-
1 παλαιότης
παλαιότης, ητος, ἡ, das Alter, die Alterthümlichkeit, das Langehersein; παλαιότης γὰρ τῷ λόγῳ γ' ἔνεστί τις, Eur. Hel. 1061; Plat. Crat. 421 d; neben σαπρότης, Rep. X, 609 f; καὶ πλῆϑος ἐτῶν, Aesch. 2, 42; Sp., wie N. T.
-
2 παλαιοτης
- ητος ἥ1) древность (sc. τοῦ λόγου Eur., Plat.)2) старость, престарелость(π. καὴ πλῆθος ἐτῶν Aeschin.)
3) залежалость(τῶν σιτίων Plat.)
-
3 παλαιότης
παλαιότηςage: fem nom sg -
4 παλαιότης
2 more freq. antiquity, obsoleteness,π. γὰρ τῷ λόγῳ γ' ἔνεστί τις E.Hel. 1056
;ὑπὸ παλαιότητος Pl.Cra. 421d
;εἴτε π. εἴτε σαπρότης Id.R. 609e
; π. γράμματος, opp. καινότης πνεύματος, Ep.Rom.7.6; in Lit. Crit., D.H.Rh.10.19.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παλαιότης
-
5 παλαιότης
παλαιότης, ητος, ἡ, das Alter, die Altertümlichkeit, das Langehersein -
6 παλαιότης
παλαιότης, ητος, ἡ (παλαιός; Eur., Aeschin., Pla. et al.) state of being superseded or obsolete, age, obsolescence δουλεύειν … παλαιότητι γράμματος serve the obsolete letter (of the law; opp. καινότης πνεύματος) Ro 7:6.—DELG s.v. πάλαι. M-M. TW. -
7 παλαιότης
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > παλαιότης
-
8 παλαιότης
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > παλαιότης
-
9 παλαιότης
старость, древность, ветхость.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > παλαιότης
-
10 παλαιοτήτων
παλαιότηςage: fem gen pl -
11 παλαιότητα
παλαιότηςage: fem acc sg -
12 παλαιότητι
παλαιότηςage: fem dat sg -
13 παλαιότητος
παλαιότηςage: fem gen sg -
14 σαπρότης
σαπρότης, ητος, ἡ, Fäulniß, Gestank durch Fäulniß, der Zustand eines faulen od. sonst verdorbenen zerrütteten Körpers; εἴτε παλαιότης εἴτε σαπρότης, Plat. Rep. X, 609 e; ξύλων, faules Holz, Diosc.
-
15 3821
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > 3821
-
16 ἀζάπα
A drought, Inscr.Cypr.59 H. [full] ἀζάτη· ἐλευθερία, Hsch. (Cf. Zend ᾱζᾱτα 'free'.) [full] ἀζαυτός· παλαιότης, καὶ κόνις, Id. [full] ἀζαχής, ές, = σκληρός, χαλεπός: also = ἀδιάλειπτος (cf. ἀζηχής), Id. [full] ἀζεινοί (cod. ἀζην-) · κύκνοι ταῖς πτέρυξιν ἀπολαμβάνοντες ἀέρα, Id. [full] ἀζείρει· ξηραίνει, Id. (ἀζήρει Suid.
). [full] ἀζειρός, όν, ( ζειρ not embroidered, Hsch., EM22.56, Suid. [full] ἀζένα· πώγωνα (Phryg.), Hsch. [full] ἄζενον· γενειῶντα, Id. [full] ἀζέσιμοι· ἀζεινοί, Id. [full] ἀζέσιος, v. Ἀζόσιος. -
17 ἄζω 1
ἄζω 1.Grammatical information: v.Meaning: `dry, parch' (Il.).Other forms: Mostly intr. ἅζομαι.Derivatives: Hell. ἄζα `dryness, heat' as in σάκος... πεπαλαγμένον ἄζῃ (χ 184) often taken as `mould', which seems unnecessary, cf. ἅζα ἅσβολος κόνις, παλαιότης· κόπρος ἐν ἀγγείῳ ὑπομείνασα H. - Adj. ἀζαλέος `dry' (Il.), cf. ἰσχαλέος, αὑσταλέος (no l\/n-stem with ἀζάνομαι). Unclear ἀζαυτός παλαιότη καὶ κόνις H.Etymology: Problematic is ἄδδαυον· ξηρόν H. A compound with αὖος is improbable; Latte corrects in *ἀδδανον. - Nearest cognate seems Czech. OPol. ozd `dried malt', Czech. Slov. ozditi `to dry malt', idg. * h₂esd-. With velar Gm. words, Goth. azgo, OHG. asca `ashes'. Without the final cons. Lat. āreo `be dry', prob. also āra, OLat. āsa `altar' which is found also in Hitt. h̯ašša- `hearth'. The Latin long ā is explained from a perfect * h₂e-h₂s- \> ās- (Lubotsky, KZ 98 (1985) 1-10). Further Skt. ā́sa- m. `ashes, dust' (which may continue * h₂oso-). S. also Specht Ursprung 201, 219, 232. (Not here ἄσβολος.). Cf. αὖος, ἀυσταλέος.Page in Frisk: 1,25-26Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἄζω 1
См. также в других словарях:
παλαιότης — age fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παλαιοτήτων — παλαιότης age fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παλαιότητα — παλαιότης age fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παλαιότητι — παλαιότης age fem dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παλαιότητος — παλαιότης age fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παλαιότητα — η (Α παλαιότης [παλαιός]) η ιδιότητα ή η κατάσταση τού παλαιού, ο απηρχαιωμένος χαρακτήρας («εἴτε παλαιότης εἴτε σαπρότης εἴτε ἡτισοῡν οὖσα», Πλατ.) αρχ. 1. πάλιωμα, μπαγιάτεμα («παλαιότης ἄρτου», Δίων Κάσα) 2. η γεροντική ηλικία … Dictionary of Greek
ветошь — ж., русск. цслав. ветъшь παλαιότης, чеш. veteš хлам, старье . См. ветхий … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
обетъшати — ОБЕТЪША|ТИ (30), Ю, ѤТЬ гл. 1.Обветшать, прийти в негодность: и минѹвъшемъ лѣтомъ •к҃• и цр҃кви ѹже обетъшавъши. и ѹмысли из˫аславъ възрадити цр҃квь новѹ СкБГ XII, 20б; горько же ѥсть обыкнѹти часто ѡмывати и часто перомо... утьло и непотрѣбьно… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ՀՆՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 2 0109 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c գ. παλαιότης vetustas, antiquitas. Հին կամ հնացեալ գոլն. փտութիւն. ապականութիւն. եւ Վաղեմի գոլն. երկարութիւն ժամանակի. ծերունի. հին ըլլալը, հննալը. ...… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)