-
1 μάκαρ
1 blesseda of gods and heroes, pro subs.ἐμοὶ δ' ἄπορα γαστρίμαργον μακάρων τιν εἰπεῖν O. 1.52
ἔνθα μακάρων νᾶσον ὠκεανίδες αὖραι περιπνέοισιν O. 2.70
φυλάσσοντες μακάρων τελετάς O. 3.41
χρὴ πρὸς μακάρων τυγχάνοντ' εὖ πασχέμεν P. 3.103
Κρονίδαι μάκαρες P. 5.118
ὦ μάκαρ Herakles N. 7.94ὦ μάκαιρα Θήβα I. 7.1
ταῦτα καὶ μακάρων ἐμέμναντ' ἀγοραί I. 8.26
ἄνακτα τὸν πάντων ὑπερβάλλοντα Χρόνον μακάρων fr. 33. τέρας, ἅν τε βροτοὶ Δᾶλον κικλῄσκοισιν, μάκαρες δ' ἐν Ὀλύμπῳ χθονὸς ἄστρον fr. 33c. 5. “μακάρων τ' ἐπιχώριον τεθμὸν πάμπαν ἐρῆμον ἀπωσάμενος Pae. 4.46
ὦ μάκαρ Pan. fr. 96. 1.b of men. ὦ μάκαρ υἱὲ Πολυμνάστου Battos P. 4.59 μάκαρ μὲν ἀνδρῶν μέτα ἔναιεν, ἥρως δ' ἔπειτα λαοσεβής Battos P. 5.94 μάκαρ δὲ καὶ νῦν (sc. ἐσσί), κλεενᾶς ὅτι εὖχος ἤδη παρὰ Πυθιάδος ἵπποις ἑλὼν δέδεξαι τόνδε κῶμον ἀνέρων Arkesilas P. 5.20 μόλεν Δανάας ποτὲ παῖς ἐς ἀνδρῶν μακάρων ὅμιλον the Hyperboreans P. 10.46c of cities, lands, ὀλβία Λακεδαίμων, μάκαιρα Θεσσαλία pr. P. 10.2, cf. I. 7.1d of the family hearth.ἐς ἀφνεὰν ἱκομένους μάκαιραν Ἱέρωνος ἑστίαν O. 1.11
μετὰ χειμέριον ὄμβρον τεὰν καταιθύσσει μάκαιραν ἑστίαν i. e. of Arkesilas P. 5.11τραχεῖα νιφὰς πολέμοιο τεσσάρων ἀνδρῶν ἐρήμωσεν μάκαιραν ἑστίαν I. 4.17
e fragg. [ει μακαρ[ Πα. 13a. 21. ]μακαρο[ Pae. 21.8
]μακάρων[ P. Oxy. 841, fr. 48. -
2 μάκαρ
μάκαρ [v. infr.], ᾰρος, ὁ, also [full] μάκαρς Alcm.10, 11; μάκαρ as fem., E.Hel. 375, Ba. 565, Ar.Av. 1722, Eub.104 (all lyr.), Orac. ap. D.S.8 Fr. 29, AP12.52 (Mel.), but usu. fem.Aμάκαιρα h.Ap.14
, Alcm.37, Sapph. 1.13, Pi.P.5.11, E.Alc. 1003 (lyr.), etc.; [dialect] Boeot.μάκηρα Corinn.Supp. 1.15
: with neut. Nouns in oblique cases,μακάρων ἐξ ἐτέων AP9.424
([place name] Duris);μακάρων τεκέων Nonn.D.21.263
. [ μᾰκᾱρ Archil.Supp.3.5, Sol.14, Diph.126.6 (mock-Epic), elsewh. μᾰκᾰρ Il.3.182, etc.]:— blessed, happy, prop. epith. of the gods, as opp. mortal men,πρός τε θεῶν μ. πρός τε θνητῶν ἀνθρώπων Il.1.339
: abs., μάκαρες the blessed ones,μακάρων μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι Od.10.299
, cf. Hes.Op. 136, Sol.13.3, Pi.O.1.52, A.Supp. 1019 (lyr.);μ. χθόνιοι Id.Ch. 476
(lyr.);οὐράνιοι μ. E.HF 758
(lyr.); μ. ὀλίζονες lesser gods, Call.Jov.72.—In this sense always in pl., exc. in addressing single gods, as h.Hom.8.16, Sapph.l.c., Corinn.l.c., S.Ph. 400 (lyr.), etc.: freq. in Inscrr.,μ. Παιάν IG14.1015
; μάκαιρα, of Persephone, ib.12(5).229 ([place name] Paros).II of men, blest, fortunate,ὦ μάκαρ Ἀτρεΐδη Il.3.182
, cf. 24.377, Thgn.1013, Pi.P.4.59, etc.; μάκαιρα Θήβα, ἑστία, etc., Id.I.7(6).1, P.5.11, etc.; esp. wealthy,ἀνδρὸς μάκαρος κατ' ἄρουραν Il.11.68
, cf. Od.1.217.III esp. μάκαρες, οἱ, the blessed dead,μ. θνητοῖς καλέονται Hes.Op. 141
; μακάρων νῆσοι the Islands of the Blest, ib. 171; of an oasis in the African desert, Hdt.3.26: sg.,μ. νᾶσος Pi.O.2.71
; , cf. Grg. 523b, R. 519c, al.—This sense does not occur in Hom., and is the only usage found in Prose, μακάριος being the common form.IV [comp] Sup.μακάρτατος Od.6.158
, 11.483, S.Fr. 410; μακάρων μακάρτατε, of Zeus, A.Supp. 524 (lyr.). -
3 μάκαρ
Grammatical information: m. (Il.), also f. (E., Ar.) beside μάκαιρα (h. Ap. 14; Zumbach Neuerungen 8), also n. (in obl. cas.; AP, Nonn.),Meaning: adjunct of gods and men, `happy, holy'.Derivatives: Sup. μακάρτατος (Od., A., S.); μακάριος `blessed, happy' (Pi.); often in address (Pl., Ar.; cf. δαιμόνιε [s. δαίμων]), with μακαριότης `blessedness' (Pl. Lg., Arist.); μακαρία f. `id.' (Ar., Pl. Hp. Ma. 293a); μακαρίτης, Dor. -τᾱς, f. - τις "member of the company of the blessed", `the blessed' (A., Ar., Men., Theoc. ; Redard 30, Bloch Mus. Helv. 12, 59). Denomin. verb μακαρίζω `praise (as blessed)' (Od.) with μακαριστός (IA.), also proparoxyton μακάριστος (Seiler Steigerungsformen 104), μακαρισμός m. `blessing' (Pl. R., Arist.), μακαριστής m. (J.). -- Also μακαρτός `blessed' (AP 7, 740, 5; verse-end), as if from *μακαίρω. - Unclear μακαρίνη ἀνδράχνη H. (like βολβίνη ; Chantraine Form. 204).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: As adj. in - αρ (-ᾱρ) μάκαρ is quite isolated. The idea of Brugmann (IF 18, 434; agreeing Benveniste Origines 18, Schwyzer 519), that μάκαρ would orig. be a neutr. *'blessedness', from where incidental μάκᾱρ (and f. μάκαιρα), is formally understandable, but is not supported by the texts. - No etymology; Curtius, Fick-, Prellwitz (s. Bq) connect μακρός. To be rejected also Krappe Rev. de phil. 66, 245 f. (loan from Egyptian). - Rather a Pre-Greek word.Page in Frisk: 2,162-163Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μάκαρ
-
4 μάκαρ
μάκαρ, αρος, ὁ, auch ἡ, Eur. Bacch. 565, Ar. Av. 1722, wie Eubul. bei Ath. XV, 679 b; vgl. Mein. com. III p. 251; bei Sp. auch mit neutr., vgl. Lob. par. 208 (nach Arist. eth. 7, 11 von χαίρω, eigtl. »freudig«; Andere leiten es von μακρός ab, so daß eigtl. die Götter, die Hohen, so hießen), – selig, glückselig, eigtl. von den Göttern, die bei Hom. u. Hes. oft μάκαρες ϑεοί heißen, im Ggstz der Menschen, πρός τε ϑεῶν μακάρων πρός τε ϑνητῶν ἀνϑρώπων, Il. 1, 339, öfter; auch absolut, οἱ μάκαρες, die Seligen, die Götter, Od. 10, 299; Hes. O. 551 u. sonst im plur.; der sing. in Anreden an einzelne Götter, H. h. 7, 10. 21, 7; μάκαρες ἐν Ὀλύμπῳ, Pind. frg. 58, Κρονίδαι μάκαρες, P. 5, 118; so auch Tragg., wie Aesch. Prom. 96. 169 Ag. 1309; Soph. Phil. 398 u. sonst. – Uebertr. von Menschen, den höchsten Grad menschlicher Glückseligkeit bezeichnend, ὦ μάκαρ Ἀτρείδη, Il. 3, 182, neben ὀλβιόδαιμον, μακάρων δ' ἔξεσσι τοκήων, 24, 377; bes. wohlhabend, reich, ἀνδρὸς μάκαρος κατ' ἄρουραν, 11, 68, vgl. Od. 1, 217; superl., μακάρτατος ἔξοχον ἄλλων, 6, 158, vgl. 11, 483, wo er für den comp. steht; – Pind. ἄνδρες, P. 10, 46, μακάρων ἀγοραί, I. 7, 26; μάκαρι σὺν τύχᾳ, Ar. Av. 1722. – Bes. heißen aber so die Verstorbenen, die auch wir in höherer Beziehung die Seligen nennen, μάκαρες ϑνητοί, Hes. O. 143. Aber zunächst werden nicht alle Gestorbenen damit bezeichnet, denn auf den μακάρων νῆσοι, den Inseln der Seligen, die von den Alten an den Westrand der Erde in den Oceanus verlegt wurden, sind nur die im Kampf gefallenen Heroen, die Halbgötter des vierten Menschengeschlechtes, die dort ein sorgenloses Leben genießen. S. nom. pr. Bei Sp. aber wie in der Anth. wird es allgemeine Bezeichnung der Verstorbenen. S. auch μακάριος, μακαρίτης. – Compar. μακάρτερος u. superl. μακάρτατος, Od. 6, 158. 11, 483; ἄναξ ἀνάκτων, μακάρων μακάρτατε, Aesch. Suppl. 519.
-
5 μακαρ
-
6 Μάκαρ
Μάκαρblessed: masc nom sg -
7 μάκαρ
μάκαρblessed: masc /fem nom sg -
8 μάκαρ
μάκαρ, αρος, sup. μακάρτατος: blessed, blest, of gods, Il. 1.339, and without θεοί, Od. 10.299; of men, blissful, happy, through wealth or otherwise, Od. 11.483, Od. 1.217.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > μάκαρ
-
9 Μάκαρ
Μάκαρ: son of Aeolus, ruling in Lesbos, Il. 24.544†.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Μάκαρ
-
10 μάκαρ
μάκαρ, αρος, ὁ, auch ἡ, (von χαίρω, eigtl. 'freudig'; andere leiten es von μακρός ab, so daß eigtl. die Götter, die Hohen, so hießen), selig, glückselig, eigtl. von den Göttern, die oft μάκαρες ϑεοί heißen, im Ggstz der Menschen; auch absolut, οἱ μάκαρες, die Seligen, die Götter; der sing. in Anreden an einzelne Götter. Übertr. von Menschen: den höchsten Grad menschlicher Glückseligkeit bezeichnend; bes. wohlhabend, reich. Bes. heißen aber so die Verstorbenen, die auch wir in höherer Beziehung die Seligen nennen. Aber zunächst werden nicht alle Gestorbenen damit bezeichnet, denn auf den μακάρων νῆσοι, den Inseln der Seligen, die von den Alten an den Westrand der Erde in den Oceanus verlegt wurden, sind nur die im Kampf gefallenen Heroen, die Halbgötter des vierten Menschengeschlechtes, die dort ein sorgenloses Leben genießen; allgemeine Bezeichnung der Verstorbenen -
11 μάκαρ
μακάριος, α, ον / μάκαρ, gen. μάκαρος блаженный, счастливый (ср. Макарий, Макар) -
12 μάκαρ
-
13 τρίς-μακαρ
τρίς-μακαρ, αρος, das verstärkte μάκαρ, dreimal, sehr, höchst glückselig; Od. 6, 154. 155; τριςμάκα-ρες καὶ τετράκις, 5, 306; sp. D., wie Mel. 7 (XII, 52); auch Luc. Vit. auct. 12.
-
14 πολύ-μακαρ
πολύ-μακαρ, ὁ, ἡ, sehr glückselig, VLL.
-
15 πάμ-μακαρ
-
16 τρί-μακαρ
-
17 μακάριος
=μάκαρ -
18 μακαρίτης
A like μάκαρ 111, one blessed, i.e. dead, esp. of one lately dead, A.Pers. 633 (lyr.), Ar.Fr. 488.10, Men.1032, PCair.Zen.447.1 (iii B.C.): freq. in late writers, Plu.2.120b, Ath.3.113e; ὁ μ. σου πατήρ your late father, Luc. DMeretr.6.1, etc.:—fem. [suff] μᾰκᾰρ-ῖτις, ιδος, Theoc.2.70, Herod.6.55;ἡ μ. μου γυνή Luc.Philops.27
.II as Adj., μ. βίος, with a play on 1, Ar.Pl. 555.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μακαρίτης
-
19 μακάρτατον
μάκαρblessed: masc acc sgμάκαρblessed: neut nom /voc /acc sg -
20 μακάρτερον
μάκαρblessed: masc acc sgμάκαρblessed: neut nom /voc /acc sg
См. также в других словарях:
Μάκαρ — blessed masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μάκαρ — blessed masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μάκαρ — Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Γιος του Αίολου και της Αμφιθέας. Αγάπησε την αδελφή του, Κανάκη, με την οποία συνδέθηκε. Όταν ο Αίολος έμαθε τις σχέσης τους, έστειλε στην Κανάκη ένα ξίφος, με το οποίο αυτοκτόνησε πρώτα εκείνη και ύστερα ο Μ. Ο… … Dictionary of Greek
μακάρτατον — μάκαρ blessed masc acc sg μάκαρ blessed neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μακάρτερον — μάκαρ blessed masc acc sg μάκαρ blessed neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μακαιρῶν — μάκαρ blessed fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μακαρτάτη — μάκαρ blessed fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μακαρτάτου — μάκαρ blessed masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μακαρτάτῳ — μάκαρ blessed masc/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μακαρτέρη — μάκαρ blessed fem nom/voc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μακάρεσι — Μάκαρ blessed masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)