-
1 πολύφλοισβος
πολύ - φλοισβος ( φλοῖσβος): loudroaring, always πολυφλοίσβοιο θαλάσσης.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > πολύφλοισβος
-
2 πολύφλοισβος
πολύ-φλοισβος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πολύφλοισβος
-
3 στρεβλός
Grammatical information: adj.Meaning: `turned, twisted, crooked, cunning' (IA.)Derivatives: - ότης f. `crook, perversity' (Plu. a.o.). - όω, also w. δια-, κατα-, `to twist, to dislocate, to torture, to torment' (IA.) with - ωσις, - ωμα, - ωτήριος; also - ευμα n. (: *στρεβλεύω) `perversion' (Sm.). Also στρέβλη f. `winch, roll, screw', also as instrument of torture (A., Arist., Plb. etc.); formation as σμί-λη a.o., backformation from στρεβλόω or substant. of στρεβλός? -- A. With o-vowel: στρόβος m. `whirl' (A. Ag. 657, H.). From this 1. στρόβ-ῑλος m. `top, whirlwind, whirlpool, fir-cone etc.' (Att., hell. a. late; cf. ὅμ-ῖλος a.o.) with - ίλιον, - ιλίτης, - ιλέα, - ιλᾶς, - ιλεών, - ίλινος, - ιλώδης, - ιλίζω, - ιλόω (all late). 2. - ίλη f. `cone made of lint' (Hp.). 3. - εύς m. name of a fuller's instrument (sch.). 4. - εία f. `fullery?' (Delos IIIa). 5. στροβελός σοβαρός, τρυφερός; - ελόν σκολιόν, καμπύλον H. 6. στροβανίσκος τρίπους H. 7. στροβάζων συνεχῶς στρεφόμενος H. 8. στροβέω, somet. w. δια- a.o., `to turn around in circles, to move violently, to distract' (A., Ar., hell. a. late), prob. old deverbat. Here wit nasal infix στρόμβος m. `top' (Ξ 413), `whirlwind' (A. Pr. 1084), `snail-shell, snail etc.' (Arist., hell. poet.) with - ο-ειδής, - ώδης (Arist. a.o.), - εῖον, - ιλος, - ηδόν, - έω, - όω (rae a. late). -- B. With α-vowel (zero grade?): στραβός `squinting' (medic.), with - ων `id.' ( Com. Adesp.), also PN, - αξ PN, - ότης f. `squint' (Orib. a.o.), - ίζω `to squint' (H., EM) with - ισμός (Gal. a.o.). The orig. meaning still in στραβο-πόδης `with twisted feet' (Hdn.). Further στράβηλος m. f. `wild olive-tree' (Pherecr. in lyr.), name of a snail (S. Fr. 324, Arist. a.o.); στραβαλός ὁ στρογγυλίας καὶ τετράγωνος ἄνθρωπος. Άχαιοί H.; στραβεύς κωπεύς H. (Chantraine Étrennes Benveniste 17). On ἀστραβής s. v. -- C. On themselves stand some forms wit - οι-: στροῖβος δῖνος H. ( στροιβός δεινός cod.); Στροῖβος also Att. PN; πολύ-στροιβος `rich of whirls', of θάλασσα, Νεῖλος (Nic.), after πολύ-φλοισβος; from there the simplex στροῖβος etc.? Further στροι-βᾶν ἀντιστρέφειν, στροίβηλος ἔπαρμα πληγῆς ἐν κεφαλῃ̃H. Also with - ει- in Thess. Στρειβουνείοι (: *Στρείβων) ? s. Bechtel Dial. 1, 210. -- Lat. LW [loanword] strabus, strabō, strambus, also scriblĩta f. des. of a cake from *στρεβλίτης ( ἄρτος); s. W.-Hofmann s.v. and Leumann Sprache 1, 206f. (= Kl. Schr. 173).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin] (V)Etymology: As so many words in - β- the above group as a whole has a popular-expressive character. The primary verb that belongs here has an aspirate, s. στρέφω. -- I don't think that the word has anything to do with στρέφω. The word is rather Pre-Greek (note the prenasalization in στóμβος; the suffix in στραβ-αλ-, στροβ-αν-; the suffix - ιλ- is frequent in Pre-Greek. The variation α\/ο\/οι is unknown to me. None of the words is discussed by Furnée.)Page in Frisk: 2,806-807Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στρεβλός
См. также в других словарях:
πολύφλοισβος — η, ο / πολύφλοισβος, ον, ΝΑ (για θάλασσα και για κύματα) αυτός που κάνει πολύ θόρυβο, πολυτάραχος, θορυβώδης (α. «παρὰ θῖνα πολυφλοίσβιο θαλάσσης», Ομ. Ιλ. β. «πολυφλοίσβοισι θαλάσσης κύμασιν», Ανθ. Παλ.) αρχ. 1. (για μέλαθρο ή συμπόσιο) ο… … Dictionary of Greek
υπόφλοισβος — ον, Α αυτός που κάνει ελαφρό φλοίσβο, που παφλάζει ελαφρά. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο) * + φλοῖσβος (πρβλ. πολύ φλοισβος)] … Dictionary of Greek
