-
1 ποιμήν
ποιμήν, - ένοςGrammatical information: m.Meaning: `herdsman, shepherd', metaph. `guardian, leader, master' (Il.).Dialectal forms: Myc. pome \/poimḗn\/.Compounds: Some compp., e.g. ποιμ-άνωρ = ποιμην ἀνδρῶν with ποιμανόρ-ιον n. `herd, troop of men' (A. Pers. 241 a. 74;); on the explanation Sommer Nominalbild. 182 f.; φιτυ-ποίμην `guardian of plants' (A. Eu. 911).Derivatives: ποιμέν-ιος (AP, APl), earlier a. more often attested - ικός (Pl., hell. poet.) `belonging to herdsmen'; - ισσα f. `shepherdess' (pap. IIIa); ποίμν-η f. `herd, flock of sheep' (ι 122) with - ιον n. `id.' (IA.; - ένιον Opp.), - ιος `belonging to herds' (E.), -ήϊος (Β 470, Hes.; Risch $ 46), - ικός (pap. IIIp), - ίτης (E., Poll.), - ιώτης (sch.) `id.'; - ηθεν adv. `of the herd' (A. R.). Denom. verb ποιμαίνω, rarely w. δια-, συν-, `to be a herdsman, to herd, to pasture', midd. `to graze', of the herd (Il.) with ποιμαν-τήρ = ποιμήν (S.), - τικός = ποιμενικός (Gal., H.), ποιμασία f. `the grazing' (Ph.). -- Besides πῶυ, - εος n. `flock of sheep' (ep.Il.).Etymology: With ποιμήν agrees except fo the ablaut of the suffix in the nom. (IE ē: ō) Lith. piemuõ, gen. -meñs `herderboy' (on the undisputed stemvowel s. Fraenkel Wb. s. v.). Beside the neuter πῶυ (*poh₂-i̯u) stands as nomen ag. Skt. pāyú-, Av. pāyu- m. `herder, protector'. As basis of these primary fomations served a verb `tend (cattle), keep' in Skt. pā́-ti `keep, protect', from where go-pā́- m. `cowherd' a.o. From the 2. members in nr̥-pā́y-(i)ya- `protecting men', nŕ̥-pī-ti- f. `protection of men' we see an orig. `longdiphthong' pōi: pī (rather * peh₂i-, pih₂- \< ph₂i-), which is retained in πῶυ, pāyú- from *poh₂i̯-u-, wih ποιμήν from *poh₂i-mēn. -- WP. 2, 72 w. lit., Pok. 839, Mayrhofer s. pā́ti1; also W.-Hofmann s. pāscō. -- Cf. 1. πῶμα.Page in Frisk: 2,573Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ποιμήν
-
2 ποιμήν
ποιμήν, ένος, ὁ (s. prec. two entries; Hom.+; pap, LXX; JosAs; ApcEl [PSI I, 7 verso, 1]; AscIs, ApcrEzk, Philo; Jos., Ant. 8, 404 al.)① one who herds sheep, shepherd, sheep-herder (Demetr.: 722 Fgm. 1, 13 Jac. nomads; Theoph. Ant. 2, 35 [p. 190, 8]. In imagery or parable: Orig., C. Cels. 4, 17, 21) Mt 9:36=Mk 6:34 (Num 27:17); Mt 25:32; GJs 4:3; 18:3 (codd.). Of the shepherds at Jesus’ birth Lk 2:8, 15, 18, 20 (s. HGressmann, Das Weihnachtsevangelium 1914 [on this CClemen, StKr 89, 1916, 237–52]; JGeffcken, D. Hirten auf dem Felde: Her 49, 1914, 321–51 [against him JKroll, Her 50, 1915, 137ff]; Clemen2 1924, 195; 203ff; IHarrie, Die Anbetung der Hirten: ARW 23, 1925, 369–82; RBultmann, Gesch. d. Syn. Trad.2 ’31, 323–6; GErdmann, D. Vorgesch. d. Lk u. Mt ’32; ADeissmann, D. Anbetung d. Hirten u. d. Anbetung d. Weisen: Lutherring 16, ’35, 377–82).—In imagery, w. detail predominating: πατάξω τὸν ποιμένα, καὶ διασκορπισθήσονται (v.l. and also more grammatically correct:-θήσεται) τὰ πρόβατα τῆς ποίμνης (cp. Zech 13:7) Mt 26:31; Mk 14:27; B 5:12. Of Christ in extended imagery J 10:2, 7 v.l., 16; (opp. ὁ μισθωτός) vs. 12; ὁ ποιμὴν ὁ καλός vs. 11ab, 14 (Maximus Tyr. 6, 7d Cyrus is called ποιμὴν ἀγαθός, because he protects the Persian ‘flock’ fr. the barbarian ‘wolves’).② one who serves as guardian or leader, shepherd, fig. ext. of 1 (Diog. L. 9, 40 Democritus is called ποιμὴν [=guardian] μύθων)ⓐ esp. freq. in Hermas (Leutzsch, Hermas 439f n. 546)α. as the angel of repentance and bearer of a revelation (MDibelius, Der Offenbarungsträger im ‘Hirten’ des H.: Harnack-Ehrung 1921, 105–18; Rtzst., Erlösungsmyst. 1921, 149) Hv 5:3, 7; Hs 2:1; 5, 1, 1; 8, 1, 4; 18; 8, 2, 5f; 8; 8, 4, 1; 8, 5, 1; 6; 8, 6, 1; 9, 1, 1; 9, 2, 6; 9, 5, 1; 7; 9, 7, 1; 3f; 9, 8, 1; 9, 9, 5–7; 9, 10, 1; 4; 6; 9, 11, 1; 8; 10, 3, 4f [=POxy 404 recto C, 15; 20 restored].β. in the vision of the shepherds Hs 6, 1, 5f; 6, 2, 1; 5f; 6, 3, 2; 7:1.ⓑ of those who lead Christian communities/congregations/ churchesα. God (Philo, Agr. 51; Aberciusins. 3 π. ἁγνός) IRo 9:1.β. Christ τὸν ποιμένα τῶν προβάτων τὸν μέγαν Hb 13:20 (RGyllenberg, D. Christol. des Hb: ZST 11, ’34, 662–90). τὸν ποιμένα καὶ ἐπίσκοπον τῶν ψυχῶν ὑμῶν 1 Pt 2:25 (cp. Philo, Mut. Nom. 116 of the θεῖος λόγος; Ezk 34:23). ποιμ. τῆς ἐκκλησίας MPol 19:2. S. above 1, end, and Hdb. exc. after J 10:21; Bultmann 276–93; JQuasten, Hlg. Überliefg. (edited by OCasel) ’38, 51–58 (Hellenistic and early Christian); WJost, Poimen. D. Bild v. Hirten in d. bibl. Überl. u. s. christol. Bed., diss. Giessen ’39; TKempf, Christus der Hirt ’42; VMuller, Prehistory of the Good Shepherd: JNES 3, ’44, 87–90.γ. human leaders (on ‘shepherds’ as the founders and temporary thiasarchs [leaders] of Gk. religious guilds s. EMaass, Orpheus 1895, 181; Himerius, Or. 54 [=Or. 15] when greeting his newly arrived students, compares the teachers to shepherds [ἀγελάρχαι] and the pupils to the flock [ἀγέλη alternating with ποίμνιον §2]. S. also Jer 2:8; 3:15; Ezk 34:2) pastor Eph 4:11 (w. other church leaders). ὅπου ὁ ποιμήν (i.e. the superintendent/supervisor) ἐστιν, ἐκεῖ ὡς πρόβατα ἀκολουθεῖτε IPhld 2:1. S. also IRo 9:1 (Ign. as ‘shepherd’ of the Syrian church).—EHatch/AHarnack, D. Gesellschaftsverf. der christl. Kirchen im Altertum 1883, 230; HBruders, D. Verfassung der Kirche bis zum Jahr 175 n. Chr. 1904, 190f; 371f; Harnack, D. Mission4 I 1923, 350f; NCavatassi, De Munere Pastoris in NT: Verb. Domini 29, ’51, 215–27; 275–85.—B. 149. DELG. EDNT. RAC XV 577–607. M-M. TW. -
3 ποιμήν
ποιμήν, ένος, ὁ (mit πατέομαι, pasco, πόα zusammenhangendj, der Hirt, insbesondere der Schäfer; Hom. u. Hes.; als Ggstz von ἄναξ Od. 4, 87; übh. Lenker, Gebieter der Menschen, bes. ποιμὴν λαῶν, bei Hom. u. Hes. häufiges Beiwort der Fürsten, Hirt der Leute; ναῶν ποιμένες, Aesch. Suppl. 748, der es auch vom Sturme gebraucht, »der Treiber«, Ag. 643; ὄχων, Eur. Suppl. 696; λόχων, Valck. Phoen. 1146; Soph. Ai. 353, von Fürsten, wo der Schol. es durch ποιμαίνων, ϑάλπων erklären will. In Prosa herrscht die eigtl. Bdtg vor, ποιμὴν καὶ βουκόλος, Plat. Legg. V, 735 a; Polit. 275 b; τῶν ἀρχόντων ὥςπερ ποιμένων πόλεως, Rep. IV, 440 d; Plut. u. a. Sp.
-
4 ποιμην
- ένος, дор. ποιμάν ὅ (voc. ποιμήν)1) пастух Hom. etc.2) овчар(βουκόλοι καὴ ποιμένες Eur.)
3) перен. пастырь, предводитель, вождь(λαῶν Hom.; ναῶν ποιμένες Aesch.)
4) руководитель, наставник(ποιμένες πόλεως Plat.)
-
5 ποιμήν
2 after Hom. always shepherd,βουκόλοι καὶ π. E.Ba. 714
, cf. Cratin.281, Pl.Tht. 174d, R. 343a, Lg. 735b, etc.;π. προβάτων LXXGe.4.2
.II metaph., shepherd of the people, regularly of Agamemnon,Ἀγαμέμνονα π. λαῶν Il.2.243
, al.: generally, captain, chief, ib.85, al., S.Aj. 360 codd. (lyr.);ναῶν ποιμένες A.Supp. 767
; ; ; ποιμένες δώρων Κυπρίας, of the Loves, Pi.N.8.6: abs., master, lord,πλοῦτος ὁ λαχὼν ποιμένα Id.O.10(11).88
; for A.Ag. 657, v. στρόβος. -
6 ποιμήν
ποιμήνherdsman: masc nom /voc sg -
7 ποιμήν
ποιμήν οсм. ποιμένας -
8 ποιμήν
-
9 ποιμήν
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ποιμήν
-
10 ποιμήν
ποιμήν, ένος, ὁ, der Hirt, insbesondere der Schäfer; übh. Lenker, Gebieter der Menschen; häufiges Beiwort der Fürsten, Hirt der Leute; ναῶν ποιμένες, auch vom Sturme gebraucht, 'der Treiber'; von Fürsten -
11 ποιμήν
ὁ ποιμήν, ένος пастух, пастырь (ср. Пимен) -
12 ποιμήν
{сущ., 18}пастух, пастырь.Ссылки: Мф. 9:36; 25:32; 26:31; Мк. 6:34; 14:27; Лк. 2:8, 15, 18, 20; Ин. 10:2, 11, 12, 14, 16; Еф. 4:11; Евр. 13:20; 1Пет. 2:25.*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ποιμήν
-
13 ποιμήν
{сущ., 18}пастух, пастырь.Ссылки: Мф. 9:36; 25:32; 26:31; Мк. 6:34; 14:27; Лк. 2:8, 15, 18, 20; Ин. 10:2, 11, 12, 14, 16; Еф. 4:11; Евр. 13:20; 1Пет. 2:25.*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ποιμήν
-
14 ποιμὴν
пастухποιμήνΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ποιμὴν
-
15 ποιμήν
пастухποιμὴνΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ποιμήν
-
16 ποιμήν
(-ενός) ο1) пастух; 2) церк, пастырь -
17 ποιμήν
пастух, пастырь.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ποιμήν
-
18 ποιμήν
-
19 ποιμήν,-ένος
+ ὁ N 3 16-5-53-4-3=81Gn 4,2; 13,7(bis).8(bis)stereotypical rendition of the subst. רעה; shepherd Gn 4,2; leader, ruler (metaph.) Na 3,18*Is 32,14 ποιμένων of shepherds corr.? ποιμνίων for MT עדרים (1QIsa עדרים/ל) of flocks, for the flocks; *Gn 29,8 τοὺς ποιμένας the shepherds-הרעים (Sam. Pent.) for MT העדרים the flocks; *Gn 38,12 ὁ ποιμὴν αὐτοῦ his shepherd-ו/רעה ⋄רעה for MT הו/רע ⋄רע his friend, cpr. Gn 38,20, Jer 3,1; *Zech 13,7 ἐπὶ τοὺς ποιμένας against the shepherds-על־הרעים? for MT על־הצערים against the little ones; *Jb 24,2 σὺν ποιμένι with its shepherd-ורעו for MT וירעו and they herdedCf. CAIRD 1969=1972 141; →SCHLEUSNER(Zech 13,7) -
20 φῑτυ-ποιμήν
φῑτυ-ποιμήν, ένος, ὁ, poet. statt φυτοκόμος, Pflanzenhüter, Aesch. Eum. 871.
См. также в других словарях:
ποιμήν — herdsman masc nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ποιμήν — Άγιος της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας, αναχωρητής. Έζησε σε έρημο της Αιγύπτου από το 385 ως το 451. Αρνήθηκε να δει τη μητέρα του και την αδερφή του, όταν πήγαν να τον δουν για να μη δει πρόσωπα γυναικών και κολαστεί η ψυχή του. Η μνήμη του… … Dictionary of Greek
Λύκος καὶ ποιμήν. — См. Козла пустить в огород … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
ποιμένα — ποιμήν herdsman masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ποιμένας — ποιμήν herdsman masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ποιμένε — ποιμήν herdsman masc nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ποιμένες — ποιμήν herdsman masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ποιμένι — ποιμήν herdsman masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ποιμένοιν — ποιμήν herdsman masc gen/dat dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ποιμένος — ποιμήν herdsman masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ποιμένων — ποιμήν herdsman masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
