-
1 παν-δάλητος
παν-δάλητος, dor. = πανδήλητος, Hipponax bei Tzetz. zu Lycophr. 425.
-
2 πανδάλητος
A = ἐπίτριπτος, Hippon.2 (vv.Il. πανδάληκτος, πανδαύληκτος, whence Bgk. proposes [full] πανδαύχνητος, = πανδάφνωτος, all laurel-crowned).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πανδάλητος
-
3 δηλέομαι
Grammatical information: v.Meaning: `hurt, damage' (Il.).Other forms: Aor. δηλήσασθαι, δᾱλ- Theoc. 9, 36; 15, 48; El. κα-δαλέοιτο, κα-δαλέ̄μενοι ( κα-ζαλ-), perf. δεδήλημαιDerivatives: δήλημα `damage, destruction' (Od.; on the meaning Chantr. Form. 183), and δηλήμων `damaging, ruin' (Hom.); δήλησις `damage' (Ion., Thphr.); - δηλήεις `destructing' (Nic.), after nominal αἰγλήεις etc.; δηλητήριος `id.' (Teos Va u. a.), - ιον `poison' (Hp. Ep.); δηλητήρ only Hom. Epigr. 14, 8; δηλητηριώδης (Dav. Proll.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Schwyzer (720) took it as an iterative-intensive deverbative. With short α, φρενο-δᾰλής `destroying the mind' (A. Eu. 330 lyr.), δάλλει κακουργεῖ H., also παν-δάλητος `destroyed' (Hippon. 2); also, with unknown quantity, ἀδαλές ὑγιές, δάλαν λύμην, δαλῃ̃ κακουργῃ̃, δαλήσασθαι λυμήνασθαι, ἀδικῆσαι H. Doubtdul ζά-δηλος (Alc., s. v.). - As *`split' δηλέομαι was connected with δαιδάλλω, δέλτος as IE. * del- (and connected with Lat. doleō, dolor. This etymology assumes for δηλέομαι PGr. ē as lengthened grade of ĕ (beside zero grade in φρενο-δᾰλής etc.). Elean could have ᾱ from η. See DELG; hyperdorism is improbable. Wackernagel Glotta 14, 51f. held δᾱλ- for old. Conbined with the improbability of a long a in IE, the conclusion is that the verb is non-IE = Pre-Greek.Page in Frisk: 1,378Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δηλέομαι
См. также в других словарях:
πανδάλητος — ον, Α (ποιητ. τ.) 1. επίτριπτος*, αυτός που φθείρει, που καταστρέφει τα πάντα, βλαπτικότατος 2. (με παθ. σημ.) ο εντελώς κατεστραμμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < παν * + δάλητος (< δηλοῦμαι / έομαι «βλάπτω, επιφέρω βλάβη»), με βραχύ α για μετρικούς… … Dictionary of Greek
