-
1 παρασημον
τό1) отметка сбоку, пометка на полях, значок(παράσημα ποιεῖσθαι Arst.)
2) отличительный знак (герб и т.п.)(πόλεως, τῆς νεώς Plut.)
3) знак различия или достоинства(ἀρχῆς καὴ δυναστείας Plut.)
4) признак(τὰ τοῦ πένθους παράσημα Plut.)
-
2 παράσημον
παράσημονmarginal mark: neut nom /voc /acc sgπαράσημοςmarked amiss: masc /fem acc sgπαράσημοςmarked amiss: neut nom /voc /acc sg -
3 παράσημον
παράσημον, ου, τό s. παράσημος 2. -
4 παράσημον
-ου τό N 2 0-0-0-0-1=1 3 Mc 2,29emblem, insignia -
5 παράσημον
παράσημ-ον, τό,II distinguishing mark, in various senses: ensign of a ship, παρασήμῳ Διοσκούροις with the Dioscuri as the sign or emblem, Act.Ap.28.11, cf. Plu.2.162a ; of a city, ib.399f ; of patricians and plebeians, Id.Cor. 20 ; τὰ τῆς ἡγεμονίας π. Id.Ant.33 ;τὸ π. ὃ ἐπετίθεντο τῇ κεφαλῇ οἱ τῶν Περσῶν βασιλεῖς Ath. 12.514a
, cf. PGnom. 194 (ii A. D.) π. στρατηγικά, = Lat. insignia praetoria, Plu.Sull.9 ; characteristic mark, τὸ βασιλικὸν τῆς ἐσθῆτος π., i.e. its purple colour, Eun. VS p.456 B.; βασιλικὰ π. Id.Hist.p.239 D.; τῷ π. τοῦ σχήματος by the badge of his costume, App.BC1.16 ; figs are called τὸ π. τῶν Ἀθηνῶν, Alex.117 ; εἰ τὸ.. λαλεῖν ἦν τοῦ φρονεῖν π. Nicostr.Com.27 ; τὰ τοῦ πένθους π. 'the trappings and the suits of woe', Plu.2.118b ;τέχνας μὲν παράσᾱμον ἔχει τάφος IG12(1).150
([place name] Rhodes) ; indication, ταῦτα τοῦ μὴ Ῥωμαῖον εἶναι π. Plu.Caes. 29.b π. σωματικά birthmarks, Ptol.Tetr. 122, cf. Porph. Gaur.5.2.2 password, Plu.2.598b.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παράσημον
-
6 παράσημον
παρά-σημον, τό, Zeichen, Abzeichen, Wappen, z. B. eines Schiffes, einer Stadt; Zeichen eines Amtes od. einer Würde -
7 παρασήμοις
παράσημονmarginal mark: neut dat plπαράσημοςmarked amiss: masc /fem /neut dat pl -
8 παρασήμου
παράσημονmarginal mark: neut gen sgπαράσημοςmarked amiss: masc /fem /neut gen sg -
9 παρασήμων
παράσημονmarginal mark: neut gen plπαράσημοςmarked amiss: masc /fem /neut gen pl -
10 παράσημα
παράσημονmarginal mark: neut nom /voc /acc plπαράσημοςmarked amiss: neut nom /voc /acc pl -
11 παρασημειωσις
-
12 παράσημος
παράσημος, ον (σῆμα ‘mark, sign’; Trag. et al.; 2 Macc 2:29; BGU V, 1, 194=Jur. Pap. no. 93, 194; Philo; cp. Jos., Ant. 18, 241)① pert. to being out of the ordinary, peculiar, odd βίος queer kind of life Dg 5:2.② pert. to being marked (on the side) so as to be distinguished, marked ἐν πλοίῳ … Ἀλεξανδρινῷ παρασήμῳ Διοσκούροις in an Alexandrian ship that was marked by the Dioscuri i.e. that had the Dioscuri (twin sons of Zeus, Castor and Pollydeuces) as its insignia Ac 28:11 (on the dat. cp. Plut., Mor. 823b ἐπιφθόνοις παράσημος=making oneself noticed by hateful deeds). Yet it is hard to escape the suspicion that the text here, as so oft. in Ac, is damaged, and that it originally contained the noun τὸ παράσημον emblem, insignia situated on both sides of the prow of a ship (Plut., Mor. 162a τῆς νεὼς τὸ παράσημον; PLond II, 256a, 2 p. 99 [11–15 A.D.]; PTebt 486; Mitt-Wilck., I/2, 248, 19; Sb 423, 5. Note esp. CIL 3=ILS 4395 [22 A.D.] navis parasemo sopharia=a ship with sopharia as insignia). LCasson, Ships and Seamanship in the Ancient World, ’71, 344f. S. Διόσκουροι.—B-D-F §198, 7. DELG s.v. σῆμα. M-M. (dat. absolute). -
13 insignis
īnsīgnis, e (in u. signum), I) adi., durch ein Abzeichen vor anderen kenntlich, erkennbar, unterscheidbar, hervorstechend, auffallend, im guten u. üblen Sinne, 1) eig.: vestis, Liv.: vestis insignis auro et purpurā, Curt.: bos maculis insignis et albo, Verg.: uxores insignes auro et purpurā, Liv.: insignis hosti, conspicuus suis, Tac.: Phoebus insignis crinibus, Ov.: insignes debilitate aliquā corporis, offenbar am Körper Gebrechliche, Suet.; vgl. insignes aut aliquā parte membrorum inutiles, Curt.: insignis, gezeichnet, gebrandmarkt, totā cantabitur urbe, Hor.: insignis ad deformitatem, auffallend häßlich, Cic. – 2) übtr., auffallend, sich auszeichnend, ausgezeichnet, auch beispiellos, unerhört, homo omnibus insignis notis turpitudinis, gebrandmarkt, Cic.: improbitas, Cic.: vis, Cic.: virtus Scipionis posteris erit clara et insignis, wird im hellsten Lichte strahlen, Cic.: maxime illustre atque insigne periurium, Cic.: gaudia, Liv.: annus insignis incendio ingenti, Liv.: ins. calamitas, Liv.: insigniora monumenta, Liv.: insignissima religio, Tert.: insigne aliquid facere alci, jmdm. einen Denkzettel anhängen, jmdm. etwas am Zeuge flicken, Ter.: insignem iniuriam facere, Plaut.: illa, quae insignia ac paene vitiosa sunt, imitari, Cic. – mit Genet., insignis libidinum, Tert. de pall. 4. – m. ad u. Akk., insignes ad laudem viri, Cic.: insigne ad irridendum vitium, Cic. – m. Infin., insignis ventos anteire lacerto, Sil. 16, 561. – / Über den Kompar. insignior u. den Superl. insignissimus vgl. Neue-Wagener Formenl.3 2, 254 u. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 355.
II) subst., īnsīgne, is, n., das Kennzeichen, Abzeichen, A) im allg., Cic. u.a.: nocturnum, ein Nachtsignal, Liv.: insignia morbi, Hor.: insigne veri, ein Merkmal, Cic.: quod erat insigne (was ein Zeichen war, bedeutete, daß) eum... facere, Cic. – B) insbes.: 1) das Abzeichen, die Zierde, Auszeichnung der Magistrate usw., insigne, milit. Abzeichen, Plaut. Bacch. 70: insigne vestis latus clavus, Suet.: ins. galeae, Liv.: insigne inimicum umeris gerebat, vom Gürtel des Pallas, den Turnus als Schmuck trug, Verg. – bes. v. königl. Diadem, ins. regni, Aur. Vict.: regium capitis insigne, Curt.: u. bl. insigne regium, zB. capiti alcis imponere, Tac.: insigne regium, quod ille de capite suo abiecerat, reposuit, Cic.: u. bl. ins. capitis, zB. Sarmatiae rex insigni capitis decorus, Sen. – am Schiffe die Figur, die auf den Bug des Schiffes geschnitzt od. gemalt war u. die Person od. den Gegenstand vorstellte, nach dem das Schiff benannt war, das Wahrzeichen (griech. παράσημον), navis Alexandrina, cui erat insigne Castorum, Vulg. act. apost. 28, 11. – öfter Plur., insignia = die Abzeichen, Insignien, imperatoris, Caes.: sacerdotum, Liv.: regia, Cic.: triumphi, Tac.: militaria, der Offiziere (viell. am Helme), Caes. – übtr., insignia virtutis, gloriae, Auszeichnungen, Cic. – 2) die bei festlichen Gelegenheiten aufgestellten Prachtstücke, s. Cic. or. 134. – übtr., quasi verborum insignia, Glanzpunkte, Cic.: haec quae sunt orationis lumina et quodammodo insignia, Cic.; vgl. Jahn Cic. or. 135.
-
14 parasemum
-
15 παρά-σημος
παρά-σημος, 1) bezeichnet, ausgezeichnet, berühmt; δύναμιν οὐ σέβουσα πλούτου παράσημον, Aesch. Ag. 755; ὄνομα, Plut. Coriol. 23 u. öfter, wie a. Sp.; aber auch getadelt, Plut. Brut. 2; bei Cereal. 2 (XI, 144) bedeutet παράσημα λέγειν in seltenen, gesuchten, von den Grammatikern bemerkten Worten sprechen, s. Jacobs A. P. p. 684; vgl. Plut. Alex. 48, τῷ σολοίκῳ καὶ παρασήμῳ ἄνευ χαρίτων τὸ σεμνὸν μιμούμενος. – 2) falsch gestempelt, falsch gemünzt, νόμισμα, Dem. 24, 213 u. Sp.; übertr. sagt Ar. Ach. 493 ἀνδράρια παρακεκομμένα, ἄτιμα καὶ παράσημα; übh. von schlechter Art, ῥήτωρ, Dem. 18, 242; unrühmlich, ehrlos, δόξα, Eur. Hipp. 1116. – So auch adv., Sp.
-
16 σέβω
σέβω, nachhomerisch = Vorigem, verehren, ehren, scheuen; τιμάν, Pind. Ol. 14, 12: oft bei Tragg., häufiger als med.: δεινὸς ὃς ϑεοὺς σέβει, Aesch. Spt. 578; δύναμιν οὐ σέβουσα πλούτου παράσημον αἴνῳ, Ag. 755; λέγω κατ' ἄνδρα, μὴ ϑεόν, σέβειν ἐμέ, 899, u. oft; auch τὸν ἱκέταν, Eum. 146, δαιμόνων ἕδη σέβων, Soph. O. R. 886; Ἅιδην, ὃν μόνον σέβει ϑεῶν, Ant. 773; auch Eltern, τοὺς φυτε ύσαντας, O. C. 1379; τοὺς ὁμοσπλάγχνους, Ant. 507; Könige, Ai. 652 Ant. 166 u. sonst; κακὸς ὅςτις μὴ σέβει τὰ δεσποτῶν, Eur. Hel. 732; σέβεις τὸ σωφρονεῖν, I. A. 824, u. oft; τὰ ϑεῖα, Ar. Plut. 497; u. in Prosa: Thuc. 2, 53; σέβων τὲν δίκην, Plat. Legg. VI, 777 d; u. Sp., σέβουσι κριόν, Luc. astrol. 7. – Daher vielleicht σέβομαι auch pass., Soph. O. C. 764. – Wie im Deutschen scheuen sich zu scheuchen verhält, so hängt im Griechischen σέβω u. σεύω zusammen. Verwandt σεμνός.
-
17 εἰς-φέρω
εἰς-φέρω (s. φέρω), hineintragen, -bringen; εἴσω, Od. 7, 6; Xen. Hell. 5, 1, 21; πένϑος εἰςοίσει δόμοις Eur. Bacch. 367; πόλεμον χϑονί Hel. 38; νόσον γυναιξί Bacch. 353; pass., Xen. Conv. 2, 11; ἐς τὴν ὕλην ἐςφερόμενοι, in den Wald gerathend, Thuc. 3, 98; einführen, νέον τι, = καινοτομέω, Plat. Legg. VII, 797 b; εἰς τοὺς ἄλλους XII, 961 b; λόγους καινούς Eur. Bacch. 650; vgl. Pol. 2, 58, 12; καινὰ δαιμόνια Xen. Mem. 1, 1; vgl. Eur. Bacch. 256. Von Speisen, auftragen, Comici. Von den Bienen, eintragen, Xen. Oec. 7, 3. – Bes. – a) von Abgaben u. dgl., beitragen, beisteuern, χρήματα, εἰςφοράς, ἔρανον, Plat. Rep. VIII, 551 e 568 d Conv. 177 c; vgl. Xen. Cyr. 7, 1, 12; Dem. 53, 8; ἀπό τινος χρήματα, Lys. 18, 21; Dem. 21, 157; ὅσον εἰς τὴν πόλιν εἰςενηνόχασι 27, 36; ἐςφορὰν διακόσια τάλαντα Thuc. 3, 19; τὴν οὐσίαν πᾶσαν Arist. Pol. 5, 11; auch τινὶ εἴς τι, Einem einen Beitrag wozu leisten, Dem. 53, 7; allgemeiner, πολλὰ κἀγαϑὰ ἀλλήλοις εἰςενεγκεῖν Xen. Cyr. 7, 1, 12. – b) eine Meinung vorbringen, ein Gesetz vorschlagen; γνώμην Her. 3, 80; absolut, οὐκέτι εἰςήνεγκαν περὶ Ἀργείων εἰς τὰς βουλάς Thuc. 5, 38; vgl. 8, 67; ἡ βουλὴ ἐς τὴν ἐκκλησίαν εἰςήνεγκε τὴν ἑαυτῆς γνώμην Xen. Hell. 1, 7, 9. wie εἰς τὸν δῆμον 26; νόμον Dem. 24, 1; παρὰ ταῦτα νόμον εἰςενηνόχει ib. 19; worauf νόμισμα παράσημον εἰςφ. 24, 213 eine Anspielung enthält; δόγμα Aesch. 3, 116; τὶ πρὸς τὸν δῆμον Arist. Pol. 2, 9; sc. δίκην, einen Proceß einleiten, Dem. 23, 28. – c) Bericht erstatten; ἀγγελίας Her. 1, 114. 3, 77; absolut, εἰς τοὺς νομοφύλακας Plat. Legg. VI, 772 c; ψεῠδος Pol. 2, 58, 12. – Med., ποταμὸς πολλὰς δρῦς εἰςφέρεται, reißt in sich hinein, Il. 11, 495; für sich einbringen, σῖτον Thuc. 5, 115, wie εἰςενείκαντο τὰ ἐκ τῶν ἀγρῶν ἐς τὸ τεῖχος Her. 5, 34; εἰς τὸν οἶκον εἰςενεγκαμένη, von der Mitgift, Dem. 27, 4; allgemein, ἅπερ ἦν εἰς τὴν οὐσίαν εἰςενηνεγμένος 41, 4; – einführen, ἐς τὴν ποίησιν ἐςενείκασϑαι Her. 2, 23. Bei Pol. u. Sp. oft übertr., σπουδήν, an den Tag legen, beweisen, Pol. 22, 12; D. Sic. 1, 84; ἐν λόγοις ἡδονήν Pol. 5, 74, 9 u. ä.
-
18 παρασημος
21) помеченный сбоку, снабженный отметкой2) особенный, необычный, редкий(ῥήματα Anth.)
π. ἐπιτηδεύων τέν Λακωνικέν βραχυλογίαν Plut. — особенно склонный к лаконизму3) прославленный, славный, знаменитый(ὄνομα Plut.)
4) снабженный неверным знаком, т.е. фальшивый, поддельный(νόμισμα Dem., Plut.)
5) дурной, негодный(ῥήτωρ Dem.; δόξα Eur.)
6) ложный, мнимыйπ. αἴνῳ Aesch. — ложно прославляемый
-
19 знак
знакм1. τό σημείο[ν], τό σημάδι:\знак равенства мат τό σημείον ἰσον \знаки препинания τά σημεία στίξεως, τά σημεία τής στίξης· восклицательный \знак τό θαυ-μαστικό[ν]· вопросительный \знак τό ἐρωτη-ματικό[ν]· дорожный \знак τό σήμα τής τροχαίας· водяной \знак τό ὑδάτινο σημείο (στό χάρτη)·2. (признак):\знаки внимания ἡ ἐνδειξη προσοχής· молчание · \знак согласия ἡ σιωπή σημαίνει κατάφαση· в \знак дружбы είς ἔνδειξιν φιλίας·3. (сигнал) τό σημεῖο[ν], τό σύνθημα, τό σινιάλο:условный \знак τό συμβατικό σημείο· \знак бедствия τό σημεῖον κινδύνου· подавать \знаки рукой δίνω σημείο (или κάνω σινιάλο) μέ τό χέρι·4. (предзнаменование) ὁ οίωνός, τό σημάδι:это дурной \знак αὐτό εἶναι κακός οίωνός, αὐτό εἶναι κακό σημάδι· ◊ фабричный \знак ἡ μάρκα (или τό σήμα) τοῦ ἐργοστασίου· Знак почета (орден) τό παράσημον τιμής· \знаки отличия воен. τά διακριτικά· денежный \знак τό τραπεζογραμμάτιον, τό χαρτονόμισμα знакомить несов1. (кого-л. с кем-л.) γνωρίζω (μετ.) / συνιστώ, συστήνω (представлять кого-л.)·2. (с чем-л.) γνωρίζω / κατατοπίζω, ἐνημερώνω, καθιστώ ἐνήμερο[ν] (с обстановкой, положением и т. п.). -
20 παρασήμω
- 1
- 2
См. также в других словарях:
παράσημον — marginal mark neut nom/voc/acc sg παράσημος marked amiss masc/fem acc sg παράσημος marked amiss neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παρασήμοις — παράσημον marginal mark neut dat pl παράσημος marked amiss masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παρασήμου — παράσημον marginal mark neut gen sg παράσημος marked amiss masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παρασήμων — παράσημον marginal mark neut gen pl παράσημος marked amiss masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παρασήμῳ — παράσημον marginal mark neut dat sg παράσημος marked amiss masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παράσημα — παράσημον marginal mark neut nom/voc/acc pl παράσημος marked amiss neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Sampi — This article is about the letter. For other uses, see Sampi (disambiguation). Greek alphabet Αα … Wikipedia
PRAECLAVIUM — dixêre Veteres praetextum seu praetextam, extremitatem nempe vestis in se replicatam et corrotundatam contortamque, supra quam limbi vel fasciae purpureae vel clavi adsuebantur, quibus praetexebatur vestis. Afranius Homine: Tertiam diem… … Hofmann J. Lexicon universale
TUTELA — I. TUTELA Dei vel deae signum, prorae navis impositum, unde navi nomen. Solebant namque Veteres Tutelae nomine naves appellare, ut observa vit in ad Petronium Animadv. Iohannes a Wouweren, ex Servio ad l. 10. Aen. Solent naves nomina accipere, a… … Hofmann J. Lexicon universale
НАВИГАЦИЯ — • Navigatio, ναυτιλία. Мореплавание достигло у греков, которые самой природой были направлены на морскую стихию, уже рано известной степени совершенства. Гомеровский корабль (ср. Autenricht, hom. Wörterbuch и Fridrichs, hom. Realien,… … Реальный словарь классических древностей
parasemo — ► sustantivo femenino HISTORIA Mascarón de proa de las galeras griegas y romanas. * * * parasemo (del lat. «parasēmum», del gr. «parásēmon») m. *Mascarón de proa de las naves griegas y romanas. * * * parasemo. (Del lat. parasēmum, y este del gr.… … Enciclopedia Universal
