-
1 παπαῖ
παπαῖ (so und nicht παπαί zu accentuiren nach Hdn. περὶ μον. λ. p. 27, 13; vgl. Arcad. p. 183, 18), Ausruf des Schmerzes, papae; Aesch. Pers. 988 Ag. 1085 Eum. 252 Soph. Phil. 735 O. C. 549 El. 855; παπαῖ φεῠ verbunden, Phil. 774; παπαῖ μάλα, 775; παπαῖ μάλ' αὖϑις, 782, Eur. Herc. F. 1120 Cycl. 110; Ar. Lys. 215 u. oft. – Auch Ausruf der Verwunderung; Her. 8, 26; Eur. Cycl. 572; παπαῖ, οἷον λέγεις, Plat. Legg. IV, 704 b; Sp., die es auch mit dem gen. verbinden, παπαῖ τῶν ἐπαίνων, Luc. Contempl. 23. – Vgl. auch πόποι.
-
2 παπαῖ
πᾰπαῖ (not παπαί, Hdn.Gr.2.933), exclam. of suffering, whether mental, as A.Pers. 1031, or (more freq.) physical, Ar.Ach. 1214, etc.; doubled, A.l.c., Ag.1114;Aφεῦ παπαῖ, παπαῖ μάλ' αὖθις S.Ph. 792
; also παππαπαππαπαῖ ib. 754; παπαῖ, ἀπαππαπαῖ, παπᾶ παπᾶ παπᾶ παπαῖ ib. 746.II of surprise, Hdt.8.26; π., οἷον λέγεις you don't say so!, Pl.Lg. 704c; also : c. gen.,παπαῖ τῶν ἐπαίνων Luc.Cont.23
; expressing scorn, S.Fr. 153. -
3 παπαι
interj.1) (intens. φεῦ π., ἀπαππαπαῖ, παπαπαππαπαππαπαππαπαῖ) в выраж. скорби увы!, о горе! Trag.π. τῶν ἐπαίνων! Luc. — о, что за хвалебные слова!
-
4 παπαί
-
5 παπαῖ
-
6 παπαί
παπαίindeclform (exclam) -
7 παπαῖ
παπαῖ, Ausruf des Schmerzes, papae. Auch Ausruf der Verwunderung -
8 παπαῖ
Grammatical information: adv.Meaning: exclamation of pain and astonishment (IA.).Other forms: on the accent Hdn. Gr. 2, 933.Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]Page in Frisk: 2,471Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > παπαῖ
-
9 παπαιαξ
-
10 παπαπαπαι
-
11 παππαπαππαπαι
-
12 babae
-
13 papae!
papae! Interj. (παπαί), ei ei! potz tausend! Plaut. Bacch. 207; rud. 1320 u.a. Ter. eun. 229 u. 416. Pers. 5, 79. Hieron. epist. 125, 13.
-
14 πόποι
πόποι, Ausruf des Staunens und Unwillens, auch des Zornes oder Schmerzes, sonderbar, entsetzlich, schändlich, verwandt mit παπαί, Hom. oft, u. immer ὢ πόποι, im Anfange der Rede; Tragg.: Ξέρξης μὲν ἥγαγε, πόποι, Aesch. Pers. 542; ἰὼ πόποι, Ag. 1071; ὀτοτοτοτοῖ πόποι δᾶ, 1042; Ausruf des Schmerzes, Soph. O. R. 167 Tr. 850. – Nach spätern Erklärern sollen die Götter bei den Dryopern πόποι geheißen haben, u. ὦ πόποι, o ihr Götter! soll ein wirklicher Anruf sein, was für die homerischen Stellen meist unpassend ist. Die sp. D. aber, wie Lycophr. 943 u. Euphorion behandelten das Wort wie ein subst. u. declinirten es, Mein. Anal. Alex. p. 128.
-
15 παππαπαππαπαῖ
παππαπαππαπαῖ, verstärkter Schmerz- u. Wehruf παπαῖ, Soph. Phil. 744, der auch παπαππαπαππαππαπαῖ El. 736 sagt, was in den mss. u. Ausgaben verschieden geschrieben wird.
-
16 παπαιάξ
παπαιάξ, aus dem Vorigen gedehnt, Ausruf des freudigen Erstaunens, Eur. Cycl. 153, der etwas Komisches hat (Passow vergleicht au weih statt au weh!); Ar. Lys. 924, der Vesp. 235 ἀππαπαὶ παπαιάξ verbindet; παπαὶ παπαιάξ scheint die richtige Lesart Luc. Fugit. 33.
-
17 διερός
διερός, ά, όν, bei Homer zweimal, Odyss. 9, 43 ἔνϑ' ἤτοι μὲν ἐγὼ διερῷ ποδὶ φευγέμεν ἡμέας ἠνώγεα, 6, 201 στῆτέ μοι, ἀμφίπολοι· πόσε φεύγετε φῶτα ἰδοῠσαι; ἦ μή πού τινα δυσμενέων φάσϑ' ἔμμεναι ἀνδρῶν; οὐκ ἔσϑ' οὗτος ἀνὴρ διερὸς βροτός, οὐδὲ γένηται, ὅς κεν Φαιήκων ἀνδρῶν ἐς γαῖαν ἵκηται δηιοτῆτα φέρων. In dieser letzteren Stelle erklärte Aristarch, nach einem Scholium, διερός = » lebend«, während Kallistratus (s. Sengebusch Homer. diss. 1 p. 55) δυερός las: διερός: οὕτως τὸν ζῶντα Ἀρίσταρχος. ὁ δὲ Καλλίστρατος γράφει δυερός, ὁ ἐπίπονος, παρὰ τὴν δύην, ἤτοι κακοπαϑητικός. Andere Scholien: οὐκ ἔσϑ' οὗτος ἀνὴρ διερός: ὁ ζῶν, ὡς ἐκ τοῠ ἐναντίου ἀλίβαντες οἱ νεκροί, und: ζῶν ἐρρωμένως καὶ ἰκμάδος μετέχων. τὴν μὲν γὰρ ζωὴν ὑγρότης καὶ ϑερμασία συνέχει, τὸν δὲ ϑάνατον ψυχρότης καὶ ξηρασία. ὅϑεν καὶ ἀλίβαντες οἱ νεκροὶ λιβάδος μὴ μετέχοντες. Eine abweichende Erklärung enthält in den Scholien die Notiz βλαπτικός, πειρατικός, πειρατής; sie geht vielleicht ursprünglich auf die Lesart δυερός. Lehrs Aristarch. p. 56 sqq. meint, diese Notiz enthalte eine Spur seiner eigenen Erklärung der Lesart διερός; er bringt nämlich das Homerische διερός nicht mit διαίνω in Verbindung, was die oben angeführten Erklärungen der Scholien thun; gegen diese Erklärungen und die Verbindung mit διαίνω beruft sich Lehrs besonders auf Scholl. Iliad. 21, 252 αἰετοῠ οἴματ' ἔχων μέλανος, τοῠ ϑηρητῆρος: Ἀριστοτέλης μελανόστου ἀναγινώσκει, τοῠ μέλανα ὀστᾶ ἔχοντος· ἀγνοεῖ δὲ ὡς οὐ δεῖ ἀπὸ τῶν ἀφανῶν ποιεῖσϑαι τὰ ἐπίϑετα. Lehrs leitet vielmehr das Homerische διερός von δίειν, δίεσϑαι ab; er macht Odyss. 6, 201 nach διερὸς βροτός ein Colon und übersetzt Quonam aufugitis viro conspecto? Numne eum hostem esse putatis? Non est iste vir fugator homo (h. e. non is est quem fugere opus sit); neque omnino erit qui improbo consilio ad Phaeaces accedere audeat. Hier hätte demnach διερός activischen Sinn; in der anderen Stelle, Odyss. 9, 43, hat es nach Lehrs passivischen Sinn, διερῷ ποδὶ φευγέμεν »mit fliehendem Fuß enteilen«, fugaci pede se proripere. Ganz eben so hat z. B. φοβερός und σφαλερός activische und passivische Bedeutung. Die Scholien denken auch Odyss. 9, 43 wieder an διαίνω und nehmen als Grundbedeutung von διερός » flüssig«, »naß« an. Von dieser Grundbedeutung aus erklären sie διερῷ ποδί auf verschiedene Art. Am Besten wäre wohl, wenn man nicht Lehrs Erklärung vorzieht, διερῷ ποδί = »mit schnellem Fuße« zu nehmen; das Flüssige bewegt sich schnell. Nach Homer kommt διερός in einer Reihe von Stellen vor, in denen allen man es = »naß«, » flüssig« erklärt. Einige dieser Stellen lassen gar keine andere Auffassung zu; in einigen jedoch könnte man auch an die Ableitung von δίω denken; beide Ableitungen treffen zusammen in der Bedeutung » dahinströmend«, » dahineilend«, » flüchtig«, » schnell«, » beweglich«, » rege«. Man kann nun, wenn man Lehrs Erklärung der Homerischen Stellen billigt, entweder annehmen, daß das Wort διερός die Bedeutung »naß«, » flüssig«, nur durch Mißverstehn der Homerischen Stellen erhalten habe, eine Annahme, welche durch viele analoge Fälle gestützt wird; oder, daß es wirklich von Anfang an zwei wurzelhaft verschiedene Adjectiva διερός gab: 1) διερός von δίω, fugator und fugax, 2) διερός verwandt mit διαίνω, »naß«, »flüssig«. Nachhomerische Stellen: Hesiod. O. 460 εὖτ' ἂν δὲ πρώτιστ' ἄροτος ϑνητοῖσι φανείῃ, δὴ τότ' ἐφορμηϑῆναι ὁμῶς δμῶές τε καὶ αὐτὸς αὔην καὶ διερὴν ἀρόων ἀρότοιο καϑ' ὥρην, πρωὶ μάλα σπεύδων, ἵνα τοι πλήϑωσιν ἄρουραι ; Aeschyl. Eum. 263 αἷμα μητρῷον χαμαὶ, δυσαγκόμιστον, παπαῖ, τὸ διερὸν πέδῳ χύμενον οἴχεται; Aristoph. Nub. 337 von den Wolken εἶτ' ἀερίας, διερὰς, γαμψοὺς οἰωνοὺς ἀερονηχεῖς, v. l. διερούς, was dann auf οἰωνούς bezogen werden kann; Av. 213 διεροῖς μέλεσιν, von den (dahinströmenden? thränenfeuchten?) Liedern der Nachtigal; Νεῖλος διερὰν βώλακα ϑρύπτει Theocr. 17, 80; λίϑος Callim. Ap. 23; bei Ap. Rh. 1, 184 κέλευϑος, nach Schol. κυρίως ἡ ἐκ Διὸς κάϑυγρος γῆ; vgl. 2, 1099; χείλη 4, 1457, wie Nonn. D. 5, 314 die Glieder auch nennt, vgl. ὑγρός; Antiphil. 22 (IX, 86) πώγων ὀστρέου; s. auch Ep. ad. 740 ( App. 375). Nach Arist. de gener. et interit. 2, 2 ist διερὸν τὸ ἔχον ἀλλοτρίαν ὑγρότητα ἐπιπολῆς, obenauf feucht; Luc. Lexiph. 4 vrbdt διερὸν βλέπειν mit λημαλέοι ὀφϑαλμοί.
-
18 ἀπαπαί
-
19 απαπαι
-
20 παππαπαππαπαί
- 1
- 2
См. также в других словарях:
παπαῖ — indeclform (exclam) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παπαί — indeclform (exclam) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παπαί — και παπαιάξ Α επιφών. 1. για μεγάλη θλίψη, οδύνη ή σωματικό πόνο) πω, πω, αλίμονο 2. για θαυμασμό ή χαρά με έκπληξη 3. για αποστροφή και περιφρόνηση. [ΕΤΥΜΟΛ. Ονοματοποιημένη λ. (πρβλ. βαβαί, βαβάζω). Το λατ. papae (πρβλ. babae) είναι δάνειο από… … Dictionary of Greek
παππαπαππαπαῖ — παπαῖ indeclform (exclam) παππαπαππαπαῖ indeclform (exclam) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
List of Greek phrases — List of Greek Phrases/ProverbsContents *Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω *See also NOTOC Αα (h)a ;Apolytonic|γεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω: Ageōmetrētos mēdeis eisitō .: Let no one without knowledge of geometry enter . Motto over the… … Wikipedia
Fass ohne Boden — Pi Inhaltsverzeichnis 1 πάθει μάθος 2 Παθήματα μαθήματα … Deutsch Wikipedia
αι — (I) αἰ (Α) 1. σύνδεσμος υποθετικός τής δωρικής και αιολικής διαλέκτου αντί τού εἰ* 2. «αἴ γὰρ», αντί τού «εἰ γὰρ» για έκφραση ευχής ή επιθυμίας «είθε, μακάρι!» 3. «αἴ κε(ν)» (στον Όμηρο) «αχ και να...» [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολογίας. Πιθανόν να… … Dictionary of Greek
βαβά — (I) (AM βαβαί) επιφών. (εκφράζει λύπη) αχ! πω πω! αρχ. εκφράζει έκπληξη ή θαυμασμό. [ΕΤΥΜΟΛ. Ονοματοποιημένη λ. (πρβλ. βαβάζω, παπαί). Το λατ. babae είναι δάνειο από την Ελληνική]. (II) το (λ. της παιδικής γλώσσας) 1. πληγή, χτύπημα, τραύμα 2.… … Dictionary of Greek
παπαιάξ — Α επιφών. βλ. παπαί … Dictionary of Greek
πόποι — Α 1. επιφών. σχετλιασμού, αγωνίας, έκπληξης ή πόνου 2. (ως ουσ. πληθ.) οἱ πόποι οι θεοί. [ΕΤΥΜΟΛ. Οι τ. πόποι, πόπαξ είναι προϊόντα ονοματοποιίας (πρβλ. βαβαί, παπαῖ). Η ερμηνεία «ω, θεοί» που έχει δοθεί στη φρ. ὤ πόποι προέρχεται πιθ. από κάποια … Dictionary of Greek
baba-, (*bal-bal-) — baba , (*bal bal ) English meaning: barbaric speech Deutsche Übersetzung: Schallwort, Lallwort for unartikuliertes undeutliches Reden Note: also bal bal , bar bar with multiple dissimilations, onomatopoeic words Material:… … Proto-Indo-European etymological dictionary