-
1 παραυτίκα
παραυτίκα adv.=παραυτά (Trag., Hdt. et al.; SIG 495, 62; 68; oft. pap; Tob. 4:14; Ps 69:4; Jos., Ant, 9, 147; 12, 138; SibOr 13, 143; Just., D. 120, 6. On the spelling s. B-D-F §12, 3; Rob. 297) pert. to a point of time immediately subsequent to another point of time, on the spot, immediately, for the present used w. the art. preceding, as an adj. (Thu. 8, 82, 1 τὴν παραυτίκα ἐλπίδα; X., Cyr. 2, 2, 24 αἱ π. ἡδοναί; Pla., Phdr. 239a τὸ π. ἡδύ; Appian, Bell. Civ. 3, 127 §531 ἡ π. ὀργή=the anger of the moment; Philo, Praem. 103; POxy 1381, 191f τ. π. καιρόν) τὸ π. ἐλαφρὸν τῆς θλίψεως slight momentary trouble 2 Cor 4:17.—M-M. -
2 παραυτικα
ἐκ τοῦ π. Plut. и ἐν τῷ π. Thuc. — в данную минуту, немедленно, тут же:
τὸ π. ἡδύ Plat. — минутное наслаждение;ἥ π. ἐλπίς Thuc. — блеснувшая в этот момент надежда -
3 παραυτίκα
παραυτίκαpresent: indeclform (adverb) -
4 παραυτίκα
παραυτίκᾰ, Adv.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παραυτίκα
-
5 παραυτίκα
παρ-αυτίκα, auf frischer Tat, sogleich, augenblicklich, vollständig; ἐν τῷ παραυτίκα, für den Augenblick, momentan; bes. von dem Vergnügen, das man auf der Stelle leicht genießen kann, das aber eben so schnell vergeht; λέγειν ἐκ τοῦ παραυτίκα, aus dem Stegreif -
6 παραυτίκα
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > παραυτίκα
-
7 παραυτίκα
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > παραυτίκα
-
8 παραυτίκα
кратковременно, на один момент, сиюминутно.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > παραυτίκα
-
9 παραυτίκα
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > παραυτίκα
-
10 παραυτίκα
-
11 παραυτίκα
+ D0-0-0-1-1=2 Ps 69(70),4; TobBA 4,14 -
12 παραυτίκ'
παραυτίκα, παραυτίκαpresent: indeclform (adverb) -
13 παραυτίχ'
παραυτίκα, παραυτίκαpresent: indeclform (adverb) -
14 παρ-αυτίκα
παρ-αυτίκα, adv., = Vorigem; Aesch. Suppl. 748; Ἅιδην τὸν παραυτίκα ἐκφυγεῖν, Eur. Alc. 12; τὸ παρ., Her. 1, 19. 7, 137; εἰ δέ τις τὸ παρ. μὴ ἐϑέλοι συμμαχεῖν, Thuc. 2, 64; τὴν παρ. ἐλπίδα τῆς σωτηρίας, 8, 82; ἐν τῷ παραυτίκα, für den Augenblick, momentan, Plat. Phaedr. 240 b; στέρεσϑαι τοῦ παραυτίκα ἡδέος, 239 a, vgl. Heind. zu Prot. §. 106; bes. von dem Vergnügen, das man auf der Stelle leicht genießen kann, das aber eben so schnell vergeht, vgl. Xen. Cyr. 1, 5, 9. 8, 1, 32, ὁ ὑπὸ τῶν παρ. ἡδονῶν ἑλκόμενος, im Ggstz von ὁ προπονεῖν ἐϑέλων τῶν εὐφροσυνῶν; auch Dem. ἡ παρ. ἡδονή, 6, 27, wo entgeggstzt ist τό ποϑ' ὕστερον συνοίσειν μέλλον, vgl. 3, 22; ἡ παρ. ἡσυχία, 17, 13; Isocr. 1, 17; λέγειν ἐκ τοῦ παραυτίκα, aus dem Stegereif, Alcid. de soph. p. 674, 31 u. öfter; Pol. 4, 32, 1; παρ. μὲν εὐϑέως συνέβη, 35, 1, 13; Folgde.
-
15 παρα-σχεδόν
παρα-σχεδόν, adv., daneben, nahe dabei, auch von der Zeit, VLL. erkl. παραυτίκα, z. B. Nic. Th. 799; Ap. Rh. 1, 354 u. öfter; – beinahe, D. Hal. 7, 45.
-
16 παρ-ᾶσσον
-
17 το-παρ-αυτίκα
το-παρ-αυτίκα, adv., = αὐτίκα, Her. S. παραυτίκα.
-
18 λήθη
λήθη, ἡ, das Vergessen, die Vergessenheit; μηδέ σε λήϑη αἱρείτω, Il. 2, 33; Hes. Th. 277; τοῦ κακοῦ δοκεῖ λήϑη τις εἶναι κἀνάπαυλα, Soph. Phil. 866; in dor. Form, οὐδὲ μήποτε λάϑα κατακοιμάσῃ (νόμους), O. R. 870; ὕπνον τε, λήϑην τῶν καϑ' ἡμέραν κακῶν, Eur. Bacch. 282; λήϑην τινὸς ποιεῖσϑαι, in Vergessenheit bringen, vergessen, Her. 8, 79, wie Pol. 18, 16, 2; τοὺς δὲ καὶ λήϑη ἐλάμβανε παραυτίκα ἀναστάντας τῶν πάντων Thuc. 2, 49; λ. ἔχει τινά, Dem. 18, 283; Plat. bezeichnet λήϑη als μνήμης ἔξοδος, Phil. 33 e, oder ἐπιστήμης ἔξοδος u. ἀποβολή, Conv. 208 a Phaed. 75 d; λήϑη ἐγγίγνεταί τινί τινος, Xen. Mem. 1, 2, 21, er vergißt Etwas; auch μετὰ λήϑης ἄτιμα κεῖται, 2, 1, 33; λήϑην τινὸς ἐμποιεῖν, in Vergessenheit bringen, vergessen lassen, Isocr. 5, 37; auch εἰς λήϑην τινὰ ἐμβάλλειν, Aesch. 3, 205. – Den plur. λῆϑαι hat tim. Locr. 103 b; – ὁ τῆς λήϑης ποταμός, der Fluß Lethe der Unterwelt, s. nom. pr.
-
19 αὐτίκα
αὐτίκα ( αὐτός, vgl. Buttm. Lexil. II p. 227), 1) sogleich, im Augenblick, auf der Stelle, von Hom. an bei allen Schriststeilern. Hom. vrbdt αὐτίκ' ἔπειτα, Il. 2, 322; αὐτίκα νῦν, Od. 20, 63 u. öfter; vgl. Plat. Eryx. 394 c; ebenso wie μάλ' αὐτίκα das unmittelbare Eintreten des Folgenden bezeichnend, wie in Prosa, αὐτίκα μάλα Prot. 318 b u. sonst; ἅμα τ' αὐτίκα καὶ μετέπειτα, jetzt gleich u. in Zukunft, Od. 14, 403; in νῦν μὲν – αὐτίκα δέ ist die nächste Zukunft der Gegenwart gegenübergestellt, Plat. Gorg. 459 c; Aesch. 1, 196; ähnlich mit fut., αὐτίκα ἥξει Plat. Conv. 175 b; auch αὐτίκα u. ὕστερον stehen einander gegenüber, Thuc. 8, 27; auch αὐτίκα u. τὸ μέλλον, 1, 36. 2, 41, wie αὐτίκα – εἰςαῦτις, Eur. Suppl. 414. In Verbindung mit Substantiven theils das unmittelbar Gegenwärtige, theils das Augenblickliche, Schnellvorübergehende, ἐν τῷ αὐτίκα φόβῳ, der dauernden Furcht entgegengesetzt, Thuc. 4, 108; τὸ αὐτ. δεινόν 1, 124; ἡ αὐτ. φιλονεικία, augenblicklicher Eifer, 1, 41; τὸ αὐτίκα ἡδύ Xen. Cyr. 7, 76, = ἡ παραυτίκα ἡδονή, ohne Anstrengung gewonnen u. dah. leicht vorübergehend. Auch mit dem Partic., αὐτίκα ἰόντι, sogleich, wenn du fort bist, Od. 2, 367; Διόνυσον αὐτίκα γενόμενον, sobald er geboren war, Her. 2, 146. – 2) Bei Anführung eines Beispiels od. Grundes, bei Att. oft, z. B. αὐτίκα γὰρ ἄρχει διὰ τίν' ὁ Ζεὺς τῶν ϑεῶν, denn Zeus, um gleich ein. Beispiel anzuführen, durch wen herrscht er, Ar. Plut. 130; öfter bei Plat., vgl. Prot. 859 b Phaedr. 235 e; αὐτίκα πρῶτον Gorg. 472 d; αὐτίκα δὴ μάλα, um sogleich ein Beispiel anzuführen, Dem. 25, 29. – 3) = αὖτις, Arat. 880. 1076.
-
20 ἀλλάττω
ἀλλάττω, ἀλλάξω, pass. aor. I. ήλλάχϑην, Her. u. Tragg. gew., seltener bei Ar., in Prosa gew. aor. II. ἠλλάγην, anders machen, verändern, dah. Eins für das Andere nehmen, verwechseln, vertauschen, τί τινος, Aesch. Prom. 969; οὐράνιον φῶς ἀλλάξαι ἐν χαλκοδέτοις αὐλαῖς Soph. Ant. 936, das Himmelslicht mit Kerkerbanden tauschen; ἀλλάξασϑ' ἀΐδου ϑαλάμους Eur. Hec. 478; εἶδος ἀλλάξαι, eine veränderte Gestalt annehmen, Bacch. 53. 1329; τὸ ἑαυτοῦ εἶδος ἐς πολλὰς μορφάς Plat. Rep. II, 380 d; πόλιν ἐκ πόλεως Polit. 289 e; χώραν Parmen. 139 a, ein Land verlassen. Dah. vergelten, φόνον φονεῠσι Eur. El. 89. – Med., gegen etwas für sich austauschen, τί τινος, τὴν παραυτίκα ἐλπίδα οὐδενός Thuc. 8, 82; bes. vom Handel, νόμισμα χρημάτων καὶ χρήματα νομίσματος Plat. Legg. VIII, 849 e; ἀντί τινος, z. B. ἀντ' ἀργυρίου Rep. II, 371 c; vom Kaufe und Verkaufe, ὅσα διά τινος ὠνῆς ὴ καὶ πράσεως ἀλλάττεταί τις ἄλλῳ Legg. XI, 915 d, bes. Sp.; Her. verb. τοῖς πλησίοισι τὰ οἰκήϊα κακά 7, 152; πρός τινα, Plat. Legg. XI, 915 e u. Folgde.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
παραυτίκα — present indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παραυτίκα — ΝΜΑ (επίρρ. χρον.) αμέσως, ευθύς, πάραυτα (α. «καὶ πάντες ἐσηκώθησαν, ἔφυγον παραυτίκα», Πρόδρ. β. «ἤ καὶ παραυτίκα ἤ χρόνῳ», Ευρ.) αρχ. 1. (ενάρθρως) τὸ παραυτίκα ευθύς («καὶ τὸ παραυτίκα μὲν λόγος οὐδεὶς ἐγένετο», Ηρόδ.) 2. (με ουσ.) δηλώνει… … Dictionary of Greek
παραυτίκ' — παραυτίκα , παραυτίκα present indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παραυτίχ' — παραυτίκα , παραυτίκα present indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
абиѥ — (857) нар. Тогда, тотчас; теперь: И тоу абиѥ отъкрышѩ || ѥдинъ. отъ златыхъ онѣхъ ларевъ. И начѩша искладати. срачицѣ и свиты цс҃рьскы˫а. Изб 1076, 272 272 об.; и абиѥ вьсѣмъ весла ѡ(т) роукоу испадоша. и вьси отъ страха омьртвѣша. СкБГ XII, 13г; … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
παραυτίκως — Μ επίρρ. πάραυτα, παραυτίκα. [ΕΤΥΜΟΛ. < παραυτίκα + επιρρμ. κατάλ. ως] … Dictionary of Greek
бързыи — (143) пр. Быстрый, скорый: и кости же иѡсифовы въземъше изидоша. замешено же тѣсто несѩхоу. поне же нѣ даша имъ испечи. борзаго ради шьстви˫а. КН 1280, 605б; бързаго же ради шествi˫а изнеможесѩ левъ мнихъ. ПрЛ XIII, 148б; молнь˫а... въ борзо… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
δέος — το (AM δέος, Α και δεῑος) 1. φόβος, ανησυχία για το κακό που φαίνεται να πλησιάζει 2. φρ. «τὸ ἀντίπαλον δέος» ο φόβος ότι ο αντίπαλος είναι εξίσου ισχυρός (και επομένως αβέβαιη η έκβαση τού ανταγωνισμού) αρχ. 1. η αιτία τού φόβου («οὔ τοι ἔπι… … Dictionary of Greek
ψηφίζω — ΝΜΑ [ψήφος] νεοελλ. εκλέγω, αναδεικνύω κάποιον, στα πλαίσια εκλογικής αναμέτρησης (α. «τόν ψήφισαν και πάλι δήμαρχο» β. «ο λαός ψήφισε τους συντηρητικούς») νεοελλ. αρχ. (στην αρχ. το μέσ. ψηφίζομαι) 1. (γενικά) εκφράζω τη γνώμη μου με την ψήφο… … Dictionary of Greek
ԱՌԺԱՄԱՅՆ — ( ) NBH 1 0303 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 9c, 10c, 11c, 12c, 13c ա. εὑθέως, παραυτίκα statim, confestim Անդէն ʼի նմին ժամու. նոյնժամայն. նոյնհետայն. վաղվաղակի. ... *Հատուսցես առժամայն. Յոբ. ՟Դ. 15: *Դարձցին… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԵՏ — ( ) NBH 1 0663 Chronological Sequence: Early classical, 7c, 8c մ. ԵՏ ԸՆԴ ԵՏ. παραυτίκα illico, statim Հետ ընդ հետ, նոյն հետայն. իսկ եւ իսկ. իսկոյն զկնի. մեկէն ետեւէն, նոյն ատէն. ... *Թող, անդէն ետ ընդ ետ լինէր նմա որդի: Ետ ընդ ետ իսկ ընդէ՞ր ոչ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
