-
1 κόττα
-
2 Σκαλίζοντας η κόττα βγάνει τα μάτια της
• Что копал, в то и сам попалИсточник: Собрание пословиц на greek-language.ru, 2012Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Σκαλίζοντας η κόττα βγάνει τα μάτια της
-
3 κοττίς
Meaning: `hairdress with long hair on the forehead' (Poll., H., Phot.).Other forms: - ίδος f. Dor. for κεφαλή (Poll., H., Phot.); also κοτίς (Hp.), = `ἰνίον, παρεγκεφαλίς' (Gal.), `τῆς κεφαλῆς ἡ κορυφή' (Erot.).Compounds: As 2. member in προκοττίς ἡ χαίτη H. and προκόττα f. (dor.)Derivatives: κόττικοι αἱ περικεφαλαῖαι; κοττάρια τὰ ἄκρα τῆς κέγχρου H. - Beside it κόττος = κύβος ( Cod. Just.), κοττός ( κόττος) ὄρνις. καὶ οἱ ἀλεκτρυόνες κοττοὶ διὰ τὸν ἐπὶ τῃ̃ κεφαλῃ̃ λόφον (cf. NGr. κόττα `chicken'); κοττοβολεῖν τὸ παρατηρεῖν τινα ὄρνιν H. On κόττος as name of a river-fish (Arist. HA 534a 1) s. Strömberg Fischnamen 119 (after the cock). - PN Κοττίς, Κότταλος, - άλη (Herod.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Connection with κοτύλη `bowl, dish' is a guess. For a basic *κοτϜ-ίς (Scheftelowitz BB 28, 146) there is no support; rather in this popular diminut. an expressive gemination. - Acc. to Hubschmid Romance Philology 6, 190ff. these words (incl. κοτύλη) come from a pre-IE. hispano-caucasian language-group and have in Iberoromance, in Basque and elsewhere several cognates; orig. meaning `concave or convex rounding', from where `vessel' (\> `head'), also `hill, head' etc. Unhappily most concrete objects can be brought under such a denominator. - Here acc. to Hubschmid also κότταβος as orig. vessel-name. - Diff. on κόττος Mann Lang. 28, 35. - Fur. 362 connects κοτ(τ) ίς, ( προ)κόττα with σκύτη κεφαλή H.(?); the geminate would point to Pre-Greek..Page in Frisk: 1,933Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κοττίς
-
4 κοττάρια
κοττάρια, τά, dim. zum Folgdn, nach Hesych. τὰ ἄκρα τῆς κέγχρου. Vgl. κόττα.
-
5 ζωή
η в разн. знач жизнь;η επαναφορά στη ζωή — возвращение к жизни;
βρίσκομαι εν τη ζωή — быть в живых, жить;
είμαι όλο ζωή — или έχω πολλή ζωή μέσα μου — быть полным жизни, быть жизнерадостным;
δίνω ζωή — оживлять, вносить оживление;
ξέρω τη ζωή — знать жизнь;
κερδίζω τη ζωή μου — зарабатывать на жизнь;
αλλάζω τη ζωή μου — менять образ жизни;
η ζωή στην 'Αθήνα είναι ακριβή — стоимость жизни в Афинах очень высока;
πολύ ακρίβηνε η ζωή — жизнь очень вздорожала;
§ σκυλίστα ζωή — собачья жизнь;
ζωή στα μουλάρια ( — или κατσικομούλαρά) σου — полный провал, дело провалилось;
η ζωή αυτής της κυβερνήσεως θα είναι σύντομη — дни этого правительства сочтены;
περνώ ζωή και κόττα — или περνώ ζωή χαρισάμενη — жить в своё удовольствие, жить припеваючи;
(βρίσκομαι) μεταξύ ζωής και θανάτου (находиться) между жизнью и смертью;η ζωή κρέμεται από μιά τρίχα — быть на волосок от смерти;
εφ' όρου ζωής всю жизнь, до сомой смерти;ουδέποτε στη ζωή μου! — никогда в жизни!;
στη ζωή μου! — клянусь жизнью!;
στη ζωή σου; — в самом деле?; — это возможно?;
ζωή σε λόγου σας — вам нужно жить, теперь уж берегите себя (выражение соболезнования семье покойного);
ζω να χετε — и вам долгих лет жизни! (ответ на соболезнование)
-
6 μαδώ
μαδώάω 1. μετ.1) ощипывать (перья); выщипывать (тж. волосы);μαδώ την κόττα — ощипывать курицу;
2) обрывать (листья, лепестки и т. п.);μαδώ τό τριαντάφυλλο — обрывать лепестки розы;
3) перен. ободрать как липку;τον μάδησαν στα χαρτιά его ободрали в карты как липку; 2. αμετ. 1) терять волосы, лысеть, плешиветь; μάδησε το κεφάλι του его голова облысела; 2) терять листья; осыпаться (о листьях); μάδησαν τα φύλλα осыпались листья; 3) линять (о животных, птицах); μάδησαν τα πούπουλα вылез пух; 4) выпадать, лезть (о волосах, шерсти); μάδησε η γούνα шуба вытерлась -
7 σκαλίζω
1. μετ.1) рыхлить; окапывать; 2) полоть; 3) ковырять; 4) мешать, разгребать;σκαλίζω τη φωτιά — ворошить огонь;
σκαλίζω τα κάρβουνα — мешать угли;
5) вырезать, высекать (из камня); резать (по дереву);2. μετ., αμετ. рыться, копаться (в чём-л.); шарить (где-л.);τί σκαλίζεις (σ)τά χαρτιά μου; — что ты роешься в моих бумагах?;
§ σκαλίζοντας η κόττα βγάνει τα μάτια της — посл, что копал, в то и сам попал
-
8 σκύτη
Grammatical information: f.Meaning: κεφαλή; σκύτα τὸν τράχηλον. Σικελοί H. (Epich.?; s. Kaibel CGF p. V); unclear Archil. 122 (in Erot., where diff. expl.); Hp.; uncertain σκύταλα `id.' (Sch. Ar. Av. 1283).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: To σκῠτάλη ?; cf. Lit. dial. skutnà `planed place, bald crown, baldhead'. Details in Bechtel Dial. 2, 287. -- Furnée 359, 362 compares κοτ(τ)ίς, ( προ)-κόττα `head' and σκύτα τὸν τράχηλον. Σικελοί H. and concludes to a Pre-Greek word.Page in Frisk: 2,744Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σκύτη
См. также в других словарях:
κόττα — (I) η βλ. κότα. (II) κόττα, ἡ (Μ) επενδύτης, χλαίνη. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. cotta] … Dictionary of Greek
κότα — και κόττα, η 1. το κατοικίδιο πτηνό όρνιθα 2. μτφ. ελαφρόμυαλη και κακόγουστα φανταχτερή γυναίκα 3. φρ. α) «η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα» λέγεται για περιπτώσεις μεγάλου διλήμματος β) «κοιμάμαι με τις κότες» κοιμάμαι πολύ νωρίς γ)… … Dictionary of Greek
котва — якорь , стар.; укр. котва (судя по наличию о, заимств. из польск.), болг. котва, сербохорв. котва, словен. kȏtva, чеш. kotev, kotva, польск. kotew, род. п. kotwi, в. луж. kotwica. Из *kоtу, род. п. *kоtъvе. Ср. цслав. котъка кошка ; слав.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
αλέκτωρ — (I) (Α ἀλέκτωρ) κόκορας, πετεινός αρχ. 1. μτφ. για τον αυλό ή τους σαλπιγκτές 2. στη Μυκηναϊκή η λέξη μαρτυρείται έμμεσα με το όνομα Ἀλέκτωρ* (για άλλες σημασίες τής λέξεως βλ. αλέκτωρ II, III). [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. ἀλέκτωρ «κόκορας, πετεινός»… … Dictionary of Greek
κάναβος — ο (Α κάναβος και κάνναβος) νεοελλ. (τοπογρ.) γεωμετρικό σχήμα ενός δικτύου τετραγώνων πάνω σε χάρτη που η σχεδίασή του αποτελεί ακριβή τρόπο καθορισμού τών κορυφών μιας πολυγωνικής οδεύσεως πάνω σε χάρτη με βάση τις ορθογώνιες συντεταγμένες τους… … Dictionary of Greek
κοττένος — κοττένος, η, ον (Μ) [κόττα (ΙΙ)] (για ύφασμα) κατάλληλος για επενδύτη … Dictionary of Greek
μαδιβός — μαδιβός, ὁ (Α) (κατά τον Ησύχ.) «μάδισος»*, δικέλλι. [ΕΤΥΜΟΛ. Άλλος τ. τού μάδισος* με επίθημα βος (πρβλ. κόττα βος, σίττυ βος)) … Dictionary of Greek