-
1 тлетворный
тлетворныйприл ὁλέθριος, καταστρεπτικός, τής ἀποσύνθεσης:\тлетворный дух ἡ δυσω-σμία, ἡ μυρουδιά ἀποσύνθεσης. -
2 ὅπλον
Grammatical information: n.Meaning: `implement, tool, instrument, marine instruments, esp. tackles, (heavy) weapon(s)' (Il.).Other forms: pl. mostly ὅπλαCompounds: Compp., e.g. ὁπλο-μάχ-ος `who fights with heavy weapons', - έω, - ία (Att.). ἔν-οπλος `under arms, armed' (Tyrt., S., E.) with ιο-enlagrement ἐν-όπλ-ιος `id.', also subst. (sc. ῥυθμός) as name of a military `rhythm' (Pi.); on ὑπέρ-οπλος s. v.Derivatives: 1. Dimin. ὁπλάριον (hell.). 2. Ο῝πλη-τες pl., gen. Όπλήθων name of one of the four oldest Ion. phyles (Hdt., Miletos); - θ- after πλῆθος or through breath-replacement? (Fraenkel Nom. ag. 2, 156 n. 1, Glotta 32,30). 3. ὁπλί-της Dor. - τας m. `heavily armed (warriorr), hoplite' (Pi., IA.), f. - τις (Poll.), with - τικός, - τεύω, - τεία (Att.). 4. ὁπλ-ικός `pertaining to arms' (Vett. Val.). 5. Όπλεύς m. PN (Hes. Sc., Bosshardt 120: shortened form for Όπλο-μάχος v.t.?). 6. Όπλό-σμιος m. surn. of Zeus in Arcadia (Arist., inscr. IIIa), - σμία f. surn. of Hera in Elis etc. (Lyc.), - δμία f. name of a phyle in Mantinea (IVa); formation unclear, cf. Schwyzer 208 w. lit. and Fraenkel Nom. ag. 1, 96. 7. ὁπλίας Λοκροὶ τοὺς τόπους, ἐν οἷς συνελαύνοντες ἀριθμοῦσι τὰ πρόβατα καὶ τὰ βοσκήματα H.; unclear (s.v.). 8. ὁπλότερος, s. v. -- 9. Denomin. verbs: a) ὁπλέω = ὁπλίζω only in ὥπλεον ζ 73. b) ὁπλίζω, - ομαι, aor. ὁπλίσ(σ)αι, - ασθαι, - σθῆναι, late perf. ὥπλικα, often w. prefix, e.g. ἐξ-, ἐφ-, καθ-, `to prepare', a.o. of food a. drinks (Hom.), `to arm, to equip (oneself)' (Il.) with ὅπλ-ισις f., - ισμός m. `arming, armament, equipment, equipage' (Att.), - ισμα n. `arm(s)' (E., Pl.), ἐξοπλισ-ία f. `equipment, position, muster, (military) review' (X., Ain. Tact. a.o.; on the fomation Schwyzer 469), also ἐξοπλασία f. `id.' (Arist., inscr.; prob. after δοκιμασία, γυμνασία a.o.); ὁπλιστής, Dor. - τάς m. `armed warrior', also attr. (Vett. Val., AP). c) ὅπλε-σθαι `to prepare' ( δεῖπνον Τ 172, Ψ 159), formation after the themat. root-pres. (Schwyzer 722 f.), if not simply a mistake of the tradition for ὁπλεῖσθαι with Solmsen Unt. 90 (s. also Risch $ 97. Chantraine Gramm. hom. 1, 311 u. 351). -- On the use of ὅπλον and derivv. in Hom. s. Trümpy Fachausdrücke 81 ff.Etymology: Greek formation with λ-suffix and ο-ablaut (Chantraine Form. 240) from old inherited ἕπω `care for, perpetrate'; s. v. w. lit.Page in Frisk: 2,404-405Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὅπλον
См. также в других словарях:
μαρίδα — Κοινή ονομασία περκόμορφων ψαριών του γένους Spicara της οικογένειας των κεντρακανθιδών. Πρόκειται για ψάρια μικρού μεγέθους, μέχρι 20 εκ., με επίμηκες και πλευρικά πεπιεσμένο σώμα. Στις ελληνικές θάλασσες, αλιεύονται η κοινή μαρίδα (Spicara… … Dictionary of Greek
μικρός — ή, ό (ΑΜ μικρός και σμικρός, όν, θηλ. μικρά και σμικρά Α και δωρ. και ιων. τ. μικκός, όν) 1. αυτός που έχει μικρές διαστάσεις, που είναι περιορισμένος ως προς το μήκος, το μέγεθος, τον όγκο ή την επιφάνεια (α. «μικρό χωράφι» β. «Τυδεύς τοι μικρὸς … Dictionary of Greek
