-
1 περαντικός
περαντικόςconclusive: masc nom sg -
2 περαντικός
II περαντικά, τά, dub. sens. in POxy.2032.61 (vi A. D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > περαντικός
-
3 περαντικόν
περαντικόςconclusive: masc acc sgπεραντικόςconclusive: neut nom /voc /acc sg -
4 περαντικοί
περαντικόςconclusive: masc nom /voc pl -
5 περαντικούς
περαντικόςconclusive: masc acc pl -
6 περαντικών
-
7 περαντικῶν
-
8 πεῖραρ
πεῖραρ, - ατοςGrammatical information: n.Meaning: `end, boundary, outcome, goal, decision'; ep. also `rope, cable' (from `rope-end, cable-end'?; also `knot'?; s.bel.).Compounds: As 2. member in ἀ-πείρων (Il.), with transiion in the ο-stems ἄ-πειρος (Pi., Ion., trag., Pl., Arist.) `endless, unlimited', also ἀ-πε(ί)ρατος `id.' (Pi., Ph.); here also ἀπειρέσιος, ἀπείριτος with suffixtranfer (diff. s.v.)?; ἀπέρονα πέρας μη ἔχοντα H.; πολυ-πείρων `with many (wide) boundaries' (h. Cer. 296, Orph.).Derivatives: 1. πειραίνω (Hom.), περαίνω (Att.), aor. πειρῆναι, περᾶναι, also w. δια-, συν- a.o., `to bring to an end, to finish, to conclude' with ἀ-πέραντος (- εί-) `unlimited' (Pi., Att.), περαντικός `conclusive' (Ar., Arist.), συμπέρασ-μα n. `end, finishing, conclusion' (Arist.) with - ματικός (Arist.). 2. περατόομαι, - όω, also w. ἀπο-, συν-, `to end, to bring to an end, to limit' (Arist.) with ἀποπεράτ-ωσις (medic.). 3. ἀπο-περατίζω `to end' (sch.). 4. περατεύει ὁρίζει H. -- Also περάτη f. `extremity of the heavens' (ψ 243, Arat., Call.), after the superlatives (cf. Schwyzer 503 c); here περάτ-ηθεν `from the boundary, from beyond' (A. R.).Origin: IE [Indo-European] [811] *per-u̯-r̥\/n̥ `end'?Etymology: Basis *πέρϜαρ with old ρ \/ ν-flexion; from ν-stem ἀ-πείρων; through innovation πεῖρας, πέρας (cf. Schwyzer 514). -- A remarkable similarity shows Skt. pár-van- n. `knot, joint, section'. Schulze Q. 109f., 116ff. concludes from this a special word πεῖραρ with the meaning `knot' (μ 51 a.o., h. Ap. 129), with the ptc. πειρήναντε `knotting, kn. confirming' (χ 175, 192); very attractive, but with the in other places (e.g. Ν 358) hardly rejectable meaning `rope, line' (from `rope-, line-end'?) one finds even so no solution. After Krause Glotta 25, 148 stands beside πεῖραρ `end' a special πεῖραρ `line' to σπεῖρα, σπάρτον; to be rejected. For a uniform πεῖραρ (s. Bq w. older lit.) a.o. Niedermann Glotta 19, 7, Björck Mél. Bq 1, 143ff. -- In the sense of `end, frontier' πεῖραρ \< *πέρ-Ϝαρ belongs in any case to the great group πείρω, πέρᾱ etc. (prob. also πεῖρα); the orig. function of the element περ-, whether verbal or nominal, can no longer be decided. Also πεῖραρ = pár-van- `knot' can perh. be united (prop. `end, section, knot of a stalk'?; WP. 2, 32; doubts in Mayrhofer s. páruḥ).Page in Frisk: 2,490-491Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πεῖραρ
См. также в других словарях:
περαντικός — conclusive masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
περαντικός — ή, όν, Α [περαίνω] αυτός που οδηγεί σε συμπέρασμα, συμπερασματικός, λογικός 2. φρ. «περαντικὸς λόγος» (φιλοσ.) είδος συλλογισμού … Dictionary of Greek
περαντικῶν — περαντικός conclusive fem gen pl περαντικός conclusive masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
περαντικόν — περαντικός conclusive masc acc sg περαντικός conclusive neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
περαντικοί — περαντικός conclusive masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
περαντικούς — περαντικός conclusive masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
