-
1 ουραίς
-
2 οὐραῖς
-
3 οὐραῖς
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > οὐραῖς
-
4 δια-σείω
δια-σείω (s. σείω), durchschütteln, erschüttern; Plat. Tim. 87 e; τὸ γόμφωμα, Plut. Marc. 15; τοὺς ἀκούοντας, Pol. 18, 28, 2; in Furcht setzen, 10, 26, 4; vgl. τὰ τῶν Ἀϑηναίων φρονήματα Her. 6, 109, verwirren, wie τὰ παρόντα Plut. Cic. 10. Auch ταῖς οὐραῖς, = διασαίνω, Xen Cyn. 6-15. – Bei Sp. von Beamten, welche ihre Gewalt mißbrauchen u. durch Drohungen Geschenke erpressen.
-
5 δια-σαίνω
δια-σαίνω, = σαίνω; ταῖς οὐραῖς Xen. Cyn. 4, 3.
-
6 δίαῤ-ῥίπτω
δίαῤ-ῥίπτω, Nebenform διαρριπτέω u. viell. διαρριπτάω, vgl. ῥιπτέω, ῥίπτω: durchwerfen, hin und her werfen, aus ein ander werfen: Hom. Odyss, 19, 575 διαρρίπτασκεν ὀιστόν, schoß einen Pfeil hindurch; die Form wie von διαρριπτάω, vgl. ῥίπτασκον Iliad. 15, 23, ῥἰπτασκε Odyss. 8, 374, ῥιπτάζων Iliad. 14, 257, κρύπτασκε Iliad. 8, 272; Buttmann Ausf. Gr. 2. Ausg. Bd. 1. S. 384 §. 94 Anm. 4; – hin u. her werfen, ὄμμα πανταχῆ διάριψον Ar. Th. 665; ὄψιας, Hippocr.; βλέμμα διέῤῥιπται, er hat einen unstäten, scheuen Blick, Hel.; ταῖς οὐραῖς, od. τὰς οὐρὰς διαῤῥιπτοῦσαι κύνες, mit dem Schwanz hin- u. herschlagend, Xen. Oyn. 6, 23; – aus einander werfen, zerstreuen, τὰ σκεύη διέῤῥιψας Xen. An. 5, 8, 6; διεῤῥίπτουν εἰς τὴν ὁδόν Aesch. 1, 59; διεῤῥιμμένα, Plat. Lgg. IX, 860 c; auch = getrennt, Plut. Philop. 8; zerstreut, ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ διεῤῥιμμένοι, Luc. Icarom. 4; κόμαι διεῤῥιμμέναι, Pol. 2, 56, 7; διεῤῥιμμένην ποιήσασϑαι τὴν μνήμην, zerstreut, 3, 57, 8; hin-, zuwerfen, δούλω κάρυα διαῤῥιπτοῦντε τοῖς ϑεωμένοις, Ar. Fesp. 59; διεῤῥίπτειοἷς αὐτῷ ἐδόκει Xen. An. 7, 3, 22; Plut. Aemil. 23; – verwerfen, καὶ ἐλέγχειν, Plat. Ep. VII, 343 d; – τὰ μέλη διαῤῥιπτεῖν, die Glieder (zum Sprunge) ausspreizen, Arr. ven. 15, 2; dah. intr., springen, ἐν τῇ ϑαλάττῃ διαῤῥιπτῶν ἐπὶ τὸ δυνατόν Xen. Cyn. 5, 8.
-
7 διαρριπτεω
(только praes. и impf.)1) разбрасывать, бросать(κάρυ΄ ἐκ φορμίδος τοῖς θεωμένοις Arph.; τι εἰς τέν ὁδόν Aeschin.)
2) размахивать, вилять(ταῖς οὐραῖς и τὰς οὐράς Xen.)
3) бросаться(ἐν τῇ θαλάττῃ Xen.)
-
8 διασαινω
-
9 συνεπικραδαινω
-
10 διασαίνω
διασαίνω, strengthd. forAσαίνω, ταῖς οὐραῖς X.Cyn.4.3
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διασαίνω
-
11 σηνίκη
σηνίκη· ἄτροχος ἅμαξα, καὶ τὸ τετράπουν ζῷον, σαύρᾳ παραπλήσιον. καὶ ζῷον πολύπουν, ὅμοιον τοῖς κατοικιδίοις ὄνοις, Hsch. [full] σηνοῦροι· ταῖς οὐραῖς σαίνοντες, Id. -
12 συνεπικραδαίνω
A move backwards and forwards together with, σὺν ταῖς οὐραῖς τὰ σώματα, of dogs near game, X.Cyn.6.16.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συνεπικραδαίνω
-
13 δίαῤῥίπτω
δίαῤ-ῥίπτω, durchwerfen; διαρρίπτασκεν ὀιστόν, schoss einen Pfeil hindurch; hin- u. herwerfen; βλέμμα διέῤῥιπται, er hat einen unsteten, scheuen Blick; ταῖς οὐραῖς, od. τὰς οὐρὰς διαῤῥιπτοῦσαι κύνες, mit dem Schwanz hin- u. herschlagend; auseinanderwerfen, zerstreuen; auch = getrennt; zerstreut; hin-, zuwerfen; verwerfen; τὰ μέλη διαῤῥιπτεῖν, die Glieder (zum Sprunge) ausspreizen; dah. intr., springen
См. также в других словарях:
οὐραῖς — οὐρά tail fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σηνούροι — οἱ, Α (κατά τον Ησύχ.) «ταῑς οὐραῑς σαίνοντες». [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθ. για ιων. τ. τού σαίνουροι < σαίνω «κουνώ την ουρά μου» + ουρος (< οὐρά), πρβλ. σεί ουρος. Για το η τού τ. πρβλ. σπάνιο τ. ἔσηνα, αόρ. τού σαίνω] … Dictionary of Greek
