-
1 πελάτιν
πελάτιςone who approaches: fem acc sg -
2 πελάτης
II esp. of one who approaches a woman, τὸν πελάταν λέκτρων Διός, of Ixion, S. Ph. 677 (lyr.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πελάτης
-
3 πλᾶτις
-
4 ἐμπελάτειρα
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐμπελάτειρα
-
5 πέλας
Grammatical information: Adv.Meaning: `near, nearby' (Od.); ὁ πέλας `nearest one, neighbour, next one' (IA.). Beside it 1. the nasalpresent πίλναμαι ( πίλ-ν-α-μαι), - νάω, also w. ἐπι-, προσ-, `to draw near' (Il.; for the formation cf. κίρνημι s. κεράννυ-μι); 2. the athem. aor. πλῆ-το (Il.), with which ἐπλά̄-θην (trag. in lyr.), πέ-πλη-μαι (Od.), πλά̄-θω (trag. in lyr.); 3. the σ-aor. πελά-σ(σ)αι `to draw near', also `to bring near', midd. - σασθαι, pass. - σθῆναι (Il.), to which as new presents πελάζω, also w. ἐμ-, ἐπι-, προσ- (Ε 766), πελάθω (trag. in lyr.), πελάω, ἐμ- πέλας (h. Hom. 7, 44, hell.); fut. πελῶ (Att.).Derivatives: 1. πελά-της, Dor. - τας m. `one who comes near, serf, jobber' (trag., Pl.; Fraenkel Nom. ag. 1, 42), f. - τις (Plu.), with - τικός (D.H.); ἐμπελά-τειρα f. = πελάτις (Call., Euph.); 2. πέλα-σις f. ( ἐμ-, προσ-) `approach' (S.E., Procl.); 3. ἄ-πλη-τος (ep.), ἄ-πλᾱ-τος (Dor., trag.) `unapproachable, appalling'; 4. πλᾶ-τις, - ιδος f. `wife' (Ar., Lyc.); 5. τειχεσι-πλῆτα voc. surn. of Ares (Ε 31, 455; meaning unclear, cf. below and Fraenkel l.c.); 6. πλήτης πλησιαστής H. (from 5. concluded?). -- On δασπλῆτις s. v. -- Old adv. πλησίον (Il.), Aeol. πλά̄-σιον, Dor. πλᾱτίον `near', beside which the adj. πλησίος `standing nearby, neighbouring' (ep. ion. Il.); as 1. member e.g. in πλησιό-χωρος `neighbouring' (IA.). From this πλησι-ότης f. `neighbourhood' (A. D.); πλησι-άζω (Dor. πλᾱτι-) `to approach, to accompany, to associate with' (Att.) with - ασμός, - ασμα, - ασις (Arist.).Etymology: No certain agreement outside Greek. After Lobeck in Curtius 278 orig. "striking against (anstoßend)" (cf. ἴκταρ with several meaning parallels); further to Lat. pellō `push', Celt., e.g. OIr. ad-ella (\< * pel-nā-t = Lat. appellat) `visits', fut. eblaid \< * pi-plā-seti `will drive' (Froehde BB. 3, 308 resp. Vendryes MSL 16, 301 f.). Traces of this more concrete meaning can perh. still be found in expressions like πέλασε χθονί `threw to the ground', ὀδύνησι πελάζειν `sink in sorrow'; also in τειχεσι-πλῆτα as surn. of Ares ("wall-stormer ?). So πέλας as old nom. (- acc.; Schwyzer 516 n. 620) prop. "(first) push"; similar πλᾱτίον, πλησίον lengthened from an adverbial *πλᾱ-τ-ι (Schw. 621, 623)? The weakness of this in itself quite possible explanation lies in the absence of certain morphological criteria; the Celt. forms seem to agree in ablaut with the Greek ones (IE * pelh₂-, plā-); cf. OIr. adella `visits' and πλησιάζει `associates with'. Further forms w. lit. in WP. 2, 57f., Pok. 801 f., W.-Hofmann s. pellō. Vgl. πλήν, πλήσσω.Page in Frisk: 2,494-495Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πέλας
См. также в других словарях:
πελάτιν — πελάτις one who approaches fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δασπλήτις — δασπλῆτις ( ιδος), η (Α) τρομερή, φρικτή, φοβερή («θεὰ δασπλῆτις Έρινύς», «χαῑρ Έκάτα δασπλῆτι»). [ΕΤΥΜΟΛ. Λέξη αβέβαιης ετυμολ., για την ερμηνεία τής οποίας έχουν υποστηριχθεί πολλές απόψεις. Εάν υποτεθεί ότι η λ. είναι σύνθετη, τότε το β… … Dictionary of Greek
πελάτης — ο, θηλ. πελάτις, ΝΜΑ, θηλ. και πελάτισσα Ν 1. (στην αρχ. Ελλάδα) τάξη ελεύθερων αλλά φτωχών πολιτών, που για να ζήσουν ήταν υποχρεωμένοι να εργάζονται ως ημερομίσθιοι 2. (στην αρχ. Ρώμη) πολίτες με περιορισμένα, τουλάχιστον κατά τα πρώιμα χρόνια … Dictionary of Greek
