-
1 μουνιαδικόν
μουνιᾰδικόν, τό,A = βουνιάς, prob. in Edict.Diocl.6.16.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μουνιαδικόν
-
2 βουνός
Grammatical information: m.Meaning: `hill' (Hdt.).Other forms: βουνός στιβάς, κύπριοι H.Derivatives: βοῦνις f. `hilly' (A.; cf. θοῦρις Schwyzer 464). Plant names βουνιάς `Brassica napus' (Agatharch.) and βούνιον `Bunium ferulaceum' (Dsc.), cf. Strömberg Pflanzennamen 117. βουνίτης epithet of Pan, but reinterpreted as containing βοῦς; Dor. βωνίτης, Redard, Noms en - της 39; also βωνίτης.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Acc. to Hdt. 4, 199 Cyrenaean, but the word is Dorian (Solmsen, Berliner Phil. Wochenschrift 1906, 756f.). A dialectal word that was spread in Hellenistic times (DELG). - Fur. 08, 213 cites μουνιάς, μουνιαδικόν as variants of βουνιάς, which may points to Pre-Gr. origin. He further adduces Basque muno `hill'. Further he refers to προύνους βουνοὺς H. - Fur. 213 n. 53 thinks that βουνός στιβάς (`bed of straw') derives from βῡ́νω(?)Page in Frisk: 1,260Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βουνός
См. также в других словарях:
μουνιαδικόν — μουνιαδικόν, τὸ (Α) [μουνιάς] το μονοετές ποώδες φυτό βουνιάς, τής οικογένειας τών σταυρανθών, τού οποίου το είδος erucago απαντά και στην Ελλάδα και οι βλαστοί του, γνωστοί ως βρούβες ή αγριοβλάσταρα, τρώγονται ως λαχανικό … Dictionary of Greek
μουνιάς — μουνιάς, ἡ (Α) μουνιαδικόν*, βουνιάς … Dictionary of Greek
