-
1 προκόττα
προκόττᾱ, προκότταfem nom /voc /acc dualπροκόττᾱ, προκότταfem nom /voc sg (doric aeolic) -
2 προκόττα
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προκόττα
-
3 προκότταν
προκόττᾱν, προκότταfem acc sg (doric aeolic) -
4 κόττα
-
5 κοττίς
Meaning: `hairdress with long hair on the forehead' (Poll., H., Phot.).Other forms: - ίδος f. Dor. for κεφαλή (Poll., H., Phot.); also κοτίς (Hp.), = `ἰνίον, παρεγκεφαλίς' (Gal.), `τῆς κεφαλῆς ἡ κορυφή' (Erot.).Compounds: As 2. member in προκοττίς ἡ χαίτη H. and προκόττα f. (dor.)Derivatives: κόττικοι αἱ περικεφαλαῖαι; κοττάρια τὰ ἄκρα τῆς κέγχρου H. - Beside it κόττος = κύβος ( Cod. Just.), κοττός ( κόττος) ὄρνις. καὶ οἱ ἀλεκτρυόνες κοττοὶ διὰ τὸν ἐπὶ τῃ̃ κεφαλῃ̃ λόφον (cf. NGr. κόττα `chicken'); κοττοβολεῖν τὸ παρατηρεῖν τινα ὄρνιν H. On κόττος as name of a river-fish (Arist. HA 534a 1) s. Strömberg Fischnamen 119 (after the cock). - PN Κοττίς, Κότταλος, - άλη (Herod.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Connection with κοτύλη `bowl, dish' is a guess. For a basic *κοτϜ-ίς (Scheftelowitz BB 28, 146) there is no support; rather in this popular diminut. an expressive gemination. - Acc. to Hubschmid Romance Philology 6, 190ff. these words (incl. κοτύλη) come from a pre-IE. hispano-caucasian language-group and have in Iberoromance, in Basque and elsewhere several cognates; orig. meaning `concave or convex rounding', from where `vessel' (\> `head'), also `hill, head' etc. Unhappily most concrete objects can be brought under such a denominator. - Here acc. to Hubschmid also κότταβος as orig. vessel-name. - Diff. on κόττος Mann Lang. 28, 35. - Fur. 362 connects κοτ(τ) ίς, ( προ)κόττα with σκύτη κεφαλή H.(?); the geminate would point to Pre-Greek..Page in Frisk: 1,933Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κοττίς
См. также в других словарях:
προκόττα — προκόττᾱ , προκόττα fem nom/voc/acc dual προκόττᾱ , προκόττα fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πρόκοττα — και προκόττα, ἡ, Α (δωρ. τ.) το προκόμιον*. [ΕΤΥΜΟΛ. < προ * + κοττίς «κεφαλή», κατά τα θηλ. σε α] … Dictionary of Greek
προκότταν — προκόττᾱν , προκόττα fem acc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αλέκτωρ — (I) (Α ἀλέκτωρ) κόκορας, πετεινός αρχ. 1. μτφ. για τον αυλό ή τους σαλπιγκτές 2. στη Μυκηναϊκή η λέξη μαρτυρείται έμμεσα με το όνομα Ἀλέκτωρ* (για άλλες σημασίες τής λέξεως βλ. αλέκτωρ II, III). [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. ἀλέκτωρ «κόκορας, πετεινός»… … Dictionary of Greek
