-
21 συν-δι-οικέω
συν-δι-οικέω, mit od. zugleich verwalten, anordnen, τινί, mit Einem; Is. 7, 9; Dem. 24, 160.
-
22 συν-οικέω
συν-οικέω, zusammenwohnen, -leben; Hom. ep. 15, 15; τινί, wie Aesch. πατροκτονοῦσα γὰρ ξυνοικήσεις ἐμοί, Ch. 896; Soph. Tr. 541 O. R. 57; u. übertr., zusammen, verbunden sein, γῆρας, ἵνα πρόπαντα κακὰ κακῶν ξυνοικεῖ, O. C. 1240; vgl. μυρίον ἄχϑος, ᾡ ξυνοικεῖ, Phil. 1153; auch vom eng anschließenden Gewande, Tr. 1044; ἂν ἡμῖν εὖ πόσις ξυνοικῇ, Eur. Med. 242, wie ἄλλῃ ξυνοικεῖ πόσις συνεύνῳ, 1001, u. öfter; Ar. Plut. 437; übrtr., μὴ συνοικοίην φόβῳ, Eur. Heracl. 996; Thuc. 2, 68; bei Her. bes. Zusammenleben von Mann u. Frau, ἀνδρί, δούλῳ, γυναικί, δεσποίνῃ, 1, 37. 91. 93. 108. 173 u. oft; τουτέων συνοικησάντων γίνεται Κλεισϑένης, 6, 131, aus dieser Ehe; vgl. noch ἐγώ τοι δίδωμι τὴν ϑυγατέρα τὴν ἐμήν· ταύτῃ συνοίκεε, 9, 111; γυναῖκες ἀνδράσιν ἐκλεκτέαι συνοικεῖν, Plat. Rep. V, 456 b; ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὰς δώσει ὁ νόμος συνοικεῖν, 461 e; ταῖς γυναιξίν, Xen. Cyr. 4, 4, 10; auch übertr., κακῷ, Plat. Menex. 246 e; ἀμαϑίᾳ, Alc. I, 118 b; u. umgekehrt, ᾑ δ' ἂν ξυνοικίᾳ μήτε πλοῠτος ξυνοικῇ μήτε πενία, Legg. III, 679 d; u. so bes. von schlimmen Dingen, κακῷ, φόβῳ, λύπῃ, s. Jac. Ach. Tat. 423. – Transit., zusammen bewohnen, Κυρηναίοισι Λιβύην, Her. 4, 159; dah. pass., τοῦτο πᾶν συνῳκεῖτο ὑπὸ πολλῶν οἰκήσεων, Plat. Critia 117 e; συνοικουμένη χώρα, Xen. Lac. 4, 8; Plut. Num. 15.
-
23 κατ-οικέω
κατ-οικέω, bewohnen; Οὔλυμπον Pind. N. 10, 84; ἀνὴρ κατοικεῖ τούςδε τοὺς τόπους Soph. Phil. 40; O. C. 365; sich ansiedeln, bes. nachdem man seinen früheren Wohnsitz verlassen hat, Κιϑαιρῶνος λέπας νέρϑεν κατῳκήκασιν Eur. Bacch. 751; Med. 10; ἵνα χρὴ κατοικεῖν Ar. Av. 153; πόλιν Her. 7, 164; οὐκ ἐν ἄστει κατῳκηκότων Plat. Legg. II, 666 e; Arist. u. Folgde. – Pass. sich ansiedeln, niederlassen, im perf. wohnen; Her. 4, 8. 116. 5, 49; οἱ γὰρ πολλοὶ αὐτῶν ἐνταῦϑα κατῴκηντο Thuc. 5, 83, öfter. Auch von den gesetzlichen Einrichtungen und Ordnungen der Stadt, τὰς Ἀϑήνας ὡς κατῴκηνται καλῶς Soph. O. C. 1008; Λακεδαίμονα ὑμεῖς ὀρϑῶς ἔφατε κατοικεῖσϑαι Plat. Legg. III, 683 a.
-
24 εἰς-οικέω
-
25 μετ-οικέω
μετ-οικέω, umwohnen, d. i. von einem Orte wegnach einem andern hinziehen, Καδμείων μετοικήσαις ἀγυιαῖς, Pind. P. 9, 86, d. i. nach Theben übergesiedelt, hingelangt; – dah. als Schutzgenosse an einem Orte wohnen, ἡμᾶς μετοικεῖν τῆςδε γῆς, Aesch. Suppl. 604; τοὺς μετοικοῦντας ξένους, Eur. Suppl. 892; ἐν τῇ πόλει, Lys. 5, 2. 22, 5. 81, 9 u. öfter; ἐν τῇ χώρᾳ, Plat. Menex. 237 b, vgl. Legg. VIII, 848 a; Ἀϑήνῃσι, Dem. 49, 26.
-
26 δι-οικέω
δι-οικέω (nach den Attieisten impf. ἐδιῴκουν, δεδιῴκημαι, s. Macho unten); – 1) abgesondert bewohnen; οἰκήσεις ἰδίας διῳκηκός Plat. Tim. 19 e. So im med., κατὰ κώμας, vereinzelt in Flecken wohnen, Xen. Hell. 5, 2, 5. Gew. – 2) durch das Haus walten, verwalten, τάς τε οἰκίας καὶ τὰς πόλεις Plat. Men. 91 a, u. oft; auch Folgde; τὴν πόλιν καὶ τὴν βασιλείαν Isocr. 2, 2; τὰ τῆς πόλεως Ar. Eccl. 305; πολέμους Din. 1, 69; τὰ πρὸς τὴν πόλιν, τὰ πολιτικά, Dem. u. A.; πόλις διοικεῖται νόμοις καὶ ψηφίσμασι Dem. 24, 152, wie πᾶς ὁ τῶν ἀνϑρώπων βίος φύσει καὶ νόμοις διοικεῖται 25, 15; αἱ τυραννίδες διοικοῠνται Aesch. 1, 4. Allgemeiner, einrichten, anordnen, τὰ ἀνϑρώπινα Plat. Legg. VII, 713 c; ταπεινῶς τὸν βίον Isocr. 1, 10; von der Behandlung eines rhetorischen Stoffes, Dion. Hal.; auch im med., vom Verwalten des Geldes, Dem. 20, 33; ἐπὶ τραπέζῃ, vom Wechselgeschäft, 45, 33; auch = besorgen, anschaffen; εἴ τινος ἐνδεἴ πρὸς τὰ Παναϑήναια διοικηϑῇ 24, 97; vgl. ἀπορῶ ὁπόϑεν τὰ ἄλλα διοικῶ 27, 66; δεδιῴκηται πάλαι, ist verausgabt, Macho bei Ath. VIII, 841 c; – τὴν ἀδελφὴν καλῶς διῴκηκεν, hat er gut versorgt, Dem. 24, 202; übh. = behandeln; οἷά με δ. Alciphr. 2, 2; erhalten, ernähren, τὰ ὑποτίτϑια γάλακτι διοικεῖται Ath. II, 46 e; vgl. αὑτὸν εὐτελῶς διοικῶν, d. i. einfach lebend, Plut. Cleom. 32; Strab. XIX, 659. – Bei den Aerzten = verdauen, D. L. 6, 34. – Med., für sich anordnen, Dem.; bes. = etwas ausführen, oft mit der Nebenbdtg »durch schlimme Ränke u. Listen«; μετὰ πλείστης ἡσυχίας πάνϑ' ὅσα βοαλεται Φίλιππος διοικήσεται 8, 13; ἵνα ἃ βουλόμεϑα ὦμεν διῳκημένοι 18, 178; ἀδίκους πλεονεξίας 44, 38; πρός τινα, mit Einem ein Abkommen treffen, 58, 19.
-
27 ἀπ-οικἐω
ἀπ-οικἐω, 1) fernab wohnen, μακράν Thuc. 3, 55; Plat. Legg. VI, 453 a; πρόσω Xen. Oec. 4, 6; ἡ Κόρινϑος ἐξ ἐμοῦ μακρὰν ἀπῳκεῖτο Soph. O. R. 998, Korinth wurde weit von mir bewohnt, d. i. ich nahm meinen Wohnsitz weit von Korinth. – 2) auswandern, als Ansiedler anbauen, sich wo niederlassen, νῆσον Pind. P. 4, 258; ἔκ τινος Plat. Legg. IV, 708 a; Isocr. 4, 122; εἰς Θουρίους Plat. Euthyd. 271 c; Sp.
-
28 ἐπι-κατ-οικέω
ἐπι-κατ-οικέω, daneben bewohnen, Cebes.
-
29 ἐπ-οικέω
ἐπ-οικέω, noch dazu bewohnen, d. h. als Ansiedler, Kolonist sich an einem Orte, der schon bewohnt ist, niederlassen, Κυκλάδας ἐποικήσουσι νησαίας πόλεις Eur. Ion 1583; absol., Plat. Legg. VI, 752 e; auch τοὺς Ἅλληνας τοὺς ἐν τῇ Ἀσίᾳ ἐποικοῦντας, die da als Ansiedler wohnen, Xen. Cyr. 6, 2, 10 u. A. – Bei Thuc. 7, 27 heißt es von Dekelea: φρου ραῖς ὑπὸ τῶν πόλεων κατὰ διαδοχὴν χρόνου ἐπιουσῶν τῇ χώρᾳ ἐπῳκεῖτο, es wurde besetzt gehalten von den Bundesgenossen der Lacedämonier, die also auf fremdem Gebiete sich niederließen; vgl. 6, 86 ἐποικοῠντες ὑμῖν, Schol. ἐφεδρεύοντες.
-
30 ἐγ-κατ-οικέω
ἐγ-κατ-οικέω, darin wohnen, τινί, Eur. frg. u. Sp.; σύνεσις ἐγκατοικοῠσα ψυχαῖς Pol. 18, 26, 13.
-
31 ἐν-οικέω
ἐν-οικέω, 1) darin wohnen; Θήβαις, in Theben, Eur. Herc. Fur. 1282; τᾷδε νυμφιδίῳ στέγᾳ Andr. 858; ἐν πόλει Plat. Legg. IX, 872 a, vgl. X, 896 d; übertr., ἐν τοῖς φυσικοῖς, sich fleißig damit beschäftigen, Arist. gener. an. 1, 2; vgl. Ath. X, 457 e. – 2) mit dem acc., bewohnen; πόλιν Soph. O. C. 1530; πότερα κατ' ἀνδρῶν ἐνοικήσει στέγην Eur. Alc. 1054; Her. 2, 178; Thuc. 1, 18 u. A.; Thuc. u. Plat. oft absolut οἱ ἐνοικοῠντες, wie Her. τὰ ἐνοικοῠντα ἔϑνη, 1, 4.
-
32 ἐξ-οικέω
ἐξ-οικέω, aus seiner Wohnung gehen, aus seiner Heimath auswandern; Μέγαράδ' ἐξῴκηκε Dem. 29, 3; εἰς ὑπερορίαν Lys. 31, 9. – Bei Thuc. 2, 17, τὸ Πελασγικὸν ὑπὸ τῆς ἀνάγκης ἐξῳκήϑη, = wurde ganz bewohnt.
-
33 ὑπερ-οικέω
ὑπερ-οικέω, darüber oder jenseits wohnen; τινός, Her. 4, 13. 21. 37; τί, 7, 113; Luc. Alex. 9.
-
34 ὑπ-οικέω
ὑπ-οικέω, darunter wohnen, verborgen sein, Sp.
-
35 κωμηδόν
κωμηδόν, dorfweise, nach Dörfern, nach Art eines Dorfes mit zerstreu't liegenden Wohnungen; ζῆν Strab. III, 151; οἰκέω D. Sic. 5, 6; D. Hal. 1, 9; Conon. amat. 2 u. a. Sp.
-
36 ναίω
ναίω (ΝΑΏ), 1) nach B. A. 1096 sicilisch = οἰκέω, wohnen, von Göttern u. Menschen, gew. mit Präpositionen; ναίουσι κατὰ πτόλιν, Il. 2, 130; ἐν πόλει, 5, 543 u. öfter; ἀμφὶ δὲ Σελλοὶ σοὶ ναίουσι, 16, 235; ὑπὸ Πλάκῳ, 6, 396; πὰρ Πριάμῳ, 13, 176; περὶ ὄρος, 2, 758; παρὰ ποταμόν, 2, 522; πέρην Εὐβοίης, 535; auch mit dem bloßen dat., Φρυγίῃ ναίεσκε, Il. 16, 719; Ζεὺς αἰϑέρι ναίων, 4, 166; Hes. O. 18. So auch die folgdn Dichter, ὄχϑαις ὕπο Ταϋγέτου ναίοντες, Pind. P. 1, 64; πρὸς ἡλίου ναίουσι πηγαῖς, Aesch. Prom. 811, öfter, nur im praes. u. impf., wie die anderen Tragg.; τῇδ' ὁμοῦ ναίειν πόλει, Soph. O. C. 953, ἐπ' ἄκρων ὀρέων, O. R. 1105, vgl. Phil. 1105; ἐπὶ ξένῳ χϑονί, Eur. Med. 436, κατ' οὐρανόν, Hipp. 68, öfter; sp. D. – Auch von Ländern, Inseln, Städten, gelegen sein, bewohnt werden, wie ναιετάω; νήσων, αἳ ναίουσι πέρην ἁλός, Il. 2, 626; Soph. ὦ Σαλαμίς· σὺ μέν που ναίεις ἁλίπλακτος εὐδαίμων, Ai. 594; bei sp. D. nachgeahmt, wie bei Ap. Rh. – 2) trans.; – a) bewohnen, c. accus., οἳ δ' Ἀσπληδόνα ναῖον, Il. 2, 511, ναίοιτε Τροίην, 3, 74, öfter; Ὕλῃ ἔνι οἰκία ναίων, 7, 221; Σάμῃ δ' ἐνὶ οἰκία ναῖεν, Od. 20, 288; danach richtig (für δώμασι) ϑεὰ δ' ἐν δώματα ναίει, 1, 51; ὅϑι κλυτὰ δώματα ναίω, 24, 304; ὀρέων ναίουσι κάρηνα, 9, 113; Hes. u. folgde Dichter; ὄχϑαις ἔπι ναίεις Ἀκράγαντος κο λώναν, Pind. P. 12, 3; ναίετε ἕδραν, Ol. 14, 2; πόλιν, I. 5, 62 P. 7, 6; oft bei Tragg., auch nur im praes. und impf., πλεκτὰς στέγας, Aesch. Prom. 712, χϑόνα, Spt. 713, πάτραν, Pers. 182, δώματα, Suppl. 949, τόπους, Soph. O. C. 84, ὦ Βακχεῦ Θήβαν ναίων, Ant. 1110; allgemeiner, sich aufhalten, O. C. 118. 136; ξένην πόλιν, Eur. Phoen. 373 u. öfter. – Pass., εὖ ναιόμενα πτολίεϑρα u. ä., von Einigen zusammengeschrieben εὐναιόμενα; über das von den Alten hierhergerechnete νέαται s. νέατος; τὰν ἀγχιστεύουσαν γᾶν Ἰονίῳ ναίεσϑαι πόντῳ, Eur. Troad. 225. – b) wohnen lassen, ansiedeln, ἐν Ἄργει τε καὶ ζαϑέᾳ Πύλῳ ἔνασσεν ἀλκᾶντας Ἡρακλέος ἐκγόνους, Pind. P. 5, 64; u. so pass., πατὴρ ἐμὸς Ἄργεϊ νάσϑη, Il. 14, 119, wurde in Argos angesiedelt, ließ sich dort nieder, wie ἐννάσϑη, Ap. Rh. 3, 1151, u. νενασμένοι, D. Per. 264. 1032. Schwieriger ist Od. 4, 174, καί κέ οἱ Ἄργεϊ νάσσα πόλιν καὶ δώματ' ἔτευξα, was nicht heißen kann »ich hätte ihm eine Stadt in Argos gebau't«, weil 176 folgt μίαν πόλιν ἐξαλαπάξας, sondern heißen müßte »ich hätte ihm eine Stadt mit seinen Leuten zu bevölkern gegeben«, wogegen Nitzsch in der Anm. zu der Stelle Zweifel erhebt. Das med. hat Hes. O. 641, νάσσατο ἄγχ' Ἐλικῶνος ὀϊζτρῇ ἐνὶ κώμῃ, er siedelte sich an; s. auch ἀποναίω; ὅτε νάσσεσϑαι ἔμελλον γῆν, Ap. Rh. 2, 747, bewohnen. – 3) fließen (vgl. νάω, νέω); ναῖον δ' ὀρῷ ἄγγεα Od. 9, 222 (Andere lesen νᾶον), die Gefäße flossen über (waren voll, Schol. περιῤῥέοντο, ἐπεπλήρωντο, die Erkl. des Apoll. L. H. ἀντὶ τοῦ νεανικῶς, verbessert Mein. gut ἀντὶ τοῦ νέον ἰακῶς); ὃς ἔναιεν ἐν ἅλμῃ, er schwamm darin, Archestr. bei Ath. IV, 136 b. Auch An. Rh. 1, 1186 ist ναῖον v. l. für νᾶον, vgl. Schol. u. Callim. Dian. 224.
-
37 οἰκείω
-
38 οἰκουμένη
-
39 ἀποικἐω
-
40 διοικέω
δι-οικέω, (1) abgesondert bewohnen; κατὰ κώμας, vereinzelt in Flecken wohnen. Gew. (2) durch das Haus walten, verwalten. Allgemeiner: einrichten, anordnen; von der Behandlung eines rhetorischen Stoffes; vom Verwalten des Geldes; ἐπὶ τραπέζῃ, vom Wechselgeschäft; auch = besorgen, anschaffen; δεδιῴκηται πάλαι, ist verausgabt; τὴν ἀδελφὴν καλῶς διῴκηκεν, hat er gut versorgt; übh. = behandeln; erhalten, ernähren; αὑτὸν εὐτελῶς διοικῶν, d. i. einfach lebend. Bei den Ärzten = verdauen. Für sich anordnen, bes. = etwas ausführen, oft mit der Nebenbdtg »durch schlimme Ränke u. Listen«; πρός τινα, mit einem ein Abkommen treffen
См. также в других словарях:
οἰκέω — inhabit pres subj act 1st sg (epic doric ionic aeolic) οἰκέω inhabit pres ind act 1st sg (epic doric ionic aeolic parad form) οἰκεύς inmate of one s house masc acc sg (epic ionic) οἰκεύς inmate of one s house masc gen sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οἰκεῖτε — οἰκέω inhabit pres imperat act 2nd pl (attic epic) οἰκέω inhabit pres opt act 2nd pl οἰκέω inhabit pres ind act 2nd pl (attic epic) οἰκέω inhabit imperf ind act 2nd pl (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οἰκῆτε — οἰκέω inhabit pres imperat act 2nd pl (doric aeolic) οἰκέω inhabit pres subj act 2nd pl οἰκέω inhabit pres ind act 2nd pl (doric aeolic) οἰκέω inhabit imperf ind act 2nd pl (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οἰκείῃ — οἰκέω inhabit pres subj mp 2nd sg (epic) οἰκέω inhabit pres ind mp 2nd sg (epic) οἰκέω inhabit pres subj act 3rd sg (epic) οἰκείω pres subj mp 2nd sg οἰκείω pres ind mp 2nd sg οἰκείω pres subj act 3rd sg οἰκεί̱ῃ , οἰκεῖος in fem dat sg (epic… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οἰκημένα — οἰκέω inhabit perf part mp neut nom/voc/acc pl (ionic) οἰκημένᾱ , οἰκέω inhabit perf part mp fem nom/voc/acc dual (ionic) οἰκημένᾱ , οἰκέω inhabit perf part mp fem nom/voc sg (doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οἰκῇ — οἰκέω inhabit pres subj mp 2nd sg οἰκέω inhabit pres ind mp 2nd sg οἰκέω inhabit pres subj act 3rd sg οἰκῆι , οἰκεύς inmate of one s house masc dat sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οἰκέῃ — οἰκέω inhabit pres subj mp 2nd sg (epic ionic) οἰκέω inhabit pres ind mp 2nd sg (epic ionic) οἰκέω inhabit pres subj act 3rd sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οἰκήσουσι — οἰκέω inhabit aor subj act 3rd pl (epic) οἰκέω inhabit fut part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) οἰκέω inhabit fut ind act 3rd pl (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οἰκήσουσιν — οἰκέω inhabit aor subj act 3rd pl (epic) οἰκέω inhabit fut part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) οἰκέω inhabit fut ind act 3rd pl (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οἰκήσω — οἰκέω inhabit aor subj act 1st sg οἰκέω inhabit fut ind act 1st sg οἰκέω inhabit aor ind mid 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ᾠκημένα — οἰκέω inhabit perf part mp neut nom/voc/acc pl ᾠκημένᾱ , οἰκέω inhabit perf part mp fem nom/voc/acc dual ᾠκημένᾱ , οἰκέω inhabit perf part mp fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)