-
1 πηδάλι'
πηδάλια, πηδάλιονsteering-paddle: neut nom /voc /acc pl -
2 πηδάλιον
A steering-paddle, rudder, Hom., only in Od.;π. μετὰ χερσὶ.. νηὸς ἔχοντα 3.281
;π. ποιήσατο, ὄφρ' ἰθύνοι 5.255
; πηδαλίῳ ἰθύνετο τεχνηέντως ἥμενος ib. 270 ; π. δὲ ἐκ χειρῶν προέηκε ib. 315 ; π. δὲ ἓν ποιεῦνται (sc. Αἰγύπτιοι)καὶ τοῦτο διὰ τῆς τρόπιος διαβύνεται Hdt.2.96
; Greek ships had a pair, hence in pl., of a single ship, Id.4.110, Cratin.139, Ar.Eq. 542, Diph.43.11; πηδάλια ζεύγλαισι (cross-bars)παρακαθίετο E.Hel. 1536
; ἀνέντες τὰς ζευκτηρίας τῶν π. Act.Ap.27.40; πηδάλια εἶχε τέτταρα τριακονταπήχη, of the τεσσαρακοντήρης of Ptolemy IV, Callix.1 : metaph. in Com., [γυνὴ].. οὐδὲ μικρὸν πείθεται ἑνὶ πηδαλίῳ Theophil.6
: prov., π. κρεμάσαι to retire from a seafaring life, Ar.Av. 711.2 metaph., ἱππικὰ π., of reins, A.Th. 206(lyr.);νώμα δικαίῳ π. στρατόν Pi.P.1.86
;τὰ π. τῆς διανοίας Pl.Clit. 408b
.II in pl., of the oars by which the nautilus is said to steer himself, Arist.HA 622b13 ; of the long hind legs of the locust and grasshopper, ib. 532a29, 535b12, cf. IA 710a3.III = πολύγονον ἄρρεν, Ps.-Dsc.4.4.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πηδάλιον
-
3 πηδαλιόομαι
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πηδαλιόομαι
-
4 πηδαλιουργική
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πηδαλιουργική
-
5 πηδαλιουχέω
A steer, Ph.1.131 : metaph.,π. τὴν τῆς εὐσεβείας ναῦν LXX 4 Ma.7.1
; π. τὸ κοινὸν τοῦ κόσμου σκάφος, of God, Ph.1.516 ; govern,τὰ σύμπαντα Boeth.Stoic.3.266
, Ph. 1.370.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πηδαλιουχέω
-
6 πηδαλιοῦχος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πηδαλιοῦχος
-
7 πηδαλιώδης
πηδαλι-ώδης, ες,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πηδαλιώδης
-
8 πηδαλιωτός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πηδαλιωτός
-
9 πηδόν
Grammatical information: n.Meaning: `blade of an oar' (Od., hell. epic).Derivatives: πηδ-άλιον n. `rudder blade, rudder' (Od.) with πηδαλι-ώδης `rudder blade-like', - ωτός `equipped with a r.' (Arist.), - όομαι `to be equipped with a r.' (Simp.). Suffix as in πέταλον, σκύταλον, - ιον a.o. (Schwyzer 483 f., also KZ 63, 62, Chantraine Form. 245 ff., 253; cf. also Hermann Gött. Nachr. 1943, 8, where connection with foreign material is considered without argumentation.Etymology: From the word for `foot' (s. πούς) with lengthened grade and thematic enlargement. One compares Lith. pėdà, dial. also pė́das `sole of the foot', but these had short e lengthened before voiced consonant acc. to the Winter-Kortlandt-law; after the flat form and the sensitiveness below at the rudder. The orig. meaning perhaps still shines through in πηδάω; s. v.Page in Frisk: 2,527Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πηδόν
См. также в других словарях:
πηδάλι' — πηδάλια , πηδάλιον steering paddle neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κορτιζονούχος — ο, θηλ. και α αυτός που περιέχει κορτιζόνη. [ΕΤΥΜΟΛ. < κορτιζόνη + ούχος (< έχω), πρβλ. ζαχαρ ούχος, πηδαλι ούχος] … Dictionary of Greek
