-
1 βωνίτης
βωνίτης, = βούτης, Callim. frg. 157, l. d.
-
2 βωνίτης
βωνίτηςmasc nom sg -
3 βωνίτης
βωνίτης, ου, [dialect] Dor. [suff] βωμόλοχ-τας, ὁ, -βουκόλος, Call.Fr. 157, Choerob.in An.Ox.1.184, Hsch.; but βουνιτῇσι· τοῖς βουκόλοις, Suid.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βωνίτης
-
4 βωνίτης
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βωνίτης
-
5 βωνίτας
βωνίτᾱς, βωνίτηςmasc acc plβωνίτᾱς, βωνίτηςmasc nom sg (epic doric aeolic) -
6 βουνός
Grammatical information: m.Meaning: `hill' (Hdt.).Other forms: βουνός στιβάς, κύπριοι H.Derivatives: βοῦνις f. `hilly' (A.; cf. θοῦρις Schwyzer 464). Plant names βουνιάς `Brassica napus' (Agatharch.) and βούνιον `Bunium ferulaceum' (Dsc.), cf. Strömberg Pflanzennamen 117. βουνίτης epithet of Pan, but reinterpreted as containing βοῦς; Dor. βωνίτης, Redard, Noms en - της 39; also βωνίτης.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Acc. to Hdt. 4, 199 Cyrenaean, but the word is Dorian (Solmsen, Berliner Phil. Wochenschrift 1906, 756f.). A dialectal word that was spread in Hellenistic times (DELG). - Fur. 08, 213 cites μουνιάς, μουνιαδικόν as variants of βουνιάς, which may points to Pre-Gr. origin. He further adduces Basque muno `hill'. Further he refers to προύνους βουνοὺς H. - Fur. 213 n. 53 thinks that βουνός στιβάς (`bed of straw') derives from βῡ́νω(?)Page in Frisk: 1,260Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βουνός
-
7 βωνίτησιν
-
8 βωνίτῃσιν
-
9 βουνίτης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βουνίτης
См. также в других словарях:
βωνίτης — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βωνίτῃσιν — βωνίτης masc dat pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βωνίτας — βωνίτᾱς , βωνίτης masc acc pl βωνίτᾱς , βωνίτης masc nom sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
