-
1 παιπαλοεις
(Ἰθάκη, ὄρος, σκοπιή, ὁδός Hom.; Κύνθος HH.; βῆσσαι Hes.)
-
2 παιπαλόεις
παιπαλόεις, εσσα, εν, bei Hom. Beiw. von ὄρος, Il. 13, 17, Ἴμβρος, 24, 78, Ἶϑάκη, Od. 4, 845 u. öfter, Σάμος, 4, 671, σκοπιή, 10, 97, ἀταρπός, Il. 17, 743, ὁδός, 12, 168; βῆσσαι, Hes. Th. 860; Μίμας, Κύνϑος, H. h. Apoll. 39. 141; Κάρπαϑος, Ap. Rh. 4, 1635; gew. rauh, schroff, jäh erkl., denn die genannten Inseln sind alle felsig, u. der Pfad ein steiler Bergpfad (nur ὁδός wurde von den Alten auch auf παιπάλη zurückgeführt und »staubig« erklärt); die Ableitung ist aber schwierig und der Zusammenhang mit αἰπύς, das man gew. als Stamm annimmt, unklar; richtiger führt man es auf πάλλω zurück mit Herm. zu H. h. Apoll. 39, u. bes. Lucas Progr. von Bonn 1841, der von πάλλω, vom Schleudern des Blitzes im Zickzack, ausgehend, gezackt erkl., βῆσσαι, die im Zickzack sich schlängelnden Thäler, u. so auch die Felsenpfade, wie die Felseninseln, die von weitem bes. den Anblick vielzackiger Höhen gewähren. Die Meinungen der alten Gramm. (E. M. 658, 2) sind sehr verschieden u. unhaltbar, auch die Ableitung von πάλη, wie δυσπαλής, raub, mühsam, schwierig, ist unhaltbar.
-
3 παιπαλόεις
παιπαλόειςrugged: masc nom sg -
4 παιπαλόεις
παιπαλόεις, εσσα, εν: doubtful word, rugged, rough, epith. of mountains and roads.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > παιπαλόεις
-
5 παιπαλόεις
παιπαλόεις, εσσα, εν, (von πάλλω, vom Schleudern des Blitzes im Zickzack, ausgehend), gezackt; βῆσσαι, die im Zickzack sich schlängelnden Täler, u. so auch die Felsenpfade, wie die Felseninseln, die von weitem bes. den Anblick vielzackiger Höhen gewähren -
6 παιπαλόεις
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παιπαλόεις
-
7 παιπαλοέσσης
παιπαλόειςrugged: fem gen sg (attic epic ionic)——————παιπαλόειςrugged: fem dat pl (epic) -
8 παιπαλόεν
παιπαλόειςrugged: masc voc sgπαιπαλόειςrugged: neut nom /voc sg -
9 παιπαλόεντα
παιπαλόειςrugged: neut nom /voc /acc plπαιπαλόειςrugged: masc acc sg -
10 παιπαλοέντων
παιπαλόειςrugged: masc /neut gen pl -
11 παιπαλόεντος
παιπαλόειςrugged: masc /neut gen sg -
12 παιπαλόεσσα
παιπαλόειςrugged: fem nom /voc sg -
13 παιπαλόεσσαι
παιπαλόειςrugged: fem nom /voc pl -
14 παιπαλόεσσαν
παιπαλόειςrugged: fem acc sg -
15 παιπάλη
Grammatical information: f.Meaning: 1. `fine flour, flour dust' (Ar. Nu. 262, Apollon. Med.), 2. `shrewd person, crafty person' (Ar. Nu. 260).Compounds: Compp.: 1. δυσ-παίπαλος adjunct of βῆσσα (Archil.), κύματα (B.), Ὄθρυς (Nic.) a.o.; 2. δυσοδο-παίπαλα n. pl. (A. Eu. 387, reading uncertain; after sch. δυσπαράβατα καὶ τραχέα; 3. πολυ-παίπαλος, of Φοίνικες (ο 419), of αἰθήρ (Call. Fr. anon. 225).Derivatives: Beside it several formally close, but semantically doubtful fomations. Adj. 1. παιπαλ-όεις of islands, mountains, roads (ep. Il.); 2. - ιμος `artful, shrewd' (Theognost., sch.); 3. - ώδης `id.' (EM, Suid.); 4. - εος of πιπώ `woodpecker' (Antim.), meaning unknown. Verbs. 1. παιπαλᾶν περισκοπεῖν, ἐρευνᾶν H., with formally παιπάλημα n. (Ar., Aeschin.) = 2. παιπάλη; prob just enlargement of it; 2. παιπάλλειν σείειν H.; 3. παιπαλώσσω τὸ παίζω καὶ τὸ παροινῶ (Theognost.). παίπαλά τε κρημνούς τε (Call. Dian. 194), prob. backformation.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The adj. παιπαλόεις, of which the orig. meaning was apparently early forgotten and which was used by the ep. poets as epith. ornans without specific meaning, is mostly explained as ' τραχύς, σκολιώδης', i.e. `raw, steep' or `twisted'; so δυσ-παίπαλος `with dangerous παίπαλα'. Starting from `winding' Fick KZ 44, 148 f. (agreeing Bechtel Lex. s.v.) wanted to connect a supposed root pele- `wind' [impossible root form], also `fold'; παιπαλόεις thus `rich in turns or folds' (cf. πολύ-πτυχος), πολυ-παίπαλος = πολύ-τροπος (in antiquity). Positing a root pele- meaning `turn' however, is based on a wrong analysis of πόλος, πάλιν (s. rather πέλομαι); so only the meaning `fold' remains (s. ἁπλόος). Similarly Worms Herm. 81, 31 n. 2: prop. `geschwungen, gewunden', to πάλλω, from where `zackig, sich schlangelnd, zerklüftet'(?). With this interpretation of παιπαλόεις one separates παιπάλη from it and connects it as a separate word to πάλη `flour' (s.v.) and πόλτος etc. -- Others connect παιπαλόεις as `floury, dusty' (first of roads) with παιπάλη; s. Leumann Hom. Wörter 236 ff. with extensive argumentation and rich lit. He considers παιπάλη `subtle talker' not as metapher of παιπάλη `fine flour' but explains it from πολυ-παίπαλος. -- Still diff. Palmer Glotta 27, 134 ff. (by Leumann rightly rejected). The origin of παιπάλη L. sees in παιπάλλειν = σείειν ('shake' = `sieve flour'); also πάλη `flour' from πάλλω. Cf. πασπάλη. -- On the reduplication cf. Skoda, Redoublement 33 etc.Page in Frisk: 2,461-462Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > παιπάλη
-
16 πολυ-παίπαλος
πολυ-παίπαλος, sehr verschlagen, listig; von den Phöniciern, Od. 15, 419, wie πολύτροπος. Vgl. παιπαλόεις.
-
17 σκολι-ώδης
σκολι-ώδης, ες, von krummem Ansehen, von krummer Art, Apoll. L. H. v. παιπαλόεις.
-
18 παιπαλοέσση
-
19 παιπαλοέσσῃ
-
20 δαιδάλλω
Grammatical information: v.Meaning: `work artfully, embellish' (Il.)Other forms: only present stemDialectal forms: Myc. dadarejode \/ daidalejon-de\/Derivatives: δαίδαλμα `work of art' (Theoc.). - δαίδαλον n. `id., ornament' (Il.); Δαίδαλος name of a mythical artist (Il.), δαίδαλος `artfull' (A.); δαιδάλεος (Il., cf. μαρμαίρω: μαρμάρεος etc.; acc. to Leumann metrical variant to πολυ-δαίδαλος `rich in ornament'); also δαιδαλόεις (Q. S., like παιπαλόεις). - Denomin. δαιδαλόω (Pi.), δαιδαλεύομαι (Ph.) with δαιδαλεύτρια `good artist' (Lyk.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: The relation between δαιδάλλω, δαίδαλος, δαίδαλον is discussed. Leumann Hom. Wörter 131ff. starts from a Mediterranean word δαίδαλον `ornament', from where δαιδάλλω and the compound πολυ-δαίδαλος `rich in ornament'. - Others start from δαιδάλλω as an intensive reduplicated formation (with δαίδαλον etc. postverbal); cf. Schwyzer 647 and 725. From Greek one compares δέλτος and δηλέομαι, s. vv; further δάλλει κακουργεῖ H. and δόλων; see also δόλος. - From other languages several words for `build, split', which are hardly relevant for Greek, e. g. Lat. dolāre `hew', Skt. dár-dar(ī)ti `split', OIr. delb `form' (\< *del-u̯ā) etc. Local, i.e. Pre-Greek origin seems more probable, for which Δαίδαλος is a confirmation. (Did δαιδάλλω arise from *daly-daly-?)Page in Frisk: 1,339-340Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δαιδάλλω
- 1
- 2
См. также в других словарях:
παιπαλόεις — παιπαλόεις, εσσα, εν (Α) (επικ. τ.) 1. τραχύς, απότομος, απόκρημνος («ἐξ ὄρεος κατεβήσετο παιπαλόεντος», Ομ. Ιλ.) 2. (σχετικά με ορεινές οδούς ή ατραπούς) αυτός που έχει πολλές στροφές, ανώμαλος. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. παιπάλη] … Dictionary of Greek
παιπαλόεις — rugged masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιπαλόεν — παιπαλόεις rugged masc voc sg παιπαλόεις rugged neut nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιπαλόεντα — παιπαλόεις rugged neut nom/voc/acc pl παιπαλόεις rugged masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιπαλοέντων — παιπαλόεις rugged masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιπαλοέσσης — παιπαλόεις rugged fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιπαλοέσσῃ — παιπαλόεις rugged fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιπαλοέσσῃς — παιπαλόεις rugged fem dat pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιπαλόεντος — παιπαλόεις rugged masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιπαλόεσσα — παιπαλόεις rugged fem nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιπαλόεσσαι — παιπαλόεις rugged fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
