journey' (Plu. a.o.), πυγο-στόλος adjunct of γυνή (Hes. Op. 373; on the debated meaning Martinazzoli Par. del Pass. 15, 203ff.); ναυ-στολ-έω `to send on a ship, to navigate, to steer (a ship)' (Pi., S., E., late prose; ναύ-στολος only A. Th. 858 [lyr.; doubted]; cf. ναυ-μαχέω, οἰνο-χοέω a.o. in Schwyzer 726); ἀκρο-στόλ-ιον n. `decorated end of the rostrum' (Callix., Str., D.S. etc.); ἀπόστολ-ος (: ἀπο-στέλλω) m. `envoys, fleet-expedition' (IA.), `apostle' (LXX, NT). As 2. member e.g. μελανό-στολος `with a black garment' (Plu.).Derivatives: A. 1. στόλος m. `equipment (of a campaign), campaign by water and by land, fleet, army, troop, legion, march' (Pi., IA.); also `rostrum' (Pi., trag.)`outgrowth, stump, appendage' (Arist.); cf. below. 2. στολή (Aeol. σπόλα; cf. below) f. `armor', usu. `dress, garment' (IA.), `obstruction, pressure, constraint' (Epicur., medic.); ἀπο-, δια- ἐπι-στολή a.o. (: ἀπο-στέλλω) `sending resp. extension, mission or letter' (IA. etc.) with ἀποστολ-εύς m. `officials for equipping and dispatching the fleet' (Att.) a.o., s. Bosshardt 53 f. From this the dimin. στόλ-ιον n. (Delos IIa, AP a.o.); στολ-άς f. `jacket' (Ael.); στολ-ίς f. `dress', pl. `folds' (E., Arist. etc.) with - ίδιον, - ιδώδης, - ιδόομαι, - ίδωμα, - ιδωτός. - From στολή and στόλος: στολ-ίζω, also w. κατα-, συν-, ὑπο- `to place in order, to equip, to dress' (Hes. Op. 628, E., hell. a. late), - ισις, - ισμα, ισμός, - ιστής, - ιστήριον, - ιστεία; - άζομαι `to dress' in ἐστολάδαντο (metr. inscr. Marathon IIp; cf. ἐρράδαται a.o. Schwyzer 672). -- 3. στολμός m. `equipment, clothing' (A., E.). -- B. στέλμα στέφος, στέμμα H. (correct?); στελμονίαι ζώματα H. (= X. Cyr. 6, 1); cf. ἁρ-μον-ία a.o., Scheller Oxytonierung 58f. -- C. 1. - σταλ-μα, only from the prefixed ἐπι-στέλλω etc.: ἐπί-, διά-, ἀπό-σταλμα n. `public mission etc.' (Thphr., pap.). 2. διασταλ-μός m. `assessment' (pap. VIp). 3. στάλ-σις f. `obstruction' (Gal.), διά- στέλλω `destination, treaty' (LXX). 4. ἀνα-, δια-, περι- etc. - σταλτικός (late). --5. On στάλιξ s. v.Origin: IE [Indo-European]X [probably] [1019] * stel- `put (up), stand'; also [985] * spel- `split'?Etymology: The above forms form in spite of all semantic differentiation a well kept together formal system. Outside the wide semantic cadre are, however, στόλος in the sense of `ships beak a.o.', a meaning which seems difficult to connect with στέλλω `prepare, equip, send out', but which can without difficulty be connected with στελεά, στέλεχος, στήλη [which in my view do not belong to στέλλω]. When judging the etymology some seemingly Aeolic, mostly only lexically attested forms with σπ- (against inscr. ἀπο-, ἐπι-στέλλαι) must not be overlooked: σπελλάμεναι στειλάμεναι, σπολεῖσα σταλεῖσα, εὔσπολον εὑεί-μονα, εὑσταλέα, κασπέλλει (cod. - έλη) στορνύει (all H.); σπόλα = στολή (Sapph.), κασπολέω (- σπελ-?) ὑποστορέσω (Sapph., H.). So ΙΑ. στελ-, Aeol. σπελ- from IE skʷel- (lit. in Persson Beitr. 1, 422)? After Bechtel Dial. 1, 125f. (with Schulze; cf. on this Hamm Grammatik 15 w. n. 3) in IA. στέλλω IE * stel- `send' and skʷel- `equip' (from where Aeol. σπελ-) would have fallen together. The difficulty to find IE * skʷel- back in other languages, as well as the meagre documentation of the σπ-forms both arouse suspicion against such a supposition. For some of the relevant words ( σπόλα, εὔσπολος) one might sonsider a connection with IE * spel- `split' (s. σπολάς). -- Exact cognates outside Greek are missing. Nearest comes Arm. steɫc-anem, aor. steɫc-i `prepare, creare' with unclear c (ɫc from l + s with Pedersen KZ 39, 427 ?); beside it steɫn, pl. steɫun-k` `stem, stalk, twig' (cf. στέλεχος, στελεά). Also several other words go back on IE * stel-, but deviate semantically from στέλλω: Alb. shtiell `wind up, reel up, collect' (IE * stel-n-ō); Germ. nouns as OE stela m. `stalk of a plant', OWNo. stiolr m. `tail-bone', NNorw. stjøl `stalk, stem' (\< * stelu-; cf. στελεχος, στελεά). Here belong also the unclear OWNo. stallr m. `constitution, crib, stable', OHG stal m. `living, seat, stable' (to which stellen) from PGm. * stalla- or * staðla-(IE * stol-no- or * st(h)h₂-dhlo- [to st(h)ā- `stand'; s. ἵστημι]); Skt. sthálam n. `continent, earth-bottom', sthálā f. `raised earth' etc. (cf. on στήλη). -- Further forms w. lit. in WP. 2, 643ff., Pok. 1019f., W.-Hofmann s. locus; older lit. also in Bq. -- The evidence for IE origin is meagre; could the word be Pre-Greek?Page in Frisk: 2,786-788Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στέλλω
-
10 στήλη
Grammatical information: f.Meaning: `column, among others peace-, treaty-column', from there `law, treaty'; also `buttress' (IA. since Il.).Compounds: Rarely as 1. member, e.g. στηλο-γραφέω `to write on a column' (hell. a. late).Derivatives: 1. Diminutives στηλ-ίον, - ίδιον, - ίς, - ῖδος, - ύδριον (hell. a. late). 2. - ίτης, f. - ῖτις `whose name is written on a column as a denouncement, publicly dishonoured' (Att.; Redard 114 f.) with - ιτεύω, - ίτευμα (late), also `column-shaped, belonging to columns' (Luc., AP). 3. - όω, - όομαι, also w. ἀνα-, κατα-, ἐν-, περι-, `to erect (a column), to designate by columns, to demarcate, to write on a column' with - ωσις, - ωμα (hell. a. late).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: PGr. *στάλ-νᾱ (on the treatment of the group - λν- Schwyzer 283 f.); so to στέλλω (s.v.) with zero grade as in ἐπί-σταλ-μα a.o. (s. also στάλιξ). The same formation shows OHG OS stollo m. (n-st.) `scafold, upport, post', NHG Stollen, IE *stl̥-n-. Here also Phryg. starna with change l \> r (Haas Sprache 6, 14 a. 7, 80) ? -- Risch 102 considers as alternative a basic form *στα-σλᾱ (cf. Lat. scālae \< * scand-slae); to ἵστημι. -- Lyc. LW [loanword] sttala (Kretschmer Glotta 28, 103).Page in Frisk: 2,795-796Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στήλη
-
11 σταμαγορίς
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σταμαγορίς
-
12 στηλοῦχος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στηλοῦχος
-
13 σχαλίς
A forked stick used as a prop for nets, etc., X.Cyn.2.8 ( σταλ- codd.), 6.7, Poll.5.19,31 sq.; θέντες ἀμίστυλλον ταῦρον ἐπὶ σχαλίδων cj. in Call.Aet.Fr.7.35 P.; cf. στάλιξ. -
14 στάλιξ
στάλιξ, - ῐκοςGrammatical information: f.Meaning: `plug or post for fastening a hunting-net' (Theoc., Plu., Opp., Poll. a. o.).Derivatives: Besides στάλιδας (- ίδας?) τοὺς κάμακας η χάρακας H. ( σταλίδων X. Cyn. 2, 8 codd.; σχαλίδων Steph.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Suffixchange as in κλᾱϊκ-: κληῑδ- (s. κλείς) a.o. (Schwyzer 496; cf. also Specht Ursprung 211 a. 233). Further analysis uncertain; both στέλλω and ἵστημι (with λ-suffix) can be considered (WP. 2, 644). As the nearest basis one could posit a zero grade noun *σταλ(ο)-.Page in Frisk: 2,776Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στάλιξ
См. также в других словарях:
συσταλτικός — ή, ό / συσταλτικός, ή, όν, ΝΑ αυτός που επιφέρει συστολή. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. συ σταλ τού ρ. συστέλλω (πρβλ. παθ. αόρ. β συν ε στάλ ην) + κατάλ. τικός (πρβλ. κατα σταλ τικός)] … Dictionary of Greek
Γαλλία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Γαλλίας Έκταση: 547.030 τ.χλμ Πληθυσμός: 58.518.148 κάτ. (2000) Πρωτεύουσα: Παρίσι (2.125.246 κάτ. το 2000)Κράτος της δυτικής Ευρώπης. Συνορεύει στα ΝΑ με την Ισπανία και την Ανδόρα, στα Β με το Βέλγιο και το… … Dictionary of Greek
επίσταλμα — ἐπίσταλμα, τὸ (AM) μσν. στον πληθ. τὰ ἐπιστάλματα αυτοκρατορικές επιστολές αρχ. 1. παραγγελία («καὶ ἀγοράζειν αὐτὸν μὲν μηδέν, ξένοις δέ ἐπιστάλματα εἰς Βυζάντιον ἁλμάδας», (Θεόφρ.) 2. αξίωμα, το οποίο παρέχει δικαιοδοσίες σε κάποιον. [ΕΤΥΜΟΛ.… … Dictionary of Greek
στήλη — Αναμνηστικό μνημείο, με νεκρικό συνήθως χαρακτήρα, μερικές όμως φορές και αναθηματικό, που αποτελείται από μια πέτρινη ή μαρμάρινη πλάκα τοποθετημένη πάνω σε βάση ή και στο έδαφος. Αρχαιότερα γνωστά μνημεία του είδους είναι εκείνα της… … Dictionary of Greek
αεροπλάνο — Αεροσκάφος βαρύτερο από τον αέρα, που διατηρείται σε πτήση χάρη στην αεροδυναμική δράση που ασκείται πάνω στις πτέρυγές του, εξαιτίας της ταχύτητας που τού προσδίδει το σύστημα προώθησης. Υπάρχουν πολλοί τύποι επιβατικών, μεταφορικών και… … Dictionary of Greek
παλάσσω — (I) παλάσσω (Α) καθιστώ κάτι μιαρό, ακάθαρτο με ραντισμό («παλάσσετο δ αἵματι θώρηξ», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Εκφραστικό ρ., άγνωστης ετυμολ., που εμφανίζει επίθημα άσσω (πρβλ. αιμ άσσω, λαιμ άσσω, σταλ άσσω). Η σύνδεση τού ρ. παλάσσω (Ι) τόσο με τις… … Dictionary of Greek
στάλιξ — ικος, ἡ, Α 1. πάσσαλος, κυρίως αυτός στον οποίο δένονται τα κυνηγετικά δίχτια 2. (κατά τον Ησύχ.) «στήλη». [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. έχει σχηματιστεί είτε από τη συνεσταλμένη βαθμίδα σταλ τού στέλλω (πρβλ. στήλη) είτε, πιθανότερα, από τη συνεσταλμένη βαθμίδα … Dictionary of Greek
στάλσις — εως, ἡ, ΜΑ μσν. έλεγχος, εξέταση αρχ. ιατρ. αναστολή, επίσχεση («ἐπὶ τῶν ροωδῶν τὴν στάλσιν», Γαλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < συνεσταλμένη βαθμ. σταλ τού στέλλω* + κατάλ. σις] … Dictionary of Greek
σταθμίδα — και λόγιος τ. σταθμίς, ίδος, η, Ν ναυτ. (σε διάγραμμα πλοίου) καθεμιά από τις γραφικές τομές τις οποίες σχηματίζουν στους τοίχους κεκλιμένα επίπεδα σε παράλληλη σχέση προς τα καταστρώματα. [ΕΤΥΜΟΛ. < στάθμη + επίθημα ίς, ίδος (πρβλ. σταλ ίδα)] … Dictionary of Greek
σταλίς — ίδος, ἡ, Α (κατά τον Ησύχ.) «κάμαξ ἤ χάραξ». [ΕΤΥΜΟΛ. Παρλλ. τ. τού στάλ ιξ* με επίθημα ίς, ίδος (πρβλ. κλῃ ίς / κλείς)] … Dictionary of Greek
φαλλός — Ομοίωμα του αντρικού μορίου, που οι αρχαίοι Έλληνες το θεωρούσαν σύμβολο γονιμότητας. Το χρησιμοποιούσαν στις διονυσιακές και βακχικές πομπές, και το κατασκεύαζαν από ξύλο συκιάς, πηλό ή δέρμα. Στην αρχαία Αθήνα, μια γιορτή που είχε καθαρά… … Dictionary of Greek
