πολεμώ

(κρητῆροι Hom.)

(δίφρους Soph.)

(νῆα Hom.)

(τινὰ Πύλονδε, τινὰ ἐς Νάξον Hom.; τινά τινι ἐς ἔλεγχον Her.; τοὺς Ἕλληνας εἰς Ἰωνίαν πάλιν κ. Xen.; τὰ ὅμηρα εἰς Ῥώμην Polyb.; τὸν στρατὸν εἰς Ἀρμενίαν Plut.)

(προφύλακας Xen.)

(τέν σαὐτοῦ σωφροσύνην παράδειγμα τοῖς ἄλλοις Isocr.)

(τινὰ ὕπαρχον и τινὰ ὕπαρχον εἶναι Her.; ἐγγυητάς τινι Arph., Plat.; ἄλλον ἄρχοντα Xen.; τινὰ εἰς ἀρχήν Lys. или ἐπὴ ἀρχήν Isocr.; νομοθέτας Arph.; τινὰ ἱερέα Arst.; τινὰ ἐπὴ τῆς θεραπείας αὐτοῦ NT.; εἰς τέν ἐσνάτην χώραν κατασταθεὴς ὑπό τινος Plut.)

(νόμους Eur., Arst.; τελετάς Eur.; ἀγῶνας Isocr.; τέν Ἱππίου τυραννίδα Arph.; ὀλιγαρχίαν, πολιτείαν Plat., Arst.)

(κρυφαῖον ἔκπλουν Aesch.)

(τινὰς εἰς τοὺς ἀρχικούς Xen.)

κ. τινὰ ἐς ἀπορίαν Plat. — приводить кого-л. в смущение;

(τέν πόλιν ἐν πολέμῳ Plat.; εἰς συμφοράς Isocr.; τινὰ εἰς κινδύνους Anth.)

(ἐς Αἴγιναν Her.; ἐς Ῥήγιον Thuc.)

(οὐδὲ φυλακέ οὐδεμία καθειστήκει Xen.)

στρατηλάτης καταστάς Eur. — назначенный полководцем

(ἐχθρός τινος καθίσταμαι NT.; ἀντὴ φίλου πολέμιον κ. Her.)

(ἐς πόλεμόν τινι Eur., Arst., Plut.; εἰς μάχην Her., Plut.; εἰς διαφορὰν πρός τινα Plut.)

(ὅ θόρυβος κατέστη Her.; ἥ στάσις κατέστη Arst.)

λόφος κ. ἔνευεν Hom. — сверху (со шлема) помавал султан

(ἐπιρρέειν Hom.)

κ. γίνεσθαι Her. — быть сильнее или обстоять лучше

κ. μελαθρόφιν Hom. — с потолка

(κ. Χίου, Ὀρτυγίης κ. Hom.)

κ. τινος πλούτῳ ζῆν Soph. — превосходить кого-л. богатством;

κ. τούτων Her. — до этого

λόφος κ. ἔνευεν Hom. — сверху (со шлема) помавал султан

(ἐπιρρέειν Hom.)

κ. γίνεσθαι Her. — быть сильнее или обстоять лучше

κ. μελαθρόφιν Hom. — с потолка

(κ. Χίου, Ὀρτυγίης κ. Hom.)

κ. τινος πλούτῳ ζῆν Soph. — превосходить кого-л. богатством;

κ. τούτων Her. — до этого

(in crasi: χὠ = κ. ὅ; χἠ = κ. ἥ; χοἰ = κ. οἱ; κἀγαθός = κ. ἀγαθός; κἄλλος = κ. ἄλλος; κἀγώ = κ. ἐγώ; κάμοῦ = κ. ἐμοῦ; κἐκ = κ. ἐκ; κἄστιν = κ. ἔστιν и т.д.)

(κ. κατὰ γῆν κ. κατὰ θάλατταν, θαυμάσιος τὸ κάλλος κ. τὸ μέγεθος Xen.)

αἱ ἔλαφοι κ. δορκάδες κ. οἱ ἄγριοι οἶες κ. οἱ ὄνοι οἱ ἄγριοι Xen. — олени, газели, дикие овцы и дикие ослы;

(θεοὴ ἅπαντες κ. Ποσειδῶν Aesch.)

δῶμα Διὸς κ. μακρὸς Ὄλυμπος Hom. — обиталище Зевса, то есть высокий Олимп

ὁμοίως κ. πρίν Thuc. — так же, как и прежде;

πᾶν τοὐναντίον ἔχει νῦν τε κ. τότε Plat. — все обстоит теперь иначе, чем тогда;

ὥσπερ κ. ἐν πολέμῳ Xen. — так же, как на войне;

ἱέμενος κ. καπνὸν νοῆσαι Hom. — желая увидеть хотя бы дым (родных берегов)

(ἀηδές τι κ. ὠφέλιμον Plat.)

ἐγένετο κ. Ἕλληνι κ. βαρβάρῳ Xen. — можно было как греку, так и негреку

σὺ κ. δέδορκας, κοὐ (= κ. οὐ) βλέπεις, ἵν΄ εἶ κακοῦ Soph. — ты хотя и зрячий, но не видишь как ты несчастен;

κ. ὅ Σωκράτης ἔφη Plat. — тогда Сократ, сказал

κ. μοι δὸς τέν χεῖρα Hom. — дай-ка мне руку;

ἦ κ. μοι νεμεσήσεαι ὅττι κεν εἴπω ; Hom. — неужели ты рассердишься на меня за то, что я скажу?;

(παρῆσάν τινες κ. πολλοί γε Plat.)

ὀλίγου τινὸς ἄξιόν ἐστι κ. οὐδενός Plat. — (это) вещь небольшой ценности, а пожалуй, и никакой;

κ. μάλιστα Xen. — в высшей (даже) степени;

κ. ταῦτα σοφὸς ὤν Plat. — как (ты) ли мудр

(οἱ συγγενεῖς μῆνές με μικρὸν κ. μέγαν διώρισαν Soph.)

(εἷς κ. δύο Hom.; δύο κ. τρία βήματα Xen.)

κ. γὰρ νῦν ὁμολογῶ Plat. — да ведь я теперь согласен;

κ. γὰρ οὖν ἐπίστεον αὐτῷ αἱ πόλεις Xen. — поэтому-то города доверяли ему (Киру)

κ. καλῶς γε λέγεις Plat. — говоришь ты, право же, хорошо;

κ. δ΄ αὖ τοι πολεμήϊα ἔργα μέμηλεν ; Hom. — так все еще ратные дела у тебя на уме?;

κ. δή μοι γέρας αὐτὸς ἀφαιρήσεσθαι ἀπειλεῖς Hom. — а ты вот угрожаешь отнять у меня награду;

(с ind., conjct. или opt.)

κ. μὲν δέ κ. ἀνδρεῖόν γε ἀνάγκη ; Plat. — но ведь необходимо же, чтобы (честный и справедливый человек) был, кроме того, еще и мужественным?

κ. οὐδὲν μέντοι οὐδὲ τοῦτον παθεῖν ἔφασαν Xen. — и все же, говорят, даже он не пострадал

κ. νύ κεν ἄσπετον ἤρατο κῦδος Hom. — и уж конечно великую бы славу стяжал (Менелай)

κώκυσεν Εὐρύκλεια κ. ῥ ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα Hom. — заплакала Эвриклея и вот, рыдая, промолвила

(τὰ ἀδύνατα Eur.; πολλέν κακοπάθειαν Arst.)

(μάχῃ Eur.; πρὸς λιμὸν καὴ ῥῖγος Xen.; ἐν πολέμῳ Plat., Luc.; ἐπὴ τοῖς παροῦσι Isocr.; ἐν τοῖς πάθεσιν Arst.)

(Ἕκτωρ, φάλαγγες, κ. ἐν πολέμῳ Hom.)

(σώματα Arst.)

κ. ὅρκος Hom. — нерушимая клятва

(ἀλαλά Pind.)

(λίθος Pind.)

(ἕλκος Hom.)

(μέριμνα Pind.)

(ἔργα Hom.; μάχη Her.)

(φρονήματα Aesch.)

(πρὸς τὸ ἀπιστεῖν Plat.)

(τεῖχος Her.; χωρίον Thuc.)

(πρός τινα Xen.)

(τὰς ψυχάς Xen.; med. τοὺς ὑπεναντίους Polyb.)

(τοὺς ἀκροατάς Arst.)

(καρπόν τε καὴ ἄχνας Hom.)

(ἄνδρας κατὰ φῦλα Hom.)

(τούς τε ἀγαθοὺς καὴ τοὺς κακούς Xen.; τὸ ἀληθές τε καὴ μή Plat.)

(φῶτας ἀρίστους, τινὰ ἐκ πάντων Hom.)

(ἄφθονον ὄλβον Aesch.; τὸν Ἀπόλλω πρὸ Μαρσύου Plat.)

(δίκην Her.; κρίσιν Plat.)

(νείκεα Hom.)

(περί τινος Plat.)

κρίνω σε νικᾶν Aesch. — я прихожу к заключению, что ты одержал верх

(κ. τινὰ περὴ προδοσίας Isocr.)

ὁκεκριμένος Aeschin. — осужденный

(τινὰ θεοῖσι ἰσούμενον Soph.; κρίνεις σὺ μέγιστον ἀνθρώποις ἀγαθὸν εἶναι πλοῦτον; Plat.)

(ἀσπὴς πολέμῳ κεκριμένη Anth.)

(ἐνύπνιον Her.; med. ὀνείρους Hom.)

(τῇ γλώττῃ τέν ἐν τοῖς ἐδεστοῖς ἡδονήν Arst.)

(μέ κρῖνε, μέ ἐξέταζε Soph.)

κ. Ἄρηϊ Hom. — вести бой, сражаться;

τὰ χρινόμενα κάτω Arst. — выделения

(οὐ μένον, ἀλλ΄ ἐφόβηθεν Hom.; τοῖς πολεμίοις τὸ φεύγειν ἢ τὸ μ. αἱρετώτερον Xen.)

οὐκ ἂν δέ μείνειας Μενέλαον ; Hom. — что же ты не сразился с Менелаем?

(Τρῶας ἔμπεδον Hom.; τοὺς ὁπλίτας Xen.; μένον δ΄ ἐπὴ ἕσπερον ἐλθεῖν Hom.)

(ἐν δήμῳ, οἴκοι Hom.; παρὰ ματρί Pind.; εἴσω δόμων Aesch.; ἐν δόμοις Soph.; κατ΄ οἶκον Eur.; μέχρι τῆς σήμερον NT.)

(ὥστε στήλη Hom.)

(αἱ σπονδαὴ μενόντων Xen.)

(ἀπὸ ἦς ἀλόχοιο, ἀπὸ πτολέμοιο Hom.)

(ἐπὴ νηυσίν Hom.)

(οὐκ οἶδ΄ οἷά νιν μένει παθεῖν Eur.)

μετελθών Hom. — придя, явившись (среди них);

(ἐγὼ δὲ Πάριν μετελεύσομαι, ὅφρα καλέσσω Hom.)

(πόλινδε Hom.; εἰς τὸ ἱερόν Dem.)

(ἀγέλῃφι, βουσί Hom.)

(καινὰς ὁδούς Eur.)

(δόμους Pind.)

(τινα κλοπῆς Aesch.; τὰς ἀδικίας Polyb.; τὸν θάνατόν τινος Plut.)

(μετῆλθον τίσιες Ὀροίτεα Her.)

(τινα τὠληθὲς εἰπεῖν Her.)

(τινα θυσίῃσι Her.)

(τὸ πρᾶγμα Arph.)

(πολέμῳ μᾶλλον ἢ τῷ ἴσῳ τὰ ἐγκλήματα μετελθεῖν Thuc.)

(τὸ ἀνδρεῖον Thuc.; μέρος γῆς Eur.; στρατηγίαν Plut.)

(τὸν λόγον Plat.)

ἓν μὲν ἡδύς, ὅ δὲ λυπηρός, ὅ δὲ μ. Plat. — один (жизненный путь) приятный, другой - печальный, третий же - ни тот, ни другой;

(μάχης Hom.; πολέμου и ἐν τῷ πολέμῳ Plat.)

(τέν γῆν ἅμα καὴ τέν θάλασσαν Luc.)

σ. γένος Eur. — создавать единый род;

συνηρτῆσθαι πολέμῳ Plut. — быть занятым войной;

(σ. καὴ συνεπιφορτίζειν Plut.)

σ. τινι μετά τινος Thuc., Plat.; — вместе с кем-л. нападать на кого-л.;

(τοῖς καιροῖς Polyb.)

(συνεπέθεντο φάσκοντες ταῦτα οὔτως ἔχειν NT.)

(μετὰ Τρώεσσιν, παρὰ παύροισιν Hom.; κακοῖς ἀνδράσι Aesch.; ἀλλήλοις, μετ΄ ἀλλήλων или πρὸς ἀλλήλους ὁ. Plat.)

(ἐνὴ πρώτοισιν Hom.)

(περὴ νεκρόν Hom.)

(Δαναοῖσιν Hom.)

(τῇ Ὁμήρου ποιήσει Luc.)

(πολέμῳ Thuc.; πράγμασι καινοῖς Arph.; φιλοσοφίᾳ Plat.)

(εὐτυχίᾳ Eur.)

(τέρψιν Soph.; χρήματα Eur.)

(τῇ Φρυγίῃ Her.; τῇδε χώρᾳ Aesch.)

(τινι Xen., Plat.)

(π. τε καὴ συσκοπεῖν τὸν λόγον Plat.)

(τὰ παρεπόμενα τῷ πολέμῳ κακά Polyb.)

(τινα φυλάττειν τι Dem.; ἱππέας τοῖς κέρασι Polyb.)

(ἄγχι π. Hom.)

(Her., Trag., Dem.; Τρωσὴ παρεστάμεναι καὴ ἀμύνειν Hom.)

(νῆες παρέστασαν Hom.; παραστῆναι Καίσαρι NT.)

(κτήνη NT.)

(τινί τινα NT.)

(τινα ἀέκοντα Her.; τινα βίᾳ Soph.)

(οἱ πολέμιοι παραστήσονται Her.)

(τινα Her.; πόλιν Thuc.)

(τινα Dem., Thuc.)

(τῷ δέ λέγουσι Κορίνθιοι θῶμα μέγιστον παραστῆναι Her.)

(ἐλπίδας Dem.; θάρσος Polyb.)

(τινι Plat.)

(πρὸς τὸν κίνδυνον Diod.; εἰς τοιαύτην ὁρμήν Polyb.; πρὸς τέν ἀπολογίαν Plut.)

παρεστηκέναι τῶν φρενῶν Polyb. — сойти с ума;

(τινί τι Isocr.)

(τὸν οἶνον Plut.)

(φορά Plat.)

(μαστοί Arst.)

(πλάγιαι φρένες Pind.; πλάγιοι ταῖς ψυχαῖς Polyb.)

(ἐν τῷ πολέμῳ Polyb.)

(πτώσεις Sext.). - см. тж. πλάγιον

(πολυπραγμοσύνη καὴ π. Isocr.)

(αἱ ἐν τῷ πολέμῳ πλεονεξίαι Isocr.)

(αἱ δημόσιαι πλεονεξίαι Xen.)

(π. καὴ ἀκοσμία Plut.)

αἱ ἐν τῷ πυνθάνεσθαι πλεονεξίαι Arst. — ловушки в вопросах (собеседника)

(Hom. только med., позже преимущ. act.)

(π. τινι, περί τι и κατά τι Hom. etc.)

(τὰ ἃ ἔργα Hom.)

(πονέεσθαι, sc. τρίποδας Hom.)

(πονέεσθαι ὅπλα ἕκαστα κατὰ νῆα Hom.)

(τὰ χρήματα, ἃ ἡμεῖς ἐπονήσαμεν Xen.)

οἵ μιν ἴδοντο πονεύμενον Hom. — те, которые видели его сражающимся

(δίψει Aesch.)

(οἱ πολέμιοι πονοῦντες Xen.)

(π. τοὺς ὀφθαλμούς Arst.)

(πονουμένη μάλιστα τῷ πολέμῳ, sc. ἥ πόλις Thuc.)