-
1 σθενος
- εος τό1) сила, мощь(ἀλκέ καὴ σ. Hom.; τὸ τῆς ἀνάγκης σ. Aesch.; λόγῳ τε καὴ σθένει Soph.)
σ. πολεμίζειν Hom. — боевая мощь;σθένει и ὑπὸ σθένους Soph., Eur. — силой, насильно2) вес, вескость(τῆς ἀληθείας Soph.; ἀγγέλων Aesch.)
3) (вооруженные) силы, войска Hom., Soph.4) огромное количество, множество(πλούτου, ὕδατος Pind.)
5) ( описательно)σ. Ἰδομενῆος Hom. — могучий Идоменей;
Χαλκηδονίου σ. Plat. — могущественный халкедонец, т.е. Трасимах -
2 σθένος
τό1) сила, мощь;παντί σθένει — изо всей силы; — всеми силами;
2) смелость, храбрость, отвага, сила духа;3) хим. валентность -
3 σθένος
[стэнос] ουσ. о. сила, мощьΛεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > σθένος
-
4 σθένος
[стэнос] ουσ ο сила, мощь. -
5 αδηριτος
21) не ставший предметом спораοὐκ ἔτι ἀ. ἔσται Hom. — теперь-то решится вопрос;
ἔτη δώδεκα κατεῖχον ἀδήριτον (τέν τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίαν) Polyb. — двадцать лет никто у них не оспаривал гегемонии над Грецией2) неодолимый, непобедимый(ἀνάγκης σθένος Aesch.)
-
6 αδιαντος
-
7 ακαματος
-
8 αμαυρος
31) темный(νύξ Luc.)
2) затуманенный, тусклый(ἥλιος Arst.)
3) туманный, неясный(εἴδωλον Hom.; ἴχνος Eur., Xen.: κληδών Aesch.)
4) слабый(φώς Soph.; σθένος Eur.; ὄψις Xen.; ἐλπίς Plut.)
5) чуть слышный, глухой(φωναί Arst.)
6) незрячий, слепойἀμαυραὴ χεῖρες Soph. — руки слепца
7) неизвестный, незнатный(γενεή Hes.; γυνή Eur.)
γενόμενος τῇ δυνάμει καὴ τῷ βίῳ ἀμαυρότερος Plut. — пришедший в упадок, захудалый8) смятенный, опечаленный(φρήν Aesch.)
9) изнурительный(νοῦσος Anth.)
-
9 ανανταγωνιστος
21) не имеющий противников, не встречающий сопротивления(ἀκίνδυνος καὴ ἀ. Plut.)
ἀνανταγωνίστῳ εὐνοίᾳ τιμᾶσθαι Thuc. — быть предметом единодушного почитания2) неодолимый(σθένος Polyb.)
3) неспособный к сопротивлению(ἄμαχος καὴ ἀ. Plut.)
-
10 απημαντος
-
11 γηρασκω
γηράσκω, γηράω(fut. γηράσω и γεράσομαι с ᾱ, aor. ἐγήρασα - inf. γηρᾶναι или γηράναι и тж. γηρᾶσαι; part. γηράς - эп. dat. pl. γηράντεσσι; pf. γεγήρᾱκα)1) стареть, стариться(λιπαρῶς γηρασκέμεν ἐν μεγάροισι Hom.; γηράσκει πάντα ὑπο τοῦ χρόνου Arst.)
ἂν γηράσῃ Plut. — если бы он дожил до старости;κηρύσσων γήρασκε Hom. — он состарился в должности глашатая;οὐ γεγήρακεν σθένος Soph. — сила не ослабела2) зреть, созревать(μῆλον ἐπὴ μήλῷ γηράσκει Hom.)
ὅ γηράσκων χρόνος Aesch. — уходящее вперед время3) старить, лишать сил(λυσσητῆρα πόδα Anth.)
γηρᾶσαί τινα τροφῇ Aesch. — дать дожить кому-л. до старости4) med. переживать, житьτρεῖς ἐλάφους ὅ κόραξ γηράσκεται Hes. — ворон живет три оленьих века
-
12 γηραω...
γηράω...γηράσκω, γηράω(fut. γηράσω и γεράσομαι с ᾱ, aor. ἐγήρασα - inf. γηρᾶναι или γηράναι и тж. γηρᾶσαι; part. γηράς - эп. dat. pl. γηράντεσσι; pf. γεγήρᾱκα)1) стареть, стариться(λιπαρῶς γηρασκέμεν ἐν μεγάροισι Hom.; γηράσκει πάντα ὑπο τοῦ χρόνου Arst.)
ἂν γηράσῃ Plut. — если бы он дожил до старости;κηρύσσων γήρασκε Hom. — он состарился в должности глашатая;οὐ γεγήρακεν σθένος Soph. — сила не ослабела2) зреть, созревать(μῆλον ἐπὴ μήλῷ γηράσκει Hom.)
ὅ γηράσκων χρόνος Aesch. — уходящее вперед время3) старить, лишать сил(λυσσητῆρα πόδα Anth.)
γηρᾶσαί τινα τροφῇ Aesch. — дать дожить кому-л. до старости4) med. переживать, житьτρεῖς ἐλάφους ὅ κόραξ γηράσκεται Hes. — ворон живет три оленьих века
-
13 εγκρατης
21) сильный, крепкий(σθένος Aesch.; σώματα Xen.; ἀκρωτήρια Arst.)
2) твердый(σίδηρος Soph.)
3) властвующий, царствующий(Πόλυβος Soph.)
4) обладающий, владеющий(τῆς Ἑλλάδος Her.; τοῦ ἄλλου, sc. χωρίου Thuc.)
ἐ. τῆς νίκης Plut. — одержавший победу5) умеющий пользоватьсяἐ. ἑαυτοῦ Plat. — владеющий собой6) воздержный, умеренный(ἐ. καὴ σώφρων Arst.; ἐ. γαστρὸς καὴ ποτοῦ Xen.)
-
14 εκβρονταω
-
15 εκφερω
(fut. ἐξοίσω, aor. 1 ἐξήνεγκα - эп.-ион. ἐξένεικα, aor. 2 ἐξήνεγκον; aor. pass. ἐξηνέχθην)1) выносить(τι ἐκ τοῦ μεγάρου Her.; τινὰ πολέμοιο Hom.)
2) выносить на берегπόντου νιν ἐξήνεγκε κλύδων Eur. — его выбросила на берег морская волна:
τὸν (Ἁρίονα) δελφῖνα λέγουσι ἐξενεῖκαι ἐπὴ Ταίναρον Her. — говорят, что Ариона дельфин доставил в Тенарон3) выносить для погребения(ἐξενεῖκαί τινα καὴ θάψαι Her.; νεκρόν Eur.)
4) уносить, похищать(τρία ἄλεισα Hom.)
5) med. уносить или увозить с собой(κόμης ἀγάλματα Eur.; τὰ ἑαυτοῦ Thuc.)
6) приобретать, получать(λοισθήϊον ἄεθλον Hom.)
; med.ἐ. νίκην Her., Plut. — одерживать победу;
7) увлекать, склонять(προς ὑποψίας τινά Plut.)
; pass. быть увлекаемым, поддаваться(ἀπαιδευσίᾳ ὀργῆς Thuc. и πρὸς ὀργήν Soph.)
ἐκφέρεσθαι πρὸς αἰδῶ Eur. — быть склонным к почтительности:λέγων ἐξηνέχθην Plat. — я (слишком) увлекся в своей речи;ἐπὴ τέν ἀλήθειαν ἐξενεχθεὴς τῇ ὑπονοίᾳ Plut. — догадавшись в чем дело;ἐκφέρεσθαι ἐπὴ τέν μάχην Plut. — устремляться в бой;ἐκφέρεσθαι ὑπ΄ αὐτοῦ τοῦ πράγματος Arst. — следуя самому существу вопроса8) производить на свет, рождать(τὸν τῆς Δήμητρος καρπόν Her.; κύημα εἰς φῶς Plat.; σπέρμα Arst.)
9) вынашивать, донашивать(τὸ κύημα μέχρι или διὰ τέλους и εἰς τέλος Arst.)
10) выказывать, обнаруживать, проявлять(δύνασιν Eur.; κακίας μεγάλας ὥσπερ ἀρετάς Plut.; med. μέγα τι σθένος Soph.)
11) произносить(λόγον τινά Soph. - ср. 12)
12) (тж. ἐν φανερῷ ἐ. Plut.) объявлять, открывать, рассказывать, разглашать(τέν ἐπιχείρησιν Her.; τὸν λόγον τινός Plat. - ср. 11; εἰς τοὺς Ἕλληνας τὰ ἁμαρτήματά τινος Isocr.)
οὔποτ εἰς Ἕλληνας ἐξοισθήσεται ὡς … Eur. — никогда среди греков не будет речи о том, что …;ἐ. ἐπὴ γέλωτί τι Plut. — выносить что-л. на посмеяние13) излагать, выражать(πλεῖστον νοῦν ἐν βραχυτάτῃ λέξει и βραχέως τι Plut.)
γνώμην κατὰ τὠυτὸ ἐκφέρεσθαι Her. — высказывать единогласное мнение14) представлять, предъявлять(δεῖγμα Dem. и δεῖγμα εἰς φῶς Plat.; μαρτυρίας τινός Dem.)
15) представлять, предлагать, вносить на утверждениеἐ. ὅρον τινός Arst. — предлагать определение чего-л.16) выпускать в свет, публиковать(διὰ μέτρων τι Arst.; Ἀριστοφάνης τὰς Νεφέλας ἐξέφερε Plut.)
τὸ τέλος ἐ. Plut. — издавать указ17) вводить (во всеобщее употребление), изобретать, создавать(τέν ἰατρικήν Diod.)
18) обращать, направлять(τὸ μῖσος εἴς τινα Polyb.)
ἐ. πόλεμον πρός τινα Xen., Arst., Plut., τινι Polyb., ἐπὴ τέν χώραν Her. и ἐπί τινι Plut. — идти войной на кого-л.19) приводить к концу, исполнять(τὸ μισθοῖο τέλος Hom.; τὸ μόρσιμον Pind.; ἐς ὀρθὸν τὰ μαντεύματα Soph.)
20) приводить(τινὰ ἐν τῇ σκέψει Plat.)
ἐνταῦθ΄ ἐξηνέχθην εἰς ἅπερ Πρωταγόρας λέγει Plat. — я вынужден сказать как Протагор21) грам. med. оканчиватьсяἐ. ἐπιρρηματικῶς — иметь наречное окончание22) выбегать вперед, опережатьἥ ἅμαξα τὸν βοῦν πολλάκις ἐκφέρει погов. Luc. — повозка часто опережает быка, т.е. все ставится вверх дном -
16 επιεικτος
3уступающий, податливый (только с отриц.)σθένος οὐκ ἐπιεικτόν Hom. — неодолимая сила;
μένος οὐκ ἐπιεικτόν Hom. — неукротимый пыл;πένθος οὐκ ἐπιεικτον Hom. — безысходная скорбь;ἔργα οὐκ ἐπιεικτά Hom. — возмутительные дела -
17 ηβαω
(impf. ἥβων, fut. ἡβήσω, aor. ἥβησα, pf. ἥβηκα; эп.: part. ἡβῶν и ἡβώων - f ἡβώωσα; praes. opt. ἡβώοιμι)1) быть в юношеском возрасте, быть возмужалым, быть во цвете летἀνέρ οὐδὲ ἔχοι μάλα ἡβῶν Hom. — даже муж в расцвете сил не удержал бы (брошенной Эантом глыбы);
οἱ ἡβῶντες Arph., Thuc. — юношество;εἴθ΄ ὣς ἡβώοιμι! Hom. — о, если бы мне (снова) стать молодым!;ἡβᾶν σθένος Eur. — быть молодым и сильным;γέροντα τὸν νοῦν, σάρκα δ΄ ἡβῶσαν φέρειν (v. l. φύειν) Aesch. — сочетать ум старика с силой (досл. телом) юноши2) пышно расти3) сохранять юношескую свежесть, быть в полной силеφλὸξ ἡβήσασα Aesch. — ярко горящее (бушующее) пламя;
ἀεὴ ἡβᾷ τοῖς γερουσιν εὖ μαθεῖν Aesch. — у стариков всегда горит желание учиться хорошему4) шуметь, бушевать -
18 ιππιος
v. l. ἵππειος 3 и 21) конский(σθένος Pind.)
2) конныйἴ. νόμος Pind. — напев, раздающийся на конных ристаниях;
ἵππιοι δίαυλοι Eur. — пути, пробегаемые на конных ристаниях3) конный (эпитет Посидона, как создателя коня Aesch., Arph., Афины, как покровительницы коней и городов, славившихся конями Pind.)ἄνασσα ἱππία Ἀμαζών Eur. = Ἱππολύτη 2 -
19 καταζευγνυμι
и (только praes.) κατα-ζευγνύω1) запрягать, впрягать(ἐν ἅρματι σθένος ἵππιον Pind.)
2) связывать, сковывать(ὑπ΄ ἀναγκαίης καταζευχθῆναι Her.)
3) связывать вместе, соединять(τὰς πόλεις Plat.; δύο πλοῖα Diod.)
γάμῳ καταζεῦξαι Plut. — сочетать браком4) заключать, запиратьἐν τυμβήρει θαλάμῳ κατεζεύχθη Soph. — (Даная) была заключена в подземный склеп
5) распрягать обозы, т.е. делать привал, располагаться лагерем6) оседать, селиться(ἐν τῇ πόλει Polyb.)
-
20 κολουω
(pass.: aor. ἐκολούθην и ἐκολούσθην, pf. κεκόλουμαι и κεκόλουσμαι)1) обрубать, подрезывать, обрывать(ἀστάχυας ὑπερέχοντας Her.; στάχυν σπάθῃ φασγάνου Eur.)
2) скупо давать(τὰ δῶρά τινι Hom.)
3) прерывать, оставлять незаконченным(τὸ μὲν τελέειν, τὸ δὲ μεσσηγὺ κ. Hom.)
4) повреждать, портитьἕο δ΄ αὐτοῦ πάντα κολούει Hom. — (кто вызывает на состязание хозяина, тот) себе же наносит вред во всем
5) подавлять, разрушать, уничтожатьσθένος ἐκολού(σ)θη Aesch. — мощь (персов) разбита
6) умалять, принижать, ослаблять, тж. унимать(τὰ ὑπερέχοντα Her.; τοὺς ὑπερέχοντας Arst.; τοὺς ἄλλους διαβολαῖς Plat.)
7) опрокидывать, опровергать(τοῦτο τὸ ῥῆμα Plat.)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
σθένος — strength neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σθένος — Ακέραιος αριθμός που εκφράζει την ικανότητα ενός ατόμου να ενώνεται απ’ ευθείας με άλλα άτομα. Το σ. συμβατικά αναφέρεται στο σ. του υδρογόνου, που έχει οριστεί ίσο με 1, ή με το σ. του οξυγόνου που είναι 2. Γραφικά το σ. παριστάνεται με ένα… … Dictionary of Greek
σθένος — το ους 1. ισχύς, δύναμη σωματική. 2. ηθική δύναμη, θάρρος: Δεν έχει το σθένος να τον αντιμετωπίσει. 3. (στη χημεία), ικανότητα του ατόμου ενός στοιχείου να ενώνεται με αριθμό ατόμων άλλου στοιχείου προς σχηματισμό χημικών ενώσεων … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
σθένει — σθένος strength neut nom/voc/acc dual (attic epic) σθένεϊ , σθένος strength neut dat sg (epic ionic) σθένος strength neut dat sg σθένω to have strength pres ind mp 2nd sg σθένω to have strength pres ind act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σθένη — σθένος strength neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) σθένος strength neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σθένεος — σθένος strength neut gen sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σθένους — σθένος strength neut gen sg (attic epic doric) σθενόω strengthen imperf ind act 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Στοιχεία — Ουσίες με ομογενή ατομική σύσταση, που αντιπροσωπεύουν τα τελικά όρια στα οποία όλα τα υλικά σώματα μπορούν να υποδιαιρεθούν με χημικά μέσα. Στα σ., στην ελεύθερη κατάσταση τους (μη ενωμένα) τα άτομα συνενώνονται σε μόρια που αποτελούνται από 2… … Dictionary of Greek
ευσθενής — εὐσθενής, ές (ΑΜ, Α και επικ. τ. ἐϋσθενής, ές) 1. αυτός που έχει σθένος, ο δυνατός, ο ρωμαλέος 2. στερεός, σταθερός («εὐσθενεστάτῃ πίστει λογισμοῡ»). επίρρ... εὐσθενῶς (ΑΜ) με σθένος, με δύναμη μσν. φρ. «εὐσθενῶς ἔχω» έχω το σθένος, έχω τη δύναμη … Dictionary of Greek
ηλεκτρόλυση — I To φαινόμενο που προκαλεί, ως συνέπεια της διόδου ηλεκτρικού ρεύματος μέσα από ένα διάλυμα, μια μετατόπιση υλικού στις επιφάνειες ασυνέχειας του συστήματος. Το σύστημα στο οποίο αναφερόμαστε μπορεί να θεωρηθεί κατά προσέγγιση ότι διαιρείται σε… … Dictionary of Greek
σθεναρός — ή, ό / σθεναρός, ά, όν, ΝΜΑ, και ιων. τ. θηλ. σθεναρή Α γεμάτος σθένος, δυνατός, ισχυρός (α. «σθεναρή κράση» β. «σθεναρὰ χείρ», Τζέτζ γ. «βραχίων σθεναρός», Ευρ. δ. «ἄτη σθεναρή τε καὶ ἀρτίπος», Ομ. Ιλ.) νεοελλ. 1. γεμάτος ψυχικό και ηθικό σθένος … Dictionary of Greek