-
1 πεπύσθην
πυνθάνομαιlearn: plup ind mp 3rd dual (homeric ionic) -
2 πυνθάνομαι
Aπυνθανόμην 13.256
: [tense] fut.πεύσομαι Il.18.19
, etc., [dialect] Dor.πευσοῦμαι Theoc.3.51
(so cod. [voice] Med. in A.Pr. 988): [tense] aor.ἐπῠθόμην Il.5
. 702, etc., [dialect] Ep. and Lyr.πυθόμην Od.4.732
, B.15.26; imper. πυθοῦ, [dialect] Ion.πυθεῦ Hdt.3.68
; [dialect] Ep. opt.πεπύθοιτο Il.6.50
, al. (subj. πεπύθωνται is f.l. for γε πύθωνται, 7.195); [ per.] 3pl. : [tense] pf.πέπυσμαι Od.11.505
, etc.; [ per.] 2sg. , [dialect] Ep.πέπυσσαι Od.11.494
; inf.πεπύσθαι Th.7.67
, etc.; part.πεπυσμένος Pl.Smp. 179e
: [tense] plpf. , Av. 470; [ per.] 3sg.ἐπέπυστο Il.13.674
, [dialect] Ep. πέπυστο ib. 521; [ per.] 3 dualπεπύσθην 17.377
:— learn, whether by hearsay or by inquiry (ἐξιστορήσαντες τὰ ἐβούλοντο πυθέσθαι Hdt.7.195
): constr.1 π. τί τινος learn something from a person, Il.17.408, Od.10.537, A.Ag. 599, Ar.Ra. 1417, etc.; alsoπ. τι ἀπό τινος A.Ch. 737
; ;ἐκ τοῦ παρατυχόντος Th.1.22
; freq. παρά τινος, Hdt.2.91, etc.; παρ' ἄλλων (v.l. ἄλλων) X.Cyr.4.1.3.2 c. acc. rei only, hear or learn a thing, Od.2.411, A.Ch. 765, Antipho 5.25, etc.: abs., , cf. Pi.P.7.7, etc.;ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι Hdt.1.22
, etc.3 c. gen. objecti, hear or inquire concerning, πυθέσθαι πατρός, ἀγγελιάων, μάχης, Od.1.281, 2.256, Il.15.224, cf. S.El.35, Pl.Lg. 635b.4 π. τινά τινος inquire about one person of or from another,τὸν ἄνδρα τῶν ὁδοιπόρων Ar.Ach. 204
; soπ. περί τινος Hdt.2.75
; : c. acc. pers. only, inquire about a person, Ar.Th. 619.5 c. part., πυθόμην ὁδὸν ὁρμαίνοντα that he was starting, Od.4.732, cf. Hdt.9.58, S.Aj. 692;π. τὸ Πλημμύριον ἑαλωκός Th.7.31
, cf. X.An.1.7.16, etc.; οὔ πω.. πεπύσθην Πατρόκλοιο θανόντος they had not yet heard of his being dead, Il.17.377, cf. 427, 19.322, A.Ch. 763; : with acc. rei added, .7 folld. by an interrog. clause,ὡς πυθώμεθα ὅπου ποτ' ἐσμέν S.OC11
; αὐτοῦ π. τί ποτε νοεῖ inquire or learn from him what.., Pl.La. 196c, cf. X.An.6.3.25, Plb.3.107.6;π., ὅτεῳ.. συνοικέει Hdt.3.68
; π. εἰ.. inquire whether.., S.OC 993, IG42(1).121.18 (Epid., iv B.C.);τοῦ ξένου ἡδέως ἂν π., τί ταῦθ' ἡγοῦντο Pl.Sph. 216d
; π. τινῶν, ὅτι .. X.An.4.6.17; π., ὅπως ἂν κάλλιστα πορευθείη ib.3.1.7, cf. Cyr.1.4.7.2 v. πεύθω.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πυνθάνομαι
-
3 φώς
φώς, gen. φωτός, ὁ: dual φῶτε, φωτοῖν: pl. φῶτες, φωτῶν, φωσί: poet. Noun (Com., only paratrag., as Ar. Pax 528, or pseudo-orac., Diph.126.3 (hex.); also in late Prose, PRyl.77.34 (ii A. D.)):—A man, sts. coupled with ἀνήρ, δύο δ' οὔπω φῶτε πεπύσθην, ἀνέρε κυδαλίμω .. Il. 17.377;ἀλλότριος φ. 5.214
, cf. 11.462, 614, al.; in gen., equivalent to a possessive pronoun, his,χρόα φωτός 4.139
, al.; in Trag. either of heroes, as A.Th. 499, S.Ant. 107 (lyr.), or of men generally, A. Pers. 242 (troch.);φῶτ' ἄδικον Id.Ag. 398
(lyr.); φ. ἀνόσιος, ἀμαυρός, S.OC 281, 1018; ὦ σκῆπτρα φωτός, i.e. ἐμοῦ, ib. 1109; joined with other Nouns,φῶτ' Ἀσκληπιοῦ υἱόν Il.4.194
, cf. 21.546, Od.21.26;φωτί.. δέκτῃ 4.247
;φῶτες Αἰγεΐδαι Pi.P.5.75
;κλωπὸς φωτός E.Rh. 709
.II man, opp. woman, Od.6.129, S.Ant. 910, Tr. 177, etc.; but δύ' οἰκτρὼ φῶτε, of a man and his wife, E.Hel. 1094; so of lovers, AP5.248.5 (Iren.).III mortal, opp. a god,πρὸς δαίμονα φωτὶ μάχεσθαι Il.17.98
;φωτῶν ἀλαὸν γένος A.Pr. 549
(lyr.);φῶτα βρότειον E.Ba. 542
(lyr.). -
4 πυνθάνομαι
πυνθάνομαι, πεύθομαι, opt. 3 pl. πευθοίατο, ipf. πυνθανόμην, (ἐ) πεύθετο, fut. πεύσομαι, aor. 2 (ἐ) πυθόμην, opt. redup. πεπύθοιτο, perf. πέπυσμαι, πέπυσσαι, plup. (ἐ) πέπυστο, du. πεπύσθην: learn by inquiry, ascertain, hear tell of; w. gen. (or ἐκ) of the person giving the information, also gen. of the person or thing learned about, Od. 13.256, Od. 14.321 ; βοῆς, ‘hear,’ Il. 6.465; freq. w. part., ‘hear of all this wrangling on your part,’ Il. 1.257.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > πυνθάνομαι
См. также в других словарях:
πεπύσθην — πυνθάνομαι learn plup ind mp 3rd dual (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κυδάλιμος — κυδάλιμος, ον, θηλ. και ίμη (Α) 1. ένδοξος, φημισμένος («δύο δ oὔ πω φῶτε πεπύσθην, ἀνέρε κυδαλίμω», Ομ. Ιλ.) 2. φρ. «κυδάλιμον κῆρ» ευγενής καρδία. [ΕΤΥΜΟΛ. < κῡδος + επίθημα άλιμος (βλ. κατάλ. ιμος)] … Dictionary of Greek
