-
1 μινύρομαι
μῐνύρ-ομαι [ῡ],A = μινυρίζω, of the nightingale, warble, S.OC 671 (lyr.); hum a tune, A.Ag.16; .Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μινύρομαι
-
2 αναμινύρη
ἀναμινύ̱ρῃ, ἀνά-μινύρομαιwarble: aor subj mp 2nd sgἀναμινύ̱ρῃ, ἀνά-μινύρομαιwarble: pres subj mp 2nd sgἀναμινύ̱ρῃ, ἀνά-μινύρομαιwarble: pres ind mp 2nd sg -
3 ἀναμινύρῃ
ἀναμινύ̱ρῃ, ἀνά-μινύρομαιwarble: aor subj mp 2nd sgἀναμινύ̱ρῃ, ἀνά-μινύρομαιwarble: pres subj mp 2nd sgἀναμινύ̱ρῃ, ἀνά-μινύρομαιwarble: pres ind mp 2nd sg -
4 μινυρομένα
μινῡρομένᾱ, μινύρομαιwarble: pres part mp fem nom /voc /acc dualμινῡρομένᾱ, μινύρομαιwarble: pres part mp fem nom /voc sg (doric aeolic) -
5 μινύρεο
μινύ̱ρεο, μινύρομαιwarble: pres imperat mp 2nd sg (epic doric ionic aeolic)μινύ̱ρεο, μινύρομαιwarble: imperf ind mp 2nd sg (epic doric ionic aeolic) -
6 μινύρεται
μινύ̱ρεται, μινύρομαιwarble: aor subj mp 3rd sg (epic)μινύ̱ρεται, μινύρομαιwarble: pres ind mp 3rd sg -
7 μινύρου
μινύ̱ρου, μινύρομαιwarble: pres imperat mp 2nd sg (attic epic doric)μινύ̱ρου, μινύρομαιwarble: imperf ind mp 2nd sg (attic epic doric) -
8 μινυρομένη
μινῡρομένη, μινύρομαιwarble: pres part mp fem nom /voc sg (attic epic ionic) -
9 μινύρεσθαι
μινύ̱ρεσθαι, μινύρομαιwarble: pres inf mp -
10 μινύρονται
μινύ̱ρονται, μινύρομαιwarble: pres ind mp 3rd pl -
11 μινύρω
μινύ̱ρω, μινύρομαιwarble: aor ind mp 2nd sg (homeric ionic) -
12 κινυρός
Grammatical information: adj.Meaning: Meaning uncertain; adjunct of βοῦς (Ρ 5), of γόος (A. R. 4, 605), of πέτηλα (Nonn. D. 38, 95);Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Meaning early unclear, cf. H.: κινυρή (to Ρ 5). ἁπαλή, νέα, λεχώ, οἰκτρά, θρηνητική and κινυρόν (to A. R. 4, 605). λεπτόν, καπυρόν, ὀξύ, οἰκτρόν. - From here κιν[ν]υρίδες τὰ μικρὰ ὀρνιθάρια H., apparently = `wailing, lamenting'; κινυρίζω `wail, lament' (Ι 612 after Zenodotus), κινύρομαι `gnash, lament' (A. Th. 123 [lyr.], Dikt. 804, Ar. Eq. 11, A. R., Call.). PN Κινύρης (Λ 20), - ρας (Tyrt.). The parallelism of κινυρός, κινυρίζω, κινύρομαι and μινυρός, μινυρίζω, μινύρομαι is clear; prob. there were contaminations. Other mixed forms are κιναθίζειν with - ισμός, - ισμα (s. v.) and κιναρύζεσθαι θρηνεῖν μετὰ τοῦ γογγύζειν H. (after κελαρύζειν?, Leumann Hom. Wörter 241 n. 37). - Following the age of the attested forms Leumann l. c. considers only κινυρός and μινυρίζω as old; the other forms would have originated through contaminations also with μύρομαι. In κινυρός an archaic term of cattle-breeding would have been retained. - A convincing explanation of κινυρός etc. has not yet been found.Page in Frisk: 1,856Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κινυρός
-
13 μινυρίζω
Grammatical information: v.Meaning: `whimper, whine, complain (in a low tone)' (E 889, δ 719), `sing in a low tone, wharble, hum' (Ar., Pl., Arist.), aor. μινυρίσαι (Plu.)Derivatives: μινύρισμα `twittering' (Theoc., S. E.), - ισμός `id.' (sch.), - ίστρια f. `twittering' ( ἀηδών, verse inscr.); unclear μινυρίγματα pl. (Philox. 2, 28). -- μινύρομαι `sing in a low tone, twitter' (A., S., Ar., Call.), μινυρός `whimpering, whining' (A., Phryn. Com.), `twittering' (Theoc.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Expressive and onomatop. words, resembling κινυρίζω: κινύρομαι: κινυρός with which they were amalgamated in a way that can no longer be established; s. the lit. on κινυρός, also Güntert Reimwortbildungen 150f., Schwyzer 725 a. 735. Acc. to Leumann, Hom. Wörter 244 our series is the oldest. A remarkable similarity shows Lat. minurriō, - īre `twitter' (Suet.); if not directly loaned from Greek, literarily influenced. -- Resembling reduplicated formations are μιμιχμός τοῦ ἵππου φωνή and μιμάξασα χρεμετίσασα, φωνήσασα H. (cf. Grošelj Živa Ant. 4, 173); from other languages e.g. Skt. mímāti `bleat, roar, cry', OCS mъmati ( mьm-) `stammer'. WP. 2, 243, Pok. 711, W.-Hofmann s. mintriō, Mayrhofer s. mímāti2. -- Cf. μύρομαι. - I have no further evidence for a variation κ\/μ as proposed by Fur. 388. Still, Pre-Greek origin is possible.Page in Frisk: 2,242-243Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μινυρίζω
-
14 ὀλοφύρομαι
Grammatical information: v.Meaning: `to wail, to lament, to bewail, to bemoan' (Il.).Other forms: (- ύρρω Aeol. Hdn. Gr.), aor. ὀλοφύρασθαι, ptc. pass. ὀλοφυρθείς (Th. 6, 78), fut. ὀλοφυροῦνται (Lys. 29, 4 codd.),Derivatives: ὀλοφυρ-μός m. (Ar., Th., Pl.), - σις f. (Th., J.) `lamentation, wail' (attempt for a semantic differentiation by Holt Les noms d'action en - σις 132f.); - τικός `prone to wail' (Arist., J.). -- Besides ὀλόφυς οἶκτος, ἔλεος, θρῆνος (H., Sapph. 21, 3), Aeol. for *ὀλοφῦς (rather - ύς) after Schulze KZ 52, 311 (= Kl. Schr. 398), ὀλοφυδνός `lamenting, wailing' (Hom., AP).Etymology: The ending is also seen in the synonymous ὀδύρομαι, μύρομαι, κινύρο-μαι, μινύρομαι, and ὀλοφύρομαι may have been formed after them; supposing an adj. *ὀλοφυρός (Schulze a. O. with Debrunner IF 21, 206) is therefore not necessary. Also ὀλοφυδνός may have been innovated, e.g. after ἀλαπαδνός, σμερδνός a.o. (cf. Chantraine Form. 194, Risch 90f.); cf further γοεδνός (beside γοερός, s. γοάω). Thus *ὀλοφύς after ὀϊζύς? -- Because of Arm. oɫb, gen. -oy `lament' (with Lith. ulbúoti `call, sing') one might asssume an orig. *ὄλφος (= Arm. oɫb), *ὀλφύς, which would have got its inner ο from the synonymous ὀλολύζω (s. v. w. lit.).Page in Frisk: 2,383Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀλοφύρομαι
См. также в других словарях:
μινύρομαι — (Α) 1. τραγουδώ μουρμουριστά μια μελωδία 2. (για το αηδόνι) κελαηδώ γλυκά και ευχάριστα. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. μινυρίζω] … Dictionary of Greek
ἀναμινύρῃ — ἀναμινύ̱ρῃ , ἀνά μινύρομαι warble aor subj mp 2nd sg ἀναμινύ̱ρῃ , ἀνά μινύρομαι warble pres subj mp 2nd sg ἀναμινύ̱ρῃ , ἀνά μινύρομαι warble pres ind mp 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κινυρός — κινυρός, ά, όν (Α) θρηνώδης, γοερός («κινηρός γόος», Απολλ. Ρόδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η λεξιλογική ομάδα κινυρός, κινυρίζω, κινύρομαι συνδέεται άμεσα με εκείνη τών μινυρός, «αυτός που κλαψουρίζει» μινυρίζω, μινύρομαι «παραπονούμαι,… … Dictionary of Greek
μινυρομένα — μινῡρομένᾱ , μινύρομαι warble pres part mp fem nom/voc/acc dual μινῡρομένᾱ , μινύρομαι warble pres part mp fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μινύρεο — μινύ̱ρεο , μινύρομαι warble pres imperat mp 2nd sg (epic doric ionic aeolic) μινύ̱ρεο , μινύρομαι warble imperf ind mp 2nd sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μινύρεται — μινύ̱ρεται , μινύρομαι warble aor subj mp 3rd sg (epic) μινύ̱ρεται , μινύρομαι warble pres ind mp 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μινύρου — μινύ̱ρου , μινύρομαι warble pres imperat mp 2nd sg (attic epic doric) μινύ̱ρου , μινύρομαι warble imperf ind mp 2nd sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μινυρίζω — (Α μινυρίζω) 1. παραπονιέμαι με σιγανή φωνή, σιγοκλαίω, κλαψουρίζω («εμινύριζεν ακόμη η θρηνώδης φωνή τού βρέφους», Παπαδ.) 2. τραγουδώ με σιγανή φωνή, σιγοτραγουδώ («ὅδ αὖ μινυρίζων δεῡρό τις προσέρχεται», Αριστοφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η… … Dictionary of Greek
ολοφύρομαι — (Α ὀλοφύρομαι, αιολ. τ. ὀλοφύρρω) θρηνώ με στεναγμούς και ξεφωνητά, κλαίω γοερά, οδύρομαι, σκούζω («φίλοι δ ἅμα πάντες ἕποντο πολλ ὀλοφυρόμενοι ὡς εἰ θανατόνδε κιόντα», Ομ. Ιλ.) αρχ. 1. αισθάνομαι συμπάθεια και οίκτο για τις συμφορές τών άλλων,… … Dictionary of Greek
μινυρομένη — μινῡρομένη , μινύρομαι warble pres part mp fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μινύρεσθαι — μινύ̱ρεσθαι , μινύρομαι warble pres inf mp … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
